Share

บทที่ 601

“อวี้กั๋วกงมาเพื่อสิ่งใด?”

ตอนที่กำลังรอยู่ที่ประตูค่าย เสิ่นลั่วเยี่ยนถามด้วยความสงสัย

หยุนเจิงยกยิ้มมุมปาก ตอบกลับ “ยังจะมาเพื่อสิ่งใด? ย่อมต้องมาเพื่อประกาศพระราชโองการ! ผลงานใหญ่ของพวกเราก่อนหน้านี้ เสด็จพ่อยังไม่ได้พระราชทานรางวัลเลย!”

“รางวัล?”

เสิ่นลั่วเยี่ยนตาเป็นประกาย “วันนี้เป็นวันส่งท้ายปี! อวี้กั๋วกงเร่งมาถึงในวันนี้ ดูเหมือนจงใจไปหน่อย!”

“ย่อมต้องจงใจ!”

หยุนเจิงพยักหน้ายิ้ม “บางที นี่อาจเป็นเรื่องประหลาดใจที่เสด็จพ่อเตรียมไว้ให้พวกเรากระมัง!”

เรื่องประหลาดใจหรือ?

เสิ่นลั่วเยี่ยนหัวเราะสดใจ

เรื่องประหลาดใจ นางไม่อยากคิด

ขอแค่ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจกลัวก็พอแล้ว!

พวกเขายืนรออยู่หน้าประตูค่ายประมาณสองเค่อ เซียวว่านโฉวในที่สุดก็พาขบวนคนและม้ามาถึง

หยุนเจิงและเสิ่นลั่วเยี่ยนมองตากันเงียบๆ รีบเข้าไปต้อนรับ

“ข้าน้อยหยุนเจิง คาราวะอวี๋กั๋วกง!”

หยุนเจิงทำความเคารพเซียวว่านโฉว

สำหรับเซียวว่านโฉวทหารผ่านศึกผู้ยืนหยัดในสงครามหลัก หยุนเจิงเลื่อมใสนัก

“องค์ชาย ไม่ได้!”

เซียวว่านโฉวรีบพยุงหยุนเจิง “ควรเป็นข้าที่คาราวะองค์ชายและพระชายาถึงจะถูก!”

“อย่า อย่า!”

หยุนเจิงโบกมือ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status