เห็นหยุนเจิงหยิบถุงพกออกมา เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะอึ้งไอสารเลวนี่ แม้แต่สิ่งนี้ก็เตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้วหรือ?ก่อนหน้านี้เขาส่งคนไปหาพี่สะใภ้ คงไม่ใช่เพื่อทำถุงพกนี้หรอกกระมัง?ที่อึ้งยิ่งกว่า เสิ่นลั่วเยี่ยนกล่าวทันที “รีบเปิดดูเร็ว! คุณชายเหลิ่งกลยุทธ์ละเอียดถี่ถ้วน ในถุกพกนี่ ต้องมีแผนการจัดการศัตรูชั้นยอดที่คุณชายเหลิ่งทิ้งเอาไว้!”“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น!”หยุนเจิงทำสีหน้าผิดหวัง ค่อยๆ เปิดถุกพกออกดูเห็นสีหน้าของหยุนเจิง เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะแอบยิ้มในใจไอสารเลวนี่แสดงเก่งจริง!คนที่ไม่รู้ คงคิดว่านี่เป็นถุงพกที่คุณชายเหลิ่งผู้ไร้ตัวตนเหลือทิ้งเอาไว้!หยุนเจิงกางกระดาษที่อยู่ในถุงพก หยุนเจิงสีหน้าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง“เป็นอะไร?”เซียวว่านโฉวถามด้วยความตื่นตระหนก“อวี๋กั๋วกง ท่านรีบดูสิ สิ่งที่คุณชายเหลิ่งพูด มีความเป็นไปได้หรือไม่!”หยุนเจิงนำกระดาษที่อยู่ข้างในถุงพกส่งให้กับเซียวว่านโฉวเสิ่นลั่วเยี่ยนสงสัย ยื่นหน้าเข้าไปดูด้วยเช่นกันนางไม่ได้แสดงละครนางไม่รู้จริงๆ ว่าภายในถุงพกเขียนสิ่งใดไว้ไม่นาน เสิ่นลั่วเยี่ยนก็ได้เห็นเนื้อหาในถุงพกนั้นมัน
ค่ายใหญ่กองทัพเส้นทางขวาเป่ยหวนเจียเหยาเมื่อได้รับข่าวจากหน่วยสอดแนมที่กลับมากองกำลังต้าเฉียนแนวติ้งเป่ยและเทียนหูมีความเคลื่อนไหวแล้ว!แต่กองทัพเสริมของติ้งเป่ยไม่มาก คาดว่ามีเพียงหนึ่งหมื่นคนเรื่องนี้ เจียเหยาไม่แปลกใจสักนิดเว่ยเหวินจงระมัดระวังเกินไป ย่อมต้องเหลือคนพอที่จะป้องกันติ้งเป่ย เพื่อป้องกันพวกเขาย้อนกลับไปโจมตีติ้งเป่ย แต่เว่ยเหวินจงนึกไม่ถึง พวกเขาไม่ได้สนใจติ้งเป่ยเลยสักนิด!นางไม่โง่พอที่จะนำทัพไปบุกโจมตีติ้งเป่ยที่กำแพงเมืองแน่นหนากองเสริมที่ส่งไปเทียนหูและป้อมเมืองจิ้งอันมากหน่อย ประมาณสองหมื่นคนบวกกับเดิมป้อมเมืองจิ้งอันน่าตะมีกองทัพสองหมื่นนาย จำนวนคนของต้าเฉียนกองทัพเส้นทางขวาของพวกเขาที่ไปจู่โจมน่าจะประมาณหกหมื่นคน!ทหารที่ได้รับการฝึกฝนอย่างดีหกหมื่นของต้าเฉียนต่อสู้กับนักรบชั่วคราวสามหมื่นคนของพวกเขา ต้องบอกว่า เว่ยเหวินจงระวังตัวมาก!เจียเหยาครุ่นคิด จากนั้นก็กล่าวกับปานปู้ “เว่ยเหวินจงน่าจะให้การจู่โจมหลอกล่อเป็นหลัก สั่งกองทัพเส้นทางซ้าย พยายามถ่วงเวลากองทัพศัตรู หากศัตรูโจมตีเป็นวงกว้าง ต่อสู้และล่าถอยทันที ขอแค่ทัพใหญ่แบ่งกำลังคนและม้ากลับ
หยวนเลี่ยได้รับคำสั่งจากคนที่เว่ยเหวินจงส่งมา บวกกับสถานะของเซียวว่านโฉวสำหรับเซียวว่านโฉวที่แย่งอำนาจทหารไปจากมือเขา เขานับว่าไม่พอใจ แต่ก็ทำได้เพียงอดทน“องค์ชายกับคุณชายเหลิ่งรู้จักกันได้เช่นไร?”เซียวว่านโฉวกำลังขี่ม้า จากนั้นก็ไถ่ถามคุณชายเหลิ่งจากหยุนเจิง“ตอนที่ข้าผ่านทางสุยโจวก็ได้รู้จักคุณชายเหลิ่ง...”หยุนเจิงใช้ทักษะของเขาอีกครั้ง เริ่มแต่งเรื่องขึ้นมาในเรื่องที่หยุนเจิงแต่ง ตอนที่ผ่านทางสุยโจว บังเอิญพบกับคุณชายเหลิ่งคุณเหลิ่งตั้งใจที่จะกำจัดกลุ่มโจรของจ้าวเฮยหู่ คือแผนดินที่สดใสให้กับชาวบ้านชาวมณฑลอู่หยางจากนั้น คุณชายเหลิ่วมาขอยืมทหารจากเขา ช่วยเขาวางแผนการ จึงสามารถทำลายกลุ่มโจรจ้าวเฮยหู่ได้เขาพบว่าคุณชายเหลิ่งฉลาดมากแผนการ จึงเชิญคุณชายเหลิ่งมายังซั่วเป่ยหลังจากที่เขาขอร้องอยู่หลายครั้ง คุณชายเหลิ่งรู้สึกขอบคุณความไว้วางใจที่มีต่อเขา ดังนั้นจึงตัดสินใจติดตามเขามาที่ซั่วเป่ยหลังจากนั้น คุณชายเหลิ่งก็อยู่ช่วยเขาคิดแผลกลยุทธภายในค่ายมาตลอด...เมื่อได้ฟังเรื่องราวของหยุนเจิง เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะก่นด่าหยุนเจิงในใจอย่างบ้าคลั่งเจ้าสารเลวนี่โกหกเก่
“อวี๋ซื่อจง พรุ่งนี้เช้า เจ้านำทหารม้าสามพันไปใกล้บริเวณเป่ยหวนที่อยู่ทางใต้ของสุยหนิง จำไว้ ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนทัพเร็ว แต่ต้องรักษาพลังงานของม้าศึกเอาไว้! ส่งหน่วยลาดตระเวนไปวสำรวจข้างหน้ามากหน่อย เมื่อพบกันกองกำลังทหารม้าเป่ยหวน รีบถอยกลับทันทีด้วยความเร็วเต็มกำลัง!”“ขอรับ!”อวี๋ซื่อจงรับคำสั่ง“เฝิงอวี้ เจ้านำทหารสามพัน ประจำการอยู่ที่ป่าทางตอนใต้ห่างไปห้าลี้จากค่ายเรา รับผิดชอบเก็บฟืนแห้งในป่า ยิ่งเยอะยิ่งดี! เช้าวันถัดไปเจ้านำกองกำลังเร่งเดินทางกลับมา ข้ามีคำสั่งอื่น!”“ขอรับ!”เพื่อการต่อสู้ที่ดี หยุนเจิงเองก็ควักสมบัติของเขาออกมาเช่นกันทว่า คนของพวกเขาไม่สามารถหนึ่งคนขี่ม้าสองตัวได้ยังดีที่ทหารม้าของพวกเขาเป็นเพียงแค่ตัวล่อเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการต่อสู้ศึกใหญ่กับกองทัพเป่ยหวนเขายึดหลักเอาเปรียบแล้ววิ่งหนี ไม่คิดจะให้ม้าศึกเสียศักยภาพชั่วคราว!“ส่วนคนอื่น พรุ่งนี้เช้าเริ่มให้ทหารทุกกองกำลังไปขุดหลุมม้าด้านหน้าค่ายใหญ่ของพวกเรา ขุดได้เท่าใดก็เท่านั้น ขุดวันเดียวเท่านั้น! วันมะรืนตอนเช้า ทหารราบล่าถอยกลับซั่วฟางให้เร็วที่สุด!“ขอรับ!”นายกองพากันรับคำสั่ง ม
หลุมม้าไม่จำเป็นต้องลึกมาก ลึกประมาณสองฉื่อกว่าก็พอแล้วแต่ว่า ตามความเร็วในการขุดก่อนหน้านี้ คิดจะขุดหลุมม้ายาวเพียงนี้ทั้งสามทางให้เสร็จ แทบเป็นไปไม่ได้เลยหยุนเจิงสุดท้ายก็ประเมินปัญหาที่มาจากความเหน็บหนาวของซั่วเป่ยต่ำไปแล้วนี่เป็นฤดูหนาว ดินล้วนเย็นและแข็ง คิดจะขุดหลุมม้า ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเซียวว่านโฉวก็พบปัญหานี้เช่นกัน ดำเนินการปรับเปลี่ยนทันที สั่งให้ผู้รับผิดชอบขุดหลุมม้าเส้นทางแรกรับประกันว่าขุดได้ความยาวห้าร้อยจ้างขึ้นไป ป้องกันไม่ให้ทหารม้าเป่ยหวนผ่านทั้งสองด้านหลุมม้าเส้นทางที่สองด้านหลัง สามารถย่นระยะทางให้สั้นลงได้อย่างเหมาะสม อีกทั้ง หลุมม้าก็ไม่จำเป็นต้องขุดให้เชื่อมต่อกัน ตรงกลางสามารถปล่อยว่างได้ตามเหมาะสมถึงเช่นไรหลุมม้าสามทางนี้ ก็ต้องมีสักหลุมที่สามารถทำให้ม้าขาแพลงได้หากมีคนโชคดีไม่กี่คนที่ผ่านหลุมม้าสามเส้นทางนี้ไปได้ ทหารม้าของพวกเขาก็จะยิงพวกมันอย่างรวดเร็ว!ขุดหลุมม้าเสร็จหนึ่งเส้นทาง พวกเขาจะสั่งให้คนหากิ่งไม้แห้งคลุมเอาไว้ จากนั้นก็ปูด้วยวัชพืชและหิมะ โดยพื้นฐานแล้วก็นับว่าเสร็จภารกิจทุกคนทำงานกันจนฟ้ามืด ในที่สุดหลุมม้าก็สำเร็จ“อวี๋กั๋วกง
ค่ายกลางเป่ยหวนทหารสามหมื่นของเจียเหยาเมื่อวานได้มารวมตัวกับทหารม้าสองหมื่นที่ถนนกลางแล้วทัพใหญ่ห้าหมื่นรวมตัวกันกลายเป็นแนวหน้าของเป่ยหวนบุกโจมตีซั่วฟางและทหารม้าสองหมื่น ก็กลายเป็นแนวหน้าของทัพหน้าพวกเขาเจียเหยานำทัพทหารม้าสองหมื่นเป็นแนวหน้าด้วยตนเอง ปานปู้นำทัพทหารสามหมื่นด้านหลังพกสิ่งข้างตั้งค่ายเล็กน้อยเคลื่อนพลไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเมื่อเจียเหยาเร่งความเร็วนำทหารมุ่งหน้าสู่ซั่วฟาง หน่วยสอดแนมที่พวกเขาส่งออกไปนำข่าวกลับมาแล้ว“รายงานองค์หญิง ด้านหน้าทัพเรายี่สิบลี้ พบทหารม้าต้าเฉียนหนึ่งกอง!”ทหารม้าต้าเฉียน?เว่ยเหวินจงนึกไม่ถึงจะสั่งให้ทหารม้าซั่วฟางมาขนาบโจมตีพวกเขาหรือ?ได้เลย!ดีเหลือเกิน!เจียเหยาเผยรอยยิ้ม ถามทันที “กำลังทัพศัตรูเป็นเช่นไร?”หน่วยสอดแนมตอบทันที “คนจำนวนไม่มาก น่าจะไม่ถึงห้าพันคน!”ทหารม้าไม่ถึงห้าพันคน?จำนวนไม่มาก!แต่เมื่อเทียบกับเป่ยหวนแล้ว!ต้าเฉียนขาดแคลนม้าศึก ทหารม้าห้าพัน นับว่าเป็นทหารม้าขนาดใหญ่แล้ว!ซั่วฟางไม่ได้สำคัญเหมือนป้อมเมืองชายแดนสองเมืองแนวหน้า เป็นไปไม่ได้ที่จะมีทหารม้ามากมายทหารม้าไม่ถึงห้าพันนี่ น่าจะเป็นสมบั
ยังดีที่ด้านหลังพวกเขายังมีทัพทหารราบสามหมื่นนาย ด้านหลังทหารราบสามหมื่นนายก็ยังมีทัพใหญ่สามหมื่นกว่านาย!กองทัพแปดหมื่นคนรอบถูกเมืองซัวฟางกินกำลังหลักไป นางไม่เชื่อจะโจมตีไม่ได้!เจียเหยาไม่ลังเลสักนิด ออกคำสั่งโจมตีเต็มกำลังอีกครั้งอีกด้านหนึ่ง อวี๋ซื่อจงนำกำลังล่าถอยไปสี่สิบลี้ ในที่สุดก็กลับถึงสถานที่ตั้งค่ายพักแรมก่อนหน้านี้ของพวกเขาที่ไกลไกล ทหารที่ได้รับคำสั่งพุ่งเข้ามา“อวี๋กั๋วกงมีคำสั่ง ทหารม้าของท่าน ล่าถอยไปยังป่าทางตอนใต้ทันที!”อวี๋ซื่อจงรับคำสั่ง พาคนล่าถอยไปยังป่าไม้ทางนั้นทันทีต่อให้ไม่มีสั่งนี้ เขาเองก็ไม่โง่เขามุ่งไปข้างหน้าหรอก!ด้านหน้ามีหลุมม้าอยู่สามเส้นทาง!พุ่งเข้าไป พวกเขาสามพันคน เกรงว่าคงต้องเสียหายไปมากกว่าครึ่งแล้ว!อวี๋ซื่อจงนำกองกำลังล่าถอยกลับไปยังป่า พวกหยุนเจิงล้อมไว้ทันที“เหตุการณ์เป็นเช่นไร?”เซียวว่านโฉวไถ่ถามด้วยความกระวนกระวายอวี๋ซื่อจงกระหืดกระหอบ “ด้านหลังมีกองทหารม้าเป่ยหวนกองใหญ่ จำนวนไม่น้อยกว่าหมื่นคน!”“ดีมาก! พวกเขาบุกมาจริงด้วย!”เซียวว่านโฉวดีใจ ถามอีกครั้ง “ทัพศัตรูจัดขบวนแบบใด?”อวี๋ซื่อจงส่ายหน้า “ไม่มีรูปแบบขบว
มองไป ทหารม้าเป่ยหวนยาวไม่เห็นหางเจียเหยาอยู่ภายใต้การคุ้มกันของเหล่าองครักษ์ แทบอยากจะพุ่งไปข้างหน้าสุดด้านหน้าของทหารม้าต้าเฉียนมองไม่เห็นเงาแล้วบนหิมะ เหลือไว้เพียงรอยเท้าม้าศึกขนาดใหญ่สองเส้นทางรอยเท้ามุ่งตรงไปยังฝั่งด้านหน้าทางซ้ายของกองทัพใหญ่ ดูจากที่ไกลๆ ยังคงเห็นยอดไม้ถูกปกคลุมด้วยหิมะ มองไปแล้ว ทางนั้นคงมีป่าอยู่แห่งหนึ่งรอยเท้าม้าอีกรอย ยืดยาวไปข้างหน้าแบ่งกันหนี หรือจงใจสร้างค่ายกลลวง?ไม่นาน ในใจเจียเหยามีความกังวลน่าจะเป็นค่ายกลลวง!หากพวกเขาแบ่งทหารไล่ตามไปในป่า เกรงว่าคนถูกทหารม้าต้าเฉียนที่หนีเข้าป่าซุ่มโจมตีทหารม้าเหล่านั้นคิดจะให้พวกเขาแบ่งทหารไล่ตามไป เพื่อลดความกดดันให้กองทหารหลักซั่วฟางที่อยู่ด้านหลัง!ความคิดไม่เลวเลย!น่าเสียดาย นางไม่มีทางติดกับ!เจียเหยาลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็สั่งให้กองทัพบุกไปข้างหน้าสามารถทำลายล้างทหารม้านับพันนั้นได้หรือไม่นั้น ไม่สำคัญเป้าหมายของพวกเขาคือกองกำลังหลักของทัพซั่วฟาง!ขอแค่ทำลายล้างกองกำลังหลักของทัพซั่วฟางได้ ต่อให้ปล่อยทหารม้านับพันเหล่านั้นไปแล้วจะเป็นเช่นไร?ด้วยคำสั่งของเจียเหยา กองทหารม้าเป่ยหว