“อวี๋ซื่อจง พรุ่งนี้เช้า เจ้านำทหารม้าสามพันไปใกล้บริเวณเป่ยหวนที่อยู่ทางใต้ของสุยหนิง จำไว้ ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนทัพเร็ว แต่ต้องรักษาพลังงานของม้าศึกเอาไว้! ส่งหน่วยลาดตระเวนไปวสำรวจข้างหน้ามากหน่อย เมื่อพบกันกองกำลังทหารม้าเป่ยหวน รีบถอยกลับทันทีด้วยความเร็วเต็มกำลัง!”“ขอรับ!”อวี๋ซื่อจงรับคำสั่ง“เฝิงอวี้ เจ้านำทหารสามพัน ประจำการอยู่ที่ป่าทางตอนใต้ห่างไปห้าลี้จากค่ายเรา รับผิดชอบเก็บฟืนแห้งในป่า ยิ่งเยอะยิ่งดี! เช้าวันถัดไปเจ้านำกองกำลังเร่งเดินทางกลับมา ข้ามีคำสั่งอื่น!”“ขอรับ!”เพื่อการต่อสู้ที่ดี หยุนเจิงเองก็ควักสมบัติของเขาออกมาเช่นกันทว่า คนของพวกเขาไม่สามารถหนึ่งคนขี่ม้าสองตัวได้ยังดีที่ทหารม้าของพวกเขาเป็นเพียงแค่ตัวล่อเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการต่อสู้ศึกใหญ่กับกองทัพเป่ยหวนเขายึดหลักเอาเปรียบแล้ววิ่งหนี ไม่คิดจะให้ม้าศึกเสียศักยภาพชั่วคราว!“ส่วนคนอื่น พรุ่งนี้เช้าเริ่มให้ทหารทุกกองกำลังไปขุดหลุมม้าด้านหน้าค่ายใหญ่ของพวกเรา ขุดได้เท่าใดก็เท่านั้น ขุดวันเดียวเท่านั้น! วันมะรืนตอนเช้า ทหารราบล่าถอยกลับซั่วฟางให้เร็วที่สุด!“ขอรับ!”นายกองพากันรับคำสั่ง ม
หลุมม้าไม่จำเป็นต้องลึกมาก ลึกประมาณสองฉื่อกว่าก็พอแล้วแต่ว่า ตามความเร็วในการขุดก่อนหน้านี้ คิดจะขุดหลุมม้ายาวเพียงนี้ทั้งสามทางให้เสร็จ แทบเป็นไปไม่ได้เลยหยุนเจิงสุดท้ายก็ประเมินปัญหาที่มาจากความเหน็บหนาวของซั่วเป่ยต่ำไปแล้วนี่เป็นฤดูหนาว ดินล้วนเย็นและแข็ง คิดจะขุดหลุมม้า ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเซียวว่านโฉวก็พบปัญหานี้เช่นกัน ดำเนินการปรับเปลี่ยนทันที สั่งให้ผู้รับผิดชอบขุดหลุมม้าเส้นทางแรกรับประกันว่าขุดได้ความยาวห้าร้อยจ้างขึ้นไป ป้องกันไม่ให้ทหารม้าเป่ยหวนผ่านทั้งสองด้านหลุมม้าเส้นทางที่สองด้านหลัง สามารถย่นระยะทางให้สั้นลงได้อย่างเหมาะสม อีกทั้ง หลุมม้าก็ไม่จำเป็นต้องขุดให้เชื่อมต่อกัน ตรงกลางสามารถปล่อยว่างได้ตามเหมาะสมถึงเช่นไรหลุมม้าสามทางนี้ ก็ต้องมีสักหลุมที่สามารถทำให้ม้าขาแพลงได้หากมีคนโชคดีไม่กี่คนที่ผ่านหลุมม้าสามเส้นทางนี้ไปได้ ทหารม้าของพวกเขาก็จะยิงพวกมันอย่างรวดเร็ว!ขุดหลุมม้าเสร็จหนึ่งเส้นทาง พวกเขาจะสั่งให้คนหากิ่งไม้แห้งคลุมเอาไว้ จากนั้นก็ปูด้วยวัชพืชและหิมะ โดยพื้นฐานแล้วก็นับว่าเสร็จภารกิจทุกคนทำงานกันจนฟ้ามืด ในที่สุดหลุมม้าก็สำเร็จ“อวี๋กั๋วกง
ค่ายกลางเป่ยหวนทหารสามหมื่นของเจียเหยาเมื่อวานได้มารวมตัวกับทหารม้าสองหมื่นที่ถนนกลางแล้วทัพใหญ่ห้าหมื่นรวมตัวกันกลายเป็นแนวหน้าของเป่ยหวนบุกโจมตีซั่วฟางและทหารม้าสองหมื่น ก็กลายเป็นแนวหน้าของทัพหน้าพวกเขาเจียเหยานำทัพทหารม้าสองหมื่นเป็นแนวหน้าด้วยตนเอง ปานปู้นำทัพทหารสามหมื่นด้านหลังพกสิ่งข้างตั้งค่ายเล็กน้อยเคลื่อนพลไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเมื่อเจียเหยาเร่งความเร็วนำทหารมุ่งหน้าสู่ซั่วฟาง หน่วยสอดแนมที่พวกเขาส่งออกไปนำข่าวกลับมาแล้ว“รายงานองค์หญิง ด้านหน้าทัพเรายี่สิบลี้ พบทหารม้าต้าเฉียนหนึ่งกอง!”ทหารม้าต้าเฉียน?เว่ยเหวินจงนึกไม่ถึงจะสั่งให้ทหารม้าซั่วฟางมาขนาบโจมตีพวกเขาหรือ?ได้เลย!ดีเหลือเกิน!เจียเหยาเผยรอยยิ้ม ถามทันที “กำลังทัพศัตรูเป็นเช่นไร?”หน่วยสอดแนมตอบทันที “คนจำนวนไม่มาก น่าจะไม่ถึงห้าพันคน!”ทหารม้าไม่ถึงห้าพันคน?จำนวนไม่มาก!แต่เมื่อเทียบกับเป่ยหวนแล้ว!ต้าเฉียนขาดแคลนม้าศึก ทหารม้าห้าพัน นับว่าเป็นทหารม้าขนาดใหญ่แล้ว!ซั่วฟางไม่ได้สำคัญเหมือนป้อมเมืองชายแดนสองเมืองแนวหน้า เป็นไปไม่ได้ที่จะมีทหารม้ามากมายทหารม้าไม่ถึงห้าพันนี่ น่าจะเป็นสมบั
ยังดีที่ด้านหลังพวกเขายังมีทัพทหารราบสามหมื่นนาย ด้านหลังทหารราบสามหมื่นนายก็ยังมีทัพใหญ่สามหมื่นกว่านาย!กองทัพแปดหมื่นคนรอบถูกเมืองซัวฟางกินกำลังหลักไป นางไม่เชื่อจะโจมตีไม่ได้!เจียเหยาไม่ลังเลสักนิด ออกคำสั่งโจมตีเต็มกำลังอีกครั้งอีกด้านหนึ่ง อวี๋ซื่อจงนำกำลังล่าถอยไปสี่สิบลี้ ในที่สุดก็กลับถึงสถานที่ตั้งค่ายพักแรมก่อนหน้านี้ของพวกเขาที่ไกลไกล ทหารที่ได้รับคำสั่งพุ่งเข้ามา“อวี๋กั๋วกงมีคำสั่ง ทหารม้าของท่าน ล่าถอยไปยังป่าทางตอนใต้ทันที!”อวี๋ซื่อจงรับคำสั่ง พาคนล่าถอยไปยังป่าไม้ทางนั้นทันทีต่อให้ไม่มีสั่งนี้ เขาเองก็ไม่โง่เขามุ่งไปข้างหน้าหรอก!ด้านหน้ามีหลุมม้าอยู่สามเส้นทาง!พุ่งเข้าไป พวกเขาสามพันคน เกรงว่าคงต้องเสียหายไปมากกว่าครึ่งแล้ว!อวี๋ซื่อจงนำกองกำลังล่าถอยกลับไปยังป่า พวกหยุนเจิงล้อมไว้ทันที“เหตุการณ์เป็นเช่นไร?”เซียวว่านโฉวไถ่ถามด้วยความกระวนกระวายอวี๋ซื่อจงกระหืดกระหอบ “ด้านหลังมีกองทหารม้าเป่ยหวนกองใหญ่ จำนวนไม่น้อยกว่าหมื่นคน!”“ดีมาก! พวกเขาบุกมาจริงด้วย!”เซียวว่านโฉวดีใจ ถามอีกครั้ง “ทัพศัตรูจัดขบวนแบบใด?”อวี๋ซื่อจงส่ายหน้า “ไม่มีรูปแบบขบว
มองไป ทหารม้าเป่ยหวนยาวไม่เห็นหางเจียเหยาอยู่ภายใต้การคุ้มกันของเหล่าองครักษ์ แทบอยากจะพุ่งไปข้างหน้าสุดด้านหน้าของทหารม้าต้าเฉียนมองไม่เห็นเงาแล้วบนหิมะ เหลือไว้เพียงรอยเท้าม้าศึกขนาดใหญ่สองเส้นทางรอยเท้ามุ่งตรงไปยังฝั่งด้านหน้าทางซ้ายของกองทัพใหญ่ ดูจากที่ไกลๆ ยังคงเห็นยอดไม้ถูกปกคลุมด้วยหิมะ มองไปแล้ว ทางนั้นคงมีป่าอยู่แห่งหนึ่งรอยเท้าม้าอีกรอย ยืดยาวไปข้างหน้าแบ่งกันหนี หรือจงใจสร้างค่ายกลลวง?ไม่นาน ในใจเจียเหยามีความกังวลน่าจะเป็นค่ายกลลวง!หากพวกเขาแบ่งทหารไล่ตามไปในป่า เกรงว่าคนถูกทหารม้าต้าเฉียนที่หนีเข้าป่าซุ่มโจมตีทหารม้าเหล่านั้นคิดจะให้พวกเขาแบ่งทหารไล่ตามไป เพื่อลดความกดดันให้กองทหารหลักซั่วฟางที่อยู่ด้านหลัง!ความคิดไม่เลวเลย!น่าเสียดาย นางไม่มีทางติดกับ!เจียเหยาลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็สั่งให้กองทัพบุกไปข้างหน้าสามารถทำลายล้างทหารม้านับพันนั้นได้หรือไม่นั้น ไม่สำคัญเป้าหมายของพวกเขาคือกองกำลังหลักของทัพซั่วฟาง!ขอแค่ทำลายล้างกองกำลังหลักของทัพซั่วฟางได้ ต่อให้ปล่อยทหารม้านับพันเหล่านั้นไปแล้วจะเป็นเช่นไร?ด้วยคำสั่งของเจียเหยา กองทหารม้าเป่ยหว
องครักษ์ปัดป้องลูกธนูไปได้ไม่กี่ดอก ก็ถูกธนูสองดอกยิ่งใส่เมื่อเห็นองครักษ์ถูกยิง เจียเหยาบังคับให้ตัวเองสงบลง ดึงองครักษ์ที่ถูกยิงลากเขาไปในกับดักหลุมม้า ใช้มือปลดแส้ยาวที่ถูกไว้ที่เอวออกแส้ในมือเจียเหยาโบกสะบัด พันรัดคันธนูที่ตกอยู่ไม่ไกลอาศัพแรงจากแซ่ดึงคันธนูกลับมาในชั่วพริบตา เจียเหยาดึงลูกธนูสองลูกที่ปักอยู่บนหิมะออกมา โค้งงอคันธนูและวางลูกธนูทาบลงไปอย่างรวดเร็วฉวยโอกาสจากช่วงเวลาที่ฝนธนูขาดช่วง เจียเหยาผุดลุกขึ่นยืน ปล่อยคันธนูยิงลูกธนูออกไป“ฟิ้ว!”ลูกธนูสองดอกแผดเสียงกลางอากาศ พุ่งเข้าหาทหารม้าต้าเฉียนสองคนที่ถูกแถวด้านหน้าอย่างรวดเร็ว“ฉัวะ...”ลูกธนูพุ่งทะลุร่างทหารม้าต้าเฉียนสองคนทหารม้าต้าเฉียนสองคนร่างกายขดเกร็ง จากนั้นก็ร่วงหล่นจากหลังม้าช่วงเวลาที่ตอนที่เจียเหยาร่วงลงพื้น มือหยินลูกธนูขึ้นมาอีกสามดอก จากนั้นทะยานสู่ท้องฟ้าอีกครั้งลูกธนูสามดอกทะลวงไปกลางอากาศ พุ่งไปทางทหารสามคนระหว่างนั้น สองคนโดนธนูยิง คนหนึ่งรอดพ้นความตายได้อย่างหวุดหวิดโอ้โห!อย่างนี้ก็ได้หรือ?การแสดงที่ยอดเยี่ยมของเจียเหยาดึงดูดความสนใจหยุนเจิงที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคน“กำจัดคนผ
ไม่นาน สถิติการรบก็ออกมาแล้วม้าศึกของพวกเขาเสียหายสามพันกว่าตัว เสียชีวิตพันกว่าคน บาดเจ็บสาหัสห้าร้อยกว่าคนทางด้านต้าเฉียน เสียหายเพียงสิบกว่าคนเท่านั้นจำนวนเกือบครึ่งล้วนเป็นคนที่ถูกเจียเหยายิงธนูสังหารเมื่อรายงานจากลูกน้อง เจียเหยาขบฟันจนได้เสียงกระทบกันบาดเจ็บล้มตายพันกว่าคน ไม่นับว่าเป็นความเสียหายใหญ่ อยู่ในขอบเขตที่นางยอมรับได้แต่เทียบกับความเสียหายของต้าเฉียนแล้ว พวกเขานับว่าเสียหายอย่างอนาถแล้วสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ แผนจู่โจมซั่วฟางกะทันให้ที่นางวางแผนอย่างรอบครอบนั้นล้มเหลวโดยสิ้นเชิง!การรบก่อนหน้านี้พวกเขาตายไปสามหมื่นกว่าคน ยังสามารถฆ่าม้าศึกไปมากมาย!เทียบกับสิ่งที่พวกเขาได้รับ การสูญเสียของพวกเขาหนักมาก!ช่วงเวลาฉับพลันนั้น เจียเหยารู้สึกเหมือนยกหินทุบเท้าตัวเองแล้ว“องค์หญิง ด้านหลังของพวกเรายังมีทัพใหญ่หกหมื่นคน! พวกเรายังสามารถบุกซั่วฟางได้!”เปาตี้ฮูหลัวตำแหน่งจั่วเสียนอ๋องมาตรงหน้าเจียเหยา กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“พวกเราจะเอาสิ่งใดไปบุกโจมตี?”เจียเหยาตำหนิด้วยสีหน้าเย็นชา “แผนการของพวกเราถูกมองออกแล้ว! ทัพศัตรูรอซ้ำยามเปลี้ย กำลังรอให้พวกเราไปโ
ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ การยอมแพ้การบุกโจมตีเป็นทางเลือกที่ฉลาดที่สุดแล้วหลังจากก่นด่าหยุนเจิงสารเลวจอมเจ้าเล่ห์แล้ว ปานปู้ก็กล่าวต่อ “องค์หญิง พวกเราต้องส่งคนไปยึดหุบผาชันช่องลมหรือไม่ ป้องกัน...”“ไม่ต้อง!”เจียเหยาส่ายหน้า “พวกเรามาจากทางด้านหลัง หุบผาชันช่องลมไม่มีภัยต้องเฝ้าระวัง! หยุนเจิงไม่มีทางไม่รู้ ต่อให้เขาส่งกองทัพใหญ่ห้าหมื่นึนเฝ้าประจำการที่หุบผาชันช่องลม เจาก็ขวางพวกเราไม่อยู่! หยุนเจิงไม่มีทางเผชิญหน้าปะทะกับพวกเรา เขาไม่มีทางส่งทหารเฝ้าประจำการที่หุบผาชันช่องลม!”ก่อนหน้านี้พวกเขาต้องการยึดหุบผาชันช่องผม ก็เพื่อเปิดเส้นทางให้กองทัพใหญ่ที่อยู่ด้านหลังแต่ตอนนี้ กองทัพใหญ่ของพวกเขาได้เข้าสู่เขตพื้นที่ต้าเฉียนแล้ว พวกเขาโจมตีจากด้านหลัง กองทัพประจำการของหุบผาชันช่องลมไม่มีความได้เปรียบใดหากหยุนเจิงโง่เขลาส่งทหารไปรักษาการณ์ที่หุบผาชันช่องลมจริง เช่นนั้นนางก็ดีใจแล้วอีกทั้ง พวกเขายังต้องป้องกันกองทหารชั้นยอดของเว่ยเหวินจงที่อยู่ด้านหลังเวลานี้พวกเขาไม่จำเป็นต้องแบ่งกองกำลังทหารแล้วรวมกองทัพเข้าด้วยกันก่อนค่อยเคลื่อนไหว หากเว่ยเหวินจงกล้าที่จะมาข่มขู่ พวกเขาก็กล้