Share

บทที่ 416

หิมะตรงหน้านับว่าไม่มากแล้ว ความสูงของกองหิมะที่กองพะเนินเป็นกำแพงไม่ถึงหนึ่งฉื่อแล้ว

รอให้หิมะตกหนักอีกครั้ง กำแพงหิมะก็ยิ่งกองสูงขึ้นเรื่อย ๆ

“นี่เป็นความคิดของผู้ใด?”

หยุนเจิงหันไปมองเสิ่งลั่วเยี่ยน

“แน่นอนว่าเป็นความคิดของข้า!”

เสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มอย่างได้ใจ “เป็นเช่นไร วิธีของข้าดีใช่หรือไม่?”

“อืม! ไม่เลวจริงแท้!”

หยุนเจิงพยักหน้า “แต่ว่า เจ้าต้องให้คนอัดหิมะพวกนั้นให้แน่นอีกหน่อย! อีกอย่าง ในค่ายก็ยังสามารถใช้กำแพงหิมะนี้ได้ แบ่งค่ายทั้งหมดเป็นสัดส่วน สามารถต่อต้านศัตรูและลมหนาวได้ด้วย”

ความคิดนี้ไม่เลวเลย

นอกจากจัดการหิมะที่สะสมภายในค่ายได้แล้ว ยังสามารถเตรียมตัวรับมือกับฤดูหนาวที่จะมาถึงได้ด้วย

ซั่วเป่ยในตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงเวลาที่หนาวที่สุด

เมื่อถึงเวลาที่ลมหนาวพัดมา มีกำแพงบังลมนั้นดีมาก!

เมื่อลมหนาวพัดมา ทุกคนจะเอาแต่หลบผิงไฟอยู่แต่ในค่าย ล้วนไม่ฝึกซ้อมไม่ได้กระมัง?

เสิ่นลั่วเยี่ยนครุ่นคิด จากนั้นก็พยักหน้าทันที “ข้าจะไปสั่งการทันที”

กล่าวจบ เสิ่นลั่วเยี่ยนวิ่งลงรถม้าอย่างเร่งรีบ

หยุนเจิงหัวเราะ ในใจแอบคิดว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนบางครั้งก็ฉลาดมาก

มาถึงค่ายกระโจม หยุ
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status