Share
บทที่ 258
Related chapters
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 259
“ไม่มีผู้บาดเจ็บล้มตาย จับเป็นเท่านั้น!”จักรพรรดิเหวินส่ายหน้ากล่าวเสียงขรึมว่า “อีกอย่าง ห้ามทำให้บาดเจ็บสาหัสโดยเด็ดขาด ตำแหน่งที่อยู่ของขบวนเสด็ของข้านับว่าเป็นที่ประทับของเป่ยหวน หากระหว่างทางจับตัวคนของเจ้าหกได้ พวกเจ้าต้องนำตัวคนของเจ้าหกมาควบคุมตัวที่นั่น ควบคุมตัวเสร็จถึงจะกลับเข้าไปร่วมการไล่ล่าโจมตีได้!”“นี่มัน…”หยุนถิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคิดว่าเช่นนี้มันไม่สมเหตุสมผลการเผชิญในสนามรบ จะจับเป็นได้อย่างไรกันเล่า“นี่มันอันใดหรือ?”หยุนถิงยังไม่ทันได้กล่าวต่อ จักรพรรดิเหวินก็หันขวับมามองด้วยสีหน้าดำคล้ำไม่พอพระทัย “ทหารม้านับห้าพันนายล้อมโจมตีทหารราบแค่หนึ่งพันนาย หากไม่ตั้งกฏจำกัดให้พวกเจ้า ข้าคงให้เจ้าหกยืนอยู่เฉยๆ แล้วให้พวกเจ้าเข้าไปจับตัวเขาง่ายๆ ไปแล้ว!”“พ่ะย่ะค่ะ! ลูกเพียงแค่นึกถึงสนามรบจริงมากเกินไป ก็เลยลืมคิดถึงข้อนี้พ่ะย่ะค่ะ”หยุนถิงรีบแก่ตัวยิ้มพลางกล่าว ก่อนจะถอยกลับไปจักรพรรดิเหวินกวาดสายตามองหยุนถิงอย่างไม่พอพระทัย ตรัสถามต่อว่า “ยังมีใครจะถามอันใดอีกหรือไม่?”พวกเขาหันไปสบตากันเงียบๆ ก่อนจะต่างพากันส่ายหน้าไปมาได้รู้กฏเกณฑ์อย่างแจ่มแจ้ง
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 260
“พ่ะย่ะค่ะ!”เกาเหอน้อมรับคำสั่ง และรีบพุ่งออกไปทันที“เจ้าจะหนีขึ้นไปบนภูเขาอย่างนั้นหรือ?”เสิ่นลั่วเยี่ยนรู้เจตนาของหยุนเจิง“รอดูสถานการณ์ก่อนเถอะ”หยุนเจิงยิ้มเจื่อน แต่ก็ไม่ได้กล่าวอันใดมากความ“เจ้าก็ฉลาดอยู่บ้างเหมือนกันนะ” เสิ่นลั่วเยี่ยนมองหยุนเจิงด้วยคงามประหลาดใจ และขมวดคิ้วพลางกล่าวอีกว่า “แต่หากหนีขึ้นไปบนเขาก็หลบซ่อนได้เพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น ตราบใดที่พวกนั้นรู้ตำแหน่งของพวกเราจะต้องนำกองกำลังแห่มาล้อมพวกเราแน่นอน!”หนานย่วนมีภูเขาป่าทึบ แถมยังมีมากอีกด้วยแต่ก็ไม่ใช่ภูเขาที่สูงมากนักไม่ว่าพวกเขาจะหลบซ่อนตัวอยู่บนภูเขาลูกใด ทหารสองสามพันนายช่วยกันตามหา พวกเขาก็จบเห่แล้วในขณะที่ฟังคำพูดของเสิ่นลั่วเยี่ยนนั้น หยุนเจิงก็แอบส่ายหน้าเล็กน้อยนางช่างโง่เขลายิ่งนัก!ขืนขึ้นไปหลบบนภูเขาจริงๆ ก็โง่แล้ว!เขาเพียงแค่ทำให้คนอื่นคิดว่าพวกเขาขึ้นไปหลบซ่อนตัวบนภูเขาก็เท่านั้น!ทหารม้าพวกนั้นไม่มีทางขี่ม้าขึ้นไปตามหาตัวเขาบนภูเขาแน่นอนเมื่อถึงตอนนั้น พวกเขาก็แอบซ่อนตัวอยู่บริเวณนั้นและถือโอกาสแย่งชิงม้ามาก้สิ้นเรื่องแล้วตราบใดที่มีม้าเพียงพอ พวกเขาก็สาม
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 261
เสิ่นลั่วเยี่ยนครุ่คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตบศีรษะตัวเองนึกขึ้นได้“ข้าคิดออกแล้ว!”เสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มขึ้น“คิดอันใดออกหรือ?”หยุนเจิงกล่าวถามทันที แววตาเต็มไปด้วยความรอคอยเสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มอย่างลำพองใจ และกล่าวออกมาทันทีว่า “พวกเราคิดหาทางล่อให้พวกนั้นขึ้นไปบนเขา พวกนั้นไม่มีทางขี่ม้าขึ้นภูเขาแน่นอน เมื่อถึงตอนนั้น ต้องมีม้าว่างหลายตัวแน่ ขอเพียงแค่พวกเราแอบซ่อนตัวให้ดีไม่ให้พวกนั้นจับได้ พวกเราก็ฉวยโอกาสที่จำนวนทหารม้าของพวกเขาน้อยๆ ออกไปโจมตีโดยที่พวกนั้นไม่ทันตั้งตัว…”เสิ่นลั่วเยี่ยนบอกแผนการของตนเองให้พวกเขาฟังอย่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินแผนการนี้ของเสิ่นลั่วเยี่ยน พวกเขาก็ตาลุกวาวขึ้นทันที ในที่สุดหยุนเจิงก็โล่งอกไปเปราะหนึ่งในที่สุดแม่นางผู้นี้ก็ไม่ทำให้ชื่อเสียงของบุตรีขุนผลผู้แกร่งกล้าต้องอับกายขายหน้าเมื่อมีแผนการแล้ว ต่อไปก็ต้องทำตามแผนล่อทหารที่ตามไล่ล่าพวกนั้นขึ้นไปบนภูเขา อันที่จริงแล้วง่ายดายมากสิ่งสำคัญก็คือ พวกเขาจะซ่อนตัวจากการตามหาของทหารเหล่านั้นได้อย่างไร ทำให้พวกเขาเข้าใจผิดว่าพวกเขาหนีขึ้นไปหลบซ่อนตัวบนภูเขาหมดแล้ว เริ่มจากการประมาทเลินเล
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 262
และในตอนนี้เอง จู่ๆ ตู้กุยหยวนก็ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น“เช่นไร?”เสิ่นลั่วเยี่ยนมองตู้กุยหยวนด้วยสีหน้าสงสัยตู้กุยหยวนเป็นผู้บัญชาการทหารเปื้อนเลือด เป็นขุนพลที่เคยสู้รบฆ่าฟันในสนามรบจริงมาแล้ว!หยุนเจิงคิดเพ้อเจ้อ เช่นนั้นเขาก็คิดเพ้อเจ้อด้วยอย่างนั้นสิตู้กุยหยวนกล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “พระชายาลืมไปแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงรับสั่งว่าผู้ใดที่จับตัวองค์ชายหกตัวเป็นๆ ได้ จะได้รับการเลื่อนขั้นสามขั้น และทองอีกพันชั่ง…”ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าภายใต้การตบรางวัลอย่างหนักเช่นนี้ ทุกคนต้องพรวดเข้าไปตามหาบนภูเขาก่อนอย่างแน่นอนหากเป็นเช่นนี้ คนที่เฝ้าม้าเหลืออยู่เพียงไม่กี่คนเป็นแน่!อีกอย่าง ม้าศึกจำนวนมากปานนั้น หากเกิดการก่อกวนขึ้น ใช้คนเพียงแค่ไม่กี่คนฉวยโอกาสตอนที่โกลาหลขี่ม้ามาทางนี้ ก็จะเปิดโอกาสให้พวกเขาแย่งชิงม้ามาได้สำเร็จแล้ว!ภูเขาลูกนั้นที่เกาเหอกล่าวถึงแม้จะไม่มีที่หลบซ่อนตัว แต่คนหลายสิบคนสามารถหาที่หลบซ่อนได้แน่นอนตราบใดที่คนหลายสิบคนนี้สามารถก่อความวุ่นวายและขี่ม้ามาทางนี้ได้ ไม่เพียงแต่สามารถแย่งชิงม้ามาได้เท่านั้น แต่ยังทำให้คนเหล่านั้นสูญเสียม้าศึกไปได้ด้
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 263
หยุนถิงและพวกองค์ชายทั้งสามล้วนแต่อยากแสดงฝีมือมากพวกเขามองว่านี่คือบททดสอบของเสด็จพ่อที่มอบให้กับหยุนเจิง และเป็นบททดสอบของพวกเขาด้วยเช่นกันเมื่อนึกถึงตำแหน่งองค์รัชทายาท ทั้งสามก็แทบจะบ้าคลั่งไปแล้วดูเหมือนว่าทั้งสามจะเป็นสามคนแรกที่นำหน้าทุกคนมาไม่นานนัก พวกเขาก็พบกับเสื้อเกราะเหล่านั้นที่ถูกโยนระเนระนาดอยู่บนพื้นดินตามไล่ไปข้างหน้าอีกสองลี้ก็เห็นภูเขาลูกนั้นปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขาทางที่มุ่งหน้าขึ้นไปบนภูเขามีร่องรอยเท้าอยู่เล็กน้อย แต่รอยกีบม้ากลับไปอีกทาง และทางที่มีรอยกีบม้านั้นก็มีเสื้อเกราะถูกโยนทิ้งอยู่มากกว่าเมื่อมองไปทั้งสองทาง ทั้งสามก็ครุ่นคิดอย่างหนักเห็นได้ชัดว่าหยุนเจิงและพวกจงใจจะจัดเตรียมเอาไว้ให้พวกเขาสับสนแต่ตอนนี้พวกเขาไม่อาจแน่ใจได้ว่าหยุนเจิงแยกตัวไปทางใดกันแน่และในขณะที่พวกเขากำลังลังเลอยู่นั้น ทันใดนั้นฝูงวิหคกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบริเวณไม่ไกลกับภูเขาลูกนั้น และเมื่อแหงนหน้าขึ้นมองก็มีเงาต้นไม้สั่นไหวอีกด้วย“แบ่งกองกำลังออกไปตามไล่ล่า!”องค์ชายรองตัดสินใจอย่างรวดเร็ว ชี้ไปทางร่องรอยของกีบม้านั้นและกล่าวว่า “เจ้าห้า เจ้าไปตามทางนี้ เจ้าสี
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 264
ตอนนี้พวกเขากำลังกังวลใจจนแทบคลั่งแล้วตำแหน่งที่พวกเขากำลังตามหาอยู่ตอนนี้ไม่เหมาะกับการหลบซ่อนตัวนัก ตราบใดที่แยกย้ายกำลังคนไปตามหา ก็จะเจอพวกเขาแล้วและทหารของเจ้าหก หากถูกจับได้ก็แค่ถูกจับขังเท่านั้นทว่า สิ่งที่พวกเขาเป็นกังวลมันมากกว่านั้นองค์ชายทั้งสามปรารถนาจะจับตัวหยุนเจิงมาก จึงไม่ได้สั่งให้คนของพวกเขาไปเสาะหาบริเวณรอบๆ อย่างละเอียด และไม่แม้กระทั่งคิดจะค้นหาด้วยซ้ำพวกเขาคิดว่าหยุนเจิงต้องนำคนมาแอบซ่อนตัวบนภูเขาแน่นอน ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าหยุนเจิงและพวกจะกล้าเบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขาจั่วเริ่นค่อยๆ โผล่หัวออกมาอย่างช้าๆ เมื่อเห็นผู้แก่งแย่งชิงชังกันเหล่านั้นพากองกำลังแห่ขึ้นไปบนภูเขา เขาก็แทบจะหลุดปากส่งเสียงหัวเราะออกมาเหมือนอย่างที่พี่ใหญ่ตู้กล่าวเอาไว้ไม่มีผิด!คนพวกนี้รีบร้อนใจจะจับตัวองค์ชายหก ไม่ระมัดระวังแต่อย่างใดเลย“หัวหน้าจั่ว พวกเราจะออกไปตอนไหนหรือ?”ทหารที่อยู่ข้างกายเขากระซิบถาม“ไม่รีบร้อน”จั่วเริ่นส่ายหน้าพลางกล่าว “รอให้พวกมันเข้าไปบนภูเขาให้ลึกกว่านี้อีกหน่อย กว่าพวกมันจะกลับมาเป็นกำลังเสริมคงอีกนาน โอกาสที่พวกเราจะทำสำเร็จก็มีมากขึ้น
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 265
สถานที่ที่ตั้งของขบวนเสด็จจักรพรรดิเหวินแตกต่างจากหยุนเจิงและพวก จักรพรรดิเหวินในตอนนี้กำลังสบายอกสบายใจเป็นอย่างยิ่งจักรพรรดิเหวินกำลังนั่งโดยมีขุนพลห้อมล้อม พร้อมเพรียงทั้งสุราเนื้อกับแกล้มมากมาย“หากพวกเจ้าเป็นเจ้าหก พวกเจ้าจะหนีออกมาเช่นไร?”จักรพรรดิเหวินให้ความสนใจ และใช้การประลองในวันนี้ทดสอบขุนพลเหล่านี้เมื่อได้ยินคำถามของจักรพรรดิเหวิน ทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าจักรพรรดิเหวินกำลังทดสอบเพื่อเลือกหากุนซือไปร่วมศึกซั่วเป่ยชั่วครู่หนึ่ง ทุกคนล้วนแต่ครุ่นคิดขึ้นมีเพียงแค่ฉินลิ่วก่านคนเดียวเท่านั้นที่กำลังซุ่มซ่ามและยังคงดื่มด่ำร่ำสุราคีบเนื้อเข้าปากอยู่ ใครสนใจก็เชิญเถอะ!อย่างไรเสีย เขาก็ไม่เคยคิดจะเป็นกุนซื้อด้วยซ้ำปล่อยให้พวกนั้นปวดหัวกันไปเถอะ!ตนเองได้ดื่มด่ำกินอิ่มก็พอแล้วเมื่อเห็นท่าทางนี้ของฉินลิ่วก่าน จักรพรรดิเหวินแทบอยากจะถีบตาเฒ่าผู้นี้จริงๆเมื่อเห็นว่าไม่มีใครเอ่ยปาก จักพรรดิเหวินก็เอ่ยปากกล่าวถามเซียวว่านโฉวเซียวว่านโฉวยิ้มเจื่อน “กระหม่อมมีสองวิธีพ่ะย่ะค่ะ แต่ถูกฝ่าบาทขวางเอาไว้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”“อย่างนั้นหรือ?”จักรพรรดิเหวินเริ่มสนใจ ยิ้มพลา
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 266
จ้าวจี๋ยิ้มเล้กน้อย “หากกระหม่อมเป็นองค์ชายหก กระหม่อมจะแบ่งกำลังทหารออกเป็นสองกลุ่มหลังจากที่ออกเดินทางไปไม่นาน กลุ่มหนึ่งหลอกล่อความสนใจของทหารที่ตามไล่ล่า ส่วนอีกกลุ่มหาที่หลบซ่อนตัว รอให้ทหารที่ตามไล่ล่าถูกล่อออกไป รีบลงมือโจมตีฆ่าทันที ลอบโจมตีราชวงศ์เป่ยหวน ต่อให้ต้องต่อสู้จนตัวตาย ก็ยังลากราชวงศ์เป่ยหวนให้ตายไปด้วยได้…”ลอบโจมตีราชวงศ์เป่ยหวนอย่างนั้นหรือทุกคนตกใจเล็กน้อยไม่นานนัก ทุกคนก็มีการตอบสนองกลับมาราชวงศ์เป่ยหวนที่เขากล่าวถึงก็หมายถึงขบวนเสด็จของจักรพรรดิเหวินไม่ใช่หรอกหรือ?จ้าวจี๋ไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ ว่ากลับมาจับตัวจักรพรรดิเหวิน จึงทำได้เพียงแค่พูดว่าราชวงศ์เป่ยหวนแทนอย่างไรเสีย ก่อนหน้านี้จักรพรรดิเหวินก็เป็นคนพูดเองว่าพวกเขาคือราชวงศ์เป่ยหวนจักรพรรดิเหวินครุ่นคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน ยิ้มพลางมองไปที่จ้าวจี๋ “เจ้าจะบอกว่า พวกเขาจะจับตัวข้าเพื่อบีบบังคับให้ฉินชีหู่กับหยวนกุยนำกองกำลังช่วยเหลือพวกเขาและปล่อยให้ผ่านแนวป้องกันประตูทิศตะวันออกไปอย่างนั้นหรือ?”“กระหม่อมมิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ!”จ้าวจี๋รีบส่ายหน้าปฏิเสธเขาหมายความเช่นนั้นจริงๆ แต่เขาไม่กล้ายอมรับ
Latest chapter
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 986
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 985
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 984
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 983
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 982
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 981
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 980
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 979
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน บทที่ 978
