บทที่ 265

สถานที่ที่ตั้งของขบวนเสด็จจักรพรรดิเหวิน

แตกต่างจากหยุนเจิงและพวก จักรพรรดิเหวินในตอนนี้กำลังสบายอกสบายใจเป็นอย่างยิ่ง

จักรพรรดิเหวินกำลังนั่งโดยมีขุนพลห้อมล้อม พร้อมเพรียงทั้งสุราเนื้อกับแกล้มมากมาย

“หากพวกเจ้าเป็นเจ้าหก พวกเจ้าจะหนีออกมาเช่นไร?”

จักรพรรดิเหวินให้ความสนใจ และใช้การประลองในวันนี้ทดสอบขุนพลเหล่านี้

เมื่อได้ยินคำถามของจักรพรรดิเหวิน ทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าจักรพรรดิเหวินกำลังทดสอบเพื่อเลือกหากุนซือไปร่วมศึกซั่วเป่ย

ชั่วครู่หนึ่ง ทุกคนล้วนแต่ครุ่นคิดขึ้น

มีเพียงแค่ฉินลิ่วก่านคนเดียวเท่านั้นที่กำลังซุ่มซ่ามและยังคงดื่มด่ำร่ำสุราคีบเนื้อเข้าปากอยู่

ใครสนใจก็เชิญเถอะ!

อย่างไรเสีย เขาก็ไม่เคยคิดจะเป็นกุนซื้อด้วยซ้ำ

ปล่อยให้พวกนั้นปวดหัวกันไปเถอะ!

ตนเองได้ดื่มด่ำกินอิ่มก็พอแล้ว

เมื่อเห็นท่าทางนี้ของฉินลิ่วก่าน จักรพรรดิเหวินแทบอยากจะถีบตาเฒ่าผู้นี้จริงๆ

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเอ่ยปาก จักพรรดิเหวินก็เอ่ยปากกล่าวถามเซียวว่านโฉว

เซียวว่านโฉวยิ้มเจื่อน “กระหม่อมมีสองวิธีพ่ะย่ะค่ะ แต่ถูกฝ่าบาทขวางเอาไว้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

“อย่างนั้นหรือ?”

จักรพรรดิเหวินเริ่มสนใจ ยิ้มพลา