Share

บทที่ 150

จะมาพูดเรื่องนี้ตอนนี้เพื่ออะไร

ยิ่งเสิ่นลั่วเยี่ยนคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น พูดด้วยความโกรธ “ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้สารเลวจางซู! ถ้าเขาไม่พาเจ้าไปที่ฉวินฟางย่วน ก็คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น!”

“อย่าไปโทษเขาเลย”

หยุนเจิงโคลงศีรษะยิ้มๆ “เป็นข้าที่ดื่มมากเกินไป เกี่ยวอะไรกับคนอื่นล่ะ เอาล่ะ เราออกไปกันเถอะ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะคิดว่าเรากำลังทำอะไรที่เรือนหลัง!”

ทำอะไร?

เสิ่นลั่วเยี่ยนอึ้งไปชั่วขณะ ใบหน้างามแดงปลั่งอีกครั้ง

“เจ้าหยุดพูดเหลวไหลนะ! ข้าจะทำอะไรกับเจ้าได้”

เสิ่นลั่วเยี่ยนเขม็งมองหยุนเจิงอย่างอายๆ จากนั้นหันหลังเดินออกไป

...

หลังอาหารเย็น มีคนจากในวังมาหา จักรพรรดิเหวินเรียกหยุนเจิงเข้าวังอีกครั้ง

หยุนเจิงไม่มีทางเลือก นอกจากต้องเดินทางเข้าวัง

คิดในใจว่าวันนี้บิดาจำเป็นของตัวเองผู้นี้คงโกรธจัด ที่เรียกตัวเองเข้าเฝ้าตอนนี้ เกินครึ่งคงไม่ใช่เรื่องดี

ช่างเถอะ!

จะดีหรือร้าย ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้!

จะเป็นอย่างไรก็ปล่อยให้เป็นไปตามนั้นเถอะ!

ถึงอย่างไรเขาอาจจะเหนื่อยจากการเฆี่ยนตีหยุนลี่และไอ้สารเลวพวกนั้นแล้ว คิดว่าคงไม่เหลือเรี่ยวแรงมาเฆี่ยนตีตัวเองอี
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status