บทที่ 135

เฉียวซุนเมาเล็กน้อย

ตอนดึกเมื่อเวลา 5 ทุ่ม เธอกำลังจะเตรียมจ่ายเงินและออกไป ลู่เจ๋อเองก็เดินเข้าไปในบาร์จากด้านนอกเช่นกัน

ในคืนฤดูหนาวนี้ เขาสวมเสื้อคลุมสีดำบาง ๆ แต่ด้านในเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเนื้อละเอียดด้านล่างช่วยขจัดความหมองทำให้เขาดูหล่อขึ้น ข้างนอกฝนยังคงตกอยู่เล็กน้อย มีหยดน้ำอยู่ด้านนอกเสื้อคลุมของเขาและคิ้วของ

เขาทำให้เขายิ่งดูหล่อขึ้นไปอีก นี่มันยิ่งเหมือนว่าเขามาจากสายลมและสายฝนอย่างไรอย่างนั้น

ในบาร์ยังคงอึกระทึกครึกโครม

พวกเขาสองคนมองหน้ากันท่ามกลางฝูงชน ผู้ชายคิดลึกซึ้ง ส่วนผู้หญิงนั้นมีท่าทีเย็นชา

เฉียวซุนสวมเสื้อเชิ้ตผ้าไหมซีทรู กระโปรงยาวสีดำที่มีสีเดียวกันข้างใต้ซึ่งมันดูเย้ายวนมากกว่าชุดที่ดูสง่างามตามปกติของเธอ... ดวงตาของลู่เจ๋อนั้นมืดลง

จากนั้นไม่นานเขาก็เดินเข้าไปหาเธอ

ลู่เจ๋อหยิบเสื้อคลุมจากมือของเธอแล้วสวมให้ จากนั้นก็ติดกระดุมให้แน่น เขาติดกระดุมจากล่างขึ้นบนแบบไม่พลาดสักเม็ดเดียว

ความคิดดำมืดของผู้ชายมันหลอกคนอื่นไม่ได้

เฉียวซุนรู้สึกขำขัน เมื่อเขาจับมือเธอ เธอเองก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยไปว่า “ลู่เจ๋อ ทำไมต้องทำตัวแสดงความรักขนาดนี้ด้วย! ฉันไม่ใช่เด็