MasukShare
ตอนที่ 17.
Terakhir Diperbarui:
2025-03-17 20:55:30ตอนที่ 17.
เท่านั้นแหละไอ้ท่าทางที่เหมือนระทดระทวยลิ้นห้อยนั้นก็หายไปคงเหลือแต่ลิงอ้วนที่ยังคงความไวเหมือนลิงกระโดดขึ้นนั่งเบาะนุ่มหลังหญิงสาวผู้ทำหน้าที่ปั่นจักรยานให้มันนั่งในท่าของพญาลิงอ้วน ที่น่าหมั่นไส้ต่อผู้พบเห็น ดรุณนุชปั่นจักรยานคู่ใจมุ่งไปยังเรือนใหญ่เพื่อเอาขนมแสนอร่อยไปฝากนายหญิงวาริน โดยหารู้ไม่ว่าเวลาแห่งอิสรภาพของเธอใกล้หมดลง...
“เราได้เจอกันแน่ ยัยลูกลิงแสนหวาน”
ริค ลดกล้องส่องทางไกลในมือลงเมื่อเป้าหมายหายลับไปในดงมะพร้าวที่เรียงรายอยู่เบื้องล่าง การล่าเหยื่อต้องใจเย็นๆ ให้เหยื่อตายใจ แล้วค่อยตะครุบชายหนุ่มยิ้มในหน้าด้วยสายตาหมายมาด ถ้าผู้ที่ตกเป็นเหยื่อมาเห็นคงต้องรู้สึกเย็นวาบหนาวไปถึงไขสันหลังเลยทีเดียว
แพขนตางอนงามกระพือเบาๆ ดวงตากลมใสพยามยามปรับความคมชัดของภาพที่เห็นให้ชัดเจน และภาพต่างๆ ก็เริ่มชัดเจนและพอนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปและเจอกับอะไร ร่างเล็กบางทะลึ่งพรวดจากที่นอนหนานุ่มทันทีและพอหันมาเจอกับภาพเจ้าหมาหน้าขนที่เธอไม่เคยปลื้มมันเลยสักครั้งในชีวิต ที่ยืนแยกเขี้ยวอยู่ข้างเตียงพร้อมกับ...
โฮ่ง โฮ่ง /“กรี๊ดดดด” ร่างเล็กบางพอได้สติก็ต้องกรีดร้องเสียงหลงอีกรอบ เท่านั้นยังไม่พอ ไม่รู้ว่าเพราะอะดรีนารีนในร่างกายหรือเพราะความตกใจ ร่างเล็กๆ นั่นก็ถลากระโดดไปเกาะกอดร่างสูงใหญ่บึกบึนของชายหนุ่มหน้าเข้ม หนวดเคราเฟิ้มที่ยืนหน้าบึ้งตึงอยู่ข้างเตียง และยืนตะลึงอยู่กับที่ ทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะเช่นกันทั้งโมโห และตกใจระคนอับอายที่ถูกคนตัวเล็กกอดแน่นราวกับปลิง และสุดท้ายความรู้สึกแปลกๆ ที่แล่นเข้าสู่ใจที่แกร่งกระด้างของตน จนน่าโมโห
“ช่วยด้วยๆ ไอ้หมาบ้ามันจะงาบคอแมงปอ ฮือๆๆ กลัวๆ”
โฮ่ง โฮ่ง เจ้าคอบร้าเห่าขู่อีกครั้งอย่างนึกสนุก แบบหมาๆ ร่างเล็กๆ นั่นยิ่งดิ้นและกอดเขาแน่นกว่าเดิม ทั้งแขนทั้งขาแม่คุณเกี่ยวรัดจนชายหนุ่มแทบหายใจไม่ออก
“หยุดดิ้นซะทีได้มั้ยแม่คุณฉันหายใจไม่ออก ส่วนแกคอบร้า หยุดเห่าได้แล้ว!!!”
เหมันต์พูดเสียงดังราวฟ้าผ่า ใบหน้าภายใต้หนวดเครารกครึ้มนั้นก็บึ้งตึง และมันก็ทำให้ทั้งคนที่ทั้งดิ้นทั้งร้องกรี๊ดๆ และเจ้าสุนัขตัวดีหยุดเห่าทันที และนั่งลงทำท่าเรียบร้อยมองเขาตาปริบๆ พลางแกว่งหางอย่างอารมณ์ดีเสียอีก
หึหึ เจ้านายโดนสาวกอดแน่นเชียว ดูซิเจ้านายหน้าแดงด้วย หุหุ เจ้าคอบร้ามองภาพหญิงสาวที่กระโดดกอดเจ้านายหนุ่มอย่าแนบแน่นด้วยความพอใจแบบหมาๆ อย่างมันเสียเหลือเกิน
พอสิ้นเสียงดังกัมปนาทราวฟ้าผ่านั่น ทำให้คนตัวเล็กที่กระโดดกอดร่างสูงใหญ่แน่นนั้นนิ่งงัน และค่อยๆ เงยหน้าออกจากบ่ากว้างที่ตัวเองซุกซบอยู่เมื่อครู่ ดวงตากลมใสค่อยๆ มองไล่มาที่ลำคอแข็งแรงสีแทนเข้ม เลื่อนมาที่สันกรามแกร่งที่เต็มไปด้วยหนวดเคราที่เจ้าของไม่สนใจจะโกนมัน ริมฝีปากหยักหนาสีเข้ม จมูกโด่งเป็นสันงดงาม เขามีจมูกที่สวยมากสมองน้อยๆ ของอรุณนารียังมีเวลาที่จะชมในใจ และสุดท้าย ดวงตาคมกร้าวสีน้ำเงินเข้มเกือบดำนั่นมันช่างดุดันน่ากลัวและตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีเปลวไฟแลบเลียนิดๆ และเขากำลังมองเธออย่างตำหนิติเตียนอย่างไม่ปิดบัง
อรุณนารีรู้สึกเหมือนจะชาไปทั้งใบหน้าและอาจจะทั่วทั้งร่างกายด้วยความอับอายเมื่อสำนึกได้ว่าตนเองเกาะเกี่ยวทั้งแขนทั้งขาของตนรัดร่างแกร่งของเขาแน่น ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยขาเล็กเรียวของตนเองที่เกี่ยวเอวหนาของอีกฝ่ายเสียแนบแน่นจนรับรู้ถึงความแข็งแกร่งที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงยีนส์สีเข้มเนื้อหนา ปล่อยแขนเรียวออกจากการโอบกอดลำคอแกร่งอย่างอับอาย ตอนนี้เธอคงแดงไปทั้งตัวแล้วแน่ๆ
แมงปอเอ๊ย ทำขายหน้าอีกแล้ว แย่จังแก หญิงสาวบ่นตัวเองในใจเบาๆ ก้มหน้าหลบตาคมอย่างอับอายที่สุดในชีวิต
“อ้าว แม่หนูฟื้นแล้วหรือจ๊ะ เมื่อกี้แม่ได้ยินเสียงร้องดังมาก เกิดอะไรขึ้น มาร์คทำอะไรน้องรึเปล่า”
เหมือนเสียงสวรรค์มาโปรด อรุณนารีหันขวับไปทางต้นเสียงและก็ได้พบกับหญิงวัยกลางคนที่ยังคงความสวยและสง่างาม มองมาที่เธอด้วยแววตาอารี หญิงสาวรีบทำความเคารพทันทีด้วยมารยาทที่ว่าพบเจอผู้อาวุโสให้ไหว้ไว้ก่อนอย่างนอบน้อมแม้จะยังไม่รู้ว่าหญิงคนนี้เป็นใคร แต่การแต่งกายและคำพูดที่นุ่มนวลมันแสดงให้เห็นว่านางย่อมมีความสำคัญต่อที่นี่และคนตัวโตหน้าตาน่ากลัวที่ยืนมองเธอด้วยแววตาดุดันอยู่ตอนนี้พร้อมด้วยเจ้าสุนัขน่าชังตัวนั้นแน่ๆ
นายหญิงวารินมองหญิงสาวร่างเล็กบางที่ยืนตัวลีบข้างๆ ลูกชายของนางอย่างพอใจและถูกชะตาอย่างมากด้วยแววตาชนิดหนึ่งที่แม้แต่คนเป็นลูกยังอ่านไม่ออก
“สวัสดีจ๊ะหนู มานี่สิจ๊ะไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ ที่นี่คือเรือนใหญ่แห่งเกาะพราวแสงจันทร์ ไม่มีใครเป็นอันตรายต่อหนูทั้งนั้นสบายใจได้ ฉันชื่อวารินจ๊ะ เป็นนายหญิงของที่นี่และเป็นแม่ของนายหัวมาร์คคนที่ยืนข้างหนูนั่นแหละ”
นายหญิงบอกเธออย่างอ่อนโยน พร้อมกับยืนมือบางมาให้ด้วยความอารี อรุณนารีรีบยื่นมือไปจับมือของนางอย่างเร็วรี่พร้อมกับทำท่าแทบผวามายืนข้างๆ นายหญิงวารินอย่างต้องการความอบอุ่นปลอดภัย พลางชำเรืองมองทั้งคนและสุนัขที่มองตามเธอเป็นตาเดียว
Bab terkait
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.“สวัสดีค่ะหนูอรุณนารี เรียกแมงปอก็ได้ค่ะ เอ่อ คือแมงปอมาทำงานแทนเพื่อนน่ะค่ะ”“อ๋อ มาแทนเพื่อนคนที่ประสบอุบัติเหตุน่ะเหรอลูกโถแม่คุณพอมาถึงก็เป็นลมเป็นแล้ง แล้วกินอะไรมารึยัง ตื่นมาคงหิว ไปๆ กินข้าวเย็นกันนี่ก็ได้เวลาแล้วไปลูกมาร์ค เจ้าคอบร้าแกอย่าสร้างปัญหาอีกล่ะ” นายหญิงวารินเอ่ยปลอบลูบหลังหญิงสาวที่นางเองก็พอใจจนอยากจะได้มาเป็นลูกสาวเพราะนางมีแต่ลูกชายและหันมาปรามเจ้าหมาน้อยแต่ตัวไม่น้อยที่กำลังจะเดินหน้าเป็นมาข้างๆ หญิงสาวที่ทำท่าหวาดหวั่นทันทีที่เห็นเจ้าหมาน้อยขยับตัวและทำท่าว่าจะเดินมาหาเธอ และพอมันเจอนายหญิงว่ามันก็ทำหน้าม่อย ทำท่าแสนจะน่าสงสารพลางร้องหงิงๆ เดินไปคลอเคลียขาแกร่งของ เหมันต์ผู้เป็นนายอย่างขอความเห็นใจ“ไม่ต้องไปอ้อนเจ้านายแกเลยนะ เพราะแกทำให้หนูแมงปอตกใจจนเป็นลมเพราะฉะนั้นจงทำตัวดีๆ มีความผิดติดตัวนะเราน่ะ ไปลูกไม่ต้องสนใจ ปล่อยไว้นี่แหละทั้งคนทั้งหมาเจ้าปัญหาพอๆ กัน”ว่าแล้วนางก็จับจูงมือเล็กบางของอรุณนารีออกจากห้องไป ปล่อยให้ทั้งสุนัขและเจ้านายหน้าดุ หันมามองหน้ากันอย่างเซ็งๆ“เพราะแกเจ้าคอบร้า เห็นไหมฉันโดนคุณแม่ดุเลยเจ้าปัญหานะเราน่ะ”เวลาใกล้พลบค่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.นายหญิงวารินอธิบายยืดยาวขณะที่มาส่งเธอที่ห้องของเธอห้องเดียวกับที่เธอฟื้นขึ้นมาพร้อมกับทำเรื่องน่าอายนั่น“ค่ะขอบคุณมากนะคะที่กรุณาแมงปอ”“โอ๊ย มันเป็นหน้าที่ของเจ้าบ้านอยู่แล้วจ๊ะ และแม่ก็ถูกใจหนูมาก เอาล่ะอาบน้ำพักผ่อนได้แล้วพรุ่งนี้จะได้ตื่นแต่เช้า ขอบอกว่าพระอาทิตย์ขึ้นที่เกาะพราวแสงจันทร์สวยไม่แพ้ที่ไหนในโลกเชียวนะ”“จริงเหรอคะ แมงปออยากเห็นจัง”“อยากเห็นก็ต้องรีบเข้านอนจ๊ะเด็กดี”“ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณแม่ ฝันดีนะคะ”หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับถือโอกาสหอมแก้มที่ยังคงความงดงามและหอมกรุ่นของนายหญิงอย่างที่เคยทำกับบิดามารดาของตนเองก่อนเข้าห้องของตนไปด้วยรอยยิ้มน่ารักที่ทำให้บ้านทั้งบ้านของนางสดใส นายหญิงวารินก็ต้องหน้าแดงนิดๆ ด้วยความตื้นตันมือที่เริ่มเหี่ยวย่นกุมซีกแก้มที่ถูกหอมจากหญิงสาวน่ารักที่ชื่อแมงปอ อย่างปลาบปลื้ม โอ นางอยากได้ลูกสาวเหลือเกินอยากได้มากๆ และถ้าได้ลูกสาวชื่อแมงปอ มันจะดีสักแค่ไหนกันหนอชายหนุ่มมองผู้เป็นแม่ที่เดินเอามือกุมแก้มยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มานั่งข้างผู้เป็นพ่ออย่างงงๆ ว่าแม่ของเขายิ้มดีใจอะไรนักหนาจึงอดแซวไม่ได้“สงสัยนายหญิงวารินกำลังตกหลุมรักใครรึเปล่า
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.แต่ในขณะนั้นเอง ภาพของสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่กลางคลื่นลมที่โหมกระหน่ำ ก็ดึงสายตาของชาวเกาะพราวแสงจันทร์ให้เขม้นมอง และเมื่อเห็นชัดเจนความปลื้มปิติก็เข้ามาท่วมท้นในใจผู้ที่รักและห่วงใยนายหัวของเขา นายหัวมาร์ค เหมันต์ หิรัญวารินทร์ ภาพเจ้าสุนัขตัวน้อยที่พยายามว่ายน้ำฝ่าคลื่นลม อย่างทุลักทุเลพาร่างสูงใหญ่ที่หมดสติของเหมันต์ว่ายเข้าฝั่งในวันทะเลคลั่ง ยังฝังอยู่ในความทรงจำของชาวเกาะพราวแสงจันทร์ ผู้คนในเหตุการณ์วันนั้นต่างสรรเสริญเยินยอในความกล้าหาญของมัน และเมื่อเหมันต์ได้รับการรักษาจนหายดีก็นำมันมาเลี้ยงอย่างถาวรหลังจากที่นำมันไปให้หมอเก่ง ที่เรือนพยาบาลดูแลรักษามันจนขาที่หักและบาดแผลบนตัวมันหายดี และตั้งชื่อให้มันว่า คอบร้า ตามตัวเอกในหนังสือการ์ตูนที่เขาชอบอ่านและเก็บสะสมไว้และหลังจากนั้นเหมันต์ก็ไม่เคยแตะพวกเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์หรือของมึนเมา อีกเลยพร้อมๆ กับภาพรอยยิ้มสดใสและความอบอุ่นอ่อนโยนของเขาก็หายไปด้วย เหลือไว้เพียง นายหัวมาร์คผู้เย็นชา และไร้รอยยิ้มอันแสนอบอุ่นนับตั้งแต่นั้นมา เจ้าคอบร้า ก็เป็นที่รักและขวัญใจของคนทั้งเกาะ และมันก็หวงนายของมันมาก
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.“อยากได้อะไรอีกล่ะแก มาอ้อนแต่เช้า เอ้านี่ชินสุดท้ายแล้วนะ”ชายหนุ่ม ก้มถามเจ้าคอบร้าที่นัวเนียคลอเคลียอยู่กับลำขาแกร่ง ก่อนหยิบช็อกโกแลตเนยถั่วที่มันชอบมากและเหลือชิ้นเดียวและเป็นชิ้นสุดท้ายแล้วนั้นให้มันก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นเจ้าลิงน้อยแต่ตัวไม่น้อย ซึ่งกำลังมองช็อกโกแลตเนยถั่วที่เป็นของโปรดของมันเหมือนกันนั้นตาละห้อยน่าสงสารนัก“อ้าวน้ำผึ้งกับกุ้งแก้วมาแต่เช้าเลย แต่แกกุ้งแก้วอดกินนะเพราะมันมีแค่อันเดียวและฉันก็ให้คอบร้าไปแล้ว แต่เอะ มันแบ่งได้นี่ คอบร้าแกแบ่งให้กุ้งแก้วด้วยสิ”เหมันต์บอกกับคอบร้าที่ยืนคาบช็อคโกแลตแท่งโต พลางแกว่งหางอย่างอารมณ์ดี ส่วนเจ้ากุ้งแก้วก็นั่งเชิดหน้าทำเป็น วางมาดหยิ่งผยองอยู่บนตักหญิงสาวหน้าใส ใบหน้ารูปหัวใจเล็กๆ นั้นแดงปลั่ง ดวงตาใสแจ๋วนั้นพราวด้วยรอยยิ้ม อรุณนารีหัวเราะกับกิริยาของเจ้าสองตัวที่ทำท่าราวกับเด็กน้อยน่ารักหยอกเย้ากัน เสียงหัวเราะนั้นใสกังวานน่าฟังจนเหมันต์เองยังหยุดที่จะฟังเสียงนั้นราวต้องมนต์เจ้าคอบร้าที่ตอนนี้เป็นต่ออยู่คาบช็อคโกแลตแท่งโตเหวี่ยงไปมาอย่างยั่วเย้าคู่อริ และทำไปเดินเฉียดหญิงสาวที่เจ้ากุ้งแก้วนั่งตักอยู่ ซึ่งเธอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-18หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22.ผาแสงจันทร์...เป็นอีกมุมหนึ่งของเกาะพราวแสงจันทร์ ซึ่งเป็นหน้าผาสูงที่สามารถมองเห็นวิวได้รอบเกาะพราวแสงจันทร์ ลักษณะเป็นหน้าผากว้างราบเรียบและที่มีอาคารหลังเล็กที่ออกแบบให้กลมกลืนกับแนวโขดหินทำให้มองดูเหมือนไม่มีสิ่งปลูกสร้าง ที่นี่จะเป็นทั้งอาคารควบคุมระบบไฟฟ้าและระบบรักษาความปลอดภัยต่างๆ ของเกาะเพื่อป้องกันและรักษาความปลอดภัยแก่ทุกชีวิตบนเกาะนี้ ระบบต่างๆ ล้วนแล้วแต่ทันสมัยจนไม่มีใครคาดคิดว่าเกาะที่แสนสงบและสวยงามเหมือนจะห่างไกลความเจริญจะมีเจ้าเครื่องมือสื่อสารและระบบต่างๆ ที่ทันสมัยเหล่านี้“นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่”เหมันต์เอ่ยถามชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ไม่แพ้เขาแต่รูปร่างเพรียวบางกว่าเขาเล็กน้อย ดวงตาคมหวานสีเขียวมรกตวาววามอย่างคนเจ้าสำอางและรักความสำราญ ใบหน้าคมสวยราวอิสตรีหากไม่ติดที่ไรเคราเขียวครึ้มเหมือนเจ้าตัวเพิ่งจะโกนหนวด ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่อแย้มพรายอย่างเคยชิน“มาได้สามสี่วันแล้วแต่ไม่อยากเผยตัวให้เหยื่อตื่นตระหนก” ริค เวลส์ เอ่ยยิ้มๆ พลางจิบกาแฟในมือหนาทว่าเรียวสวย ดวงตาสีมรกตมองไปยังท้องทะเลที่ตอนนี้พราวระยับด้วยแสงแดดยามสายของวัน“หึหึ นายเอาจริงรึไง ขอบอกไว้ก่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-20หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่23.
ตอนที่23. สาวน้อยแสนสวยเอ่ยบอกเธอขณะพาเดินชมบ้านพักที่มีอยู่ทีละหลัง ซึ่งปลูกสร้างด้วยไม้เสียส่วนใหญ่และหลังคาก็มุงด้วยหญ้าและใบจากอย่างดีในบ้านพักแต่ละหลังจะมีสระว่ายน้ำเล็กๆ อยู่ตรงกลางกลางบ้านพัก เชื่อมระหว่างห้องนอน และห้องนั่งเล่นซึ่งอยู่ตรงข้ามกัน และตรงระเบียงนั่งเล่นก็สามารถชมวิวของทะเลงามได้มุมที่สวยแทบทุกหลัง ดรุณนุชให้เหตุผลว่าการที่ต้องมีสระว่ายน้ำไว้กลางบ้านเพื่อให้ความเย็นของน้ำระบายอากาศที่ร้อนชื้นไปในตัวบ้านพักที่นี่สร้างแบบประตูหน้าต่างเปิดโล่งได้ตลอดบานเพื่อรับลมทะเล และมีแอร์ที่ใช้ระบบเปิดปิดแอร์ด้วยระบบอัตโนมัติคือ ถ้าแขกที่มาพักเปิดแอร์ทิ้งไว้โดยไม่มีคนอยู่หรือเปิดแอร์โดยที่ไม่ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อยเกินสิบนาทีแอร์จะปิดเองโดยอัตโนมัติเพื่อเป็นการรักษาสภาพของแอร์และใส่ใจในการประหยัดพลังงาน และมองเห็นความมักง่ายของผู้ที่มาพักซึ่งส่วนใหญ่ไม่ใคร่จะใส่ใจเรื่องนี้มากนัก เพราะคิดว่าตนเองจ่ายเงินเข้าพักแล้วจะเปิดจะใช้อะไรเท่าไหร่ก็ได้ และนั่นมันทำให้คนไทยติดนิสัยฟุ่มเฟือยและไม่เห็นคุณค่าของข้าวของเครื่องใช้ หรือสภาพแวดล้อม ซึ่งนับวันบ้านเมืองเรากำลังประสบปัญหาสภาพแ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-20หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่24.
ตอนที่24.“ถ้าอิ่มแล้วเดี๋ยวน้ำผึ้งพาไปดูโซนต่างๆ ของที่นี่นะคะ เพราะพี่มาร์คก็อยากให้เพิ่มสวนในส่วนของห้องประชุมและส่วนออฟฟิศที่ทำงานด้วย เดี๋ยวน้ำผึ้งขอไปดูงานที่หน้าเคาน์เตอร์รอนะคะ”“จ๊ะ งั้นพี่ไปช่วยเขาล้างจานละกันเสร็จแล้วจะตามไป”ในขณะที่อรุณนารีกุลีกุจอช่วยล้างจานและคุยอย่างออกรสอยู่กับแม่ปลื้มแม่ครัวคนเก่งของรีสอร์ตนั้น ดรุณนุชก็เดินมาที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ที่ออกแบบอย่างงดงามลงตัวเข้ากับสถานที่และบรรยากาศที่แสนสบาย เพื่อรออรุณนารีนั้น บังเอิญเหลือเกินที่สายตาสวยคม ของสาวน้อยเหลือบไปเห็นร่างคุ้นตาคุ้นใจมาแสนนานนั้น กำลังจะเดินพ้นพุ่มลีลาวดีสีแดงสดไปแวบๆ เธอจึงเดินลิ่วตามร่างนั้นไปอย่างสงสัยระคนอยากรู้ว่าตัวเองแค่ตาฝาดไปหรือเห็น เขาคนนั้น จริงๆ“หายไปไหนของเขานะเร็วจริงๆ หรือว่าเราตาฝาด เขาจะมาทำไมในเมื่อทำร้ายพี่มาร์คแถมยังแย่งแฟนเขาอีก ถ้ากล้ามาเหยียบที่นี่อีกคงหน้าหนาพิลึก” ดรุณนุชพึมพำในอก“น้ำผึ้งไปกันรึยัง”เสียงใสน่ารักของอรุณนารีร้องเรียก ทำให้ร่างบางที่เต็มไปด้วยส่วนโค้งส่วนเว้ายวนตาหันไปยิ้มให้ ก่อนจะวิ่งไปหาหญิงสาวที่ยิ้มสดใสรออยู่พร้อมด้วยจักรยานคันเก่ง โดยที่
Terakhir Diperbarui : 2025-03-20หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.เอวกางเกงยังต่ำได้อีกนะพ่อคุณเอ๋ย ดรุณนุชคิดแล้วก็นึกหวาดเสียว และซ่านไหวจนเลือดกำเดาแทบจะกระฉูด ถ้าเธออยู่นานกว่านี้คงขาดใจตายแน่ๆ เพราะตอนนี้รัศมีความหล่อเหลาของชายหนุ่มตรงหน้ามันเข้าตาจังๆ เขาหล่อมากหล่อกว่าเมื่อหกปีก่อนเสียอีก ดูเด็ดขาดมาดเนี้ยบเหมือน โรเบิร์ต แพตทิสัน พระเอกเรื่องทไวไลท์ ไม่มีผิดโอยๆๆ ใจหวิวๆ เหมือนจะเป็นลม ใครก็ได้ช่วยที ดรุณนุชพยายามตั้งสติไม่ให้กระเจิดกระเจิงไปกับชายหนุ่มที่ฝังอยู่ในใจเสมอมาทั้งที่พยายามไม่คิดและไม่สนใจ“เดี๋ยวสิฉันยังไม่รู้จักชื่อ หนู เลยว่าชื่ออะไร ถ้าครั้งต่อไปเจอกันจะได้เรียกถูก ส่วนฉันชื่อ ริค เวลส์ เรียกริคสั้นๆก็ได้ ฉันไม่ถือ” ริค เรียกสาวน้อยมซึ่งบัดนี้ใบหน้านวลแดงปลั่งราวมะเขือเทศสุกนั้นยิ้มๆ และพยายามซ่อนความต้องการภายในใจของตนให้มิดชิดดรุณนุชฉุนขาดทันทีที่ได้ยิน เขาเรียกเธอว่า หนู และรู้สึกว่าเขาจะเน้น คำๆ นั้นเหลือเกิน ไอ้ความหล่อเหลาและเซ็กซี่แสนร้ายกาจ ของชายหนุ่มที่เธอแอบชื่นชมเมื่อครู่หายวับไปทันที ความโกรธกรุ่นและฉุนจัดเข้ามานั่งประจำที่แทนความรู้สึกตื่นเต้นสั่นหวิวไหวเมื่อครู่ทันทีเชนกันนี่เธอโตเป็นสาวแล้วนะทุกส
Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
Bab terbaru
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 155.
ตอนที่ 155. “บ้าเอ๊ย เราโดนล้อมไว้หมดแล้ว” ราอูลสบถดังลั่นก่อนจะวิ่งลงไปในเคบินส่วนตัวเพื่อจะสวมชุดดำน้ำหนีไป “นี่แกจะทำอะไร จะหนีเอาตัวรอดเรอะ” ขจรศักดิ์วิ่งตามาและขวางทางไม่ให้ราอูลออกไปจากเคบินได้ทั้งสองมองกันอย่างกินเลือดกินเนื้อ “ช่วยไม่ได้มันมีอยู่ชุดเดียวและตอนนี้ฉันก็ใส่มันแล้วด้วย”“ใส่ได้มันก็ถอดได้และแกก็ยังใส่ไม่เสร็จ” ชายทั้งสองคนถกเถียงกันในขณะที่เฮลิคอปเตอร์ของตำรวจน้ำสองลำสาดไฟสว่างจ้าไปทั่วเรือพร้อมกับประกาศให้ทุกคนปลดอาวุธก่อนที่หน่วยจู่โจมจะโรยตัวลงมาจากเฮลิคอปเตอร์และเข้าควบคุมสถานการณ์ แล้วจัดการใส่กุญแจมือของลูกเรือที่ยอมจำนน ในขณะที่นายตำรวจส่วนหนึ่งเข้าไปสำรวจทั่วลำเรือ “ถ้าอย่างนั้นมันก็ต้องวัดดวงกันหน่อย” ด้วยความรักตัวกลัวตายและไม่ปลื้มกับการถูกจับกุมหรือคุมขังให้อยู่แต่ภายในห้องแคบๆ แออัดในสถานที่ๆ เรียกว่าคุก ชายซึ่งอายุล่วงเลยมาสี่สิบกว่าปีก็เข้าห้ำหั่นกันด้วยความดุเดือดไม่มีใครยอมใครบนเส้นทางนี้ ไม่มิตร และศัตรูที่ถาวร... แม้ว่าทั้งสองจะมีอายุกว่าสี่สิบปี แต่ด้วยความที่มีชีวิตโลดโผนและออกกำลังกายสม่ำเสมอร่า
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 154.
ตอนที่ 154.“เจมส์...ขอบคุณมาก” ดรุณนุชเอ่ยอย่างตื่นเต้นดีใจเมื่อหันไปเจมส์ บอดีการ์ดของริค ซึ่งสั่งให้เขาแอบซุ่มดูอยู่ไม่ห่างจากบ้านหลังน้อยเพราะเขามั่นใจว่าเจมส์จะสามารถดูแลภรรยาของเขาได้“ผมต้องขอโทษด้วยที่ปล่อยให้มันเข้ามาถึงตัวคุณง่ายขนาดนี้ มันฉลาดพอที่จะล่อผมไปอีกด้านดีที่ผมไหวตัวทัน คุณน้ำผึ้งไม่เป็นไรนะครับ” เจมส์บอกกล่าวและถามเธอด้วยความเป็นห่วงนี่ถ้าหากเขาไม่หลงกลพวกมัน ภรรยาของเจ้านายคงไม่ต้องออกมาเจอเหตุการณ์อุกอาจแบบนี้ เขาเกือบพลาดเป็นครั้งที่สอง เจมส์คิดอย่างโกรธเคืองตัวเอง“ไม่เป็นไรหรอกค่ะเจมส์ตอนนี้น้ำผึ้งก็ปลอดภัย เราไปหาริคกันเถอะ”“ครับ คุณน้ำผึ้งกับคุณชะเอมเดินไปเลยครับผมจะระวังหลังให้” ดรุณนุชกับชะเอมจูงมือกันไปตามทางที่ริคและพรรคพวกอยู่ทันทีด้วยความชำนาญจึงไม่อยากที่เธอทั้งสองจะเร้นกายไปได้โดยมีบอดีการ์ดผู้ซื่อสัตย์คอยเฝ้าระวังความปลอดภัยให้จนพวกเธอไปถึงที่หมาย เมื่อริคเห็นภรรยาเดินมาด้วยสภาพที่เหมือนฝ่าสมรภูมิรบมาเขาก็เข้าไปรวบร่างบางเข้าหาอกกว้างของตนอย่างรักใครห่วงใยและเธอก็ยินดีที่จะอยู่ในอ้อมอกอุ่นของสามีโดยไม่เกี่ยงงอน“เด็กดื้อ” ริคเอ่ยเบาๆ กับเรือนผมสล
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 153.
ตอนที่ 153. ร่างตะคุ่มๆ ของคนกลุ่มหนึ่งเคลื่อนไหวช้าๆ ไปตามทางที่มืดสนิทอย่างชำนาญมันค่อยๆ ย่องย่างไปที่หมู่บ้านของชาวบ้านที่ปลูกสลับลดหลั่นกันตามเนินเขาและตอนนี้บ้านช่องต่างๆ ก็ปิดสนิทและมีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากดวงไฟรายทางที่ใช้พลังงานแสงอาทิตย์เท่านั้น และไม่ไกลกันกลุ่มคนอีกประมาณห้าคนก็ค่อยๆ เคลื่อนกายตามมาพร้อมด้วยอาวุธในมือที่พร้อมปลิดชีพทุกชีวิตที่โผล่มาขวางทาง แต่ไม่ไกลกันนั้นหลังพุ่มไม้หนาและบนต้นไม้ใหญ่หรือหลังโขดหินใหญ่ก็มีร่างของอีกหลายคนที่พรางกายเพื่อรอคอยเช่นกัน วี้ดดดด ฉึก เสียงบางอย่างหวีดหวิวผ่านสายลมพร้อมกับร่างของผู้บุกรุกล้มลงทีละคนๆ “เฮ้ยพวกมันรู้ตัวแล้ว” เสียงผู้บุกรุกเอ่ยขึ้นอย่างตะหนกเพราะไม่คาดคิดว่าจะถูกโจมตีอย่างเงียบๆ เพราะตามแผนที่ๆ ได้และจุดยุทธศาสตร์ที่คาดว่าจะไม่มีใครสงสัยหรือป้องกันการบุกรุกนั้นจะมีการวางแผนรับมือกับพวกมัน “ลงมือได้” นั่นคือสัญญาณที่ริคส่งให้คนของเขาและการต่อสู้อย่างดุเดือดก็เริ่มขึ้น ทั้งเสียงปืนและเสียงร้องโหยหวนของผู้ได้รับบาดเจ็บจากคมกระสุนและดาบคมกริบของนักสู้ฝีมือฉมังกร้านแกร่งในสมรภูม
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 152.
ตอนที่ 152. “ตายซะเถอะนังหน้าจืด” แอนนิต้ากัดฟันพูดอย่างสติแตกพร้อมเล็งปืนไปทางร่างเล็กๆ ที่นอนอยู่บนพื้นหญ้าอย่างตื่นตระหนกพร้อมกับลั่นไกทันทันที ปัง! / กรี๊ดดด... “ไม่นะ แมงปอ!” เสียงปืนแผดก้องไปทั่วทั้งผืนป่าเหมันต์ร้องออกมาสุดเสียงแล้ววิ่งมาหาหญิงสาวทันทีโดยไม่สนใจร่างปวกเปียกยับเยินของชลเขต ฝ่ายอรุณนารีที่ล้มลงกับพื้นนั้นนอนแน่นิ่งเพราะเจ็บจนจุก แต่กลับรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งตัวและหัวหมุนติ้วๆ ไปชั่วขณะเธอรู้สึกได้ถึงแรงกดทับบนร่างเล็กๆ ของตนเอง และเมื่อได้สติก็เห็นว่าสิ่งที่ทับร่างของเธอนั้นคือเจ้าคอบร้าซึ่งคร่อมทับร่างเล็กๆ ของเธอจนเกือบมิด เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากกลางลำตัวของมันราวน้ำป่าเมื่อเห็นว่าอะไรเป็นอะไรเธอถึงกับกรีดร้องอย่างขวัญเสียดวงตาอาบไปด้วยน้ำตา “ไม่นะคอบร้า...คอบร้า แกต้องไม่เป็นอะไรนะ”“ตายซะได้ก็ดีไอ้หมาบ้าๆ ทั้งคนทั้งหมาและคนต่อไปก็แกนังสารเลว” ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนไม่มีใครตั้งตัวและเหมือนแอนนิต้าสติแตกกระเจิงไปแล้ว เธอคลุ้มคลั่งจนควบคุมสติตนเองไม่ได้แต่สิ่งหนึ่งที่ฉายแววออกมาจากดวงตาของเธอคือความหวาดกลัว เธอก
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 151.
ตอนที่ 151. “ใจเย็นๆ ชลเขต แกยังมีทางเลือกอยู่นะ ปล่อยหนูดีซะเธอด้วยแอนนี่ยอมมอบตัวกับทางการ เรื่องที่เธอรู้เห็นเป็นใจในวันนี้มันจะผ่อนหนักเป็นเบา” เหมันต์หันไปทางแอนนิต้าที่ค่อยๆ ก้าวออกมายืนข้างๆ ชลเขต เหมันต์พยายามเกลี้ยกล่อมแต่คนที่สติแตกและหลงผิดไปแล้วทั้งตัวและหัวใจก็กู่ไม่กลับเช่นกัน “เสียใจมาร์ค ฉันไม่มีทางยอมมอบตัวแล้วติดคุกอย่างแน่นอน คนอย่างแอนนี่ อยากได้อะไรก็ต้องได้ตอนนี้ก็เช่นกันฉันอยากให้คุณกับนังสารเลวนั่นตายและฉันก็จะทำมัน” เธอตะโกนกลับมาด้วยท่าทางเคืองจัดใบหน้าสวยงดงามบิดเบ้ดวงตาสีเขียววาววับด้วยไฟเพลิงร้ายกาจ “หยุดอยู่ตรงนั้น และถอยไปกูไม่ได้ขู่นะ กูยิงนังนี่จริงๆ”ชลเขตกระชากเสียงตวาดลั่นเมื่อเห็นว่าเหมันต์ก้าวตามมาช้าๆ และมันทำให้ทุกคนหยุดก้าวตามทันทีเช่นกันแต่เสียงของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้นทำให้ชลเขตถึงกับชะงักไป“พอเถอะเขต ปล่อยน้องเถอะพ่อขอร้อง” เสียงของนายหัวใหญ่ชัชชลดังขึ้นพร้อมกับร่างที่เคยสูงสง่าไม่แพ้ใครในอดีตก้าวออกมาช้าๆ จากเงาต้นไม้ใหญ่ ทั้งเหมันต์และคิมหันต์ส่งสัญญาณให้กันก่อนจะค่อยๆ หลบไปทางด้านหลังของชายหนุ่มที่ยืนอยู
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 150
ตอนที่ 150 ความชุลมุนก็เกิดขึ้นเมื่อชลเขตพาฤดีชลพร้อมด้วยแอนนิต้าหนีไปโดยมีลูกน้องสี่คนถือปืนยิงคุมเชิงให้ เหมือนชลเขตรู้ว่านอกจากเหมันต์ คิมหันต์ เด่นดัง และอรุณนารีแล้วยังมีคนอื่นแอบซ่อนอยู่เพื่อคอยรวบตัวเขา ดังนั้นการมีตัวประกันให้เขาหนีไปพร้อมเงินจำนวนมหาศาลนี้จะเป็นการดีที่สุด “พี่มาร์คโดนยิง” อรุณนารีหน้าซีดถลาเข้ามาหาชายหนุ่มทันทีมือบางแตะแขนแกร่งอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นเลือดแดงฉานที่แขนของเขา “แค่ถากๆ เท่านั้น คิมนายตามไปเร็วๆ อย่าเพิ่งทำอะไรหนูดีอยู่กับมันพี่คิดว่ามันต้องไปที่จุดเทียบเรือของมันแน่ๆ”เหมันต์ไม่วายห่วงสาวน้อยซึ่งมันขัดใจผู้เป็นน้องชายยิ่งนักแต่เขาก็สั่งให้คนของเขาตามไปแม้ว่าไม่ต้องสั่งคนของเขากับตำรวจก็ต้องตามไปอยู่แล้ว ชลเขตและแอนนิต้ากระชากร่างเล็กๆ ของฤดีชลให้เดินแกมวิ่งลัดเลาะไปยังชายป่าที่ติดกับแม่น้ำสายใหญ่ซึ่งที่นั่นจะมีเรือเล็กรอพวกเขาอยู่เพื่อนำเขาข้ามฟากไปยังประเทศเพื่อนบ้านเพื่ออยู่กบดานที่นั่นสักพักก่อนจ
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 149.
ตอนที่ 149.เสียงปืนที่ดังขึ้นสนั่นป่า ทำให้นกกาแตกตื่นกระพือปีกบินหนีกันจ้าละหวั่น และทำให้ชลเขตที่กำลังยืนเผชิญหน้ากับคิมหันต์เริ่มใจไม่ดีแต่ก็พยายามรักษาท่าทีไว้อย่างน้อยเขาก็ได้เปรียบตรงที่เขามีลูกน้องคอยคุ้มกันสองคนที่มีอาวุธพร้อมมือในขณะที่คิมหันต์ไม่มีอาวุธหรือผู้ติดตามและเหมันต์ก็ไม่อยู่ตรงนี้ด้วย แม้จะสงสัยแต่เขาก็ไม่ถามเพราะถ้าหากคิมหันต์มีสิ่งที่เขาต้องการ ทุกอย่างก็เหมือนๆ กัน ฝ่ายคิมหันต์ที่เฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของชลเขตเงียบๆ เหมือนไม่สนใจอะไรแต่ในใจเขารู้ดีว่าตอนนี้พี่ชายของคงเจอตัวอรุณนารีกับฤดีชลแล้ว แม้เสียงปืนที่ดังสนั่นได้ยินไกลๆ นั้นจะทำให้เขาอดห่วงไม่ได้ แต่ตอนนี้เขาก็ปล่อยให้ชลเขตหลุดมือไปไม่ได้เช่นกันแม้ว่าเขาค่อนข้างเสียเปรียบก็ตามที “คุณคงไม่ตุกติกใช่ไหม” ในที่สุดคิมหันต์ก็ถามขึ้นเหมือนหยั่งเชิงพลางแอบส่งสัญญาณให้คนของเขารับรู้ว่าให้เตรียมพร้อม “ผมไม่ตุกติกแน่ว่าแต่คุณเอาเอกสารสิทธิ์พวกนั้นมารึเปล่า” “เอามาแน่นอนอยู่ในนี้ไง คุณจะเอายังไงก็ว่ามาเลยแล้วแมงปอกับหนูดีล่ะอยู่ไหน” คิมหันต์ถามขึ้นหลังจากโชว์สิ่งที่อยู่ในก
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 148.
ตอนที่ 148. “โอ๊ย!” ร่างเล็กๆ ของฤดีชลทรุดลงและกุมข้อเท้าตนเองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อจวนเจียนใกล้ถึงจุดนัดหมายที่ชลเขตนัดเหมันต์ไว้ “ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นังสารเลวอย่ามาทำสำออย” แอนนิต้าถลาเข้ามาจิกเรือนผมสลวยอย่างแรงพลางรั้งให้สาวน้อยลุกขึ้นแต่เธอก็ฝืนตัวไว้เช่นกัน “หนูดีเจ็บจริงๆ นะคะพี่แอนนี่ขอหนูดีพักสักนิดนะคะ” ฤดีชลเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดพลางร้องขอความเห็นใจ “พวกแกมาช่วยฉันดึงนังเด็กนี่ลุกขึ้นมาเร็วเข้าก่อนที่พวกนั้นจะตามมาทัน” แอนนิต้าร้องบอกชายร่างใหญ่ที่ติดตามมา และในขณะนั้นเองชายอีกคนซึ่งเป็นคนคอยระวังหลังให้ก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามารายงานข่าวล่าสุด “มันตามมาทันแล้วครับคุณแอนนี่” มันรายงานหน้าตื่น แอนนิต้าจึงกระชากแขนเรียวอย่างแรงจนร่างเล็กๆ ของฤดีชลปลิวตามแรงกระชากของเธอไป วินาทีนั้นเองอรุณนารีก็ตัดสินใจสะบัดตัวให้หลุดจากการเกาะกุมของชายร่างหนาที่จับเธอไว้เมื่อมันเผลอตัวจนร่างของมันเซถลาเกือบล้มเธอจึงอาศัยจังหวะนั้นพุ่งชนร่างของแอนนิต้าและใช้สันมือฟาดลงแรงๆ ที่ข้อมือเรียวของอีกฝ่ายจนเธอปล่อยปืนในมือหลุดร่วงลงพ
หวานนนักรักของซาตาน ตอนที่ 147.
ตอนที่ 147.“พามันสองคนตามฉันมา อย่าขัดขืนไม่อย่างนั้นแกทั้งสองคนได้เป็นผีเฝ้าป่าแน่ๆ” แล้วชายร่างยักษ์หน้าเหี้ยมสองคนก็กระชากร่างของสองสาวไปพร้อมกับชายอีกสองคนถือปืนระวังหลังให้พรรคพวก แอนนิต้าพาพวกเธอเดินลัดเลาะมาตามทางเดินเล็กๆ อย่างชำนาญแม้จะค่อนจะลำบากแต่ทางก็มีร่องรอยการใช้งานทำให้รู้ว่าทางเส้นนี้ใช้สัญจรบ่อยๆ เพราะมันเดินได้สะดวกซึ่งสำหรับแอนนิต้าแล้วเธอชินทางเส้นนี้เพราะมาที่นี่หลายครั้งทางด้านเหมันต์ได้โอกาสในขณะที่คนในบ้านส่วนหนึ่งวิ่งออกไปยังลานกว้างเพื่อช่วยกันจับลิงกะหมาจอมป่วน ร่างสูงใหญ่ตรงเข้าทุบก้านคอคนงานที่ยืนเฝ้ายามอยู่หน้าบ้านจนสลบไปแล้วรีบขึ้นไปชั้นบน ส่วนเด่นดังก็เข้าสกัดคนเฝ้ายามคนอื่นๆ ด้วยลูกดอกอาบยาสลบชนิดที่ว่าทีเดียวอยู่คนพวกมันพากันล้มลงไปสี่ห้าคนก่อนจะตามนายหัวเข้าไปบ้างเพื่อระวังหลังให้แต่เมื่อขึ้นไปถึงห้องที่คาดว่าจะเป็นที่ๆ อรุณนารีกับฤดีชลถูกขังอยู่กลับพบเพียงความว่างเปล่า ใบหน้าคมเข้มของหันต์เครียดขึ้นมาทันที“พวกมันรู้ตัว!” เขาหันมาบอกกับเด่นดังและต้องรีบหลบกระสุนที่วิ่งเฉียวใบหูหนาไปอย่างหวุดหวิดและเสียงปืนหลายๆ นัดก็ดังตามมาปังๆๆ เสียงปืนดังระร
