LOGINShare
บทที่ 964
Related chapters
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 965
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ด้านข้างของหลี่ฮุ่ยหรานยังเป็นกลุ่มเพื่อนนักเรียนชายของหลงเสี่ยวจวิ้นนักเรียนชายจำนวนไม่น้อยที่มองใบหน้าและร่างกายของหลี่ฮุ่ยหรานด้วยแววตาที่อยากครอบครองติงเสี่ยวเจินที่นั่งอยู่ห่างออกไปกำลังกอดอกและชำเลืองมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานด้วยสีหน้าไม่ดีเพราะต่อให้หลงเสี่ยวจวิ้นอยู่ข้าง ๆเธอ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบมองขาอันเรียวยาวของหลี่ฮุ่ยหรานโดยเฉพาะถุงน่องสีดำบนขาของเธอ ที่เหมือนกับว่าจะล่อลวงวิญญาณของพวกเขาไป“ออกไป!”หลินเฟิง รีบเดินไปข้าง ๆหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะมองไปทางผู้ชายตัณหาที่อยู่รอบ ๆและตะโกนด้วยใบหน้าที่เย็นชา“ให้ตายสิ แกเป็นสวะมาจาไหน ถึงกล้าไล่พวกเราไป?”“แกไม่รู้เหรอว่าสถานที่นี่ถูกพี่เสี่ยวจวิ้นของพวกเรายึดครองไว้แล้ว?”“แกมองหาแม่....เอ๊ะ?”ท่ามกลางเสียงตะโกนด่าของนักเรียนชายหลาย ๆคน พวกเขาต่างก็พากันมองหน้าตาของคนที่มาได้อย่างชัดเจนนี่ไม่ใช่ผู้ชายก่อนหน้านี้ที่ถูกคุณตู้เอาใจต่าง ๆนา ๆหรอกเหรอ?และยังมีความสามารถในการต่อสู้อย่างมากอีกด้วยในชั่วพริบตา ผู้ชายพวกนี้ก็หมดความมั่นใจ และออกห่างจากหลี่ฮุ่ยหรานทีละคนด้วยความเหงาหงอยเศร
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 966
“อืม”หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้าอย่างว่าง่าย“เฮ้ย ไอ้สารเลว แกหูหนวกเหรอ? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง?”อันธพาลฟันเหยินก้าวไปข้างหน้า แล้วผลักหลินเฟิงอย่างแรง“พี่ใหญ่ น่าจะหูหนวกตาบอดแล้วนั้นแหละ”ลูกน้องที่อยู่ด้านข้างเข้ามาใกล้ ๆเพื่อแก้ไขข้อโต้แย้งของพี่ใหญ่ของตัวเอง“ไร้...ไร้สาระ!”อันธพาลฟันเหยินที่นำหน้าตบเข้าที่หน้าของลูกน้อง และพูดด้วยความโกรธว่า “สมองฉันไม่พิการ จนต้องให้แกมาสอนฉัน?”“ไสหัวไป”ถึงแม้ว่าหลินเฟิงจะถูกผลัก แต่ก็ไม่ได้เลือกลงมือเป็นอันดับแรก แต่พูดอย่างไม่สนใจว่า“อาศัยช่วงที่ฉันยังไม่โกรธ รีบออกไปเร็วๆ เลย”“ไม่อย่างนั้นพวกนายจะต้องตายอยู่ที่นี่”เมื่อได้ยินคำขู่ของหลินเฟิง อันธพาลฟันเหยินก็หัวเราะเสียงดัง ก่อนจะชี้ไปที่หัวของเขา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า“ไอ้หนุ่ม สมองแกพิการไปแล้วเหรอ?”“พวกเราอยู่ที่นี่กันเยอะขนาดนี้ ทำไมแกยังกล้าไล่พวกเราอีกล่ะ? จะออกไปก็เป็นนายที่ต้องไปถูกจะถูก!”“ รีบ ๆออกไปให้พ้น ใช่แล้ว ทิ้งแฟนสาวของคุณไว้ด้วยล่ะ!”“ดวงซวย เจอแต่คนมีปัญญาอ่อน” หลินเฟิงถอนหายใจ และกำหมัดไว้เบา ๆ“ฉันให้โอกาสพวกนายเป็นครั้งสุดท้าย ไปให้พ้น”หลินเฟิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 967
“หลินเฟิง ฉันสามารถพูดความในใจกับคุณได้หรือเปล่า”เมื่อหลี่ฮุ่ยหรานพูดประโยคนี้เบา ๆออกมา หลินเฟิงก็ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกระซิบว่า:“อืม คุณพูดมาเถอะ”“หลินเฟิง....ตอนที่อยู่ที่เจียงโจว ฉันคิดถึงคุณ” “ที่ฉันอยู่ต่อ เพียงแค่ไม่อยากแยกกับคุณอีกแล้ว”เมื่อพูดประโยคนี้ข้าง ๆหลินเฟิงแล้ว หลี่ฮุ่ยหรานก็ยิ่งเขินอาย จนฝังหัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินเฟิงสิ่งนี้ทำให้พวกนักเรียนชายต่างก็แสดงท่าทางอิจฉาหลินเฟิงออกมาแต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้เช่นกันหลินเฟิงไม่ใช่คนสังคมเดียวกันกับพวกเขาแม้แต่รถที่เขาขับ พวกเขาก็มีไม่กี่คนที่เคยเห็นดังนั้นสาวสวยที่เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนนั้น พวกเขาก็ไม่มีทางจำได้เหมือนกัน“เหอะ...”หลงเสี่ยวจวิ้นเหลือบมองมาทางหลินเฟิง และในแววตาก็แสดงความอิจฉาออกมาแต่ไม่นาน เขาก็เปลี่ยนแววตา และตัดสินอยู่ในใจ“จุ๊จุ๊จุ๊ คิดไม่ถึงเลยว่า ประธานของหลี่ซื่อกรุ๊ป ประธานหลี่ฮุ่ยหรานที่ถูกผู้คนเจียงโจวเรียกว่าหุบเขาน้ำแข็งงามอย่างสนิมสนม จะพูดเรื่องแบบนี้กับคนเร่ร่อนที่ว่างงานอย่างผม”“ถ้าเล่าออกไป ใครจะไปกล้าเชื่อ?”“ประทันใจมากเลย ผมถือว่าตัวเองโชคดีที่สุดจริง ๆ....”หล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 968
เพื่อนร่วมชั้นหลาย ๆคนที่อยู่ข้าง ๆก็ช่วยเหลือกัน“จื่อเสวียน เธอก็เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้วใช่ไหม?”หลงเสี่ยวจวิ้นยิ้มเล็กน้อย และรู้สึกลำพองใจเขาแค่อยากจะใช้วิธีการนี้มาลดความรู้สึกดี ๆที่อวี๋จื่อเสวียนมีต่อหลินเฟิง และดึงความรู้สึกที่อวี๋จื่อเสวียนมีต่อเขากลับมาได้แต่กลับไม่คาดคิดเลยว่า อวี๋จื่อเสวียนจะมองกลอุบายของเขาออกแล้วอวี๋จื่อเสวียนก็สลัดมือของหลงเสี่ยวจวิ้นออกในทันที ก่อนจะเอ่ยอย่างเย็นชาว่า: “ตัวตนที่แท้จริงของอาจารย์หลินเป็นแบบไหนเหรอ มันเกี่ยวอะไรกับคุณงั้นเหรอ? ถึงต้องให้คุณมาพูดให้ร้ายเขาอยู่ตรงนี้?”“จื่อเสวียน” หลงเสี่ยวจวิ้นลุกขึ้นยืน เก็บความรู้สึกโกรธของตัวเอง ก่อนจะพูดว่า:“ฉันแค่เป็นห่วงเธอ ฉันไม่อยากให้เธอถูกคนอื่นหลอก โดยเฉพาะคนเลวร้ายแบบนั้น!”ขณะเดียวกัน เขาก็มองไปทางหลินเฟิง“พอเลย!”อวี๋จื่อเสวียนหัวเราะเยาะและพูดเหยียดหยาม: “ไม่ได้ถูกอาจารย์หลินหลอก แต่จะถูกคุณหลอก? หลงเสี่ยวจวิ้น คุณก็รู้ว่าตัวเองทำเรื่องอะไรลงไป!”“เรื่องเห็นแก่ตัวที่คุณพูดออกมา มันทำให้คนรู้สึกรังเกียจจริง ๆ”“อาจารย์หลินไม่คิดเล็กคิดน้อยกับคุณก็ช่างเถอะ คุณก็เหมือน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 969
“แม่ง ลุยเข้าไป จับอวี๋จื่อเสวียนมาให้ฉันให้ได้ ฉันจะให้รางวัลคนละสองแสนห้าหมื่นบาท!”หลงเสี่ยวจวิ้นคำรามด้วยความโกรธเคือง“สองแสนห้าหมื่นบาท?!”หลังจากที่ได้ยินราคาที่หลงเสี่ยวจวิ้นเสนออกมา พวกสุนัขรับใช้ของเขาก็ไม่สนใจเรื่องการรังแกผู้หญิงอีกต่อไป คนเจ็ดแปดคนต่างก็พุ่งไปทางอวี๋จื่อเสวียนทันที“พวกนาย.....”อวี๋จื่อเสวียนไม่เพียงแต่ต้องเผชิญกับการสกัดกั้นของเพื่อนร่วมชั้นชายที่อยู่ด้านหน้าเท่านั้น แต่ยังมีการล้อมจับของผู้คุ้มกันที่อยู่ด้านหลังอีกสามคน เธอก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบทันที“บ้าชะมัด!”อวี๋จื่อเสวียนด่าออกมา ในใจรู้สึกเศร้าเล็กน้อยเธอรู้ดีเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของตัวเองถึงแม้ว่าเธอจะเข้าสู่สำนักของนักบู๊แล้ว แต่มันก็เป็นเพียงไม่กี่วันเท่านั้น ลมปราณภายในร่างกายก็ไม่เพียงพอ เพราะอย่างนั้นจึงไม่สามารถเอาชนะผู้ชายจำนวนมากขนาดนี้ได้เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกแสบร้อนบนใบหน้า ทันใดนั้นก็เปลี่ยนทิศทางทันที ก่อนจะพุ่งไปทางติงเสี่ยวเจินในเมื่อไปไม่ถึงหลงเสี่ยวจวิ้น ถ้าอย่างนั้นก็แก้แค้นก่อนแล้วค่อยว่ากัน!“อ๊ะ!”ในขณะที่ติงเสี่ยวเจินมีสีหน้าที่ดูหวาดกลัว อวี๋จ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 970
“หึ”หลินเฟิงส่งเสียงต่ำออกมาอย่างเย็นชา แล้วฝีเท้าก็เริ่มเลือนลางในทันที จนไม่สามารถที่จะมองได้ด้วยตาเปล่าและร่างของตัวเขาที่เหมือนกับภาพหลอน ก็หายไปต่อหน้าพวกอันธพาล“หืม? ไปไหนแล้ว? ทำไมถึงไม่เห็นอะไรเลย?!”“เขาไปไหนแล้ว?!”กลุ่มอันธพาลก็เหมือนกับแมลงวันไร้หัว ที่มองหาหลินเฟิงไปทุกที่ แต่ทว่าหลินเฟิงปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของพวกเขาตั้งนานแล้วหลินเฟิงรีบยื่นนิ้วออกไปอย่างรวดเร็วมีเสียง“เปรี๊ยะ” ดังขึ้น กระแสพลังชี่แท้ที่ลอยออกมาจากปลายนิ้วของหลินเฟิง อันธพาลเหล่านี้ที่ถูกโจมตี ก็ส่งเสียงร้องก่อนจะล้มลงชักอยู่กับพื้นเส้นเลือดใหญ่ในร่างกายของพวกเขา ถูกตัดออกโดยพลังชี่แท้ของหลินเฟิงไม่ถึงสิบวันหรือครึ่งเดือน พวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีกอันธพาลสิบกว่าคน ทั้งหมดถูกหลินเฟิงจัดการภายในเวลาไม่ถึงนาทีเหลือเพียงอันธพาลฟันเหยินที่คุกเข่าลงกับพื้นด้วยความหวาดกลัวจากนั้น หลินเฟิงก็ไม่เสียเวลา รีบหันไปทางอวี๋จื่อเสวียนอย่างรวดเร็วในเวลานี้ อวี๋จื่อเสวียนที่ถูกคนเอาชนะ และถูกผู้คุ้มกันกดลงกับพื้น แม้แต่ใบหน้าเล็กนั้นก็ยังเต็มไปด้วยเลือดแต่เธอยังคงไม่ยอมแพ้ และพยายามตอบโต้ก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 971
คนที่ยืนอยู่ขวางหน้าผู้ชายคนนี้ ก็คือหลินเฟิงที่รออยู่ตรงนี้มานานแล้วเขาหิ้วปีกผู้ชายคนนี้ขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะตบหน้าสองครั้ง แล้วโยนกลับไปอย่างไม่เกรงใจ“คุกเข่า ขอโทษ!”หลินเฟิงยืนอยู่ตรงหน้าหลงเสี่ยวจวิ๋นที่คุกเข่าอยู่บนพื้น ความโกรธที่อยู่ในคำพูดทำให้นักเรียนชายที่อยู่ที่นั่นหวาดกลัวจนตัวสั่น“ขอ....ขอโทษ จื่อเสวียน พวกเราก็ฟังคำสั่งของหลงเสี่ยวจวิ้นเหมือนกัน ขอโทษ ขอโทษ...”เด็กผู้ชายที่ลงมือกับจื่อเสวียนเมื่อครู่ และพวกผู้คุ้มกันที่หลงเสี่ยวจิ้นเรียกมา ต่างก็ทยอยคุกเข่าลงตรงหน้าของจื่อเสวียน แล้วก้มหัวขอความเมตตาอย่างต่อเนื่องฉากนี้อลังการอย่างมากเจ้าของบาร์อยากจะออกมาพูดอะไรสักหน่อย แต่เมื่อเห็นฉากนี้เข้า ทันใดนั้นก็ถอยกลับไปที่เคาน์เตอร์บาร์ด้วยความหวาดกลัวเขาก้มหน้าลง แล้วกดหมายเลขโทรศัพท์“ฮัลโหล? ท่านเฮยอวู่ใช่ไหม? มีคนก่อเรื่องในอาณาเขตของคุณ ใช่ใช่ใช่ คุณรีบมาดูเร็ว ๆเถอะ!”“ทำไม? นายไม่ยอมแพ้งั้นเหรอ?” คนที่เพิ่งลงมือกับอวี๋จื่อเสวียน ต่างก็ก้มหน้าให้กับอวี๋จื่อเสวียนและสารภาพผิดแต่ในฐานะคนกระทำผิดอย่างหลงเสี่ยวจวิ๋น แต่ก็กัดฟันและกำหมัดแน่น โดยที่
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 972
สิ่งนี้ทำให้หลินเฟิงถอนหายใจ“ต่อไปมาสถานที่แบบนี้ให้น้อยๆ หน่อย”“อืม”อวี๋จื่อเสวียนตอบรับก่อน จากนั้นก็มองไปทางหลี่ฮุ่ยหรานที่มาช่วยประคองเธอ และพูดด้วยรอยยิ้มอย่างจนปัญญาว่า:“เดิมทีอยากจะให้ป้าได้ดูการแสดงของพวกเรา แต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะออกมาเป็นแบบนี้”“เอาเถอะ เธอไม่ต้องพูดแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานเช็ดเลือดบนใบหน้าของอวี๋จื่อเสวียนด้วยท่าทางที่จนปัญญา“พวกเราไปกันเถอะ”หลินเฟิงเหลือบมองที่เกิดเหตุ ก่อนจะพยักหน้าให้กับเหยาหลินหลินที่เป็นเพื่อนสนิทของอวี๋จื่อเสวียน จากนั้นก็เดินไปจากที่นี่“ใครให้พวกแกออกไป?!”ในขณะที่นี้ ก็มีเสียงคำรามที่ดังขึ้นมาจากทางประตูด้านหลังของบาร์เห็นเพียงชายร่างกำยำที่สวมเสื้อกั๊กสีดำ สูงประมาณสองเมตร พาคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาจากประตูด้านหลังเมื่อเจ้าของบาร์เห็นบุคคลนี้ ก็รีบทำความเคารพ“ท่านเฮยอวู่ คุณมาแล้ว..”“อืม”ชายวันกลางคนที่ถูกเรียกว่าท่านเฮยอวู่พยักหน้า จากนั้นก็มองไปทางบาร์ที่เกิดเรื่องที่ยังคงวุ่นวายอยู่รอบ ๆ แล้วก็มองไปที่หลินเฟิง ก่อนจะพูดว่า “ก่อเรื่องที่บาร์ของฉัน แล้วจะออกไปโดยที่ไม่จ่ายค่าเสียหายให้พวกเราไว้จัดการกับปัญ
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1388
เมื่อพูดคำเหล่านี้ออกมา มันก็ใช้ได้ผลอย่างมากสีหน้าของลูกศิษย์ตระกูลเฝิงทั้งหมดต่างก็แสดงความหวาดกลัวออกมานิสัยของผู้นำ พวกเขารู้ดีที่สุดหากทำให้ผู้นำสามารถพูดแบบนี้ออกมาได้ งั้นก็แสดงว่าความแข็งแกร่งของหลินเฟิงไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาจะสามารถจินตนาการได้อย่างแน่นอนเมื่อนึกถึงการท้าทายแบบเด็ก ๆก่อนหน้านี้ที่พวกเขาล้อมหลินเฟิงเอาไว้ ทั้งยังท้าทายเขา หลาย ๆคนก็ถึงกับเหงื่อตกเลยทีเดียว“ไปกันเถอะ พาเฝิงหลีกลับไป”“ครับ”ในที่สุดเหล่าลูกศิษย์ตระกูลเฝิงก็ยอมรับ พวกเขาจึงตระหนักได้ในตอนนี้ว่า หลินเฟิงมีความหมายต่อตระกูลเฝิงของพวกเขามากแค่ไหน......“หยินหลิง ไม่เป็นไรใช่ไหม?”ลูกศิษย์ตระกูลเฝิงจะคิดยังไง หลินเฟิงก็ไม่ได้สนใจตอนนี้สิ่งเดียวที่เขาสนใจ ก็คือ หยินหลิงเมื่อหยินหลิงเห็นหลินเฟิงหันกลับมา พร้อมกับพูดด้วยท่าทางที่ซับซ้อนเล็กน้อยว่า : “พี่หลินเฟิง ฉันขโมยชีพจรมังกรของพี่หรานฮุ่ยกับพี่ถังหว่านมา พี่ไม่ตำหนิฉันใช่ไหม?”“เธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?”หลินเฟิงกอดเธอไว้ในอ้อมกอด พร้อมกับพูดขึ้นเบา ๆว่า :“สาวน้อยอย่างเธอเอาชีพจรมังกรมาล่อพลังงานให้ฉัน แล้วฉันจะไม่รู้ได
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1387
“พี่รอง หรือว่าพี่ใหญ่จะผิดสัญญา? ต้อง...ต้องการจะขัดแย้งกับสำนักร้อยพิษใช่ไหม?”เฝิงหลีรู้สึกตัวด้วยท่าทางที่หวาดกลัว“งั้นหลานชาย อวี้อู่ ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลยนะสิ!”เมื่อเห็นว่าเขายังคงพูดเรื่องอวี้อู่ออกมา เฝิงเอ้อก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที จึงหันกลับไปตบหน้าเฝิงหลีอย่างแรง“ไอ้สารเลว แกยังมีหน้ามาพูดถึงอวี้อู่อีกงั้นเหรอ?!”“หากไม่ใช่เพราะไอ้สารเลวอย่างแกที่วางยาพิษซ้ำสอง เรื่องมันจะมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร?!”“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฝิงหลีที่พยายามคลานขึ้นมาจากพื้นก็ตกตะลึง“พวก...พวกพี่รู้ได้ยังไง?”เขาคิดว่าตัวเองทำอย่างลับ ๆแล้ว แต่ทำไมคนเหล่านี้ถึงได้รู้ล่ะ?“ดีจริง ที่แท้ก็คือแกนี่เอง!”เฝิงเอ้อพูดเพียงแค่นี้ แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเฝิงหลีจะสารภาพออกมาเองจริง ๆ เมื่อมองแบบนี้ หลินเฟิงก็พูดถูกแล้ว เหมาะสมแล้วที่เขาเป็นถึงอาจารย์หมอ!เมื่อเห็นเฝิงหลีไร้ยางอายขนาดนี้ เฝิงเอ้อก็โกรธจนหัวเราะออกมา“หมอเทวดาหลิน คนนี้จะจัดการอย่างไรดี?!”เขามองไปที่หลินเฟิงด้วยความเคารพ เห็นได้ชัดว่าพร้อมที่จะมอบสิทธิ์ในการจัดการเฝิงหลีให้กับหลินเฟิงแล้ว“ฉันได้ปิดจุดฝังเข็มไว้เ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1386
“พี่รอง ช่วยผมด้วย พี่รอง ช่วยผมเร็ว ๆสิ!”เฝิงหลีเห็นเฝิงเอ้อก็เหมือนกับเห็นผู้ช่วยชีวิต ก่อนจะรีบพุ่งเข้าไปหาพี่รองของตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วชี้ไปที่หลินเฟิงพร้อมกับพูดด้วยเสียงที่สั่นเทิ้มว่า :“มัน....ทำขาของผมหักไปทั้งสองข้างเลย พี่รอง ช่วยผมแก้แค้นด้วยนะ ผมจะฆ่ามัน ไม่สิ ผมอยากจะเฉือนเนื้อของมันออกมาที่นิด ๆ”“ผมอยากจะให้มันตายโดยที่ไม่มีที่ฝังศพ!”เสียงคำรามลั่นของเฝิงหลี ไม่ได้รับการยอมรับจากเฝิงเอ้อเมื่อเหล่าลูกศิษย์ของตระกูลเฝิงที่กำลังลงมาจากรถที่อยู่ด้านข้างมองเห็นฉากนี้เข้า ทันใดนั้นดวงตาก็เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ ก่อนจะถลึงตามองไปทางหลินเฟิงด้วยความโกรธ“หลินเฟิง แกกล้ามากนะที่กล้ามาตัดขาคุณท่านสามตระกูลเฝิงของพวกเรา”“ใช่แล้ว วันนี้อย่าคิดว่าแกจะออกไปได้ครบสามสิบสองส่วนเลย!”“ตระกูลเฝิงของพวกเราจะไม่ยอมปล่อยแกไปแน่!”ดูเหมือนว่าเฝิงชางเพียงแค่ให้คนเหล่านี้มาขัดขวางเฝิงหลีเท่านั้น แต่ไม่ได้บอกกับพวกเขาว่าหลินเฟิงเป็นคนที่ตระกูลเฝิงไม่สามารถล่วงเกินได้แต่ถึงแม้จะบอกไป คนเหล่านี้ก็มีท่าทางที่ดูถูกหลินเฟิงอยู่ดีในเมื่อพวกเขาไม่เคยได้เห็นวิธีการของหลินเฟิงมาก่อนเลย“
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1385
“เชี่ย เชี่ยเอ๊ย!”เฝิงหลีตกใจจนหน้าซีดเซียว ในปากก็ด่าคำหยาบต่างๆ นานา ร่างกายก็ถอยหลังไม่หยุดเป็นเพราะผู้ชายตรงหน้าที่เดินเข้ามาหาเขา ไม่เหมือนกับคนด้วยซ้ำเหมือนกับสัตว์ดุร้ายยุคดึกดำบรรพ์ที่อยู่บนภูเขาสูง ส่งเสียงคำรามสะเทือนเลือนลั่นออกมาส่วนหลินเฟิงก็เห็นหยินหลิงที่กระโปรงเลิกขึ้นถึงขาอ่อนตั้งแต่ไกลๆ เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเฝิงหลีคนนี้คิดจะทำอะไรเขาเดินไปจุดที่อยู่ใกล้กับเฝิงหลี จู่ๆ ก็คำรามออกมาด้วยความเดือดดาล“อ๊าก อ๊าก!”เฝิงหลีกลับตกใจจนอะดรีนาลีนพุ่งพล่าน ไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหน ยกเท้าวิ่งเผ่นแนบ“คิดหนีงั้นเหรอ? สายไปแล้ว!”หลินเฟิงโบกมือ ขณะที่เฝิงหลีวิ่งอย่างสุดกำลังอยู่นั้น กลับพบว่าขาทั้งสองข้างของเขาออกแรงยังไงก็ไม่มีกำลังส่วนร่างกายของเขาก็ล้มลง ไม่สามารถควบคุมได้“นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”เฝิงหลีก้มหน้ามองคนทั้งคนตกใจจนสติแทบแตกทันทีเป็นเพราะว่าตอนนี้ขาทั้งสองข้างของเขา ถูกฟันขาดออกจากหัวเข่าอย่างเรียบเนียนโดยพลังชี่แท้ที่หลินเฟิงส่งออกไปเขาล้มลงอย่างควบคุมไม่ได้ หันหลังไปเห็นขาทั้งสองข้างที่ยังตั้งตระหง่านอยู่ที่เดิม“อ๊าก อ๊ากกกกกกกกก!”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1384
“ส่วนคุณ หนูที่ได้เปรียบ คิดว่าตัวเองควบคุมได้ทุกอย่าง แต่หนูก็คือหนู คุณไม่เหมาะสมที่จะยืนบนเวทีและได้รับความเคารพ”“แม่งเอ้ย!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฟิงหลีก็โกรธจนตัวสั่นไปหมดเขาจับหยินหลิงกดลงกับพื้น คลายเข็มขัดของตัวเองด้วยมือข้างหนึ่ง และคำรามว่า :“วันนี้ฉันจะทำให้คุณตายอยู่ข้างถนน แล้วมาดูกันว่าคุณจะกล้าดูถูกฉันอีกไหม!”“หึหึหึ....”หยินหลิงที่ถูกจับกุมอยู่ กลับหัวเราะเยาะขึ้นมาแทน"คุณคิดว่านี่จะทำให้ฉันยอมแพ้งั้นเหรอ?"“สิ่งนี้แค่เน้นย้ำถึงความไร้ความสามารถและความเลวทรามของคุณเท่านั้น รอให้กลุ่มพันธมิตรบู๊ตอบกงลับมา ก็จะหาพวกคุณเจอเอง”“เมื่อถึงเวลา คุณก็จะถูกสำนักร้อยพิษโยนออกไปเป็นอาหารปืนใหญ่ ช่างต่ำช้าและน่าสมเพชจริงๆ...”“แม่งเอ้ย!”เฟิงหลีไม่สามารถคลายเข็มขัดด้วยมือข้างเดียวได้ และเมื่อได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของหยินหลิง เขาก็ยิ่งโกรธและกระสับกระส่ายมากขึ้น จนถึงกับตะโกนเรียกคนขับรถที่อยู่ข้าง ๆ ให้เข้ามาช่วยจับหยินหลิงไว้"แต่ว่าคุณท่านสาม..."คนขับยังคงต้องการให้คำแนะนำสุดท้ายอีกแต่เฟิงหลีในเวลานี้ไม่ฟังใครอีกต่อไปแล้วดวงตาที่แดงก่ำ ทำให้คนขับกลืนคำพูดที่กำ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1383
แน่นอนสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า ก็คื ความลับที่ซ่อนอยู่ในตัวหยินหลิง ความลับที่หลอกล่อยอดฝีมือของประเทศมังกรทุกคนหากเธอตกอยู่ในมือของสำนักร้อยพิษแล้วสุดท้าย สำนักร้อยพิษก็จะได้เปรียบไปนี่เป็นสิ่งที่หยินหลิงไม่อยากเห็นแม้ว่าเธอจะตายก็ตาม“หึหึ ท่านหัวหน้า ฉันแนะนำว่า คุณอย่าคิดอะไรเลวร้ายเลยจะดีที่สุด ตอนนี้ในร่างกายจของคุณ ฉันได้วางยาตะขาบเลือดไว้แล้ว เพียงแค่ฉันไม่พอใจ”“ท่านหัวหน้าก็ได้เสียชีวิตไปซะแล้ว”เฟิงหลีข่มขู่ด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ยื่นมือไปยกคางของหยินหลิงขึ้นพร้อมกับถอนหายใจและพูดว่า :“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับท่านหัวหน้า ท่านหัวหน้านั้นงดงามจริงๆ มันทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง”เมื่อได้ยินคำล้อเล่นพวกนี้ หยินหลิงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาขณะที่มองไปทางเฟิงหลีด้วยความดูถูก ร่างกายก็หลีกเลี่ยงฝ่ามือของเฟิงหลีไปโดยไม่รู้ตัว“หืม?”ใบหน้าของเฟิงหลีเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อย เมื่อตระหนักได้ว่าหยินหลิงยังคงไม่เชื่อฟังตัวเองหัวหน้าของกลุ่มพันธมิตรบู๊ ที่ปกติจะเข้าถึงได้ยากนั้น ตอนนี้ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของตัวเองแล้วความรู้สึกนี้ทำให้เขารู้สึกมีความสุขแต่เขาไม่คาดคิดว่า
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1382
“ผม...”หลินเฝิงโกรธอย่างมากจนอยากจะฆ่าเฝิงชางซะเดี๋ยวนี้แต่ไม่นานหลินเฝิงก็สงบสติอารมณ์ลงเขาดีดนิ้ว ก่อนที่พลังชี่แท้โปร่งใสจะถูกปล่อยเข้าสู่ร่างของเฝิงอวี้อู่หลินเฝิงก้าวออกไปและพูดอย่างเย็นชาว่า:“หากผมไม่ได้กลับมาก่อน คุณชายตระกูลเฝิงของพวกคุณก็อาจจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว”“หากเกิดอะไรขึ้นกับหยินหลิงที่นี่ ฉันจะให้ทุกคนในตระกูลเฝิงถูกฝังไปพร้อมกับเธอ! ได้ยินหรือเปล่า?!”เมื่อได้ยินอย่างนี้ เฝิงชางก็ตัวสั่นอย่างมากหากเขาเคยดูถูกหลินเฝิงมาก่อน ตอนนี้เขาคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากเกี่ยวกับภัยคุกคามที่เกิดจากหลินเฝิงลองคิดดูสิชายหนุ่มที่เชี่ยวชาญทั้งด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ แน่นอนว่าเบื้องหลังเขาเบื้องหลังของเขาไม่ได้มีแค่หลี่ซื่อกรุ๊ปที่เป็นกองกำลังเล็ก ๆต้องมีอำนาจบางอย่างซ่อนอยู่ในประเทศมังกรอำนาจแบบนี้ไม่ควรไปยั่วยุให้มากนักเมื่อมองไปที่ร่างหลินเฝิงที่เดินจากไป เฝิงชางก็คิดได้หลายอย่างในใจทันทีเนื่องจากเป็นผู้นำตระกูลเฝิง เขาจึงรู้สึกอยากจะร้องไห้ แต่กลับไม่มีน้ำตาเลยในขณะนี้หากตอนแรกมันเป็นเพียงชีวิตของลูกชายเขาต่อมาเขาได้ไปยั่วยุสำนักร้อยพิษและเชิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1381
“เข็มเจ็ดสิบสองเล่มขจัดความชั่วร้าย!”หลินเฟิงก้มหน้าตวาดเสียงทุ้มต่ำ ดึงเข็มเงินที่ฝังอยู่บนตัวของเฝิงอวี้อู่ออก และตกลงบนพื้นเสียงดังติ๊งเข็มเงินเพิ่งจะออกจากตัวของเฝิงอวี้อู่ เฝิงอวี้อู่ก็ส่งเสียงร้องโอดครวญเสียงสูงจึงทำให้เฝิงชางที่เฝ้าดูอยู่ด้านข้างร้อนใจจนใบหน้ามีเหงื่อออกแต่เขาไม่เพียงไม่กล้ารบกวนหลินเฟิง ทำได้แค่มองตาปริบๆคิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ ก็ไม่ได้สนใจเฝิงอวี้อู่อีกแล้ว แต่หันหน้ามองไปทางหมอเทวดาเลี่ยวที่หมดสติอยู่เฝิงอวี้อู่พิษเข้าไขกระดูก หลินเฟิงต้องใช้กลอุบายจัดการเล็กน้อยแต่ทว่าทางด้านหมอเทวดาเลี่ยวง่ายกว่าเยอะเลยหลินเฟิงยกมือขึ้นโดยตรง ปล่อยพลังชี่แท้บริสุทธิ์เข้าไปที่หน้าผากของเขา และนำยาเม็ดสีเหลืองใส่เข้าปากของหมอเทวดาเลี่ยว“ไปเถอะ หามหมอเทวดาเลี่ยวไปพักในที่เย็นสบาย อีกเดี๋ยวเขาก็ได้สติแล้ว”คำพูดนี้ของหลินเฟิงพูดให้เฝิงเอ้อฟังเฝิงเอ้อชี้ตัวเอง และมีสีหน้างุนงง“ไปสิ! ฟังหมอเทวดาหลิน!”เฝิงชางตวาดน้องชายคนรองของตัวเองเสียงดัง แต่ทว่าเฝิงเอ้อรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปสัมผัสหลินเฟิงมองออกถึงความเป็นกังวลของเขา เก
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1380
ได้ยินการวิเคราะห์ของหลินเฟิง เฝิงเอ้อกับเฝิงชางถลึงตาโตทันที“เฝิงหลี?!”หรือว่าเมื่อครู่เฝิงหลีถือโอกาสตอนที่พวกเขาไม่ได้สังเกต วางยาพิษเฝิงอวี้อู่เป็นครั้งที่สองงั้นเหรอ?!ดังนั้นหลังจากที่หมอเทวดาเลี่ยวเพิ่งรักษาจนดีขึ้นเล็กน้อย ก็ได้อาการหนักขึ้นทันที ?“ไอ้สารเลว ผมจะไปจับตัวเขามาถามเดี๋ยวนี้!”เฝิงเอ้ออารมณ์ร้อน ตะโกนเสียงดังด้วยความโมโหทันที“หยุดก่อน!”เฝิงชางกลับตะโกนเสียงดัง จ้องมองเฝิงเอ้อแล้วพูดว่า:“หรือว่านายอยากให้ตระกูลเฝิงของเราตายงั้นเหรอ?”“ไม่พูดก่อนว่านี่เป็นคำพูดของไอ้หมอนี่ฝ่ายเดียว ต่อให้ไอ้หนุ่มคนนี้พูดจริง หรือว่าพวกเราจะแตกหักกับเฝิงหลีจริงๆ งั้นเหรอ?!”“ถ้าหากไอ้หมอนี่รักษาไม่หาย งั้นพวกเราตระกูลเฝิงจะทำยังไง?!”เผชิญหน้ากับการสอบถามของเฝิงชาง เฝิงเอ้อนิ่งอึ้งอยู่เป็นเวลานาน สุดท้ายก็โมโหจนทรุดนั่งลงกับพื้น“แม่งเอ๊ย แบนี้ก็ไม่ได้ แบบนั้นก็ไม่ได้ ทำให้ผมโมโหตายไปเลยเถอะ!”เมื่อเห็นว่าน้องรองของตัวเองโมโหขนาดนี้ เฝิงชางก็รู้สึกเชื่อความสามารถของหลินเฟิงขึ้นมาเล็กน้อย เขาจึงรีบถามว่า:“หลินเฟิง ถ้าหากคุณสามารถรักษาอวี้อู่กับหมอเทวดาเลี่ยวจนหายได
