งั้นก็ถูกต้องแล้วในเมื่อคนที่สวะอย่างจีอวิ๋นเจี๋ยรู้จักจะเก่งกาจยิ่งกว่าหมอเทวดาเลี่ยวได้อย่างไรอีกทั้งยังอายุน้อยขนาดนี้ ถ้าหากเขาเก่งกาจขนาดนั้นอย่างที่พูด จะเป็นไปได้อย่างไรที่จนถึงตอนนี้แล้วยังไร้ชื่อเสียงอยู่อีก?”จีอวิ๋นเทียนมองดูแผ่นหลังของหลินเฟิงแล้วยิ้มเยาะสี่พันล้านบาทนี่เรียกว่าใจคนไม่รู้จักพอไม่รู้จักเจียมตัวถ้าหากหลินเฟิงไม่ได้ยั่วยุเขา อย่างมากจีอวิ๋นเจี๋ยก็แค่สั่งคนให้กระทืบคนต้มตุ๋นคนนี้แล้วโยนออกไปแต่ในสายโทรศัพท์เมื่อครู่นี้ ท่าทางกำเริบเสิบสานของไอ้หมอนี่ทำให้จีอวิ๋นเทียนโมโหอย่างถึงที่สุดยั่วโมโหตะโกนจี เขายังจะมีจุดจบที่ดีได้อย่างนั้นเหรอ?บนใบหน้าของจีอวิ๋นเทียนเผยความเคร่งขรึมออกมาผ่านไปครู่หนึ่งทุกคนของตระกูลจีก็มาร่วมตัวกันอยู่ในห้องนอนของจีว่านจ่างหลินเฟิงเดินเข้ามาแล้วมองดูแวบหนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหน้าพูดว่า: “นี่คือต้นน้ำค้างแข็งเฉียนหยวน ยาพิษขั้นรุนแรงที่มาจากสำนักร้อยพิษ”“ต่อให้เป็นยาหวงตี๋ล้างพิษก็ไม่สามารถทำให้พิษหายไปได้ อย่างมากก็แค่ยื้อเวลาช่วงหนึ่ง”เห็นหลินเฟิงเพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้ว่ายาพิษที่จีว่านจ่างโดนนั้นคืออะไรนี่จึ
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวิธีการควบคุมพลังชี่แท้ที่ช่ำชองถึงขนาดนี้ นี่ไม่มีทางที่เป็นดินแดนที่นักบู๊แดนแปรภาพทั่วไปจะสามารถแตะถึงได้“ขั้นเซียนเทียนต้าหยวนหม่าน?”จีว่านหลัวรู้สึกตกตะลึงกับการคาดเดาในหัวใจของตัวเองภายใต้ความตกตะลึง ในใจก็เกิดความหวังขึ้นมาไม่แน่เขาอาจจะสามารถช่วยชีวิตพี่ชายของตัวเองได้จริงๆ“ไอ้หมอนี่...”ในตอนที่จีอวิ๋นเทียนเห็นหลินเฟิงปล่อยเข็มออกไป ดวงตาของเขาก็หดตัวลง ไอ้หมอนี่เป็นนักบู๊ขั้นเซียนเทียนงั้นเหรอ?!หรือว่าเขามีวิธีรักษาจีว่านจ่างให้หายได้จริงๆ?คิดได้ถึงตรงนี้ ในใจของจีอวิ๋นเทียนก็เกิดความกระวนกระวายขึ้นมา“นั่นมัน...เข็มดอกเหมยห้าวิญญาณ?!”หมอเทวดาเลี่ยวในตอนนี้ไม่มีความสงสัยต่อหลินเฟิงอีกต่อไปคนนอกดูความครึกครื้น คนสายเดียวกันดูช่องทางในตอนที่เขาเห็นการลงเข็มและฝีมือของหลินเฟิง ใบหน้าก็ขาวโพลนในทันที และในใจก็เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมาเพราะว่าเมื่อครู่นี้ท่าทางที่เขามีต่อวัยรุ่นคนนี้ไม่ดีเท่าไหร่นักเดิมทีเขายังอยากถามถึงผู้อาวุโส หรือว่าที่มาของยาหวงตี๋ล้างพิษจากหลินเฟิง แต่ตอนนี้ดูแล้ว...เมื่อครู่เกรงว่าเขาคงจะพูดจริงสินะ!ยาหวงตี๋
จีอวิ๋นเทียนจับคอเสื้อของจีอวิ๋นเจี๋ยเอาไว้ ในตอนที่กำลังจะลงมือ จีว่านหลัวที่อยู่ข้างๆ กลับอุทานออกมา“เดี๋ยวนะ พวกคุณรีบดูสิ!”ทุกคนมองไปตามทางที่จีว่านหลัวชี้ไป น้ำเดือดที่ถูกสาดไปบนใบหน้าของจีว่านจ่างเมื่อครู่นี้กลายเป็นเศษน้ำแข็งสีดำทั้งหมด และไหลตกลงบนพื้น“ฮะ? นี่มัน...”จีอวิ๋นเทียนนิ่งอึ้งจีอวิ๋นเจี๋ยกลับดิ้นให้หลุดจากการจับกุมของพี่ชายตัวเอง จากนั้นยิ้มเยาะพูดว่า: “พี่ใหญ่ ผมดูแล้วเป็นพี่ต่างหากที่เป็นคนที่ไม่อยากให้พ่อร่างกายฟื้นฟูมากที่สุดสินะ?!“แก...”“อวิ๋นเจี๋ย อย่าพูดจาซี้ซั้ว!”เมิ่งหย่าเดินออกมา และพูดสนับสนุน: “พี่ใหญ่ของนายเป็นห่วงร่างกายของพ่อ จะไม่อยากให้พ่อหายได้อย่างไรกัน?”“ถูกต้อง!”จีอวิ๋นเทียนฝืนพยักหน้าเมื่อเห็นว่าทำทุกสิ่งเสร็จเรียบร้อย หลินเฟิงก็ถอนหายใจเบาๆ และวางจีว่านจ่างลง ปล่อยให้เขานอนบนเตียงในตอนนี้สีหน้าของจีว่านจ่างดีขึ้นแล้วไม่เหมือนกับเมื่อครู่นี้ที่หน้าสีม่วงช้ำ แค่มองก็รู้ว่ามีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่วัน ตอนนี้กลับมีสีแดงระเรื่อแล้วแต่ยังคงอยู่อยู่ในอาการหมดสติอยู่“เอาล่ะ งานของผมเสร็จเรียบร้อยแล้ว”หลินเฟิงรับผ้าขนหนูจากคนรั
“ผมเพียงแค่ขอร้องคุณหลินถ่ายทอดความรู้ให้นิดหน่อย เลี่ยวจื้อหมิงจะเทิดทูนให้คุณหลินเป็นอาจารย์ของตระกูลเลี่ยวของผมไปตลอดชีวิต”“ตระกูลเลี่ยว?”หลินเฟิงรู้สึกหวั่นไหวจีอวิ๋นเจี๋ยที่อยู่ข้างๆ รีบเข้ามาพูด:“สหายหลิน ตระกูลเลี่ยวอยู่ที่เมืองจิงก็นับว่าเป็นตระกูลร่ำรวย และเป็นหมอทุกรุ่น อีกทั้งมีศูนย์การแพทย์กับโรงพยาบาลของตระกูลจี เป็นตระกูลการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจิง”“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง...”หลินเฟิงลูบคางของตัวเอง ในใจกลับมีความคิดเล็กๆ ของตัวเองถ้าหากจะต่อกลอนกับตระกูลหลงและตระกูลถัง หลินเฟิงเพียงคนเดียว เกรงว่ากำลังจะไม่เพียงพอ และทำได้ไม่สำเร็จต่อให้บวกกับจีอวิ๋นเจี๋ยของตระกูลจีก็พูดได้ยากและตระกูลจี...ตระกูลการแพทย์ของเมืองจิง ดูท่าว่าอยู่ที่เมืองจิงมีตำแหน่งค่อนข้างสูง ถ้าหากมีโอกาส หลินเฟิงก็สามารถคบหาได้เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินเฟิงพยักหน้าพูดว่า: “เห็นแก่ที่คุณจริงใจขนาดนี้ คุณทิ้งที่อยู่เอาไว้แล้วกัน วันหน้าผมมีเวลา จะไปเยี่ยมเยือนเอง”“ดีมากเลยครับ!”ได้ยินคำพูดของหลินเฟิง หมอเทวดาเลี่ยวดีใจจนหนวนเคราสั่นเทา จากนั้นรีบล้วงนามบัตรของตัวเอง ยื่นให้หลินเฟิ
ความเป็นกังวลของจีอวิ๋นเทียนไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผลนี่ทำให้จีว่านหลัวก็ก้มหน้าลง และตกอยู่ในภวังค์ความคิด“จากที่ฉันดู ไม่แน่ไอ้หมอนี่สมรู้ร่วมคิดกับหมอเทวดาเลี่ยว ตั้งใจมาหลอกเอาเงิน”ในตอนนี้เมิ่งหย่าเอ่ยปากพูดเยาะหยัน:“ไม่แน่เขาเพียงแค่ใช้วิธีการบดบังสายตาที่คนนอกดูไม่เข้าใจ หลอกลวงพวกเรา ความเป็นจริงแล้วไม่ได้แก้พิษของว่านจ่างด้วยซ้ำ!”“ถูกต้อง ผมก็คิดแบบนี้ครับ”จีอวิ๋นเทียนก็ยิ้มเยาะพูด“ดูท่านายไม่คิดที่จะจ่ายค่ารักษาให้ฉันสินะ?”หลินเฟิงก้าวเดินเข้าไป ในน้ำเสียงแฝงไปด้วยการข่มขู่“ทำไม? หรือว่านายจะกล้าสามหาวที่ตระกูลจีของฉัน?”จีอวิ๋นเทียนไม่ยอมอ่อนข้อ จากนั้นก็โบกมือขึ้น บริวารของตระกูลจีที่จงรักภักดีต่อจีอวิ๋นเทียนเดินออกมา แรงสังหารรุนแรงก็พรั่งพรูออกมา“คุณจีว่านหลัวท่านนี้ นี่ก็คือการปฏิบัติต่อแขกของตระกูลจีของพวกคุณอย่างนั้นเหรอ? มีท่าทางต่อผู้มีบุญคุณที่ช่วยชีวิตผู้นำตระกูลจีของพวกคุณแบบนี้เหรอ?”หลินเฟิงกวาดสายตามองไปที่จีว่านหลัวจีว่านหลัวนิ่งอึ้งครู่หนึ่ง จากนั้นเข้าไปพูดเกลี้ยกล่อม: “คุณหลินเฟิงอย่าร้อนใจไป เมื่อครู่ที่คุณรักษาพี่ชายของผม ผมเห็นอยู่กับต
จีอวิ๋นเทียนหรี่ตาลง บอดี้การ์ดกับบริวารของตระกูลจีที่อยู่รอบๆ ล้อมเข้ามาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด“จีอวิ๋นเทียน นายอยากจะทำอะไร?!”จีอวิ๋นเจี๋ยตะโกนขึ้นด้วยเสียงดุดัน“ทำอะไรงั้นเหรอ?”“หึ”จีอวิ๋นเทียนส่งเสียงเยาะหยัน และหรี่ตาลง: “จีอวิ๋นเทียน เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้วฉันก็ไม่ปิดบังนายแล้ว ถูกแล้วล่ะ ที่พ่อถูกพิษ เป็นฝีมือของฉันจริงๆ”“ใครใช้ใหไอ้แก่นั่นมอบกจิการของตระกูลให้กับแกกันล่ะ?!”“เขาหาเรื่องใส่ตัวเอง!”จีอวิ๋นเทียนหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า: “อีกทั้งไม่เพียงแค่ฉัน แม่เลี้ยงก็เข้าร่วมด้วย และก็คนที่วางยาก็คือเธอ!”“พวกแก...”จีอวิ๋นเจี๋ยมองไปทางลูกน้องของจีอวิ๋นเทียนที่ล้อมรอบเข้ามา เขาทั้งตกตะลึงทั้งโมโห และตะโกนพูดว่า: “หรือว่านายลืมอารองไปแล้วงั้นเหรอ? เรื่องนี้ถ้าหากอารองรับรู้...”“วางใจเถอะ ไอ้โง่นั่นจะไม่มีทางรู้ไปตลอดกาล”จีอวิ๋นเทียนหลุดขำออกมา:“โทษไอ้สารเลวนั่นเลย คิดไม่ถึงว่าจะยื้อเวลาของฉันนานขนาดนี้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะหวาดกลัวบริวารเหล่านั้นของเขา ฉันคงจะแตกกับเขาไปนานแล้ว!”“แต่ไม่เป็นไร”จีอวิ๋นเทียนหัวเราะด้วยความดุดันแล้วพูดว่า:“ฉันเจรจากับตระก
“อะไร?”“นี่มันพลังอะไรกัน?”วิธีการต่อสู้ที่บ้าระห่ำของหลินเฟิงแบบนี้ ทำให้บอดี้การ์ดของตระกูลจีทุกคนหัวใจบีบรัดแม้แต่จีอวิ๋นเจี๋ยที่อยู่ข้างกายหลินเฟิงก็ยังนิ่งอึ้งอยู่ครึ่งวินาที“ย้ากกก!”แต่ในเมื่อตระกูลจีเป็นตระกูลร่ำรวย อีกทั้งมีกำลังที่จะแทนที่ตระกูลหลินที่ลึกลับ และกลายเป็นสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองจิงบริวารที่อยู่ใต้บัญชาก็ไม่ได้มีฝีมือกระจอกเห็นเพียงแค่บริวารอายุสี่สิบกว่าๆ คนนี้ถีบรถลินคอล์นเพิ่มความยาวที่ลอยมาจนกลายเป็นสองท่อน“หือ?”ในตอนที่บริวารคนนี้ก้มหน้าหาเงาของหลินเฟิง เขากลับรู้สึกได้ถึงลมโหมกระหน่ำที่เย็นเยือกจากใบหน้าด้านข้างของตัวเองในทันทียังไม่ทันได้หันหน้ามองไป ฝ่าเท้าของหลินเฟิงก็เตะไปที่ใบหน้าครึ่งหนึ่งของบริวาร จนกระทั่งเขาหมุนวนอย่างบ้าคลั่งที่กลางอากาศ และอ้วกออกมาเป็นเลือดจำนวนมาก“อะไรน่ะ?!”ต่อให้เป็นจีอวิ๋นเทียนที่ยืนชมการต่อสู้อยู่ข้างๆ ก็ไม่เห็นว่าหลินเฟิงปรากฏตัวขึ้นที่กลางอากาศตั้งแต่ตอนไหนมีเพียงบริวารอีกสองคนที่ยืนอยู่บนพื้นที่ไกลออกไปพวกเขาเป็นยอดฝีมือระดับเซียนเทียน พอจะเห็นหลินเฟิงลอยขึ้นไปกลางอากาศ พร้อมกับรถลินคอล์น“คนผู้
“พี่ใหญ่!”จีว่านหลัวไม่มีเวลาสนใจเด็กสารเลวที่อยู่ในมือแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองพบว่าพี่ใหญ่ของเขาไม่รู้ว่ายืนขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่หนวดเคราและผมของพี่ชายของเขาตั้งชัน ดวงตาแดงก่ำ หลอดเลือดเต้นแรง เหมือนกับสัตว์ดุร้ายที่บ้าบิ่น“นี่มัน…ถูกผีเข้าสิงงั้นเหรอ?!”ในใจของจีว่านหลัวเกิดคำนี้ขึ้นมาเขายังไม่ทันได้พูดจา ก็เห็นจีว่านจ่างพี่ใหญ่ของเขาปล่อยหมัดออกมาอีก โจมตีเขาที่ล้มลงอยู่บนพื้น“ไสหัวไป!”จีว่านหลัวโยนจีหาวที่อยู่ในมือไปข้างๆ ตัวเองกลับกลิ้งอยู่บนพื้นเหมือนกับน้ำเต้าอยู่หลายรอบ นี่ถึงได้หลบหมัดของพี่ชายได้อย่างเฉียดฉิวจีว่านหลัวตาแดง จากนั้นก็ปล่อยหมัดกระแทกพื้นจนเป็นหลุมลึกกว่าหนึ่งเมตร“พี่ใหญ่ ผมเอง ว่านหลัว! พี่เป็นอะไร? รีบฟื้นสิ!”น้ำเสียงกระวนกระวายของจีว่านหลัวไม่ได้เข้าหูของพี่ใหญ่ด้วยซ้ำ กลับกันนั้นจีว่านจ่างยิ่งบ้าระห่ำยิ่งกว่าเดิมเขาคำรามออกมา และวิ่งไปโจมตีจีว่านหลัวอีกครั้ง“เร็ว…ส่งคนไปหาคุณหลิน บอกว่า…บอกว่าจีหาวทำลายวิชานิ้วของคุณหลิน พี่ใหญ่…พี่ใหญ่ผีเข้าสิงแล้ว!”จีว่านหลัวสกัดกั้นไปด้วย ตะโกนให้บริวารตระกูลจีอไปรายงานคุณหลินส่วนตรงหน้าวิลล่าขอ