แชร์

บทที่ 829

“ทำไม? อวิ๋นเทียน?”

จีว่านหลัวมองไปทางจีอวิ๋นเทียน และพูดอย่างเย็นชา:

“หรือว่าชีวิตพ่อของนายไม่ถึงห้าร้อยล้านบาท? หรือว่านายไม่หวังอยากให้พ่อของนายถูกช่วยชีวิตเอาไว้ด้วยซ้ำ?!”

“เปล่า....เปล่านะครับ”

จีอวิ๋นเทียนเช็ดเหงื่อบนศีรษะภายใต้สายตาเย็นชาของจีว่านหลัว และยิ้มอย่างสดใสพูดว่า:

“ผมจะไม่อยากให้คุณพ่อร่างกายแข็งแรงได้อย่างไร เพียงแต่ผมกลัวว่าหมอเร่ร่อนไม่เพียงไม่มีวิธีรักษาคุณพ่อ แถมยังทำให้คุณพ่ออาการหนักขึ้น”

“หือ”

ในตอนนี้ โทรศัพท์ที่อยู่ในมือของจีว่านหลัวก็มีเสียงอขงหลินเฟิงดังขึ้นมาอีก

“ดูท่าพวกคุณไม่ได้อยากให้ผมลงมือสินะ”

ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ไม่มีอะไรให้คุยกันแล้ว”

“เดี๋ยวก่อนครับ!”

ในตอนที่หลินเฟิงจะตัดสายโทรศัพท์ จีว่านหลัวรีบยิ้มพูด: “ได้ได้ได้ ห้าร้อยล้านบาทก็ห้าร้อยล้านบาท อวิ๋นเทียนรับปากแล้วครับ”

“พูด!”

จีว่านหลัวมองไปทางจีอวิ๋นเทียน ในสายตาเต็มไปด้วยแรงสังหารที่มากมาย

“ได้...ห้าร้อยล้านก็ห้าร้อยล้าน”

จีอวิ๋นเทียนกำหมัดแน่น ในใจกลับสาปแช่งจีอวิ๋นหลัวไม่หยุด

ถ้าหากไม่ใช่อารองของเขาคนนี้สร้างความวุ่นวาย เขาคงจะกำจัดจีอวิ๋นเจี๋ยไปนานแล้ว และกลายเป็นผู้สื
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status