“หึหึ...”เซวียผานเหลือบมองหลินเฟิง จากนั้นแสยะยิ้มพูดว่า: “ตัวเลือกหัวหน้าแก๊งเลี่ยหยาง มีสิทธิ์ให้คนอกคนหนึ่งมาชี้โบ๊ชี้เบ๊ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”“เห็นว่าฉันเซวียผานเป็นคนอ่อนแองั้นเหรอ? เลือกใครมาก็ได้ตามใจชอบก็จะสามารถจัดการได้?”“ตู้ไหว นายอยากเป็นหัวหน้าแก๊งก็ได้! ฉันไม่มีอะไรจะพูด!”เซวียผานจ้องมองหลินเฟิง และพูดด้วยความน่าหวาดกลัว: “แต่นายน่าจะเตรียมตัวรับกับผลที่ไม่สามารถแย่งตำแหน่งหัวหน้าแก๊งไปจากฉันเอาไว้แล้วสินะ?”ได้ยินคำพูดข่มขู่ของเซวียผานแบบนี้ ตู้ไหวหนังหน้ากระตุกเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นหลินเฟิงที่อยู่ข้าง ๆ พยักหน้า ก็เดินเข้าไปพูดด้วยความมั่นใจ: “เตรียมตัวไว้แน่นอนอยู่แล้ว!”“แต่นายเซวียผาน ก็ควรเตรียมตัวกับจุดจบของนายหลังจากที่เสียตำแหน่งหัวหน้าแก๊งไปแล้วว่าเป็นแบบไหน!“ฮ่าฮ่าฮ่า...เรื่องนั้นไม่รบกวนให้นายเป็นกังวลแล้ว!”เซวียผานพูดยิ้มเยาะ: “เพราะว่าวันนี้ นายพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย!”สี่เทพผู้พิทักษ์ก็คือที่มาความมั่นใจของเซวียผานสี่คนนี้คือยอดฝีมือที่แก๊งเลี่ยหยางของพวกเขาทุ่มเทแรงใจอบรมสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก แต่ละคนเป็นยอดฝีมือเซียนเทียน วิชากังฟูทั้งตัวสา
หลินเฟิงมองไปทางตู้ไหว และแปลกใจว่าทำไมสีหน้าของเขาถึงเป็นแบบนี้ส่วนตู้ไหวก็ขยับไปข้างหูของหลินเฟิงและพูดเสียงเบา: “ท่านหลิน มีบางเรื่องที่คุณน่าจะไม่รู้ จีอวิ๋นเจี๋ยเป็นคนของตระกูลจีแห่งเมืองจิง เป็นคุณชายรองของสายเลือดโดยตรงของตระกูลจี และก็เป็นคนที่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังเซวียผาน!”“ตระกูลจี เก่งมากเหรอ?”เมื่อได้ยินว่าหลินเฟิงถามออกมาแบบนี้ ตู้ไหวก็เผยสายตาที่จนปัญญาออกมาในทันที และพูดว่า:“ตระกูลจีอยู่รองจากแค่สี่ตระกูลใหญ่ของเมืองจิง เป็นเพราะการเสื่อมลงของตระกูลหลิน ช่วงนี้ตระกูลจีกำลังพยายามที่จะแทนที่ตำแหน่งของตระกูลหลิน”“อ่อ...ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง”หลินเฟิงลูบคาง และเผยสีหน้าเข้าใจออกมาทั้งสองคนไม่ได้สังเกตเห็นว่า ในตอนนี้เซวียผานพาขนขยับเข้าไปใกล้ ๆ ตั้งนานแล้ว และยิ้มพูด: “หึหึ คิดไม่ถึงว่าคุณชายจีจะมาด้วยตัวเอง เซวียผานรู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก”ขณะพูด เขาเหลือบตามองใบหน้าของตู้ไหวเมื่อเห็นสีหน้าซีดขาวของตู้ไหว เขาก็เผยรอยยิ้มที่พึงพอใจออกมามีจีอวิ๋นเจี๋ยเฝ้าดูอยู่ ใครจะกล้าให้เขาสละตำแหน่งหัวหน้าแก๊ง?“หึหึ ผมเพียงแค่ได้ยินว่ามีเรื่องแบบนี้ ไม่มีอะไรทำ
เซวียผานเจ้าแผนการสั่งให้ลูกน้องไปเอาเก้าอี้มาสองสามตัวเพื่อให้จีอวิ๋นเจี๋ยและคนอื่น ๆ นั่งลงมีจีอวิ๋นเจี๋ยอยู่ในเหตุการณ์ ไม่มีใครกล้าให้เขาที่เป็นหัวหน้าแก๊งสละตำแหน่งการมาถึงของจีอวิ๋นเจี๋ย ทำให้สภาพจิตใจของเซวียผานเกิดการเปลี่ยนแปลงเซวียผานเปลี่ยนไปกำเริบเสิบสานขึ้นมาเขาอยากจะแสดงฝีมือต่อหน้าจีอวิ๋นเจี๋ยสักหน่อยเซวียผานพูดด้วยสีหน้าลำพองใจ:“ในเมื่อพ่อหนุ่มคนนี้มีความกล้าขนาดนี้ เช่นนั้นคนของแก๊งเลี่ยหยางของฉันที่อยู่ที่นี่ต่างเป็นพยานได้”“ถ้าหากหมอนี่สามารถเอาชนะสี่เทพผู้พิทักษ์ใต้บัญชาของเราได้ งั้นฉันเซวียผานก็จะสละตำแหน่งหัวหน้าแก๊งของฉันให้ตู้ไหว”ได้ยินคำพูดของเซวียผาน คนของแก๊งเลี่ยหยางที่อยู่รอบ ๆ พากันหัวเราะออกมาเสียงดัง“หึ”หลินเฟิงรับกับเสียงเยาะหยันและทอดถอนใจที่อยู่รอบ ๆ จากนั้นก็เดินขึ้นไปบนเวทีประลองของโรงฝึกบู๊ช้า ๆ และบิดคอของตัวเองไปมา“พวกคุณสี่คนขึ้นไปเถอะ จำเอาไว้นะ จะต้องสู้อย่างน่าเกรงขามต่อหน้าคุณชายจี!”“ถ้าหากแพ้ ก็อย่าโทษที่ผมโกรธจนไม่ยอมรับความสัมพันธ์!”ก่อนที่จะขึ้นเวที เซวียผานพูดสั่งสี่เทพผู้พิทักษ์“ครับ!”ชายหัวล้านที่ร่างกาย
แต่พวกเขาก็พูดไว้ไม่ผิดสี่เทพผู้พิทักษ์นี้มีชื่อเสียงอย่างมาก หลินเฟิงจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้จริง ๆ เหรอ?”เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว ตู้ไหวก็ตกอยู่ในในความลังเลอีกครั้งต่อให้หลินเฟิงเอาชนะเซวียผานได้แล้ว แต่มีจีอวิ๋นเจี๋ยนั่งจับตาดูอยู่ตรงนี้ เขาจะชิงตำแหน่งหัวหน้าแก๊งไปได้อย่างไร?แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว......บนเวทีประลองในตอนนี้ สี่เทพผู้พิทักษ์เผชิญหน้าอยู่กับหลินเฟิงแล้วรอยยิ้มบนใบหน้าของสี่เทพผู้พิทักษ์นี้แฝงไปด้วยความเหยียดหยามนักบู๊ของเมืองจิงพวกเขายังพอรู้จักอยู่บ้าง แต่หน้าตาของหลินเฟิง และก็ชื่อหลินหว่านนี้ พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนนั่นก็หมายความว่าเขาเป็นคนต่างถิ่นมาที่เมืองจิงก็ถือว่าเป็นคนบ้านนอก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสภาพของเมืองจิงนั้นเป็นอย่างไรความเป็นจริงแล้ว ต่อให้เป็นยอดฝีมือของเมืองจิง เพียงแค่ไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งของสี่ตระกูลใหญ่ พวกเขาสี่คนก็สามารถกระทืบอีกฝ่ายจนเละได้อย่างง่ายดายเห็นอีกฝ่ายอายุน้อยขนาดนี้ คิดว่าวันนี้ไม่ใช่การต่อสู้ที่ยากเย็นอะไร“พวกคุณสี่คนเข้ามาพร้อมกันเถอะ”เมื่อเผชิญหน้ากับการเหยียดหยามของสี่เทพผู้พิทักษ์ หลินเฟิงก็ก้าวเดินมาข้าง
ส่วนแขนของเขา ในตอนนี้กระดูกกลับแตกหัก แม้แต่ยกแขนขึ้นก็ยกขึ้นไม่ไหวแล้ว!“นี่มันอะไรกัน?!”ไม่เพียงชายหัวล้านที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง พี่น้องสามคนที่อยู่ข้างเขา และยังมีผู้ชมที่อยู่ในเหตุการณ์ทุกคนต่างถลึงตาโตทั้ง ๆ ที่แรงโจมตีทั้งหมดของชายหัวล้านใช้พลังทั้งหมดของเขาแล้ว ต่อให้เป็นกำแพงด้านหนึ่ง ภูเขาลูกหนึ่ง เขาก็มีความมั่นใจว่าจะสามารถโจมตีจนเป็นหลุมได้แต่หมัดเมื่อครู่นี้ต่อยไปที่ใบหน้าของอีกฝ่าย เขากลับสัมผัสถึงเนื้อหนังไม่ได้ด้วยซ้ำแต่หมัดนี้กลับเหมือนว่าต่อไปบนแผ่นเหล็ก ขณะที่ไม่สามารถสร้างความเสียหายใด ๆ ได้ กลับยังสั่นสะเทือนจนทำให้แขนของตัวเองกระดูกหักนี่มันน่ากลัวเกินไปแล้วหรือว่าเขาคือยอดฝีมือแดนแปรภาพ?!เมื่อเห็นการโจมตีของชายหัวล้านประสบกับความล้มเหลวแบบนี้ กลุ่มคนของแก๊งเลี่ยหยางที่อยู่ด้านล่างเวทีพากันเหลือเชื่อช่วงเวลาก่อนหน้านี้พวกเขายังคิดว่าหลินเฟิงต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอนแต่คิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงสามารถต้านหมัดนี้เอาไว้ได้จริง ๆ อีกทั้งยังย้อนกลับมาทำให้ชายหัวล้านสั่นสะเทือนจนพิการไปครึ่งหนึ่ง“เจ้าสี่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?!”ในตอนนี้ พี่ใหญ่สุดใน
ทั้งสามคนนี้เลือดลมหมุนขึ้นหมุนลง และถอยหลังไปไม่หยุดพวกเขาเหมือนกับล้อมโจมตีคนเหล็กที่แข็งแกร่งอย่างมาก การโจมตีถูกปล่อยออกไป ไม่มีผลลัพธ์ใด ๆ ด้วยซ้ำ กลับกันนั้นตัวเองก็ถูกสะเทือนจนเกิดการบาดเจ็บภายในหลินเฟิงนิ่งเฉย และยืนส่ายหน้าอยู่ตรงที่เดิม“อ่อนแอเกินไปแล้ว”“ทำให้ผมรู้สึกผิดหวังจริง ๆ”ขณะพูด หลินเฟิงก็ลืมตาขึ้นช้า ๆ ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคนชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างรู้สึกหวาดผวา“ถ้าหากพวกคุณมีความสามารถเพียงแค่นี้ นั่นก็ทำให้ผมรู้สึกผิดหวังอย่างถึงที่สุด แบบนี้ยังจะเรียกว่าสี่เทพผู้พิทักษ์ ผมดูแล้ว ไม่สู้เรียกว่าหมาสี่ตัวยังจะใช้ได้ถูกต้องเหมาะสมกว่า”หลินเฟิงยืดแขนบิดขี้เกียจ และมีท่าทางเบื่อหน่าย“รนหาที่ตาย!”สี่ผู้พิทักษ์โมโหแล้ว นอกจากน้องสี่ที่ล้มนั่งอยู่บนพื้น ผู้พิทักษ์สามคนที่เหลือต่างมองตากัน และโผเข้าไปทางหลินเฟิงอีกครั้งครั้งนี้พวกเขาไม่ได้ออมมือใด ๆ อีกแล้ว และใช้ค่ายกลการต่อสู้ของทั้งสี่คนออกมาโดยตรงแต่น่าเสียดายอย่างมากต่อให้เป็นค่ายกลต่อสู้สี่คนก็ยังไม่เข้าตาของหลินเฟิง ยิ่งไม่ต้องพูดว่าในขณะนี้ค่ายกลต่อสู้สี่คนของพวกเขาเหลือเพียงแค่สามคน“ค่
แม้แต่จีอวิ๋นเจี๋ยที่ก่อนเปิดศึกยังคงแสดงความคิดเห็นต่อหลินเฟิงไม่หยุด ตอนนี้มองดูรอยแตกขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ตัว หนังหน้าก็กระตุกไม่หยุด ขาทั้งสองข้างก็สั่นอย่างเต็มที่ผู้ชายที่อยู่ข้างกายเขาแต่ละคนก็ยิ่งตกใจจนหน้าถอดสี สีหน้าซีดขาว ถึงขั้นที่มีสองคนคุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง“พรึ่บ”เซวียผานคุกเข่าลงสีหน้าของเขาเฉื่อยชา มองดูกำปั้นของหลินเฟิงที่อยู่บนเวทีที่เล็งมาทางเขา และร่องแตกลึกที่อยู่ใต้เท้า คนทั้งคนก็ตกอยู่ในความงุนงในสมองที่ว่างเปล่า“นี่...นี่ใช่คนเหรอ?”“เขา...เขาทำได้อย่างไร? ฉันไม่ได้กำลังดูภาพยนตร์อยู่หรอกนะ?”“มา นายหยิกฉันหน่อย ฉันดูสิว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า”ลูกศิษย์ของแก๊งเลี่ยหยางที่อยู่โดยรอบต่างตกอยู่ในความงุนงงถูกต้องแล้วหลังจากตกตะลึงในขั้นสุด ก็จะเป็นความงุนงงไม่ว่าจะดูอย่างไรก็เป็นพลังของเทพเจ้าสินะ? จะเป็นเรื่องที่คนสามารถทำได้ได้อย่างไร?ทุกคนถูกหมัดนี้ของหลินเฟิงทำให้ตกใจจนสีหน้าซีดขาวและพี่ใหญ่ของสี่เทพผู้พิทักษ์ที่อยู่ใกล้หลินเฟิงมากที่สุด ในตอนนี้ดวงตาทั้งสองข้างตกใจจนสูญเสียแววตาไปแล้ว คนทั้งคนก็ตัวอ่อนทรรุดนั่งลงบนพื้น น้ำลายไหลออกมาจากปา
หลินเฟิงเดินเข้ามาช้า ๆ จากนั้นมือไขว้หลังยืนขึ้น: “ถ้าหากแก๊งเลี่ยหยางของคุณยังมียอดฝีมือ งั้นก็เชิญออกมา ผมรับได้หมด”ได้ยินคำพูดแบบนี้ของหลินเฟิง เซวียผานรู้ว่า วันนี้เกรงว่าสถานการณ์เลวร้ายจนไม่สามารถแก้ไขได้แล้วแม้แต่คุณชายจีก็กลัวว่าหลินเฟิงจะพาลใส่ และก็ให้เขาสละตำแหน่งหัวหน้าแก๊ง งั้นเขายังมีอะไรจะให้พูดอีก?ดังนั้นเขาจึงหาช่องทางที่ไม่ทำให้อับอายขายหน้า และพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง: “ในเมื่อคุณชายจีออกคำสั่ง งั้นผมเซวียผานจะไม่ฟังก็ไม่ได้ ผมตกลงครับ”เขามองไปทางตู้ไหวที่อยู่ข้างกาย ในดวงตาเผยความไม่ยินยอมกับความจนใจออกมาเล็กน้อย จากนั้นก็ประกาศเสียงดังว่า: “นับตั้งแต่วันนี้ ฉันเซวียผานสละตำแหน่งหัวหน้าแก๊งเลี่ยหยาง”“หัวหน้าแก๊งคนถัดไป ก็จะมีตู้ไหวรับตำแหน่ง!”พูดประโยคนี้จบ เซวียผานก็ถอนหายใจ และประสานมือไปทางจีอวิ๋นเจี๋ย“งั้นผมขอตัวลาครับ”เซวียผานในตอนนี้สูญเสียที่พึ่งทั้งหมดของตัวเองไปแล้วสี่เทพผู้พิทักษ์ถูกโจมตีพ่ายแพ้ แม้แต่จีอวิ๋นเจี๋ยก็ไม่ได้อยู่ข้างเขา เขาไม่สู้ตัวเองสละตำแหน่งออกมาเอง แบบนี้ยังถือว่ามีเกียรติยศไม่อย่างนั้นรอให้คนอื่นมาช่วยรักษาหน้าตาให้เขา