คำพูดของหลงเซียวทำให้บรรยากาศยิ่งแข็งทื่อมากขึ้น ถังหว่านที่ลุกขึ้นและล้างหน้าเสร็จก็ค่อย ๆเดินลงบันไดวนมาจากห้องนอนชั้นสอง“หว่านเอ๋อร์ลูกมาแล้วเหรอ เร็ว..รีบนั่งเร็ว พวกเราเพิ่งคุยกับเซียวเอ่อร์เกี่ยวกับงานแต่งงานของคุณกับคุณชายหลงยวน”หลินเสวี่ยเยี่ยนรีบเปลี่ยนหัวข้อถึงแม้สีหน้าถังหว่านที่เดินลงมาจะไม่ค่อยน่าดู เธอยกมือขึ้นก่อนจะพูดว่า “เรื่องที่พวกคุณพูดเมื่อครู่ฉันได้ยินแล้ว”จากนั้นถังหว่านก็มองไปที่หลงเซียว ก่อนจะขมวดคิ้วและพูดว่า:“น้องหลงเซียว ฉันต้องขอโทษคุณล่วงหน้าด้วย การแต่งงานระหว่างตระกูลถังกับตระกูลหลงถูกยกเลิกแล้ว และไม่มีทางเป็นเหมือนเดิมอีก”ทันทีที่ถังหว่านพูดแบบนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกันหมดทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะ หรือว่ามีความจริงอะไรที่ซ่อนไว้อยู่?สุดท้ายก็ไม่มีใครจะคิดว่าถังหว่านจะพูดแบบนี้“หว่านเอ๋อร์ ลูกพูดจาเลอะเทอะอะไรอยู่? ยังไม่ตื่นใช่ไหม? การหมั้นดี ๆ จะยกเลิกได้อย่างไรกัน?”“เรื่องแบบนี้ ลูกคนเดียวตัดสินใจได้เหรอ?”หลินเสวี่ยเยี่ยนขมวดคิ้วถาม“แม่ หนูรู้ดีว่าหนูพูดอะไรอยู่ ถึงแม่เสียดายมาก แต่หนูกับคุณชายหลงยวนไม่ได้ถูกลิขิตให้อยู่ด้ว
“ไม่ว่าคุณจะพูดยังไง พูดจนโลกแตก คุณก็ต้องแต่งงานกับพี่ชายของฉัน!”หลงเซียวกระแทกถ้วยชาลงบนโต๊ะด้วยสีหน้าเกรียวโกรธ“ เรื่องอื่นฉันสามารถทำตามที่บอกได้ แต่การแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่สำหรับตัวฉัน ไม่มีทางที่ฉันจะฟังพวกคุณอย่างแน่นอน “ถังหว่านพยายามเถียงด้วยเหตุผล และไม่ประนีประนอมแม้แต่น้อย“ฮาฮาฮา......”หลงเซียวหัวเราะด้วยความโกรธกับท่าทางของถังหว่าน“ถังหว่าน ไม่ใช่ว่าคุณไม่เข้าใจสถานการณ์หรอกเหรอ? พี่ชายของฉันพอใจคุณ นั่นก็ถือเป็นบุญที่ได้มาจากบรรพบุรษของตระกูลถัง!“จะถอนหมั้นหรือไม่ การตัดสินไม่ได้ขึ้นอยู่ที่คุณ ตระกูลถังของคุณมันไม่สามารถตัดสินได้ ขึ้นอยู่กับตระกูลหลงของเราที่จะตัดสินใจ!”“ได้ยินหรือเปล่า? คำพูดตระกูลหลงของฉันเท่านั้นที่สำคัญ!”คำพูดของหลงเซียวรุนแรงมาก แม้แต่สีหน้าของหลินเสวี่ยเยี่ยนที่อยู่ไกล่เกลี่ยตลอดก็เปลี่ยนไปหลงเซียวคนนี้มาปรึกษาดี ๆที่ไหนกัน ก็แค่มาแสดงอำนาจให้พวกเขาเห็นชัด ๆ“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณก็กลับไปถามพี่ชายของคุณเถอะ”ถังหว่านเอ่ยเสียงเย็นชา “แล้วมาดูกันว่าเขาจะเห็นด้วยกับการถอนหมั้นหรือเปล่า ถ้าเขาไม่เห็นด้วย งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด
“ใช่แล้วหว่านเอ๋อร์ เรื่องนี้ลูกควรจะปรึกษากับพวกเราสักหน่อยถึงจะถูก”ถังว่านหลี่ก็พยายามพูดโน้มน้าวหลงยวนเป็นใครกัน?คนรุ่นหลังที่เก่งกาจของตระกูลหลง แล้วก็เป็นคุณชายที่มีชื่อเสียงมากในเมืองจิง อายุไม่ถึงสามสิบปีก็ได้เป็นยอดฝีมือระดับเซียนเทียน แถมยังอยู่ในตำแหน่งสูงในสำนักหลงผานอีกด้วยอัจฉริยะวัยเยาว์แบบนี้ ไม่รู้ว่ามีผู้หญิงที่ร่ำรวยตั้งเท่าไหร่ที่นับถือและคลั่งไคล้เป็นเทพเจ้าแต่ลูกสาวของตัวเองยิ่งกว่า ไม่เพียงไม่มีค่าพอให้ชายตามองเท่านั้น คิดไม่ถึงว่ายังถอนหมั้นด้วยตัวเองอีกต่อให้หลินเฟิงดีแค่ไหน ก็เทียบกับหลงยวนไม่ได้ รวมถึงเบื้องหลังของเขาอีกด้วย“เรื่องงานแต่งของฉัน ฉันตัดสินใจเองได้ ไม่ใช่คนอื่นมาชี้นิ้วสั่งการและยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะต้องเสียสละตัวฉันเองเพื่อตระกูลถัง”ใบหน้าของถังหว่านไร้อารมณ์ความรู้สึกหากเป็นเมื่อก่อน เพื่อประโยชน์ของตระกูลและความเจริญของตระกูลถัง บางทีเธออาจจะยอมรับการแต่งงาน และสามารถยอมรับการจัดการของตระกูลก็ได้สุดท้ายไม่ว่าจะมองจากด้านไหนก็ตาม หลงยวนก็เป็นคนที่ดีมาก ๆและเหมาะจะเป็นคนที่ได้รับเลือกของเธอลักษณะที่สง่างาม นิสัยที่ตรงไปต
สำนักหลักทั้งสี่ได้ล้อมปราบปรามหญิงแห่งเมืองหนานไห่อยู่สามปีก็สังหารเธอไม่ได้ ไปมาไร้ร่องรอย เธอจะไปสังหารแห่งเมืองหนานไห่ภายในหนึ่งเดือนได้ยังไง?”แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งแดนแปรภาพออกลงมือก็ไม่สามารถจับแห่งเมืองหนานไห่ได้แล้วเธอจะทำอะไรได้?......ในเวลานี้ ภายในอ่าวเทียนสุ่ยหลี่ฮุ่ยหรานหวีผมแต่งตัวง่าย ๆและกำลังจะออกไปทำงาน หลินเฟิงก็มาขวางเธอไว้“การโฆษณารีสอร์ทที่พวกคุณทำเป็นยังไงบ้าง?”“นี่เพิ่งผ่านไปหนึ่งสัปดาห์เองนะ”หลี่ฮุ่ยหรานกลอกตาไปที่หลินเฟิง ในดวงตามีความออดอ้อนซุกซน ทำให้หัวใจของหลินเฟิงกระตุกทันทีหลินเฟิงที่ยากจะต่อต้านอ้อมกอดที่วู่วามของเธอ ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มีอะไรที่จัดการไม่ได้ แล้วต้องการให้ผมออกตัวไหม?”“จัดการไม่ได้เหรอ....”เมื่อได้ยินความกังวลของหลินเฟิง หลี่ฮุ่ยหรานก็ขมวดคิ้ว และหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ส่ายหน้า“ไม่ ไม่มีหรอก เรื่องการแจกโบรชัวร์มอบให้ฉันกับถังหว่านก็ได้แล้ว คุณรีบไปจัดการเรื่องฟาร์มทางนั้นเถอะ”“ไม่มีจริง ๆ?”หลินเฟิงเข้าใกล้และหรี่ตาลง“จริงสิ....”เห็นได้ชัดเลยว่าหลี่ฮุ่ยหรานโกหกไม่เก่ง สุดท้ายเธอก็ทำท่าทาง
ถ้าไม่การคัดค้านอะไร ก็เซ็นใบหย่าเถอะคฤหาสน์ของตระกูลหลี่ในเจียงโจวสาวงามในชุดกี่เพ้าผลักเอกสารไปตรงหน้าหลินเฟิงหญิงสาวตรงหน้านี้เป็นแม่ยายของเขา จางกุ้ยหลานเมื่อมองใบหย่าที่อยู่ตรงหน้า หลินเฟิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยคุณแม่ นี่หมายความว่าอะไรจางกุ้ยหลานกอดอก พูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ตระกูลหลี่เป็นบริษัทมหาชนแล้ว “ช่องว่างระหว่างคุณกับฮุ่ยหรานก็เริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ และไม่ได้มีผลประโยชน์ใดๆกับการงานของฮุ่ยหรานเลย” “มีแต่จะฉุดรั้งการพัฒนาของฮุ่ยหราน หากเป็นเช่นนี้ก็หย่ากันเร็วๆดีกว่า”หลินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น ถามกลับว่า”นี่คือความคิดของฮุ่ยหรานหรือความคิดคุณแม่ครับ”จางกุ้ยหลานสีหน้าเย็นลง “นี่คือความคิดทุกคนของตระกูลหลี่เรา” “ที่คุณได้แต่งงานกับฮุ่ยหราน แค่เพราะสัญญาการแต่งงานที่คุณปู่ตั้งไว้” “สามปีมานี้ ที่คุณกินอยู่ในบ้านเรา ตระกูลหลี่เรามีความเมตตาต่อคุณมากแล้ว “ถ้าคุณรู้ตัว ก็รีบเซ็นชื่อ”หลินเฟิงหายใจเข้าลึกๆสามปีก่อน เขาใช้ความสัมพันธ์ทั้งหมดของตัวเองที่มีเพื่อช่วยพัฒนาตระกูลหลี่ช่วยพัฒนาเป็นบริษัทมหาชนจากร้านค้าที่เล็กๆแต่ในสายตาของตระกูลหลี่ เขากลับกลายเป
หลินเฟิงออกจากคฤหาสน์ของตระกูลหลี่ มองสถานที่ที่เขาเคยใช้ชีวิตมาสามปีครั้งสุดท้ายตอนมาก็มาอย่างโดดเดี่ยว และจากไปด้วยมือเปล่ารถโรลส์-รอยซ์คันหนึ่งที่ขับมาแต่ไกลจอดตรงหน้าเขาเมื่อประตูรถเปิดออก ชายวัยกลางที่สวมสูทคนหนึ่งลงจากรถ “คุณหลิน....”ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม วิ่งเหยาะๆไปที่หลินเฟิง “คุณมาได้อย่างไร” หลินเฟิงมองอย่างตั้งใจ คนที่มานั้นเป็นประธานบริษัทเทียนหัวอินเตอร์เนชั่นแนลจ้าวเทียนหวากล่าวตามความจริง “ช่วงนี้ผมกำลังวิจัยโครงการพัฒนาของเขตซีเฉิงกับนางหลิน วันนี้ตั้งใจจะมาหานางหลินเพื่อปรึกษาหารือเกี่ยวกับเรื่องรายละเอียดหลินเฟิงพยักหน้า “ไม่ต้องปรึกษาแล้ว” “หลี่ฮุ่ยหรานมีตระกูลหวางเป็นที่พึ่งแล้ว ต่อไปนี้จะไม่ต้องการความสนับสนุนของเราแล้ว” “และก็ไม่ใช่นางหลินอีกต่อไป” “อ๋า”จ้าวเทียนหวาตกใจมาก “นี่...นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น”หลินเฟิงพูดแบบไม่ได้ปิดบัง “ผมหย่ากับหลี่ฮุ่ยหรานแล้ว” “ต่อจากนี้ไป ผมจะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับตระกูลหลี่อีก”หลินเฟิงมองไปที่จ้าวเทียนหวา ตบไหล่เขาเบาๆ “จ้าว สามปีมานี้คุณงานหนักแล้วนะ”ธุรกิจของจ้าวเทียนหวาอยู่ที่ต่างประเทศทั้ง
ตอนนี้หลินเฟิงกําลังหลับตาพักผ่อนอยู่บนรถเสียงโทรศัพท์ปลุกให้เขาตื่นคาดไม่ถึงว่าหลี่ฮุ่ยหรานจะโทรมาเขารับสายก็ได้ยินเสียงที่เย็นชาชองเธอ “หลินเฟิง คุณกำลังอยู่กับประธานจ้าวเหรอ” “หลินเฟิงมองไปที่จ้าวเทียนหวาที่อยู่ข้างๆเขา “ใช่”หลี่ฮุ่ยหรานหายใจเข้าลึกๆ ความดันโลหิตเพิ่มขึ้นรวดเร็วหลี่เหวินเชาไม่ได้โกหก “หลินเฟิง คุณทำให้ฉันผิดหวังมาก คุณมีอะไรไม่พอใจสามารถพูดกับฉันตรงๆได้” “ทำไหมถึงต้องใส่ร้ายตระกูลหลี่ลับหลังแบบนี้หรอ”หลินเฟิงนวดขมับและพูดว่า “ถ้าผมบอกว่าผมไม่ได้ใส่ร้ายตระกูลหลี่ คุณจะเชื่อผมไหม”หลี่ฮุ่ยหราน “งั้นทำไมประธานจ้าวมาถึงที่ตระกูลหลี่แล้วจู่ๆก็ออกไปล่ะ แถมยังต้องการยุติความร่วมมือกับตระกูลหลี่ด้วย” “จ้าวเทียนหวาจะเลือกทำอะไรเป็นเรื่องของเขา ไม่เกี่ยวกับผม”หลี่ฮุ่ยหรานโกรธมาก คิดว่าหลินเฟิงกล้าทำแต่ไม่กล้ายอมรับเธอกัดฟันแล้วพูดทีละคำว่า “ฉันดูคุณผิดไปจริงๆ”น้ำเสียงของหลินเฟิงเย็นลง “คุณเชื่อแต่ตัวเองอยู่ตลอด ไม่เคยคิดจะเข้าใจความจริง” “ผมไม่รู้ว่าหลี่เหวินเชาได้พูดอะไรกับคุณ และก็ไม่อยากอธิบายเรื่องนี้ด้วย” “ต่อไปอย่าเอาเรื่องแบบนี้มายุ่งผม”
“ปัง ๆ ๆ” เสียงระเบิดที่ต่อเนื่องกันดังขึ้นลมฝ่ามือของฉินอิ๋งเหมือนมีดพลังแข็งแกร่งและเผด็จการทั้งสองได้เผชิญหน้าแลกเปลี่ยนกันมากกว่าสิบกระบวนท่าหลินเฟิงไม่มีความคิดที่จะฆ่าเธอ แค่ป้องกันตัวเองเท่านั้นแม้ว่าการบำเพ็ญของเขายังไม่ฟื้นตัว แต่ฉินอิ๋งก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา “ฉินอิ๋ง หยุดนะ”ในเวลานี้ ถังหว่านที่อยู่บนเตียงตะโกนอย่างรุนแรงฉินอิ๋งได้ยินแล้วจึงหยุดการโจมตีทันทีมองเธอด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ “พี่หว่านเอ๋อ เด็กคนนี้...” “พอแล้ว”ถังหว่านพูดเบาๆว่า “หมอเทวดาหลินมารักษาโรค อย่าหยาบคายใส่เขา”คุณพ่อของฉินอิ๋งเป็นอาจารย์ของเธอเอง คำพูดของหลินเฟิงทำให้เธอไม่สบายใจแต่ในฐานะที่เป็นคนแรกในสามรุ่นของตระกูลถัง เป็นอัจฉริยะทางศิลปะการต่อสู้ คิดอย่างใจเย็นเป็นสิ่งที่เธอควรทำ ในการต่อสู้ที่เมื่อกี้ถังหว่านก็สามารถดูออกว่าหลินเฟิง ดูคล่องตัว ความสามารถไม่ธรรมดาแต่ดูเหมือนเขาไม่ได้สู้กับฉินอิ๋งอย่างเต็มที่ถ้าเขาสู้เต็มที่ ฉินอิ๋งต้องแพ้แน่ และนี่คือสาเหตุที่เธอพูดให้หยุดสำหรับคำสั่งของถังหว่าน ฉินอิ๋งไม่กล้าไม่ทำตาม จึงได้แต่ถอยหลังไปอย่างเงียบๆถังหว่า