แชร์

บทที่ 722

“คุณหนูหลงเซียวคนนั้นเผด็จการจริง ๆ...และก็ไร้ยางอาย”

ได้ยินหลินเฟิงพูดถึงชื่อของหลงเซียว นักบู๊ระดับเซียนเทียนหยุดชะงักไปเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็พูดอย่างหงุดหงิด: “พวกเรากับคุณหนูหลงเซียวไม่เกี่ยวข้องใด ๆ กันทั้งนั้น”

“ส่งแก่นสารจวี้คังออกมา ไม่อย่างนั้น ตาย!”

“ งั้นฉันมอบให้นายก็สามารถรอดไปได้งั้นเหรอ? ยังจะบอกว่าไม่รู้จักคุณหนูหลงเซียว”

หลินเฟิงหลุดขำออกมา ใบหน้าก็เผยความเหน็บแนม: “นายหลุดปากพูดออกมาแล้ว พี่ชาย”

“......”

เมื่อเห็นตัวเองถูกล่อให้พูดออกมา คนที่นำหน้ามาก็ไม่เสแสร้งแล้ว

เขาตะโกนขึ้นเสียงดัง และเรียกลูกน้องที่ล้อมรอบหลินเฟิงให้เข้าโจมตี

“ลุย!”

“อ่อใช่ พวกนายอยากจะได้ของสิ่งนี้สินะ?”

หลินเฟิงล้วงสารแก่นจวี้คังสีเขียวมรกตที่เพิ่งได้มาเมื่อครู่นี้ออกมา

“หยุดนะ! อย่าทำแก่นสารจวี้คังพังนะ!”

เห็นหลินเฟิงหยิบแก่นสารจวี้คังออกมา ลูกน้องที่อยู่รอบ ๆ ที่มุ่งหน้าเข้ามาแล้วนั้นพากันถอยออกไป กลัวจะทำให้สมบัติล้ำค่าเสียหาย

“ใช่แล้ว รีบเอามาให้ฉัน!”

นักบู๊ระดับเซียนเทียนที่นำหน้าลุกขึ้นยืนและขู่ให้หลินเฟิงยื่นออกมา

“ก็ได้ งั้นก็ให้พวกคุณแล้วกัน”

ขณะพูด หลินเฟิง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status