บทที่ 716

สายตาของเธอที่มองไปทางหลินเฟิง เหมือนกับกำลังมองคนโง่คนหนึ่ง

“ยอมรับว่าตัวเองโง่ยากมากเหรอ? แสร้งทำเป็นบ้า ๆ บอ ๆ อยู่ตรงนี้ แสร้งทำให้ใครดูน่ะ?”

“หนึ่งล้านบาทขายหินหยกจวี้คังให้ตระกูลเย่?”

“ไม่ใช่หรอก? เมื่อครู่จ้าวเทียนหวาใช้เงินหนึ่งพันล้านซื้อเอาไว้ไม่ใช่เหรอ?”

“คุณจะไปเข้าใจอะไร? นี่เรียกว่าคนโง่เงินเยอะ”

กลุ่มคนที่ในงานประมูลพากันแอบซุบซิบนินทา

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาถูกเสียงหัวเราะของหลินเฟิงถูกดึงดูดความสนใจ ถึงขั้นที่มีคนจำนวนมากคาดเดาเหมือนกับหลงเซียว

ดูท่าวัยรุ่นคนนั้นเป็นเพราะเสียหายอย่างมาก ดังนั้นสติจึงไม่ปกติ

ดังนั้น เป็นอริกับตระกูลหลง จะต้องเตรียมตัวตายได้เลย!

คนที่อยู่รอบ ๆมองสีหน้าของหลงเซียว ยิ่งเปลี่ยนไปหวาดกลัวยิ่งขึ้น

“ได้ยินแล้วยัง ไม่เพียงแค่ฉัน หลังจากที่ทุกคนได้ยินข่าวนี้ ต่างก็กำลังหัวเราะเยาะคุณอยู่”

“คุณกลับหัวเราะเสียงดังอยู่ตรงนี้ ไม่รู้จักอับอายขายหน้าจริง ๆ”

หลงเซียวเผยแพร่ให้รู้กันทั่ว

“อ่อ? เหรอ?”

หลินเฟิงช่างน้ำหนักหินหยกที่อยู่ในมือ จากนั้นพูดเสียงบาง: “ก็ถูกแหละ ในเมื่อมีแค่ไม่กี่คนที่สามารถมองเห็นมูลค่าที่แท้จริงของหินหยกจวี้คังชิ้นนี้