บทที่ 699

หลี่ไห่หงจริงจังมากขนาดนี้ จนทำให้หลี่ฮุ่ยหรานทำได้แค่เพียงกลืนคำพูดที่จะพูดออกมาของตัวเองลงไป

เพราะผลสุดท้ายของการเจรจาของหลี่ฮุ่ยหรานและถังหว่าน ก็ไม่มีอะไรมากไปว่าการสร้างโรงงาน

ในเมื่อที่ดินที่เป็นที่ราบ และมีแม่น้ำแบบนี้ เป็นเขตนิคมอุตสาหกรรมทางธรรมชาติชัด ๆ

ถ้าหากทำเป็นโรงงานอย่างที่ว่า ยังไงก็ไม่มีวันขาดทุน

แต่ถ้าหากเป็นฟาร์ม ก็พูดยากแล้ว

เมื่อเห็นความลังเลของหลี่ฮุ่ยหราน หลี่ไห่หงก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างไม่พอใจว่า: “ฮุ่ยหราน ไม่ใช่ว่าเธอก็วางแผนที่จะเปลี่ยนฟาร์มของฉันให้เป็นโรงงานด้วยหรอกนะ?

“ไม่ใช่ค่ะ”

หลี่ฮุ่ยหรานรีบกล่าวปฏิเสธทันที ในขณะเดียวกันก็คิดถึงความเป็นไปได้ต่าง ๆ

ดูเหมือนว่าคุณปู่หลี่ไห่หงจะให้ความสำคัญกับฟาร์มนี้อย่างมาก และไม่ยอมที่จะให้มลพิษจากโรงงานมาทำลายทิวทัศน์ที่งดงามนี้

แต่ปัญหาคือหากเพียงวางแผนและจัดการแค่ฟาร์ม ก็จะไม่สามารถทำกำไรได้จริง ๆ

ไม่เพียงไม่ได้กำไร แต่จะขาดทุนจนไม่เหลืออะไรเลย

เมื่อถึงเวลาอย่าบอกว่าคุณปู่หลี่ไห่หงชื่นชมความสามารถของตัวเองเลย เกรงว่าสุดท้ายแล้วก็จะจบลงด้วยความผิดหวังและขาดทุน

ไม่เพียงแต่จะสูญเสียคุณสมบัติในการแข่งขันเ