บทที่ 695

จางกุ้ยหลานก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไร

ผ่านไปครู่หนึ่ง

จางกุ้ยหลานที่ดูเหมือนจะตัดสินใจอะไรบางอย่างได้แล้ว ก็เงยหน้าแล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า: “ฉันจะไปหาจางซิน ถ้าหาจางซินเจอ ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินที่จะต้องใช้ซื้อฟาร์มแล้ว!”

“ไม่จำเป็น”

หลินเฟิงโบกมือ สำหรับเขาเงินไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย สิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือ จะทำอย่างไรให้ฟาร์มแห่งนั้นได้กำไร?

“ไม่ได้ ฉันรู้สึกยินยอมไม่ได้จริง ๆ ฉันจะต้องหาจางซินให้ได้! นังเด็กสารเลวนั่น ฉันเชื่อเธอขนาดนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะกล้าทำแบบนี้กับฉันได้!”

จางกุ้ยหลานยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห ก่อนจะก้าวขึ้นไปชั้นบน

หลี่ฮุ่ยหรานมองไปที่หลินเฟิง ก่อนจะขมวดคิ้วพูดว่า “หลินเฟิง เรื่องเงิน...ไม่สู้ฉันไปเอ่ยปากกับถังหว่าน พวกเราสองคนรวบรวมเงินกัน บางทีอาจจะเอาออกมาได้ก็ได้นะ”

“หืม? คุณกับถังหว่านมีความสัมพันธ์ดีกันแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร?”

หลินเฟิงแปลกใจเล็กน้อย

“ไม่....ไม่ใช่ ใครจะมีความสัมพันธ์ดีกับเธอล่ะ? แค่....พวกเราก็แค่เป็นเพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น เป็นแค่เพื่อนร่วมงานเฉย ๆ!”

หลี่ฮุ่ยหรานแก้ตัวจนหน้าแดง

แต่ไม่ว่าจะแก้ตัวยังไง หลินเฟิงก็มองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยรอ