เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 641
บทที่เกี่ยวข้อง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 642
ถึงแม้ว่าหลินเฟิงจะพูดแบบนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าชายชราคนนี้รู้จักหลินเฟิงดี ถึงขั้นที่ยังรู้จักเธอด้วยเธอรู้นิสัยของหลินเฟิงดี และชายชราคนนี้คงจะมีปัญหาอะไรบางอย่างกับหลินเฟิงแน่ ๆ“ผู้อาวุโสท่านนี้ โปรดอย่าโกรธหลินเฟิงเลย ทำไมถึงไม่เข้าไปนั่งพักในบ้านสักหน่อย ฉันดูแล้วคุณน่าจะรอมานานแล้วสินะคะ?”หลี่ฮุ่ยหรานเหลือบมองไปยังเฮลิคอปเตอร์ที่อยู่ไกลๆเห็นได้ชัดว่า เฮลิคอปเตอร์ลำนี้น่าจะจอดมานานพอสมควรแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่ดึงดูดผู้คนมาล้อมดูกันเยอะขนาดนี้“หึหึ สาวน้อยมีมารยาทอย่างยิ่ง ไม่เลวเลย”อาฝูยิ้มอย่างใจดี กำลังจะเดินเข้าบ้าน แต่ไม่คิดว่าหลินเฟิงจะก้าวมาข้างหน้า ขวางทางชายชราเข้าบ้านเอาไว้“มีเรื่องอะไรก็พูดตอนนี้เถอะ พูดแล้วก็รีบไป”“ไม่จำเป็นต้องเข้าไปในบ้าน ไม่จำเป็นหรอก”เมื่อเห็นหลินเฟิงไม่มีมารยาทขนาดนี้ หลี่ฮุ่ยหรานก็เลิกคิ้วขึ้นแต่เธอคิดดูอีกครั้งหลินเฟิงไม่ใช่คนที่ไม่เคารพผู้อาวุโสถ้าหากหลินเฟิงไม่ได้มีท่าทางที่ดีต่อเขา ถ้างั้นตัวเองก็ยิ่งไม่ควรมองข้ามท่าทางของหลินเฟิงแล้วไปทำเรื่องเกินความจำเป็นดังนั้นหลี่ฮุ่ยหรานจึงหันไปพยักหน้าขอโทษกับอาฝู แล้วเดินเข้าไปใน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 643
ในเวลานี้ จางกุ้ยหลานก็ขยับเข้ามาใกล้ด้วยสีหน้าที่น่าตื้นเต้น“ลูกสาว ดูสิ ดูสิ ทับทิมเม็ดใหญ่ขนาดนี้ คุณภาพดีกว่าเครื่องประดับทั้งหมดที่เคยเห็นในงานจิวเวอรี่อีก! แม่เจ้า จะขายได้เท่าไหร่กันเชียว....”“แม่!”หลี่ฮุ่ยหรานโกรธขึ้นมาเล็กน้อย: “ของล้ำค่าขนาดนี้อย่าแตะต้องซี้ซั้วได้ไหม? พวกเรายังต้องส่งคืนกลับไปอีกนะ!”“อะไรนะ? ส่งกลับคืน?!”จางกุ้ยหลานสะดุ้งโหยง ก่อนจะซ่อนกล่องไว้ในอ้อมแขนของตัวเองอย่างรวดเร็วเธอมองไปทางหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความประหลาดใจ: “ลูกสาว ชื่อของลูกถูกเขียนไว้ข้างบนอย่างชัดเจน แสดงว่ามันมอบให้กับลูก แล้วจะส่งสิ่งนี้กลับไปได้อย่างไร?!”“มันมีค่ามากเกินไป หนูรับไว้ไม่ได้”หลี่ฮุ่ยหรานส่ายหน้าราวกับกลองเขย่า“คนเขามีน้ำใจ ลูกจะส่งกลับคืนไปได้ยังไง?”จางกุ้ยหลานกลอกตาไปที่ลูกสาวของตัวเองที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ยังไงซะทับทิมเม็ดนี้เธอก็ไม่คิดที่จะส่งกลับคืนไปแน่“พี่ พี่รับไว้เถอะ นี่เป็นของขวัญจากความตั้งใจดีของครอบครัวของคุณชายหลินเฟิง เพื่อเฉลิมฉลองการแต่งงานของพี่กับคุณชายหลินเฟิง” จางซินพูดโน้มน้าว“หลินเฟิง คุณส่งคืนกลับไปเถอะ ฉันไม่อยากให้คุณติดหนี้น้ำใจค
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 644
เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงจะเดินผ่านเธอไปไล่ตามหลินเสวี่ยฮุ่ยถังหว่านก็เอียงตัวไปขวางทางหลินเฟิงไว้ จากนั้นแอ่นอกที่ขาวผ่องของตัวเอง และเค้นถามด้วยหน้าตาหึงหวง“หลินเฟิง ที่นอกประตูคือใครงั้นเหรอ?”ในเวลานี้ หลี่ฮุ่ยหรานสวมชุดนอนและกำลังเดินหาวออกมารอให้เธอเห็นถังหว่านที่อยู่ตรงที่ประตู ก็สะดุ้งตกใจขึ้นมาทันทีสายตาของทั้งสองสาวมองสบกัน ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าอันตรายปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงดังเปรี้ยะ “ทำแล้วเหรอ?!”ถังหว่านกัดฟันถาม“ทำแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานยิ้มอย่างภาคภูมิใจ พร้อมกับแอ่นหน้าอก“ฉันไม่เชื่อ!”ถังหว่านกัดฟัน ก่อนที่เธอจะแสดงท่าทางพ่ายแพ้เป็นครั้งแรก“จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่!”หลี่ฮุ่ยหรานเท้าสะโพกและยืนเคียงข้างหลินเฟิง เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ“หลี่ฮุ่ยหราน ฉันคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงอย่างคุณ จะเดินมาถึงขั้นนี้ได้...ต้องบอกว่า คุณมีความสามารถอยู่บ้างนะ”ถังหว่านหายใจอย่างแรงด้วยสีหน้าที่ไม่เป็นมิตร“หึ ขอบคุณสำหรับคำชมนะ”หลี่ฮุ่ยหรานจงใจพิงตัวไปทางหลินเฟิงมากขึ้น และยกริมฝีปากแดงขึ้นเป็นมุม นี่คือรอยยิ้มของผู้ชนะ“หยุด!”ในที่สุด หลินเฟิงที่อยู่ตรงกลางระหว่างทั้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 645
“เสวี่ยฮุ่ย รอฉันก่อน…….”เสียงยิ่งอยู่ยิ่งไกลออกไป สีหน้าของสาวงามทั้งสองจ้องมองไปที่หลินเฟิงค่อยๆ เปลี่ยนไปเย็นชา“เธอคือยอดฝีมือที่ผมพบเจอที่หนานโจวก่อนหน้านี้ ผมจ้างเธอให้เป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของเสวี่ยฮุ่ย”หลินเฟิงตอบโดยไม่มีพิรุธ“บอดี้การ์ดส่วนตัว...เอ๊ะ? ทำไมทุกคนออกไปตั้งแต่เช้าแล้วละ?”ขณะเดียวกัน หมิงอิ่งอิ่งซึ่งมีรอยคล้ำใต้ตาก็เดินออกมาจากในห้อง ทรงผมของเธอยุ่งเหยิงไปหมด เห็นได้ชัดว่ามื่อคืนไม่ได้นอนเห็นการปรากฏตัวของเธอ หลี่ฮุ่ยหรานก็ถลึงตาโต มองไปทางหลินเฟิงอย่างไม่น่าเชื่อ“เธอชื่อหมิงอิ่งอิ่ง เพื่อที่จะซ่อนตัวจากตระกูลซือหม่า ก็เลยมาอยู่ที่นี่ช่วงระยะเวลาหนึ่งก็เท่านั้น”หลินเฟิงฝืนอธิบายออกไป“สวัสดีจ้า ฉันชื่อหมิงอิ่งอิ่ง”ถึงแม้สีหน้าจะไม่ดี แต่หมิงอิ่งอิ่งก็ยังที่จะทักทายกับหลี่ฮุ่ยหรานด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม“หลินเฟิง ที่บ้านของคุณยังมีผู้หญิงอีกกี่คนกัน?” หลี่ฮุ่ยหรานเงียบไม่พูดจา และถามขึ้นอย่างช้า ๆ“ไม่มีแล้ว เธอเป็นคนสุดท้ายแล้ว”หลินเฟิงรีบพูดยืนยัน“คุณถังหว่าน ฉันหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว สามารถกลับเข้ากองได้ตั้งแต่วันนี้” ในเวลานี้ หลานเฟยสวมชุ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 646
ถังหว่านเลิกคิ้วขึ้น และบอกเป็นนัย ๆออกมาหลินเฟิงครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วกล่าวว่า: “เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมได้ไปช่วยหลิวหย่งทวงที่ดินผืนหนึ่งคืนมา ที่ดินผืนนี้ก่อนหน้านี้เป็นของตระกูลเซี่ยง และในที่ดินนั้นมีโรงงานและเครื่องจักรใหม่ล่าสุดของพวกเขาอยู่ด้วย“อ้อ?”ถังหว่านได้ยินข่าวนี้ดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นทันที"ถูกต้อง ผมเหมาโรงงานจากหลิวหย่งในราคาต่ำ และตอนนี้โรงงานก็อยู่ในมือผมแล้ว ดังนั้นผมจึงเตรียมที่จะ.......""ฮ่าฮ่า สมแล้วที่เป็นหัวหน้าผู้ผลิตยาแห่งบริษัทเภสัชกรรมเชิงถัง""ถังหว่านตัดบทหลินเฟิงทันทีและพูดว่า “บอกมาสิว่าหลิวหย่งเสนอราคาไว้เท่าไหร่ ฉันจะซื้อโรงงานนี้ทั้งหมดเลย!”"อ้อ ลืมบอกไป ฉันยังจะให้ค่าคอมมิชชั่นคุณอีก 20% ด้วยนะ"ถังหว่านหรี่ตามองหลินเฟิงและกะพริบตาปริบ ๆ“ไม่”หลินเฟิงส่ายหน้า จากนั้นมองไปที่ถังหว่าน: “ขอโทษด้วยคุณถังหว่าน ผมตัดสินใจที่จะขายโรงงานนี้ให้กับฮุ่ยหราน ขายให้หลี่ซื่อกรุ๊ป”“อะไรนะ?!”ถังหว่านลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างรวดเร็วผ่านไปครู่หนึ่ง ดวงตาของถังหว่านก็ฉายแววผิดหวังออกมา เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง งั้นฉันรู้แล้วล่ะ”
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 647
"ฉันก็เช่นกัน เพราะฉันไม่อยากเห็นหลินเฟิงลำบากใจ"หลี่ฮุ่ยหรานพยักหน้าจนถึงตอนนี้ สองสาวผู้แข็งแกร่งจากเจียงโจวได้ตกลงร่วมกันเรียบร้อย โรงงานที่หลินเฟิงได้รับมาจากตระกูลเซียง แบ่งคนละครึ่งส่วนเรื่องการแบ่งสรรอย่างอื่นนั้น เป็นเรื่องที่สองสาวจะต้องตกลงกันเองในภายหลัง ยังไงก็ไม่เกี่ยวกับหลินเฟิงช่วงกลางวันณ ถนนสี่มุมเมืองเจียงโจว ศูนย์ตรวจสอบอัญมณีและหินมีค่า"ผู้อาวุโสอวี๋ฮั่วหลงที่เคยตรวจสอบสร้อยคอให้หลินเสวี่ยฮุ่ยมาก่อน ขณะนี้กำลังยกแว่นขยายขึ้นเพื่อพิจารณาพลอยทับทิมที่มีลักษณะเนียนละเอียดด้วยความตั้งใจ"ครู่หนึ่ง เขาก็ถอนหายใจออกมา และเก็บแว่นขยายกลับไปเขามองไปที่เด็กสาวที่ยืนอยู่ตรงข้าม และไอออกมาเบาๆ ก่อนกล่าวว่า: “ทับทิมเม็ดนี้ผมได้ตรวจสอบแล้ว ทั้งสีสันและรูปร่างล้วนเป็นเลิศ มีเพียงทับทิมจากราชวงศ์ของประเทศเวน่าเท่านั้นที่มีคุณภาพเช่นนี้”"ไม่ทราบว่าสหายน้อยท่านนี้ สามารถเปิดเผยที่มาได้หรือไม่?"เด็กสาวที่มาตรวจสอบอัญมณีก็คือจางซินนั่นเองสิ่งที่เธอถืออยู่ในมือก็คือทับทิมเม็ดเดียวกับที่อาฝูนำมามอบให้กับหลี่ฮุ่ยหรานก่อนหน้านี้จางซินมีท่าทีลังเลเล็กน้อย จากนั้นส่าย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 648
“ถ้าหากคุณป้าไม่เชื่อฉัน ก็ควรจะเชื่อเถ้าแก่อวี๋ฮั่วหลงสิ”“หลินเฟิง! ไอ้เวรเอ๊ย กล้ามาหลอกลวงฉันแบบนี้! ฉันคิดว่าแกจะรู้สำนึกและเปลี่ยนแปลง แต่คิดไม่ถึงว่าแกกล้าเอาลูกแก้วบ้านี้มาหลอกลวงฉันอย่างหน้าด้านๆ!” “ไม่ได้! ฉันจะไม่ยอมให้มันพาลูกสาวของฉันไปง่ายๆ แบบนี้หรอก ฉันต้องเคลียร์เรื่องนี้ให้เรียบร้อย!”“ถ้าเขามีความกล้าพอจริง เขาก็ลงมือฆ่าฉันต่อหน้าฮุ่ยหรานไปเลย!”เมื่อด่าเสร็จ จางกุ้ยหรานก็วางสายไปจางซินยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยความโลภ ขณะที่ยื่นทับทิมให้อวี๋ฮั่วหลงแล้วพูดเบา ๆ ว่า: “ถ้าท่านผู้อาวุโสอวี๋เสนอราคาแล้วงั้น ก็ขายในราคาสองร้ายห้าสิบล้านบาทแล้วกัน!”เวลาเย็นหลินเฟิงกว่าจะส่งมอบเรื่องของโรงงานให้สาวสวยทั้งสองคนได้สำเร้จ ยังไม่ทันได้พักหายใจ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นทันที“ฮัลโหล?”หลินเฟิงรับโทรศัพท์ และทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงหายใจหนักๆ และรัวๆ จากปลายสาย“สวัสดีครับ?!”หลินเฟิงตะโกนออกไปอีกครั้งจนเสียงดัง และในที่สุดเสียงของฟ่านหลิงเยว่ก็ดังขึ้นมา“พี่หลินเฟิง รีบมาที่มหาวิทยาลัยเจียงโจวเลยค่ะ ตอนนี้ฉันกับเสวี่ยฮุ่ยกำลังถูกไล่ฆ่าอยู่..ว้าย!”จากนั้นก็มีเสียงกรีดร้
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 649
หลินเฟิงขับรถไปอย่างรวดเร็ว ราวกับสายฟ้าปกติแล้วต้องใช้เวลาขับรถมากกว่าครึ่งชั่วโมง แต่ด้วยการเร่งความเร็วและแซงรถไปตลอดทาง เขาสามารถถึงมหาวิทยาลัยเจียงโจวได้ภายในเวลาไม่ถึงสิบห้านาทีทันทีที่หลินเฟิงเดินผ่านประตูมหาวิทยาลัยเจียงโจว เขาก็สังเกตเห็นรถพยาบาลจอดอยู่ที่หน้าประตูทันทีที่เห็นเช่นนั้น ลางสังหรณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในใจหลินเฟิงวิ่งไปที่รถพยาบาล ทันทีที่เขาเห็นก็พบว่านักเรียนหลายคนที่เต็มไปด้วยเลือดนอนอยู่บนพื้น และกำลังได้รับการปฐมพยาบาลอย่างเร่งด่วนหลินเฟิงเหลือบมองไปรอบ ๆ โชคดีที่ไม่พบใบหน้าที่คุ้นเคย“เฮ้! อย่าไปที่นั่นนะ ที่นั่นมีการตั้งเส้นกั้นไว้ ห้ามใครเข้าไป!”ขณะที่หลินเฟิงกำลังวิ่งเข้าไปในมหาวิทยาลัยอย่างเร่งรีบ นักเรียนหญิงคนหนึ่งก็เดินออกมาขวางทางเขาอย่างทันทีเมื่อทั้งคู่เห็นหน้ากัน ต่างก็ต้องตกใจไปชั่วขณะคนที่ขวางทางหลินเฟิงอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่คือเพื่อนสนิทของเสวี่ยฮุ่ย โจวเสี่ยวหาง“พี่หลินเฟิง?1”โจวเสี่ยวหางมีท่าทางตกใจ“เสี่ยวหาง มันเกิดอะไรขึ้น?!”แม้หลินเฟิงจะรู้สึกตื่นตระหนกมาก แต่เขาก็พยายามสงบสติเอาไว้ และสอบถามอย่างใจเย็น“ไม่แน่ใจค่ะ ช
บทล่าสุด
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1484
เกรงว่าถังจื้อสิงไม่มีทางพูดมากกับคนที่เป็นสมาชิกตระกูลย่อยเมื่อเห็นว่าไม่มีใครกล้าคัดค้าน ถังจื้อสิงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นก็ยืดนิ้วสองนิ้วออกมาและกล่าวว่า:“ส่วนเรื่องที่สอง ผมต้องการเอาอำนาจของตระกูลย่อยกลับคืนมาทั้งหมด”"อะไรนะ?!"เมื่อเผชิญกับคำขออันน่าเหลือเชื่อครั้งที่สองนี้ ผู้คนจากสาขาตระกูลถังที่อยู่ที่นั่นต่างก็ตกตะลึงถังเจี้ยนหยวนมองดูลูกชายของเขาด้วยความประหลาดใจเช่นกันเหมือนกับเห็นผีอย่างไรอย่างนั้นต้องรู้ไว้ว่า ครั้งนี้ที่ถังเจี้ยนหยวนให้ตระกูลย่อยกลับมาที่ต้นตระกูล ก็เป็นแค่ธรรมเนียมของบรรพบุรุษซื้อทรัพย์สินของตระกูลที่แบ่งแยกกันกลับมาทีละน้อยถึงแม้จะไม่สามารถซื้อกลับคืนได้แต่ก็ต้องเซ็นสัญญาการร่วมหุ้นโดยสรุป เราใช้กระบวนการทางธุรกิจเพื่อให้ผู้คนที่แยกจากตระกูลกลับมาเข้าสู่ต้นตระกูลอีกครั้งแต่คำขอที่สองของถังจื้อสิงนั้นช่างน่าเหลือเชื่อเขาต้องการนำอำนาจของตระกูลย่อยกลับคืนแบบนี้หมายความว่าอะไร?สาขาของตระกูลถังได้ทำงานหนักเพื่อพัฒนาพื้นที่ภายนอกมานานหลายทศวรรษ และบางสาขาก็ได้พัฒนาร้านค้าและอุตสาหกรรมมาแล้วหลายชั่วรุ่นตอนนี้เพียงเพราะค
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1483
“ผมมีเรื่องที่จะประกาศ 3 เรื่อง”ถังจื้อสิงยกนิ้วสามนิ้วขึ้น กวาดตามองไปที่คนจากสาขาตระกูลถังทั้งหมด แล้วพูดอย่างเย็นชา:“เรื่องแรก ผมขอประกาศว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ห้ามกดดันการค้ากับตระกูลหลงอีกต่อไป และส่วนต่างราคาสินค้าที่แลกเปลี่ยนจะลดลง 30 เปอร์เซ็นต์”"อะไรนะ?!"เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้คนจากสาขาตระกูลถังพากันตกตะลึงจนหน้าถอดสีต้องรู้ไว้ว่า ในฐานะตระกูลธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมังกร ตระกูลถังมักเสนอราคาที่เอื้ออำนวยที่สุดในการทำธุรกรรมกับตระกูลหลงทุกครั้งที่ผ่านมาเนื่องจากตระกูลหลงรุกรานตระกูลถังซ้ำแล้วซ้ำเล่าดังนั้นถังเจี้ยนหยวนจึงออกคำสั่งห้ามโดยตรง ปฏิเสธความร่วมมือและธุรกรรมใดๆ กับตระกูลหลงส่งผลให้ตระกูลหลงเสียหายเป็นอย่างมากแน่นอนว่าตระกูลถังก็มีความสูญเสียเช่นกันแต่เมื่อเทียบกับตระกูลหลงแล้ว ความเสียหายแค่นี้ตระกูลถังถือว่ายอมรับได้แต่ตอนนี้ถังจื้อสิงที่เพิ่งรับตำแหน่ง กลับสั่งให้ฟื้นฟูการซื้อขายอีกครั้งและยังต้องการโอนส่วนต่าง 30% อีกด้วยสำหรับตระกูลถัง ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่สามารถทำเงินจากการทำธุรกิจกับตระกูลหลงได้เท่านั้น แต่พวกเขายังจะขาดทุนอีกด้วย
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1482
“หลินเฟิงเหรอ เสียชีวิตในขณะที่ต่อสู้กับอีกาแห่งหนานไห่แล้ว”เมื่อได้ยินคำตอบที่เป็นตบตาขนาดนี้ สมาชิกตระกูลถังที่อยู่ตรงนั้นต่างก็มีสีหน้าสับสน และบางคนถึงกับเริ่มมองทะลุผ่านทุกอย่างคิดหาทางออกให้ตัวเองอย่างเงียบๆ“แฮ่มแฮ่ม…”ถังจื้อสิงไอสองครั้งเพื่อดึงความสนใจของทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั้นกลับมา เขายิ้มบางพูดว่า:“เป็นเพราะได้ความดีจากการฆ่าอีกาแห่งหนานไห่ อีกทั้งและพ่อของผมถังเจี้ยนหยวนก็ได้รับความตกใจ ดังนั้น เมื่อสักครู่นี้พ่อของผมได้เจรจากับผมแล้ว ว่าจะมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลถังให้กับผมล่วงหน้า”“คุณพ่อ คุณพูดสิครับว่าใช่ไหม?”เมื่อสัมผัสได้ว่าถังจื้อสิงกำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาข่มขู่ที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มของเขา ถังเจี้ยนหยวนก็รู้สึกขมขื่นในปากเขาเงยหน้าขึ้นมองคนจากตระกูลย่อยของตระกูลถังคนเหล่านี้กำลังรอคำตอบจากเขาอยู่ในตอนนี้ถังเจี้ยนหยวนก็รู้แล้วว่าแม่น้ำเลือดที่ถังจื้อสิงพูดหมายถึงอะไรหากถังเจี้ยนหยวนกล้าปฏิเสธที่นี่ ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าประตูคงจะเข้ามาและฆ่าทุกคนในห้องจัดเลี้ยงด้วยอาวุธของพวกเขาอย่างแน่นอนไม่เก็บไว้สักคนเมื่อถึงเวลานั้นเขาจะอาศัยความช่วยเหลือจากตระ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1481
“กลับมาช่วยเรา? เขา?”ถังจื้อสิงได้ยินคำพูดของถังหว่านอยู่แล้ว เขาทำลายจินตนาการของถังหว่านและคนอื่นๆ เป็นชิ้นๆ ด้วยท่าทางไร้หัวใจ พร้อมกับเยาะเย้ย:“พี่ชายหลงอวี่เป็นหนึ่งในปรมาจารย์ที่ดีที่สุดในเขตกองทัพหัวตง ต่อให้ทั้งประเทศก็เป็นอันดับต้นๆ ”“เขาอยู่ในเขตทหารภาคตะวันตกเฉียงเหนือ มีความสามารถมากพอที่จะข่มขู่พวกป่าเถื่อนทางเหนือได้ ในบางแง่ เขาก็ไม่มีอะไรแตกต่างไปจากราชาแห่งหนานหลินทางตอนใต้”"แค่พวกนักบู๊กระจอกพวกนั้น เขาคนเดียวก็สามารถจัดการได้หมด"“สำหรับแมงดาที่พี่ฝากความหวังไว้ เกรงว่าเขาไม่สามารถสู้พี่หลงอวี่ได้”มองดูสีหน้าของถังหว่านและถังเจี้ยนหยวนซีดลงอย่างมากถังจื้อสิงรู้สึกภูมิใจอย่างมากแม้ว่าเขาจะสงสัยเล็กน้อยว่า ทำไมพี่ชายของเขาถึงใช้เวลานานมากในการจัดการกับแมงดาคนนั้นแต่เขายังคงจดจำคำสั่งของหลงอวี่ไว้ในใจ และรู้ว่าสิ่งต่างๆ ไม่สามารถล่าช้าได้เรื่องนี้ต้องเกิดขึ้นก่อนที่ตระกูลย่อยของตระกูลถังจะโต้ตอบเขาจึงออกคำสั่งโดยตรงเขาสั่งลูกน้องติดอาวุธพาถังเจี้ยนหยวนและถังหว่านไปที่ห้องจัดเลี้ยงที่ใหญ่ที่สุดในตระกูลถังและที่นั่นถูกควบคุมโดยลูกน้องของถังจื้อซิง
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1480
แต่หลังจากนี้ล่ะความแข็งแกร่งที่หลงอวี้เพิ่งแสดงออกมาในห้องจัดเลี้ยงหมายเลข 3 ได้ทิ้งร่องรอยลึกๆ ที่เรียกว่าความกลัวไว้ให้กับเขาเผชิญการปิดล้อมจากกลุ่มนักบู๊นับสิบคนไม่เพียงแต่หลงอวี่จะไม่ถอยหนี แต่เขายังอาละวาดฆ่าคนทั้งห้องจัดเลี้ยงจนเลือดไหลนองเป็นสายน้ำไม่มีใครที่สามารถเทียบเทียมเขาได้ด้วยซ้ำเขาได้เห็นกระบวนการทั้งหมด ความกลัวที่มีต่อต่อความแข็งแกร่งของหลงอวี่ทำให้เขาสูญเสียจิตวิญญาณทั้งหมดของเขาแม่ทัพหลงอวี่คนนั้น คงเป็นจุดสูงสุดที่เขาไม่อาจบรรลุได้ในช่วงชีวิตของเขาไม่ต้องว่าหลังจากที่พวกเขาหนีออกจากห้องจัดเลี้ยงมังกรดำที่ถูกเลียนแบบโดยพลังชี้แท้ขนาดใหญ่มากจนสามารถบดบังดวงอาทิตย์และท้องฟ้า มันสามารถเผาห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ให้กลายเป็นซากปรักหักพังได้ในครั้งเดียวระดับความแข็งแกร่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักบู๊ธรรมดาทั่วไปจะบรรลุได้ถึงพูดได้ว่าไท่สื่อทงเสียใจตั้งแต่แรกเริ่มแล้วเขาเสียใจที่ฟังคำพูดของหลินเฟิง เพื่อศักดิ์ศรี พาถังเจี้ยนหยวน ถังหว่าน และคนอื่นๆ หนีไปและตอนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของเขาแล้วไท่สื่อทงนิ่งเงียบไปชั่วขณะ แต่ในที่สุดก็ยอมจำนนต่อความกลัวในหัวใจของเ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1479
“หยุดนะ”ขณะที่ไท่สื่อทงกำลังคุ้มกันถังหว่านและคนอื่นๆ ออกไป ถังจื้อสิงและลูกน้องของเขาได้ขวางทางถังหว่านและคนอื่นๆ ไว้เมื่อเผชิญหน้ากับปากกระบอกปืนสีดำที่อยู่รอบๆ ถังหว่านจึงถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า:"ถังจื้อสิง วันนี้นายต้องการที่จะอยากได้ตำแหน่งผู้นำตระกูลถังให้ได้เลยงั้นเหรอ!""ต่อให้ต้องฟังคำใส่ร้ายจากคนนอกแล้วฆ่าพ่อตัวเองก็ตามเหรอ?!"“ฉันไม่อยากอธิบาย”ถังจื้อสิงเงยหน้าขึ้น ถึงขั้นที่สบตากับถังหว่านและถังเจี้ยนหยวนโดยไม่รู้สึกผิดแม้แต่นิด จากนั้นพูดอย่างภาคภูมิใจ:“ทั้งหมดนี้ก็เพื่ออนาคตของตระกูลถัง!”"ขอแค่ฉันได้เป็นผู้นำตระกูลถัง รวบรวมตระกูลย่อยทั้งหมดและต้นตระกูลถังเข้าด้วยกัน ตระกูลถังของเราถึงจะกำจัดสถานการณ์อันโกลาหลนี้ไปได้!"“พ่อ พ่อแก่แล้ว สละตำแหน่งนี้อย่างว่าง่ายเถอะนะ!”“จื้อสิง...”ถังเจี้ยนหยวนถูกถังหว่านประคองไว้ พูดขึ้นอย่างอ่อนแอ:“นายคิดจริงๆ เหรอว่าหลงอวี่จริงใจกับนาย จริงใจตระกูลถังของเรา?”“นายเคยคิดบ้างไหม หากนายรวมตระกูลถังและรวมกองกำลังของตระกูลถังเข้าด้วยกัน หลงอวี่จะเปลี่ยนใจ ใช้นายเป็นหุ่นเชิดเพื่อควบคุมตระกูลถังของเราทางอ้อมหรือไม่?”แ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1478
ภายใต้สายธารพลังชี่แท้สีดำที่แผ่กระจายไปทั่วท้องฟ้าหลินเฟิงแผดเสียงออกมา พลังชี่แท้ของทั้งร่างกายของเขาก็พุ่งพล่านออกมา ค่อยๆ ควบแน่น ราวกับว่าเขาได้กลายเป็นจอมมารขนาดใหญ่สีดำและแดงแขนขนาดใหญ่ยื่นออกมาจากกลางอากาศและคว้าคอของมังกรดำไว้“ตาย!”หลินเฟิงคำรามออกมา มังกรดำตัวนั้นก็ถูกฝ่ามือของเขาตบจนแหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกลางอากาศ พลังชี่แท้ที่แผ่นซ่านอยู่โดยรอบบดขยี้ห้องจัดเลี้ยงจนกลายเป็นผง“หึหึ คุณมีความแข็งแกร่งอยู่บ้างจริงๆ!”ในสายลมโหมกระหน่ำ หลงอวี่หัวเราะเสียงดัง และโยนเสื้อคลุมสีเขียวเข้มที่พาดบ่าทิ้งไปเขาชักมีดสปาต้าเปื้อนเลือดออกมาจากเอวของเขา บดขยี้ก้อนหินในซากปรักหักพังใต้เท้าของเขา พุ่งตรงไปหาหลินเฟิง“มีดเล่มนี้…”หลินเฟิงสามารถบอกได้ในทันทีว่ามีดสปาต้าที่แม่ทัพหลงอวี่หยิบออกมาไม่ใช่ของธรรมดา เขาเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น ในมือห่อหุ้มพลังชี่แท้หนาๆ และต่อยไปที่มีดสปาต้าสีเลือด“กริ๊ง!”เสียงโลหะกระทบกันดังขึ้นมามีดสปาต้าสีเลือดนี้ต้านทานหมัดของหลินเฟิงเอาไว้ แต่ต้องรู้ไว้ว่า ตอนนี้ร่างกายของหลินเฟิงแข็งแกร่งจนถึงขอบเขตเทพแล้วเห็นได้ว่ามีดสปาต้าเล่มนี
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1477
แม่ทัพหลงอวี่ยิ้มบางและพูดว่า:“ถึงแม้คนผู้นี้จะกำเริบเสิบสาน แต่ความสามารถของเขาก็ไม่ธรรมดา”“เป้าหมายของคุณในตอนนี้ คือการรักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ ควบคุมทุกคนของตระกูลถังในห้องจัดเลี้ยงหลัก บรรลุตำแหน่งผู้นำตระกูลของคุณ”“อย่าให้มีช่องโหว่ใดๆ แม้แต่นิด”“ครับ”เมื่อได้ยินแบบนี้ ถังจื้อสิงก็ไม่มีเจตนาจะขัดขืน เขาประสานกำปั้นคารวะหลงอวี่ และนำลูกน้องของเขาออกไปก่อนจะจากไป เขายังจ้องมองหลินเฟิงด้วยความเย็นชาเหมือนมองดูคนตายประตูห้องจัดเลี้ยงหมายเลข 3 ถูกปิดลง เหลือเพียงแค่หลินเฟิงและหลงอวี่เท่านั้นที่อยู่ที่นั่น“จดหมายท้าทายจากอีกาแห่งหนานไห่ที่ว่า เป็นฝีมือของคุณสินะ?”หลินเฟิงเห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ จึงเงยหน้าขึ้นและถาม“ถูกต้องแล้ว”แม่ทัพหลงอวี่พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม:“เพื่อควบคุมเค้กก้อนใหญ่อย่างตระกูลถัง เราต้องหาข้ออ้างที่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ?”“อีกาแห่งหนานไห่ล่ะ?”หลินเฟิงหรี่ตาลง เขาได้ยินจากถังเจี้ยนหยวน ว่าจดหมายท้าทายนั้นเขียนโดยอีกาแห่งหนานไห่ดังนั้นจดหมายท้าทายจึงถูกเขียนโดยอีกาแห่งหนานไห่ งั้นก็ยืนยันได้ว่าอีกาแห่งหนานไห่อยู่ในมือของแม่ทัพหลงอวี่“ผ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1476
หลินเฟิงยืนอยู่ที่ด้านหนึ่ง จ้องมองท่าทางของถังจื้อสิงที่คิดว่าตัวเองชอบธรรมด้วยความเย็นชา แสงสว่างในดวงตาของเขาก็เย็นเยือกลงเรื่อยๆ“คุณก็คือหลินเฟิงสินะ?”แม่ทัพหลงอวี่เดินออกมา เขากอดอก ยิ้มเยาะใส่หลินเฟิงและพูดว่า:“ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณบาดหมางกับบตระกูลหลงของผมงั้นเหรอ”“แล้วไงล่ะ?”หลินเฟิงเดินออกมา และปกป้องถังหว่านและคนอื่นๆ ไว้อยู่ข้างหลังเขา“ไม่ต้องกังวลขนาดนั้น ตอนนี้ผมยังไม่สนใจคุณ แต่แค่ตอนนี้เท่านั้น”หลงอวี่สะบัดเสื้อคลุมสีเขียวเข้มที่พาดอยู่บนตัว และแสยะยิ้มพูดว่า:“แต่คุณก็พยายามกระโดดโลดเต้นให้มากที่สุดขณะที่ราชาหลินแห่งตอนใต้ยังมีชีวิตอยู่เถอะ เพราะเมื่อพ่อของคุณเสียชีวิต นั่นคือเวลาที่คุณจะต้องชดใช้หนี้”“ใช้หนี้? ใช้หนี้ของใคร?”ใบหน้าของหลินเฟิงแข็งทื่อ รีบถามขึ้นว่า“ฮ่าๆ เรื่องนี้ผมไม่มีความจำเป็นต้องบอกคุณ ยังไงซะ ถ้าวันนี้คุณยังถือว่าเจียมตัว ก็พาแฟนสาวของคุณออกไปจากตระกูลถังซะ”“แบบนี้ คุณยังมีชีวิตอยู่ได้อีกหลายวัน”คำขู่ในคำพูดของหลงอวี่ไม่ได้ปกปิดอีกต่อไปแต่ทว่าหลังจากหลินเฟิงเงียบไปครู่หนึ่ง ก็ยิ้มเผยฟัน“คุณชื่อหลงอวี่สินะ? ให้ผมไสหัว
