แชร์

บทที่ 631

ผ่านไปได้ไม่นาน รถมายบัคของหลินเฟิงก็มาจอดลงที่หน้าคฤหาสน์ตระกูลหลี่

เขามาที่นี่ครั้งล่าสุดก็เมื่องานศพของหลี่ชานเหอ

หลินเฟิงมองไปรอบ ๆ บริเวณคฤหาสน์ตระกูลหลี่ ในใจก็ตัดสินใจสิ่งหนึ่งได้

วันนี้เขาจะพาหลี่ฮุ่ยหรานกลับไปอยู่ที่อ่าวเทียนสุ่ย

คฤหาสน์นี้ก็เก็บเอาไว้จางกุ้ยหลานกับหลานสาวของเธอไปเถอะ

ถ้าเกิดว่าเธอรู้ตัวแล้วไม่มาหาเรื่องเขาอีก

ในตอนที่เขากำลังจะกดกริ่งนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เบอร์ที่โชว์อยู่บนหน้าจอเป็นเบอร์แปลกหน้า

หลินเฟิงไม่ได้ลังเล เขาจึงกดรับสายทันที

ในตอนนั้นเองที่เขาได้ยินเสียงที่ทั้งเข็มแข็งและเข้มงวดของชายแก่คนหนึ่ง

“เฟิงเอ่อร์ ไม่คิดเลยนะว่าแกจะยังมีชีวิตอยู่”

น้ำเสียงนี้ทำให้เขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลาในอดีต มือที่จับโทรศัพท์อยู่สั่นอย่างรุนแรง เขาพยายามปรับอารมณ์ของตัวเองก่อนจะพูดออกไปด้วยเสียงราบเรียบ “ดูแล้วการที่ผมยังมีชีวิตอยู่จะทำให้คุณแปลกใจมาก ๆ งั้นเหรอ?”

“หึหึ เฟิงเอ่อร์ยังคิดแค้นฉันอยู่เหรอ?”

น้ำเสียงนั้นเหมือนกับว่าลอดผ่านหูของเขาเข้าไปที่สมอง

“เสิ่นหานเหรอ?”

หลินเฟิงไม่ได้รับคำแต่เปลี่ยนเป็นย้อนถามแทน

“เปล่า ไม่ใช่เสิ่นหานแต่เจียงโจวเกิดเรื่อง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status