บทที่ 635

“ดูเหมือนว่ารสนิยมของคุณชายหลี่หยวนจะไม่เลวจริง ๆ”

ประโยคถัดไปของหลินเฟิงทำให้หลี่หยวนตกตะลึงไปชั่วครู่

เขาตอบสนองกลับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า: “ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าคุณก็ยอมรับมันแล้วใช่ไหม?”

“ได้!” หลี่หยวนปรบมือด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะพูดว่า “ทุกคนในตระกูลหลี่ของฉันเป็นพยาน ถ้าพี่หลินเฟิงท่านนี้ไม่ทำให้คุณชายหลงยอมจำนน เขาก็จะต้องกินอุจจาระของสุนัขล่าเนื้อของผม!”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...”

“หลินเฟิง อย่าฝืนรักในศักดิ์ศรีเลย คุณชายหลี่หยวนเป็นคนขึ้นชื่อเรื่อหัวรั้น แต่ฉันก็อยากเห็นนายกินอุจจาระสุนัขเหมือนกันนะ”

หลี่เยว่หรูเหน็บแนมอยู่ข้าง ๆ

“หลินเฟิง คนเราต้องยึดความจริงเป็นหลัก”

หลี่กงเฉิงก็รู้สึกพูดไม่ออกกับการคุยโวโอ้อวดของหลินเฟิง

ตอนนี้พวกเขาต่างก็ปกป้องตัวเองได้ยากแล้ว ยังต้องมาช่วยจางกุ้ยหลานอีก

แค่ช่วยจางกุ้ยหลานก็ช่างเถอะ คิดไม่ถึงว่าเพื่อเป้าหมายของตัวเองแล้ว จะต้องพูดคำโกหกที่ปัญญาอ่อนแบบนี้ต่อหน้าสาธารณชนอีกด้วย

คิดว่าตระกูลหลี่ของเขาต่างก็เป็นคนโง่กันหมดงั้นเหรอ?

จะเชื่อคำพูดโกหกของเขางั้นเหรอ?

หลี่กงเฉิงรู้สึกว่าสติปัญญาของตัวเองถูกหลินเฟิงสบประ