Se connecterShare
บทที่ 410
Related chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 411
คำพูดนี้ของหลินเฟิงในสายตาของทั้งสามคนนั้นช่างอวดดีเป็นอย่างมากโจวเฉินตักเตือนด้วยความหวังดี: “คุณหลินอย่าได้มองข้ามปรมาจารย์ลำดับสวรรค์จะดีกว่านะครับ”“ในอดีตผมมีเกียรติได้พบกับปรมาจารย์ลำดับสวรรค์ อายุเกินห้าสิบปี แต่ยังคงมีความน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก”“คนที่สามารถขึ้นลำดับสวรรค์ได้ แทบจะไม่ใช่นักบู๊ธรรมดาทั่วไป”หลินเฟิงได้ยินแบบนี้ ก็ทำเพียงแค่ยิ้มบาง: “ขอบคุณที่เตือนครับ”ถ้าหากโจวเฉินได้เจอกับหลินเฟิงในช่วงที่อยู่จุดสูงสุดก็จะเข้าใจว่า แค่ลำดับสวรรค์ธรรมดา ๆ ไม่สามารถรองรับหลินเฟิงได้ด้วยซ้ำหลังจากถังหว่านสั่งการเสร็จก็จากไปอย่างรีบร้อนหลินเฟิงพูดว่าเป็นบอดี้การ์ดของถังหว่านแต่แทบจะไม่เหมาะสมกับตำแหน่งด้วยซ้ำ เขาไปทำงานได้ไม่กี่วันด้วยซ้ำจากนั้นก็เดินทางกลับบ้านคนเดียว......ขณะเดียวกัน สนามบินนานาชาติเมืองเจียงโจวครอบครัวของเซี่ยงตงเซิงกับไป๋จินเต๋อและคนอื่น ๆ ได้มารออยู่ที่รอรับอยู่นานแล้ววันนี้เป็นวันที่ลูกชายคนโตของตระกูลเซี่ยงกลับมาเซี่ยงตงเซิงให้ความสำคัญกับลูกชายคนนี้ของเขาเป็นอย่างมาก และก็เห็นเขาเป็นผู้สืบทอดของตัวเองอายุสิบแปดไปเรียนที่ต่างประเทศ ศ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 412
ขณะพูดก็มอบของขวัญที่อยู่ในมือไปให้ในมือของเซี่ยงตงเซิง นี่ก็คือผลึกน้ำแข็งที่ไม่มีวันละลายของสำนักเสินฉือ นั่นเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์ของสำนักเสินฉือคนธรรมดาทานเข้าไปก็จะมีผลทำให้อายุยืนยาวเซี่ยงตงเซิงเคยได้ยินลูกชายพูดถึงของสิ่งนี้อยู่เป็นประจำ คิดไม่ถึงว่าเด็กสาวของตระกูลโอวหยางจะมอบมันให้กับเขาไม่ว่าเป็นของจริงหรือของปลอม เขาก็รีบยิ้มแย้มพูดขึ้น: “คุณหนูโอหยางเกรงใจกันเกินไปแล้ว”“พวกลูกสองคนก็อายุไม่น้อยแล้วจริง ๆ นั่นแหละ เรื่องแต่งงานก็ควรจะกำหนดวันแล้ว”“แต่ว่า มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ยังต้องรีบจัดการน่ะสิ”เซี่ยงตงเซิงเปลี่ยนเรื่องคุย: “ไม่กี่วันก่อน น้องสาวของลูกถูกคนรังแก”เซี่ยงหลงได้ยินแบบนี้ก็ยกมือขัดจังหวะทันที: “เรื่องนี้น้องสาวได้บอกกับผมแล้ว”“คิดไม่ถึงว่าจะยังมีคนกล้ารังแกน้องสาวของผม ไม่รู้จักความเป็นความตายจริง ๆ คุณพ่อไม่ต้องเป็นกังวล ครั้งนี้ที่ผมกลับมาก็เพื่อแบ่งเบาคุณพ่อกับน้องสาว”“ตั้งแต่นี้ไป ผมจะทำให้ทุกคนที่เมืองเจียงโจวได้รับรู้ว่า กล้าหาเรื่องครอบครัวของเซี่ยงหลง จุดจบจะน่าอนาถมากแค่ไหน”ได้ยินคำพูดอันฮึกเหิมของลูกชายของเขา เซี่ยงตงเซิงก็หน้าตายิ้ม
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 413
หลินเฟิงลูบใบหน้าของตัวเอง ข้างบนยังมีรอยลิปสติกสีแดงที่ติดอยู่กลิ่นหอมบาง ๆ ลอยเข้าจมูกทำให้คนรู้สึกเคลิบเคลิ้มจริง ๆหลินเสวี่ยฮุ่ยที่อยู่ด้านข้างเบะปากพูด: “นี่ คุณยังจะทานข้าวอีกไหม? หอมแก้มนิดหน่อยทำให้วิญญาณของพี่หายไปแล้วเหรอ?”“แค่กแค่ก...”หลินเฟิงไอออกมา คิดไม่ถึงว่าเขาก็มีวันที่ต้องอับอายขายหน้าแบบนี้ด้วยเขาถลึงตาใส่หลินเสวี่ยฮุ่ยแล้วพูดว่า: “เด็กน้อยอย่างเธอจะรู้อะไร”หลินเสวี่ยฮุ่ยเหลือบตามองเขา: “ฉันอายุยี่สิบแล้วนะ คุณคงไม่ได้เห็นฉันเป็นเด็กน้อยหรอกใช่ไหม?”พูดจบยังตั้งใจแอ่นอกของตัวเองหลินเฟิงหัวเราะเยาะขึ้นมา: “ดูไม่ออกว่าตรงไหนของเธอใหญ่”“คุณ...”หลินเสวี่ยฮุ่ยโมโหจนหน้าแดงก่ำ“ฉันดูแล้วคุณคงไม่ได้เป็นผู้ชายซิงหรอกใช่ไหม?”เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็ยิ่งรู้สึกสงสัยอย่างมาก จึงจับแขนเสื้อของหลินเฟิงเอาไว้: “หลินเฟิง คุณเป็นผู้ชายซิงใช่ไหม?”หลินเฟิงหน้าแดงไปถึงใบหู และขมวดคิ้วพูด: “ตอนนั้นมีความจำเป็นในการฝึกวิทยายุทธ หยวนหยางไม่ได้ถูกปล่อยออกไปนั้นเป็นเรื่องดี มีอะไรน่าขำ”“ฮ่าฮ่าฮ่า...พอเลย”หลินเสวี่ยฮุ่ยหัวเราะจนหุบปากไม่ได้ และร่างกายก็สั่นเทา:
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 414
พวกโจวเสี่ยวหางก็สะพายกระเป๋ารุ่นนี้ หลินเสวี่ยฮุ่ยถึงแม้อยากได้ตั้งนานแล้ว แต่เธอไม่มีเงินจริง ๆหลินเฟิงยิ้มพูด: “ไม่มีปัญหา เธอดูว่ามีเสื้อผ้าหรือของอย่างอื่นที่ต้องการอีกไหม ซื้อพร้อมกันซะเลย”หลินเสวี่ยฮุ่ยได้ยินคำพูดนี้ ก็โบกมือติดต่อกันในทันที ”ไม่เอาหรอก ของในร้านนี้แพงมาก คุณซื้อกระเป๋าให้ฉัน ฉันก็ดีใจมากแล้ว”เธอทำใจให้หลินเฟิงใช้จ่ายเงินมากมายไม่ได้หรอกในเมื่อตั้งแต่เล็กเธอช่วยแม่ของเธอดูแลร้าน เธอรู้ดีมาก ๆ ว่าการหาเงินนั้นยากมากแค่ไหน”หลินเฟิงพูดอย่างไม่ใส่ใจ: ไม่เป็นไร วันนี้ฉันดีใจมาก คุณอยากซื้ออะไรก็ซื้อเถอะค่ะ”เขาดีใจเป็นอย่างมาก หลินเสวี่ยฮุ่ยอยู่ภายใต้สภาพแวดล้อมที่ครอบครัวยากจน ไม่ได้กลายเป็นผู้หญิงที่เห็นแต่ผลประโยชน์และแน่นอนว่าต้องเป็นเพราะจ้าวเฉียวอวิ๋นสั่งสอนมาดี“ฮะ! ไม่ต้องจริง ๆ ค่ะ อีกอย่างตอนนี้ฉันยังมีเสื้อผ้าอีก ซื้อเยอะแยะขนาดนั้นทำไมคะ” หลินเสวี่ยฮุ่ยท่าทางแน่วแน่หลินเฟิงเห็นแบบนี้ก็พูดอะไรอีกไม่ได้ ทำได้แค่พยักหน้าเมื่อมาถึงเคาน์เตอร์ชำระเงิน กระเป๋าสะพายข้างทั้งหมดราคาหกพันห้าร้อยบาท หลินเฟิงจ่ายเงินโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยในตอน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 415
แม้แต่หลินเฟิงที่อยู่ด้านข้างเมื่อมองไปแล้วก็ก้มหน้าลงด้วยสัญชาตญาณ จากนั้นก็เอามือลูบจมูกของตัวเองไม่กล้าพูดอะไรมากหลี่ซืออวี่ชี้ไปทางชุดชั้นในตัวนั้น เป็นชุดนอนสีดำบางตัวหนึ่งดูยังไงก็มีความลามกอยู่เล็กน้อยหลินเสวี่ยฮุ่ยดึงหลี่ซืออวี่เอาไว้ทันที จากนั้นก็พูดเสียงเบา: “ชุดนี้ใส่ได้ยังไงกัน ไม่เอาดีกว่า”หลี่ซืออวี่ได้ยินแบบนี้ก็พูดขึ้น: “ชุดนี้ทำไมจะใส่ไม่ได้ ฉันคิดว่าสวยมากเลยนะ”พนักงานที่อยู่ข้าง ๆ รีบเดินเข้ามาพูด: “ใช่ค่ะ ชุดชั้นในรุ่นนี้เป็นรุ่นใหม่ล่าสุดของร้านของเราเลยนะคะ”“การออกแบบไม่เพียงทันสมัย เซ็กซี่ แถมยังสบายมาก ๆ ฉันเองก็ยังเคยซื้อเลยค่ะ”“ตอนนี้มีทั้งไซซ์ใหญ่ไซซ์เล็ก พวกคุณอยากจะลองไหมคะ?”หลี่ซืออวี่พูดกับหลินเสวี่ยฮุ่ยด้วยความใจเย็นเป็นอย่างมาก: “เสวี่ยฮุ่ย เธอดูชุดชั้นในแบบนั้นที่เธอใส่สิ ทั้งหนาทั้งขี้เหร่ ผู้ชายคนไหนดูแล้วจะชอบบ้างล่ะ?”“ให้ฉันพูดนะเธอซื้อชุดนี้เถอะ รับรองว่าผู้ชายเห็นแค่แวบเดียวก็ลืมไม่ลงหรอก”หลินเสวี่ยฮุ่ยใบหน้าร้อนผ่าว หางตาเหลือบมองไปทางหลินเฟิงที่อยู่ข้าง ๆเมื่อเห็นหลินเฟิงหน้าแดงระเรื่อ เธอก็อยากจะลองดูบ้าง แต่ก้าวข้ามอุปส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 416
เธอยืนอยู่ตรงหน้ากระจก ดวงตาคู่สวยเคลื่อนไหวไปมา จากนั้นก็ชื่นชมเรือนร่างของตัวเองอย่างอดไม่ได้“อืม...รูปร่างของฉันก็ไม่เลวเลยนี่นา”หลินเสวี่ยฮุ่ยยิ้มมุมปากเล็กน้อย และพยักหน้าด้วยความพึงพอใจเธอตัดสินใจที่จะซื้อตัวนี้แหละในตอนที่อยากจะถอดออกเธอกลับพบว่า ชุดชั้นในตัวนี้ทำยังไงก็ปลดไม่ออกเธอพยายามจับตะขอที่อยู่ตรงแผ่นหลังของตัวเอง พึงได้พบว่าตัวเองเหมือนจะล็อกตะขอตายเอาไว้หลินเสวี่ยฮุ่ยตื่นตระหนก จากนั้นก็รู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมากยิ่งอยากจะปลดตะขอ แต่กลับล็อกมันแน่นขึ้นบนหน้าผากก็ยิ่งมีเหงื่อไหลออกมาเธอเคาะประตูเบา ๆหลินเฟิงที่ยืนอยู่ข้างนอกพูดขึ้นทันที: “มีอะไรเหรอ?”หลินเสวี่ยฮุ่ยที่อยู่ภายในห้องลองเสื้อผ้าถามขึ้นเสียงเบา: “คือว่า...พี่เฟิง พนักงานขายอยู่ไหมคะ?”หลินเฟิงชะงักเล็กน้อย และหันหน้ามองไปรอบ ๆ แต่กลับไม่พบพนักงานร้านเลยด้วยซ้ำไม่รู้ว่าเธอไปไหนแล้วหลินเฟิงพูด: “เธอไม่อยู่ เกิดปัญหาอะไรขึ้นหรือเปล่า?”หลินเสวี่ยฮุ่ยได้ยินว่าพนักงานขายไม่อยู่ ก็รู้สึกเก้กังเป็นอย่างมากเธอจึงถามเสียงเบา: “งั้นหลี่ซืออวี่ล่ะคะ?”“เธอไปลองเสื้อผ้าน่ะ ยังไม่ออกมา”“ฮะ?
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 417
หลินเสวี่ยฮุ่ยกุมชุดชั้นในที่เล็กกะทัดรัดที่อยู่ตรงหน้าอกเอาไว้ด้วยสัญชาตญาณ ใบหน้าก็แดงก่ำตอนนี้เธอปล่อยมือก็ไม่ใช่ ไม่ปล่อยมือก็ไม่ใช่คนทั้งคนนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม จากนั้นก็มองหลินเฟิงที่อยู่ในกระจกห้องลองเสื้อผ้า ดวงตาจับจ้องอยู่ที่เธอหลินเฟิงก็รับรู้ได้ว่าสถานการณ์ผิดปกติ จึงรีบหันหน้าไปทางอื่นพื้นที่ที่แคบและเล็กแบบนี้ ทั้งสองคนรู้สึกว่าอุณหภูมิเพิ่มขึ้นสูงโดยฉับพลันหลินเฟิงเกาหัวแล้วพูดขึ้น: “คือว่า ฉันออกไปก่อนนะ...”ตะขอปลดออกแล้ว ตัวเองยังจะยืนอยู่ตรงนี้ทำอะไรอีกหลินเสวี่ยฮุ่ยพยักหน้าขณะเดียวกันหลี่ซืออวี่ก็เปลี่ยนชุดชั้นในเสร็จเรียบร้อยแล้วและก็เดินออกมา แต่กลับไม่เห็นหลินเฟิงและหลินเสวี่ยฮุ่ย ในใจก็รู้สึกสงสัยเล็กน้อย“เสวี่ยฮุ่ย เธออยู่ข้างในไหม?” หลี่ซืออวี่ถามขึ้นในตอนนี้ได้ยินเสียงของหลี่ซืออวี่ หลินเสวี่ยฮุ่ยกับดึงหลินเฟิงเอาไว้หลินเฟิงมองไปทางเธอด้วยสัญชาตญาณ เห็นเพียงแค่หลินเสวี่ยฮุ่ยส่ายหน้าติดต่อกันเธอไม่อยากให้หลี่ซืออวี่เห็นว่าเธอกับหลินเฟิงเบียดกันอยู่ในห้องลองเสื้อผ้าเดียวกัน ไม่อย่างนั้นจากความสามารถในการจินตนาการของหลี่ซืออวี่ ไม่แน่ว่าจะแต
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 418
ในตอนที่เขาเตรียมจะหลับตางีบ จู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างตกลงที่บนตัวของเขาเมื่อก้มหน้ามองดู หลี่ซืออวี่วางมือลงบนขาของเขาค้ำศอกค้ำตัวเอาไว้ คนทั้งคนเอนตัวมาทางเขาหลินเฟิงเหลือบมองเธอด้วยความนิ่งเฉยหลี่ซืออวี่ยิ้มบาง และตั้งใจดึงคอเสื้อที่หน้าอกของตัวเอง ไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิดว่าจะโป๊เธอนั่งไขว่ห้าง ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอถอดรองเท้าส้นสูงที่อยู่บนเท้าออกตั้งแต่เมื่อไหร่ เท้าสวยที่สวมถุงน่องถูน่องของหลินเฟิงเหมือนกับว่าไม่ได้ตั้งใจ หลี่ซืออวี่เห็นเขาไม่ได้ตอบสนอง การเคลื่อนไหวของมือก็ใจกล้ามากขึ้นเรื่อย ๆเธอลูบขาของหลินเฟิงขึ้นไปเรื่อย ๆเมื่อเห็นว่าจะลูบโดนเข็มขัดของหลินเฟิงแล้วแต่กลับถูกเขาจับเอาไว้หลินเฟิงขมวดคิ้วและพูดเสียงเบา: “เธอทำตัวดี ๆ หน่อย”หลี่ซืออวี่เผยรอยยิ้มสวยหยาดเยิ้มที่มุมปากออกมาถูกหลินเฟิงเตือนครั้งหนึ่ง ครั้งนี้หลี่ซืออวี่ก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไรอีกหลินเฟิงลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำจะไปฉี่หลี่ซืออวี่เห็นว่ามีโอกาส จึงลุกขึ้นเดินตามไปทันทีหลินเฟิงเดินเข้าห้องน้ำ ยังไม่ทันจะถอดกางเกง หลี่ซืออวี่ก็เบียดเข้ามาในห้องน้ำที่มีห้องกัน“เธอบ้าไปแล้วเหร
Latest chapter
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1542
“บ้าเอ๊ย ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆ ติดต่อน้องหลินให้ฉัน ฉันจะเข้าแทรกแซงเรื่องนี้ด้วย!”...วันต่อมาในบาร์ใต้ดินแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเมืองจิงจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียที่สวมหมวกและหน้ากากไว้ และดูเรียบง่ายมากรีบเดินทางมาที่นี่ ที่นี่คือ “สถานที่นัดพบ” ที่หลงซิ่วพูดถึงควบคู่ด้วยเสียงดนตรีอันไพเราะและฝูงชนที่เต้นรำจวงฉุนและอิ่นนั่วเจียเดินผ่านทางเดินและมองเห็นหลงซิ่วกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะ พร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียมาจริง ๆ ดวงตาของหลงซิ่วก็เป็นประกายบุหรี่ในปากของเขาหล่นลงพื้นโดยไม่รู้ตัวแม้ว่าอิ่นนั่วเจียจะสวมเพียงชุดเดรสยีนส์ซึ่งทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวมากในวันนี้ แต่หุ่นที่น่าสะพรึงกลัวของเธอก็ยังทำให้ หลงซิ่วที่กำลังนั่งอยู่ตรงโต๊อย่างไม่ใส่ใจก็ต้องกลืนน้ำลายลงคอ"เชี่ย ไม่เสียแรงที่เป็นซูเปอร์สตาร์ประเทศมังกรจริงๆ นะ!"หลงซิ่วอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบเธอกับถานหง หลังจากคิดดู นี่มันไม่ใช่คนระดับเดียวกันด้วยซ้ำ!แม้ว่าถานหงจะเป็นราชินีเพลงประเทศมังกร หน้าตาก็คล้ายๆกันแต่เมื่อเทียบกับอิ่นนั่วเจียสาวสวยที่อยู่แต่ในจอ ถานหงยังด้อยกว่าเยอะมากเพียงแค่ออร่าอันส
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1541
สำนักงานใหญ่กลุ่มเผิงกวง เมืองจิงขณะนั้นเผิงกวงฉี่กำลังคาบซิการ์ไว้ในปากอย่างเรื่อยเปื่ยอ ฟังการโต้เถียงขัดแย้งระหว่างตัวแทนจากทั่วทุกแห่งในการประชุมแม้ว่าเผิงกวงฉี่จะดูเป็นปกติ แต่ในใจเขากลับโกรธมากพวกขยะพวกนี้ได้แต่โทษกันไปมา และต่างคนต่างหาผลประโยชน์แม้แต่เผิงกวงฉี่ก็ยังคิดว่า ควรจะกำจัดคนไร้ประโยชน์เหล่านี้ และส่งเสริมให้คนอื่นขึ้นมาเป็นผู้นำภูมิภาคดีไหมขณะที่กำลังคิดแบบนี้ โทรศัพท์มือถือของเผิงกวงฉี่ก็ดังขึ้นกะทันหันเสียงโทรศัพท์ทำให้ห้องประชุมเงียบลงทันที“คุณหลินโทรมาครับ คุณเผิงกวงฉี่”ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ด้วยความเคารพเมื่อคิดว่าเป็นหลินเฟิง เผิงกวงฉี่ก็รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมากไม่พูดไม่ได้ว่ายาหยกโมราของหลินเฟิงมีประสิทธิภาพมากจริงๆ ควบคู่กับน้ำพุร้อนที่เจียงโจว ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองดูหนุ่มลงเรื่อย ๆ และร่างกายก็เต็มไปด้วยกำลังวังชาแม้แต่ผู้หญิงคนใหม่ที่หามาช่วงนี้ ก็ไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้ช่วงนี้เขากำลังคิดว่าควรจะหาเพิ่มอีกสักหน่อย เพื่อสร้างทายาทให้กับตระกูลเผิงของเขาสองเดือนที่แล้ว นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าคิดมาก่อนด้วยซ้ำ“ฮัลโหล
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1540
“ฉันจะโอนเงินสองหมื่นห้าพันล้านบาทเข้าบัญชีของคุณทันที ทางที่ดีคุณให้อิ่นนั่วเจียออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ปโดยเร็วที่สุด ให้เธอมาพบฉันที่เมืองจิง”"ฮ่าฮ่าฮ่า......"ถานหงที่อยู่ปลายสายหัวเราะอย่างโอเวอร์“ฉันต้องการให้อิ่นนั่วเจียคุกเข่าอยู่แทบเท้าฉัน! ยังมีหลินเฟิง ฉันจะทำให้หลินเฟิงและหลี่ซื่อกรุ๊ปบ้าบออะไรนั่นได้ชำระในสิ่งที่ควรจ่าย!”หลังจากพูดจบโทรศัพท์ก็วางสายไปและภายในเวลาไม่กี่นาที ข้อความเงินสดเข้าบัญชีจำนวนสองหมื่นห้าพันล้านบาทก็ปรากฏบนโทรศัพท์มือถือของจวงฉุนทันทีเมื่อมองดูข้อความบนโทรศัพท์ ลมหายใจของจวงฉุนก็เร็วขึ้นอย่างมาก เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้ในชีวิตของเขามาก่อนแต่เมื่อเขาเงยหน้ามองไปทางหลินเฟิง ก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทันทีเขารู้ว่าเงินจำนวนนี้จะไม่มีวันมาถึงเขาด้วยซ้ำ อีกทั้งเรื่องที่อิ่นนั่วเจียเข้าร่วมตระกูลหลงเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดเขาแค่อยากหลอกเอาเงินก้อนนี้มาจากหลงซิ่ว เพื่อใช้รักษาชีวิตของตัวเองเอาไว้ก็เท่านั้นเอง“ตอนนี้โอนเงินก้อนนี้เข้าบัญชีของหลี่ซื่อกรุ๊ปเถอะ”หลินเฟิงไม่พูดมาก บังคับจวงฉุนให้ดำเนินการบนโทรศัพท์มือถือของเขาโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน เงิน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1539
“ดูเหมือนว่าคุณจะได้เจอกับอิ่นนั่วเจียจริงๆ นะ”หลงซิ่วที่อยู่ปลายสายพูดอย่างใจเย็นว่า:“ผมลืมบอกคุณไปว่าตอนนี้อิ่นนั่วเจียเป็นสมาชิกของหลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว เธอเต็มใจที่จะออกจากหลี่ซื่อกรุ๊ป และร่วมมือกับตระกูลหลงของเราจริงๆ เหรอ?”เมื่อได้ยินสิ่งที่หลงซิ่วพูดจวงฉุนสั่นสะเทือนไปทั้งตัวเกือบหัวใจวายเพราะความโมโหในที่สุดเขาก็ได้ลิ้มรสว่าการถูกหลอกเป็นอย่างไรหากหลงซิ่วเล่าเบื้องหลังของอิ่นนั่วเจียให้เขาฟังก่อนหน้านี้เขาจะพาผู้คนมาที่นี่เพื่อมาหาอิ่นนั่วเจีย และตกหลุมพรางได้ยังไง?ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรอีกแล้วร่องรอยแห่งความโกรธเริ่มผุดขึ้นในใจของจวงฉุนหากพูดว่าเมื่อครู่เพียงแค่โกหกหลงซิ่ว เขาก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อยเมื่อเขาได้ยินว่าหลงซิ่วปกปิดเรื่องของอิ่นนั่วเจียกับเขา เขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีหากคุณไม่ได้บอกผมให้ชัดเจนก่อนที่คุณจะจากไปผมจำเป็นต้องตกไปอยู่ในมือของหลินเฟิงงั้นเหรอ?จวงฉุนตัดสินใจ คำพูดก็ราบรื่นมากขึ้น“ใช่ครับ คุณอิ่นนั่วเจียบอกผมเอง แต่ว่า...”"แต่ว่าอะไร?"หลงซิ่วที่ปลายสายโทรศัพท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“แต่คุณอิ่นนั่วเจียบอกว่าเธอได้เซ็น
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1538
จวงฉุนคิดว่าคำพูดนี้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติขณะที่จวงฉุนกำลังจมอยู่กับจินตนาการของเขา หลินเฟิงก็ยื่นมือออกไปและโบกไปมาตรงหน้าจวงฉุน“การปล้นทำลายของพวกนายในครั้งนี้ ได้ทำลายสินค้าของหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันมูลค่าสองหมื่นห้าพันล้านบาทเต็มๆ เพียงแค่นายสามารถชดเชยเงินสินค้าเหล่านี้ให้เราได้ ฉันก็จะไม่ถือสาเอาความ”"สองหมื่นห้าพันล้านบาท?"เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียที่อยู่ข้างๆ ก็เปิดริมฝีปากสีแดงของเธอออกครู่หนึ่ง เธอก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญาหลินเฟิงกำลังพยายามกรรโชกเงินอยู่เหรอ!"เป็นไปไม่ได้!"เห็นได้ชัดว่าจวงฉุนก็ตกใจกับจำนวนเงินมหาศาลนี้อย่าว่าแต่ยี่สิบห้าล้านบาทเลย แม้แต่ห้าพันล้านบาทเขาก็ยังไม่มี จะอุดรูโบ๋นี้ได้อย่างไรหลินเฟิงรีดไถมากเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าหลี่ซื่อกรุ๊ปของฉันไม่สนใจเงินจำนวนน้อยๆ นี้ แต่ฉันแค่อยากเห็นท่าทางของคุณ”“เป็นไงบ้าง?”หลินเฟิงจ้องมองจวงฉุนด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ต้องการดูว่าคนๆ นี้จะหาเงินได้มากเท่าไหร่เพื่อเอาชีวิตรอดได้ในเมื่อเสียหายหนึ่งหมื่นล้านบาท หลินเฟิงต้องหาชดเชยมาจากที่อื่น"ดี...ดีครับ!"จวงฉุนรู้ดีว่าวันนี้เขาไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับหลิ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1537
“ตอนนี้ ฉันถามพวกนายตอบ”หลินเฟิงค่อยๆ เดินเข้าไปหาจวงฉุน เหยียดมองลงที่ชายผู้ล้มอยู่บนพื้น และตกใจจนหน้าซีดเผือด“คุณ...คุณว่ามาครับ คุณว่า...ผม...ผมจะบอกคุณทุกอย่าง”จวงฉุนในตอนนี้รู้สึกกลัวจนสติแตก ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่“เมื่อวาน อุปกรณ์ไฮเอนด์ล็อตหนึ่งของหลี่ซื่อกรุ๊ป ถูกคนขโมยและทำลายระหว่างทาง...”“เป็นฝีมือพวกผม!”เมื่อจวงฉุนได้ยินเช่นนี้ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา รีบยอมรับทันทีเขากราบหลินเฟิงไม่หยุดและพูดว่า:“ขอโทษครับคุณหลิน เรื่องนี้พวกเราเป็นคนทำจริงๆ แต่เราแค่ถูกใช้เป็นปืนเท่านั้น! หลงซิ่วจากตระกูลหลงสั่งให้พวกเราทำ เขาสั่งให้พวกเราทำ พวกเราก็ไม่กล้าขัดคำสั่งนะครับ!”การได้ยินคำวิงวอนของจวงฉุนซึ่งแทบจะเป็นเหมือนการขอความเมตตาเริ่นโหย่วไฉที่อยู่ข้างๆ ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอต้องรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้เคยคุยโม้กับเขามาก่อนว่า เขาทำได้ดีแค่ไหนและเผาผลาญมันได้คล่องแคล่วแค่ไหนท่าทางหยิ่งยโส มีท่าทางเหมือน “ถูกบังคับ” ที่ไหนกัน?แต่ตอนนี้เริ่นโหย่วไฉไม่กล้าที่จะพูดอะไรเกรงว่าจะเดินตามรอยของสวีโจวการตายแบบนี้ มันน่าหวาดกลัวมากเกินไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยด้วยซ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1536
“พวกเราไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออีกต่อไป!”“ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน ลุย!”คำสั่งของจวงฉุนมีน้ำหนักมากกว่าคำสั่งของสวีโจวอย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่แค่เพราะเงื่อนไขที่จวงฉุนเสนอมาดึงดูดพวกเขามากเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไม่เคยรู้ถึงความสามารถของหลินเฟิงว่าเป็นอย่างไรกันแน่คนธรรมดาหลายคนรวมกันอาจเปรียบเป็นขงเบ้งได้ในความคิดของพวกเขา ความสามารถของหลินเฟิงเป็นอย่างไรกันแน่ พวกเขาก็มองไม่เห็นแต่สิ่งที่เป็นความจริงคือพวกเขากลับสามารถมองเห็นข้อได้เปรียบของพวกเขาจากจำนวนคนบวกกับพลังอำนาจของหลงซิ่วด้วยหลังจากครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ที่เดิม นักบู๊ตระกูลหลงประมาณสิบกว่าคนในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว และล้อมรอบหลินเฟิงเอาไว้ทีละคนวันนี้สู้ดูสักตั้งถ้าไม่สำเร็จก็ต้องตาย!"แม่งเอ๊ย จวงฉุนไอ้สารเลวตัวน้อย!"ในที่เกิดเหตุมีเพียงสวีโจวเท่านั้น ที่รู้ว่าการปิดล้อมครั้งนี้เป็นการไปตายโดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำเขาเกลียดจวงฉุนมาก จนถึงขั้นมีความคิดอยากฆ่าเขาด้วยซ้ำแต่ทว่าจวงฉุนกลับแสยะยิ้มมองดูสวีโจว และพูดอย่างเย็นชา:“สวีโจว อย่าทำเป็นเสแสร้งอยู่ตรงนี้ รอให้ภารกิจในครั้งน
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1535
"อะ......"จางฉุนไม่เข้าใจว่าหลินเฟิงกำลังพูดอะไร เขาพาคนเหล่านี้มาที่นี่ เป้าหมายเพียงเพื่อจับตัวอิ่นนั่วเจียไปเขารู้ว่าหลินเฟิงเป็นนักบู๊และจัดการยากสักหน่อยเพราะงั้นถึงเรียกคนของตัวเองมาแต่อะไรที่เรียกว่า “พาผู้กระทำความผิดมาตรงหน้าเขาโดยตรง” ?ในตอนนี้เอง สวีโจวที่อยู่ไกลออกไปก็คำรามออกมาอย่างกะทันหัน“นาย... ฉันจำได้ นายคือหลินเฟิง! นายคือ... นายคือคนของหลี่ซื่อกรุ๊ป! หลินเฟิงหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป!”"อะไรนะ?"เมื่อได้ยินชื่อนี้ จางฉุนก็หันหน้ามองไปที่หลินเฟิงด้วยสีหน้าที่น่าเหลือเชื่อเพราะเขาเคยได้ยินชื่อหลินเฟิงเขาได้ยินมาจากหลงซิ่วว่า ข้อห้ามประการเดียวในการปฏิบัติการครั้งนี้คือการปะทะกับหลินเฟิงตัวซวยคนนี้หลงซิ่วเตือนจางฉุนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวังหลินเฟิงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะพัฒนาไปเกินความคาดหมายของเขา“โอ้? ดูท่าพวกคุณจะรู้จักผม”หลินเฟิงเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มจากนั้นรัศมีแห่งความหวาดกลัวก็ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิทั่วทั้งห้องทำงานก็ลดลงมากกว่าสิบองศาในพริบตาเดียวแม้แต่ชาที่มีไอร้อนลอยออกมาเมื่อครู่นี้บนโต๊ะ
หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี บทที่ 1534
“บ้าเอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ว!”จวงฉุนรีบถีบประตูห้องทำงานของหัวหน้าโรงงานทันทีสิ่งแรกที่เขาเห็นคือเริ่นโหย่วไฉที่เหงื่อไหลท่วมตัวและยืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาและอิ่นนั่วเจียผู้มีเสน่ห์กำลังนั่งอยู่บนโซฟา“อิอิอิ…”จวงฉุนเลียริมฝีปากและเผยรอยยิ้มหื่นกามออกมาทันทีตอนนี้เขาโยนคำพูดของเริ่นโหย่วไฉไปไกลโพ้นทันที เพียงแค่จ้องมองไปที่หุบเขาที่คอเสื้อของอิ่นนั่วเจียแล้วแสยะยิ้มพูดว่า:“คุณอิ่นนั่วเจีย ผมมารับคุณแล้ว”"โอ้?"ใครจะไปรู้ว่ารอยยิ้มของจวงฉุนไม่ได้ทำให้อิ่นนั่วเจียตกใจหรืองุนงง เธอยิ้มให้จวงฉุนแล้วพูดว่า:"ฉันรอคุณมานานแล้ว""รอผม?"จวงฉุนตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมา“ที่แท้คุณหญิงอิ่นนั่วเจียก็สนใจผมด้วย ดังนั้นการเตรียมการทั้งหมดนี้เกินความจำเป็นไปแล้ว!”ขณะที่จวงฉุนกำลังหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง สวีโจวที่เดินเข้ามาเห็นอิ่นนั่วเจียและหลินเฟิงกำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้เถ้าแก่ในห้องทำงาน สีหน้าของเขาดูตกตะลึงเล็กน้อย“พี่สวี มีอะไรหรือเปล่า?”นักบู๊ตระกูลหลงที่อยู่ด้านหลังเขาเห็นท่าทางแปลกๆ ของสวีโจว จึงรีบถามแต่สวีโจวกลับไม่สนใจคนข้างหลังเขา กลับก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขน
