บทที่ 323

เสื้อผ้าสองตัวสุดท้ายบนตัวของไป๋ชิงเฉี่ยนโดนถอดออกไป

คนทั้งคนปิดตาสองข้างลง และนอนลงที่บนเตียงทันที

หลินเฟิงก็นั่งลงที่ข้างเตียง สายตากวาดมองไปบนตัวของไป๋ชิงเฉี่ยนตามอำเภอใจ

ต่งหลิงอวี้ที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแบบนี้แล้วจึงถามขึ้น: “คุณจะเริ่มทำการฝังเข็มเมื่อไหร่?”

หลินเฟิงกลับไม่ได้สนใจเธอ

จากนั้นก็วางมือข้างหนึ่งลงบนท้องน้อยของไป๋ชิงเฉี่ยนทันที

การสัมผัสที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ไป๋ชิงเฉี่ยนตัวสั่น นิ้วมือจับผ้าปูเตียงด้วยสัญชาตญาณ

แต่เธอกลับไม่กล้าลืมตาด้วยซ้ำ

กลัวว่าจะปะทะเข้ากับสายตาของหลินเฟิง

ความเจ็บปวดที่จินตนาการไว้ก็ไม่ได้ส่งออกมา

ท้องน้อยกลับรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเป็นระยะ ฝ่ามือของหลินเฟิงเคลื่อนขึ้นมาเรื่อย ๆ

ไม่พูดไม่ได้ว่าผิวพรรณของไป๋ชิงเฉี่ยนบำรุงรักษาได้ดีมาก ผิวละเอียดและเนียนลื่น ขาวผ่องเหมือนหยก

ฝ่ามือดันขึ้นไปจนถึงตรงหน้าอกจากนั้นหลินเฟิงก็หยุดลง

มืออีกข้างหนึ่งก็ดึงเข็มเงินออกมาแล้วฝังไปที่จุดเสินเชวี่ย จุดเทียนทู จุดเฟิงฝู่ และจุดชี่ห่ายสี่ห้าจุดนี้ลงไปพร้อม ๆ กัน

ในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนลืมตาขึ้นทันที และพูดด้วยความลำบาก: “คุณหลิน...ฉันรู้สึกแน่นหน้าอกเล็กน้อย...