Share

บทที่ 25

Penulis: เสี่ยวฉู่
"ปังๆๆ"

มีเสียงหนักอู้อี้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

กลุ่มอันธพาลล้มลงตามเสียง

ไม่มีใครต้านทานหมัดของหลินเฟิงได้

เหมือนรถถังในรูปแบบมนุษย์ และกำลังจะมาชนพี่ใหญ่

"ขวาง ... ขวางเขา ขวางเขา" พี่ใหญ่สะดุ้ง

เจ้านี้มันเหมือนหมาบ้า มันน่ากลัวมากเกินไปแล้ว

กลุ่มลูกน้องกลุ่มหนึ่งอยากยื่นมือเข้ามาขวาง แต่แค่โดนชนเบาๆ ของหลินเฟิง แขนของพวกเขาก็หักทันที

หลินเฟิงมาตรงหน้าของพี่ใหญ่ ใช้มือที่มันเหมือนสร้างจากเหล็กของเขาค้ำคอของพี่ใหญ่

"วู ... "

พี่ใหญ่รู้สึกว่าจู่ๆ ตัวเองหายใจก็ลำบาก

เขาปล่อยหลี่ฮุ่ยหรานไปโดยไม่รู้ตัว

อีกมือหนึ่งก็รีบเอามือไปข้างหลังของเขา

ดึงมีดสปริงออกมา

คมมีดเงาๆ ส่งความรู้สึกหนาวเย็น

เขาด่าทอว่า "ไปตายซะ"

"ระวัง" หลี่ฮุ่ยหรานตะโกน

เธออยากห้ามเขา แต่มันก็สายเกินไป

ชั่วอึดใจเดียว มืออีกข้างของหลินเฟิงบีบข้อมือของเขาอย่างแรง

มีดคมกริบอยู่ห่างจากท้องของหลินเฟิงเพียงหนึ่งนิ้ว แต่มันก็ยากที่จะให้ไปไกลกว่านี้

หลินเฟิงถือโอกาสบิด

"ก๊อก" มีเสียงดังขึ้น

แขนของพี่ใหญ่หมุนหนึ่งร้อยแปดสิบองศา

แขนถูกบิดจนเสียรูป

"อ้า ... มือของกู ... มือของกู ... "

หลี่ฮุ่ยหรานกลืนน้ำลาย
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 26

    หลัวปินชี้ไปที่พื้นและพูดทีละคำว่า "คุกเข่าขอโทษกูซะ กูจะไว้ชีวิตให้"หลังจากเขาพูดจบ หลินเฟิงยกมือขึ้นตบเขาอีกหนึ่งฉาดตบจนฟันด้านหลังสองซี่ของเขาลอยขึ้นฟ้าออกมา"กูไม่สนว่ามึงเป็นใคร""กล้าแตะหลี่ฮุ่ยหราน แม้แต่พ่อมึงมาก็ไม่เว้น"หลัวปินอึ้งไป เขาไม่เคยคิดว่าเด็กคนนี้จะกล้าโจมตีเขาหลังจากที่เขาประกาศชื่อของตัวเองไปดวงตาของเขากลายเป็นสีเลือดและเขาก็คำรามด้วยความโกรธ"แม่มึงนี่ ... วันนี้กูไม่ใช่แค่จะจัดการมึงเท่านั้น""กูยังจะทรมานหลี่ฮุ่ยหรานด้วย""รนหาที่ตายนัก"เมื่อเห็นว่าเขากล้าที่จะดุเดือดจนถึงสุด หลินเฟิงกำหมัดจนแน่นและจนเส้นเลือดปูดขึ้นมาหวางเส้าหลงตะโกนขึ้นมาเสียงดัง "คุณหลิน หยุดเดี๋ยวนี้เถอะ"หลังจากหลินเฟิงได้ยินคำพูดนี้ เขาตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วหันไปมองหวางเส้าหลงและพูดว่า "อะไรนะ นี่คุณอยากขอร้องให้ผมไว้ชีวิตเขางั้นหรอ"หวางเส้าหลงมองไปที่ดวงตาของเขาและพูดอย่างจริงจังว่า "คนๆนี้เป็นลูกชายของหลัวเฟยหู่ ถ้าเกิดอะไรเกิดขึ้นกับเขา พวกเราทุกคนไม่รอดแน่"จางกุ้ยหลานพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างเห็นด้วย "ใช่แล้ว หลัวเฟยหู่เป็นคนที่เราไม่ควรไปยุ่ง"หลินเฟิงจ้องมองจา

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 27

    หลัวปินยังไม่ตาย แต่กระดูกสันหลังของเขาหัก และร่างกายส่วนล่างของเขาก็พิการอย่างสมบูรณ์ทุกคนจ้องมองไปที่หลัวปินที่อยู่บนผนังพร้อมกับเบิกตากว้าง ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจหลินเฟิงหยิบยาสมุนไพรขึ้นมาแล้วหันหลังกลับ ไม่มีใครอย่างชายผมเหลืองหรือคนอื่นๆ กล้าหยุดเขาไว้"หลินเฟิง"หลี่ฮุ่ยหรานมองไปที่ด้านหลังของเขาและตะโกนเรียกเสียงดังหลินเฟิงไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองชายผมเหลืองมองไปที่พี่ใหญ่ที่แขวนอยู่บนผนัง และไม่รู้จะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรตอนนี้มีแต่แจ้งให้ท่านหลัวทราบเรื่องนี้เท่านั้น"พวกมึง ... รอดูเถอะ ว่าพ่อพี่ใหญ่จะจัดการกับพวกมึงอย่างไร"ชายผมเหลืองพูดด้วยคำพูดที่โกธรแค้น ก่อนจะพาหลัวปินและลูกน้องคนอื่น ๆ จากไปอย่างรีบร้อนจางกุ้ยหลานเกือบจะเป็นลมเมื่อเธอได้ยินคำนี้เธอก็เคยได้ยินชื่อของหลัวเฟยหู่ได้ยินว่ามีอันธพาลคนหนึ่งลวนลามผู้หญิงของเขา หลัวเฟยหู่ตัดแขนและขาของอันธพาลคนนั้นเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนลงแม่น้ำเพื่อเป็นอาหารให้ปลาคนที่ฆ่าไม่เลือกแบบนี้ ถ้าเขากลับมาแก้แค้นตระกูลหลี่ทำยังไงดีล่ะ?"คุณหวาง คุณหวาง คุณต้องช่วยตระกูลหลี่นะ ตอนนี้ตระกูลหลี่หวังพึ่งคุณแล้วนะ"จางก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 28

    เมื่อเขาคิดว่าต้องใช้เวลาครึ่งชีวิตหลังจากนี้โดยอาศัยรถเข็นผู้ป่วย เขาแทบอยากจะฆ่าหลินเฟิงแล้วก็ถลกหนังเลาะเส้นเอ็นเขาออกมา"ใครที่กล้าทำร้ายลูกชายผมจนเป็นแบบนี้?"ชายผมเหลืองพูดอ้ำอึ้งว่า "ชายที่ชื่อว่าหลินเฟิง""เด็กชายคนนี้เป็นใคร""เด็กชายคนนี้ไม่มีอิทธิพลอะไร สิ่งเดียวที่เกี่ยวข้องกับเขาคือประธานของตระกูลหลี่ในเมืองเจียงโจว คนนี้เป็นภรรยาเก่าของเขา""ภรรยาเก่าหรอ?" หลัวเฟยหู่ตกตะลึงเมื่อเขาได้ยินชายผมเหลืองไม่กล้าปิดบัง จึงบอกหลัวเฟยหู่ถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรวมถึงเรื่องที่หลัวปินจีบหลี่ฮุ่ยหรานและขอให้เธอมานอนกับตัวเองหลัวเฟยหู่ทุบกำแพงด้วยหมัดเมื่อเขาได้ยินมีหลุมลึกปรากฏบนผนังบ็อกซ์"ลูกชายผมชอบเธอ นั่นถือเป็นบุญของเธอแล้ว"หลังจากพูดจบ ดวงตาที่แหลมคมคู่หนึ่งจ้องไปที่ชายผมเหลือง "ทำไมพวกแกถึงปกป้องเจ้านายน้อยไม่ได้""คือ ... ผม" ชายผมเหลืองพูดตะกุกตะกักหลัวเฟยหู่ออกคำสั่ง “โยนเขาลงไปในแม่น้ำเป็นอาหารให้ปลา”ทันทีที่พูดจบ ชายที่แข็งแกร่งสองคนจับชายผมเหลืองไว้แล้วก็ลากเขาออกไปชายผมเหลืองตะโกนเสียงแหบ "ยกโทษ ยกโทษให้ผมได้ไหมท่านหลัว สามีเก่าของหลี่ฮุ่ยหรานเขาเก่ง

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 29

    ในวิลล่าของตระกูลถัง ถังหว่านกำลังนั่งอยู่และดูเอกสารในห้องหนังสือเมื่อเธอได้ยินคำพูดของหลี่ฮุ่ยหราน เธอก็ตกตะลึงไปพักนึงแล้วถามว่า "คุณหมายความว่ายังไง"หลี่ฮุ่ยหรานไม่กล้าปิดบัง จึงบอกถังหว่านถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้เธอพูดด้วยเสียงร้องขอ "คุณถังคะ ตอนนี้มีเพียงคุณที่ช่วยหลินเฟิงได้เท่านั้น"ถังหว่านหรี่ตาที่สวยงามของเธอและลูบคางด้วยนิ้วเรียวยาวตกอยู่ในการไตร่ตรองอีกสักครู่เธอพูดขึ้นว่า "หลินเฟิงต้องเจอกับปัญหาใหญ่เช่นนี้เพราะช่วยคุณ ตอนนี้คุณไม่คิดหาวิธีช่วยเขาแต่กลับมาหาฉันงั้นเหรอ?"มันมากเกินไปหรือป่าว?"หลี่ฮุ่ยหรานถูกเธอด่าจนเงียบกริบ "ฉันรู้ว่าเกิดเรื่องเพราะฉัน แต่ฉันช่วยหลินเฟิงไม่ได้จริงๆ""คุณช่วยไม่ได้มันเกี่ยวอะไรกับฉัน"หลี่ฮุ่ยหรานงงเป็นไก่ตาแตกในทันที "คุณ ... คุณจะสามารถนั่งดูหลินเฟิงเผชิญกับเรื่องนี้เพียงลำพังได้เหรอคะ"“ หลินเฟิงจะอยู่หรือตายมันเกี่ยวอะไรกับฉัน” ถังหว่านพูดอย่างไม่แยแส"คุณ ... ถ้างั้นคุณถังไม่เต็มใจช่วยก็ช่างมันเถอะ" หลี่ฮุ่ยหรานวางสายโทรศัพท์อย่างไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรฉินอิ๋งที่อยู่ด้านข้างถามอย่างระมัดระวังว่า "พี่หว่านเอ๋อ เ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 30

    "คุณหลิน ต้องการให้ผมแจ้งพี่น้องของผมไหม?" จ้าวเทียนหวาถามหลินเฟิงขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโหดร้าย"ไม่จำเป็น ผมจะไปที่ไนต์คลับเทียนตู""ถ้าหลี่ฮุ่ยหรานเกิดเรื่อง ผมก็จะฆ่าพวกเขาทั้งหมด"หลินเฟิงวางสายลุกขึ้นทันทีประตูของห้องเพรสซิเดนสูทถูกเปิดออกด้วยมือของเขาพายุไซโคลนที่มองไม่เห็นหมุนอย่างรวดเร็วในร่างกายของเขากำลังภายในร่างกายไม่สามารถระงับได้แล้ว……หลี่ฮุ่ยหรานลงจากรถลูกน้องของไนต์คลับเทียนตูดูเหมือนจะได้รับการแจ้งการมาของเธอมาก่อนแล้วเมื่อเห็นหลี่ฮุ่ยหราน พวกเขาก็พาเธอไปที่สำนักงานชั้นบนสุดทันทีหลังจากเปิดประตู หลี่ฮุ่ยหรานก็มองเห็นหลอเฟยหู่ที่ยืนอยู่หน้าหน้าต่างยาวสูงหกฟุต ร่างใหญ่ มีรอยแผลลึกบนใบหน้าของเขาทอดยาวจากด้านบนของศีรษะไปจนมุมปากทำให้เห็นแล้วเสียวสันหลังหลอปินนั่งอยู่บนรถเข็นจ้องมองไปที่หลี่ฮุ่ยหรานดวงตาที่เย็นชาของหลอเฟยหู่กวาดสายตามองเธอ "คุณก็คือหลี่ฮุ่ยหรานใช่ไหม"หลี่ฮุ่ยหรานโค้งคำนับอย่างลึกซึ้ง "ท่านหลอคะ เรื่องวันนี้ต้องบอกขอโทษจริงๆ""ฉันมาเพื่อต้องการขอโทษกับท่านด้วยตัวเอง""มึงคิดว่าแค่คำขอโทษจะมีประโยชน์อะไรเหรอ"

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 31

    ควันค่อยๆ กระจายออกไป ร่างของหลินเฟิงก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าผู้คนหลัวเฟยหูหรี่ตาลงเล็กน้อย และจ้องมองไปที่หลินเฟิง"คุณคือใคร?"หลินเฟงไม่ตอบ แต่มองไปที่ หลีฮุ่ยหรานที่อยู่บนพื้นถามด้วยเสียงเย็นชา "คุณทำร้ายเธอหรือเปล่า?"หลัวปินที่นั่งอยู่บนรถเข็นเห็นหลินเฟิง มุมตากระตุก ชี้ไปที่เขาแล้วตะโกนด่า "พ่อ นี่คือไอ้สารเลวที่ทำร้ายผม"“วันนี้ห้ามปล่อยให้เขาหนีไปเด็ดขาด”หลัวเฟยหูหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาแฝงไปด้วยเจตนาฆ่า "เด็กดี ผมไม่ได้ไปหาคุณ แต่จริงๆแล้วคุณมาหาผมที่หน้าประตูบ้าน"ดวงตาของหลินเฟิงแดงกร่ำ สองมือกำหมัดแน่นตอบทีละคำทีละประโยค "ฉันถามคุณอยู่นะ""ฮึ่ย"หลัวเฟยหูตะคอก "ถ้าผมทำร้ายแล้วยังไง?""รนหาที่ตายนะ"หลินเฟิงตะโกนด้วยความโกรธ รีบวิ่งไปหาหลัวเฟิงหูเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ ทำให้เกิดลมกระโชกแรง"แก......"ดวงตาของหลัวเฟิงหูเบิกกว้าง รู้สึกเหลือเชื่อ เด็กคนนี้เร็วเกินไปแล้วแต่เขาใช้ชีวิตบนเส้นทางนี้หลายปี ไม่ได้อ่อนแอไร้ความสามารถพริบตาเดียวก็ดึงดาบบนโต๊ะทำงานออกมาไม่ทันจับร่างของหลินเฟิง ก็ฟันออกไปโดยไม่รู้ตัวหลินเฟิงหลบทัน ใบมีดคมก็กรีดเสื้อผ้าของเขาหมัดฟาดเ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 32

    หลินเฟิงไร้ความปราณี ยกมีดขึ้น และสังหารหลัวเฟยหูเพียงฉับเดียวกษัตริย์รุ่นหนึ่งแห่งเขตซีเฉิง ก็ล่มสลายหลัวปินที่นั่งอยู่บนรถเข็นก็สั่นไปทั้งตัวมองดูศพของพ่อตัวเอง เขารู้สึกว่าทั้งหมดเป็นเรื่องไม่ช่ความจริงพ่อของตัวเองเป็นคนที่รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้งมาตายเอาตอนนี้เหรอ?หลัวปินหมุนล้อรถเข็นของเขาอย่างสิ้นหวัง พยายามหลบหนีจากสำนักงานที่เหมือนกับนรกบนดินนี้หลินเฟิงเตะเขาลงไปกองบนพื้น"ไว้ชีวิต ไว้ชีวิตด้วยหลินเฟิง... ผมรู้ว่าผมคิดผิด ผมไม่ควรทำร้ายหลี่ฮุ่ยหราน ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ..."หลัวปินสูญสิ้นความเย่อหยิ่งทั้งหมด คุกเข่าคำนับลงบนพื้นอย่างสิ้นหวังตอนนี้เขาเสียใจจริงๆ น่าจะรู้ตั้งนานแล้วว่าเบื้องหลังหลี่ฮุ่ยหรายมีคนฝีมือดีขนาดนี้ ต่อให้ยืมผู้กล้าสักสิบคน เขาก็ไม่กล้ายั่วยุหลี่ฮุ่ยหรานหลินเฟิงมองลงไป น้ำเสียงของเขาเย็นชาราวกับยมทูต "เสียใจตอนนี้ ก็สายเกินไปแล้ว"ทันทีที่พูดจบ ศีรษะของหลัวปินก็กระเด็นไปอีกจุดหลินเฟิงเก็บดาบ กอดหลี่ฮุ่ยหรานที่หมดสติและออกจากห้องทำงานตอนนี้ ฉินหยิงได้รับคำสั่งให้ไปไนต์คลับเทียนตูเพื่อรับรองความปลอดภัยของหลินเฟิง เธอพาผู้เชี่ยวช

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 33

    ตอนนี้หวังเส้าหลงก็มารวมกลุ่มกับหลี่ฮุ่ยหรานและมองเธอด้วยความกังวล "ฮุ่ยหรานไม่เป็นไรใช่ไหม?"หลี่ฮุ่ยหรานลูบหัวแล้วพูดว่า“ไม่ใช่เรื่องใหญ่... ฉันจำได้ว่าอยู่ในห้องทำงานของหลัวเฟยหู คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”จางกุ้ยหลานตอบว่า "นี่ยังไม่นับว่ากังวลเหรอ? นี่ถึงขนาดให้หวังเส้าพาฉันมาดูด้วย"“ใช่ คุณหลัวไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม?”หลี่ฮุ่ยหรานแตะแก้มเขาเบาๆจากนั้นก็ลูบๆเสื้อผ้าของตัวเองอีกครั้ง ดูเหมือนว่านอกจากถูกหลัวเฟยหูตีสองสามครั้ง ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ“ฉันไม่เป็นไร แต่ทำไมหลัวเฟยหูถึงปล่อยฉันไป?”หลี่ฮุ่ยหรานรู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อกี้ชายหนุ่มในออฟฟิศอยากจะฉีกตัวเองเป็นชิ้นๆจู่ๆ จางกุ้ยหลานก็นึกได้ว่า "นี่ต้องขอบคุณหวังเส้าที่ช่วยชีวิตลูกไว้""ดูสิ ไนต์คลับเทียนตูโดนคนจากจวนผู้ว่าการปิดล้อมไว้"หลี่ฮุ่ยหรานจ้องมองแม่ของเธอมีคนมากมายยืนอยู่หน้าไนต์คลับเทียนตูดูจากเครื่องแบบที่พวกเขาสวม คงมาจากจวนผู้ว่าจริงๆจางกุ้ยหลานพูดด้วยท่าทีประจบประแจง "คุณชายหวัง นึกไม่ถึงว่าพ่อของคุณจะเก่งขนาดนี้ ที่แท้ก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับจวนผู้ว่าด้วย!""เอ่อ......"สีหน้าของหวังเส้าหลง

Bab terbaru

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1532

    “นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนของรองผู้จัดการหลงซิ่วด้วยหรือเปล่า?”"เอ่อ... ใช่"พูดอย่างตรงไปตรงมา จวงฉุนก็เป็นแค่สุนัขของหลงซิ่วเนื่องจากเขาไม่ใช่นักบู๊และไม่ได้รู้จักผู้คนมากมาย เขาจึงถูกหลงซิ่วส่งมาที่เมืองเจิ้งเต๋อทำหน้าที่เป็นผู้นำเล็กๆ ของคนเหล่านี้แต่คนเหล่านี้จากตระกูลหลงล้วนเป็นนักบู๊ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงดูถูกจวงฉุนที่เป็นคนโลภโมบและหื่นกามอย่างเขาดังนั้นครั้งนี้พวกเขาถูกเรียกมา เพราะเห็นแก่หน้าของหลงซิ่วเท่านั้น จวงฉุนก็ไม่มีอำนาจที่จะสั่งพวกเขาได้เลยจวงฉุนก็รู้ดีถึงเรื่องนี้เช่นกันดังนั้นเอาหลงซิ่วออกมาเป็นโล่ไม่อย่างนั้น คนพวกนี้คงหันหลังแล้วจากไปทันที“ก็ได้ งั้นเราควรรีบลงมือปฏิบัติการ หากหลี่ซื่อกรุ๊ปพบเห็นเรา เราคงเดือดร้อนแน่”“อย่ากังวล คนจากหลี่ซื่อกรุ๊ปจะไม่รู้เรื่องนี้”จวงฉุนยิ้มอย่างเย็นชาเขาคิดว่าเขาทำหน้าที่เก็บความลับได้ดีมาก แต่เกรงว่าจวงฉุนคิดจนหัวระเบิดก็ยังไม่เข้าใจอิ่นนั่วเจียจริงๆ แล้วเป็นคนของหลี่ซื่อกรุ๊ปและคนที่อยู่ข้างกายอิ่นนั่วเจีย ไม่ใช่บอดี้การ์ดส่วนตัวของอิ่นนั่วเจีย แต่เป็นคนของกลุ่มหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ควรยุ่งด้วยมา

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1531

    “เถ้าแก่เริ่น ผมว่าผมเป็นคนใจดีมากและไม่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา คุณเชื่อผมไหม?”หลินเฟิงไม่ตอบคำถามที่น่ากระอักกระอ่วนอย่างยิ่งของเริ่นโหย่วไฉ แต่กลับถามคำถามด้วยรอยยิ้มแทนคำถามนี้ของหลินเฟิง ทำให้ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้“แม่งเอ๊ย”“ทำร้ายคนของฉันไปหลายคนในพริบตาเดียว ยังพูดว่าเราถูกล้อมรอบโดยแกเพียงผู้เดียว ตอนนี้แกยังบอกฉันอีกว่าแกเป็นคนใจดี ไม่ชอบแก้ปัญหาด้วยความรุนแรงอีกเหรอ?”เริ่นโหย่วไฉเกือบจะกลอกตาไปด้านหลังศีรษะแต่เมื่อลองคิดดูดีๆ เขาเองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?เขาเหลือบมองหลินเฟิง และเห็นได้ชัดจากท่าทางเยาะเย้ยว่าหลินเฟิงกำลังล้อเลียนเขาเป็นที่ชัดเจนว่าคำถามของหลินเฟิงในเวลานี้เป็นการเสียดสีต่อเริ่นโหย่วไฉเริ่นโหย่วไฉก็มีตอบสนองกลับมาได้ และรู้สึกซับซ้อนขึ้นมาทันใดเขาใช้ชีวิตเร่ร่อนในเมืองเจิ้งเต๋อมาครึ่งชีวิตแล้ว ระมัดระวังและหวาดกลัวอยู่เสมอ พยายามตัดสินใจเลือกทุกอย่างให้ปลอดภัยที่สุดแต่วันนี้การกระโดดซ้ำๆ ของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเพราะตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจนักบู๊เลยเขาไม่สามารถเข้าใจความสามารถของหลินเฟิงได้เลยยิ่งกว่าพระเอกบู๊

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1530

    “ผิดแล้ว เถ้าแก่เริ่น จากที่ผมดู เป็นพวกคุณที่ถูกผมล้อมเอาไว้เพียงคนเดียว"อีกทั้ง......"รอยยิ้มของหลินเฟิงลึกมากขั้น“แถมยังส่งคนที่อยู่เบื้องหลังที่จัดการหลี่ซื่อกรุ๊ปของผมมาตรงหน้าผมอีกด้วย ประหยัดเวลาที่ผมไม่ต้องตามหาพวกเขาทีละคน มันสะดวกจริงๆ”“อ๊ะ? นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? นายคนเดียวล้อมพวกเราไว้..”ก่อนที่ เริ่นโหย่วไฉจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปจากความมั่นใจในชัยชนะกลายเป็นความตกตะลึงจากนั้นความตื่นตระหนกก็เกิดขึ้นหลินเฟิงกระโดดออกจากห้องทำงานและกลายเป็นเงาที่พร่ามัวทันทีเขาพุ่งเข้าไปในกลุ่มลูกสมุนจำนวนหลายร้อยคน ลำพังคนเดียวอย่างเปิดเผย“อ๊ากกกก!”"เอื้อกกก!"“อ้าก แขนฉัน แขนฉัน!”ท่ามกลางเสียงโอดครวญของพวกอันธพาลที่นี่ หลินเฟิงก็เหมือนกับสิงโตที่พุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ และไม่มีใครหยุดเขาได้ด้วยซ้ำก่อนที่พวกอันธพาลเหล่านี้จะตอบโต้ หลินเฟิงก็ได้เคลื่อนไหวไปแล้ว เขาตัดแขนหรือต้นขาของพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจ ราวกับว่าเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนทำให้พวกเขาสูญเสียความสามารถในการโจมตีหลายๆ คนมองเห็นเงาดำแวบผ่านไปและรู้สึกเจ็บปวดอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อมองลงไป

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1529

    “สหาย!”หลังจากที่เริ่นโหย่วไฉตะโกนใส่หลินเฟิง เขาก็มองไปที่กลุ่มสกายของเขาและออกคำสั่งเสียงดัง:"พวกนายแค่ลากผู้ชายคนนั้นออกไป!"“คุณชายจวงฉุนจะกลับมาแล้ว รอให้เขามาถึง เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลง ก็สามารถฆ่าไอ้หมอนี่ได้โดยตรง!”"เรารอดูการแสดงก็พอ!""ดี!"ไม่พูดไม่ได้ว่า เริ่นโหย่วไฉหัวหน้าเล็กคนนี้มีเกียรติมากพอสมควรต่อหน้าพวกอันธพาลพวกนี้หลังจากเขาออกคำสั่ง ลูกสมุนพวกนี้ก็ล้อมรอบห้องทำงานที่หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียอยู่เอาไว้ท่าทางแบบนี้ ไม่ได้จะสู้ตายกับหลินเฟิงแค่อยากล้อมหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียไว้ที่นี่เท่านั้น"ต่ำทราม!"อิ่นนั่วเจียก็มองความคิดของเริ่นโหย่วไฉออก ยกคิ้วขึ้นทันที จากนั้นชี้ไปที่เริ่นโหย่วไฉและพูดด่าทอ“ต่ำทราม? หึ อิ่นนั่วเจีย อย่าคิดว่าเธอเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แล้วไม่มีใครกล้าแตะต้องเธอ!”“เธอในตอนนี้ไม่มีคนหนุนหลัง กลับยังอยากพึ่งพาตัวเองยิ่งใหญ่ขึ้นมา เธอไร้เดียงสาเกินไปแล้ว!”“น่ารังเกียจจริงๆ”อิ่นนั่วเจียกำหมัดแน่นจริงๆแล้วเริ่นโหย่วไฉก็พูดถูกครั้งนี้อิ่นนั่วเจียอยากสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองในวงการบันเทิงของประเทศมังกร ด้วยความพ

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1528

    ครั้งนี้หลินเฟิงไม่ปล่อยไปอีกแล้ว คว้าคอเสื้อของเขาแล้วกดไว้กับผนังอย่างแรง“อ๊า!”เริ่นโหย่วไฉท้ายทอยกระแทกกับกับกำแพงอย่างแรงเจ็บจนเขาร้องโอดครวญออกมา“เถ้าแก่เริ่น ดูเหมือนคุณจะยังไม่สามารถเห็นสถานการณ์ได้ชัดเจนนักนะ!”หลินเฟิงเข้าไปหาเริ่นโหย่วไฉแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:"ตอนนี้ผมให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายแล้ว"หลินเฟิงเอื้อมมือไปหยิบเช็คจำนวนยี่สิบห้าล้านจากในกระเป๋า ต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ“คุณอยากเป็นสุนัขของตระกูลหลง ถูกผมบีบคอตายตอนนี้ หรือคุณอยากจะบอกทุกสิ่งที่คุณรู้ให้ผมฟัง”เมื่อเห็นหลินเฟิงฉีกเช็คแล้วโยนลงพื้น ใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็บิดเบี้ยวด้วยความเสียใจ“ฉัน...ฉัน...”เริ่นโหย่วไฉพูดคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาตกอยู่ในความสับสนอย่างสิ้นเชิง“ตัดสินใจไม่ได้เหรอ? งั้นผมช่วยคุณเอง”หลินเฟิงยิ้มอย่างเย็นชา ประสานนิ้วเข้าด้วยกันเพื่อรวบรวมกระแสพลังชี่แท้ แทงมันไปที่จุดตันเถียนของเขาทันใดนั้นพลังชี่แท้เป็นเกลียวถูกหลินเฟิงปล่อยเข้าสู่ร่างกายของเริ่นโหย่วไฉในขณะที่พลังชี่แท้ยังคงหมุนวนและขยายตัวต่อไปพลังชี่แท้นี้ยังคงกระแทกอยู่ในร่างของเริ่นโหย่วไฉไม่หยุด ทำให้เขาต้องกรี

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1527

    “นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?”เริ่นโหย่วไฉหน้าตาโศกเศร้าเขาเป็นเพียงเจ้าของโรงงานเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ต้องการสร้างรายได้ แม้ว่าจะมีอำนาจอยู่บ้าง แต่แค่ชื่อโรงงานเสื้อผ้าของเขาก็สามารถฟังออกโรงงานเสื้อผ้าหลงชิ่งจะเป็นโรงงานใหญ่โตอะไรได้ล่ะ?เงินที่เขาได้รับมาแค่พอเลี้ยงชีพพรรคพวกเมื่อครู่ได้เท่านั้นมีจวงฉุนจากตระกูลหลงมาก่อน บังคับให้ลูกน้องของเขาทำเครื่องแบบมากกว่าสิบชุดภายในเวลาไม่กี่วันใช้เพื่อปกปิดความเคลื่อนไหวของพวกเขาเขาจำนนต่อผลประโยชน์และการบังคับ ตัดเย็บเสื้อผ้าให้กับจวงฉุนและคนอื่นๆ อย่างเชื่อฟัง แต่คิดไม่ถึงว่าวันถัดมา เขาจะกลับมาอวดดีกับเขาอีกเขาและพรรคพวกได้ทำลายอุปกรณ์มูลค่าหนึ่งหมื่นล้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป!แม่เจ้า นั่นมันหนึ่งหมื่นล้านเลยนะ!เมื่อได้ยินข่าวนี้เริ่นโหย่วไฉก็ตกใจจนสติแทบกระเจิง หากหลี่ซื่อกรุ๊ปตรวจสอบมาจนถึงเขาจวงฉุนของตระกูลหลงอาจจะสามารถหลบหนีไปได้ส่วนทางด้านเขาก็ซวย!ไม่ต้องพูดถึงการที่อิ่นนั่วเจียมาเยี่ยมเยียนด้วยตนเองแถมยังเอากดกระดุมของเขามาด้วย ซึ่งทำให้เขาตื่นตระหนกมากยิ่งขึ้นภายใต้การแสดง เงินทอง และออเดอร์ของอิ่นนั่วเจีย ในที่ส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1526

    “เขาขู่กรรโชคผมบ่อยมากในช่วงนี้”"ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีภูมิหลังอย่างตระกูลหลง ผมคงสั่งให้ลูกน้องของผมฆ่าเขาไปแล้ว!"เมื่อพูดถึงตรงนี้ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉก็กลายเป็นความจนปัญญา"ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง"หลินเฟิงพยักหน้า จากนั้นเหมือนจะนึกถึงบางอย่างได้ จึงมองไปที่เริ่นโหย่วไฉแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ครับ เรื่องกระดุมที่คุณเพิ่งพูดเมื่อครู่นี้ผลิตที่นี่จริงๆ ใช่มั้ยครับ”“ถูก...ถูกต้องแล้ว”เริ่นโหย่วไฉตกตะลึงไปชั่วขณะ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยหลังจากที่เขาพูดสถานการณ์ที่ตึงเครียดเช่นนี้ออกมา หลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียก็ไม่ได้แสดงท่าทางกระวนกระวายหรือตึงเครียดอะไรออกมาตรงกันข้าม คนหนึ่งกลับสงบและมีสติมากกว่าอีกคน“พวกคุณอย่ากังวลเรื่องกระดุมเลย นี่มันก็สายมากแล้ว ผมคิดว่าจวงฉุนกับลูกน้องของเขาใกล้จะกลับมาแล้ว”"ถ้าคุณไม่ไปตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสแล้ว"เริ่นโหย่วไฉ่พูดเร่งด้วยความร้อนรนในเมื่อเขาต้องการให้อิ่นนั่วเจียหนีไปและมอบเงินเช็คคงเหลือจำนวนยี่สิบห้าล้านบาทให้เขา!หากอิ่นนั่วเจียถูกจวงฉุนจับได้ เขาจะไปเอาเงินจากใคร?ตอนนี้กลับเป็นเริ่นโหย่วไฉที่งวิตกกังวลมากที่ส

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1525

    หลังจากตัดสินใจที่จะเปิดเผยแผนการของจวงฉุน ความภาคภูมิใจก็ปรากฏบนใบหน้าของเริ่นโหย่วไฉ“คุณอิ่นนั่วเจีย คุณยังจำผู้ชายที่ชื่อจวงฉุนเมื่อครู่นี้ได้ไหมครับ?”“จวงฉุน?”อิ่นนั่วเจียพยักหน้าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไรแน่นอนแค่เธอจ้องมองเขาก็รู้ว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อเธอถึงขั้นที่ภายหลังยังสารภาพโดยตรง ไม่ได้เสแสร้งแล้วเขากล่าวว่าอยากตรวจร่างกาย เพื่อตรวจสอบว่าเป็นของธรรมชาติหรือของเทียมแค่คิดก็ทำให้คนรู้สึกอยากอ้วกทำไมถึงได้มีคนไร้ยางอายแบบนี้นะ“มีอะไรเหรอคะเถ้าแก่เริ่น เขาจะทำร้ายฉันเหรอ?”อิ่นนั่วเจียข่มความคลื่นไส้ในใจและยื่นหน้าเข้าไปถาม"ถูกต้องครับ"เริ่นโหย่วไฉถอนหายใจเล็กน้อยและกล่าวว่า:"ผมจะบอกความจริงกับคุณแล้วกัน!"“จวงฉุนคนนี้เป็นสมาชิกของตระกูลหลง แต่เขาเป็นแค่ลูกสมุนเท่านั้น เป็นแค่ตัวประกอง”“ครั้งนี้เขาพายอดฝีมือของตระกูลหลงมาด้วยหลายคน ซ่อนตัวอยู่ในเมืองเจิ้งเต๋ออย่างลับๆ ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงและอิ่นนั่วเจียต่างจ้องมองเขา เริ่นโหย่วไฉพิจารณาคำพูดของเขาเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า:“กระดุมที่คุณเอาออก

  • หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี   บทที่ 1524

    เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ อิ่นนั่วเจียก็ตกตะลึงเล็กน้อยเธอในฐานะซูเปอร์สตาร์แห่งประเทศมังกร แม้จะพิถีพิถันมากในการเลือกและออกแบบชุดของเธอ แต่โรงงานเล็กๆ แบบนี้กลับกล้าที่จะเรียกร้องเงินจำนวนมหาศาล ถึงยี่สิบห้าล้านบาทเรื่องนี้มันเกินเหตุไปหน่อยแล้วเงินยี่สิบห้าล้านบาทสำหรับอิ่นนั่วเจียไม่ใช่จำนวนเงินที่มากนัก แต่เอาเงินให้คนแบบนี้ ในใจของอิ่นนั่วเจียรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่นักเมื่อเห็นว่าอิ่นนั่วเจียตกตะลึง เริ่นโหย่วไฉก็ไม่ได้อุบอิบแต่พูดอย่างจริงจังว่า:“เชื่อผมเถอะครับ คุณอิ่นนั่วเจีย เวลาของคุณเหลือไม่มากแล้ว มีแต่คุณยอมทำข้อตกลงกับผมเท่านั้น คุณจึงจะหนีจากอันตรายได้”"ฉัน......"ขณะที่อิ่นนั่วเจียกำลังแสดงท่าทีลังเลว่าจะจ่ายเงินยี่สิบห้าล้าน หลินเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้า“ผมตกลงแทนของคุณอิ่นนั่วเจีย”หลินเฟิงหยิบเช็คออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขา เขียนตัวเลขยี่สิบห้าล้านด้วยปากกาในห้องทำงานของเขาต่อหน้าเริ่นโหย่วไฉ จากนั้นส่งให้เริ่นโหย่วไฉอย่างเบามือ“ดี...ดีๆๆ”เริ่นโหย่วไฉหยิบเช็คขึ้นมาแล้วตรวจดู เขาพบว่ามันไม่ได้เป็นของปลอม ใบหน้าของเขามีความสุขทันใด และสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยคว

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status