Share
บทที่ 328
Related chapters
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 329
ลมหนาวพัดโชยมา ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงัน ภาพตรงหน้ากลายเป็นสีขาวดำท่ามกลางธงที่โบกสะบัดไปพร้อมกับสายลมแห่งความหนาวเหน็บ เซี่ยเชียนฮวันอยู่นิ่งไม่ไหวติง ราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง นางพูดไม่ออกเป็นเวลาเนิ่นนาน"เหนียงเหนียงเพคะ!"เสี่ยวตงวิ่งตามมาพร้อมกับเสื้อคลุมตัวหนา นางสวมให้กับเซี่ยเชียนฮวันนางถอนหายใจออกมาว่า "หากท่านอ๋องไม่อยู่แล้ว ท่านคือนายแห่งจวนจ้านอ๋อง บัดนี้ท่านต้องเข้มแข็งนะเพคะ จะได้ไม่ถูกคนภายนอกดูถูกเอา”"นี่เพิ่งจะผ่านไปสองวัน " เซี่ยเชียนฮวันกุมมือเสี่ยวตงไว้ “หาเพียงสองวันไม่เจอ กลับยอมแพ้เสียแล้ว ไม่เร็วเกินไปหรือ!"เซียวเย่หลันเป็นคนที่ชะตาแข็ง เขาจะจากไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?นางอยากจะขึ้นเป็นนายแห่งจวนจ้านอ๋องก็จริงแต่บัดนี้ยังไม่ถึงเวลา!เสี่ยวตงพูดขึ้นด้วยความลังเล "เหนียงเหนียงสลบไปหนึ่งวันเต็ม บัดนี้เข้าวันที่สามแล้ว""วันที่สาม...วันที่สามแล้วอย่างไร อู่อันโหวสัญญากับข้าว่าจะส่งคนไปตามหาที่ตีนเขา พวกเขาอยากให้เซียวเย่หลันตายมากงั้นหรือ แค่ไม่กี่วันก็ยังรอไม่ได้!"เซี่ยเชียนฮวันปล่อยมือเสี่ยวตงออกแล้ววิ่งไปดึงธงไว้ทุกข์สีขาวที่แขวนไว้จากที่สู
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 330
"ปึ้ง..."เซี่ยเชียนฮวันใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีเปิดฝาโลงออกต่อหน้าทุกคนด้านในมีศพชายคนหนึ่งนอนอยู่ ร่างกายแหลกเหลวมองไม่เห็นหน้าทุกคนในห้องโถงไว้ทุกข์ไม่กล้ามอง ได้แต่เบือนหน้าหนี บ้างก็ยกมือขึ้นปิดจมูกเซี่ยเชียนฮวันเคยเห็นศพมามากมายในฐานะที่เป็นหมอจนเคยชินแต่เมื่อนางเห็นศพชายหนุ่มที่สวมเสื้อผ้าอันคุ้นเคยนี้ มือของนางยังคงสั่นคลอนเล็กน้อย ร่างกายโอนเอนแทบยืนไม่นิ่งเหตุการณ์ที่เคยผ่านมาทั้งหมด แวบขึ้นมาในความคิดของนางทั้งดวงตาเย็นชาของเขาที่อ่อนโยนบ้างเป็นบางครั้ง และคำพูดที่โหดร้ายเป็นบางครั้ง ลมหายใจอุ่นๆ ที่เคยนอนร่วมเตียงเดียวกัน ทั้งหมดกลายเป็นสายลมไปแล้ว สลายเข้าไปในเมฆขาว“น้องสะใภ้ เจ้าทำแบบนี้เพื่ออะไร"องค์รัชทายาทปล่อยซูอวี้เออร์แล้วเดินเข้าไปวางมือบนไหล่ของเซี่ยเชียนฮวัน หายใจเข้าลึกน้ำเสียงของเขาทำให้เซี่ยเชียนฮวันได้สติกลับคืนมาสู่ความเป็นจริงนางก้มลงไปมองใกล้ๆ ชายที่นอนอยู่ในโลงศพ แม้จะมองไม่เห็นหน้าแล้ว แต่รูปร่างท่าทางคล้ายกับเซียวเย่หลันเหลือเกิน ร่างกายของเขาแหลกเหลวจนมองไม่ออกถึงปานหรือรอยแผลเป็นใดๆ สถานการณ์อย่างนี้ แม้แต่ผู้ชันสูตรพลิกศพก็อาจบ
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 331
ทุกคนได้แต่ตกตะลึง แม้แต่องค์รัชทายาทเองก็ทำตัวไม่ถูกสายตาของเซี่ยเชียนฮวันเหลือบมองไปยังใบหน้าของพวกเขาแต่ละคน แล้วชี้นิ้วไปที่โลงศพ “ข้าไม่สนใจว่าคนที่นอนอยู่ในโลงนี้จะเป็นใคร เพียงแค่ไม่อาจยืนยันได้ว่าเป็นเซียวเย่หลัน ข้าจะไม่มีวันยอมรับแน่นอน”“พวกเจ้าจะนั่งร่ำไห้อยู่ที่นี่หรือรอฝังเขาลงดินก็ตามแต่พวกเจ้า ทว่าข้าจะใช้วิธีของตนเองในการตามเขากลับมาให้ได้”กล่าวจบ นางก็หันหลังจากไป!องค์รัชทายาทวิ่งตามไปอยู่หลายก้าว “น้องสะใภ้...”“อย่าได้ไปสนใจนางเลย” องค์ชายรองเข้าไปห้ามองค์รัชทายาทไว้ “นางไม่ฟังคำของเจ้าหรอก”“แต่นางกำลังตั้งครรภ์อยู่ เราจะให้นางออกตามหาเพียงลำพังได้อย่างไร?”สีหน้าขององค์รัชทายาทดูเป็นกังวลองค์ชายรองกลับรู้สึกไม่รู้ไม่ชี้ “องค์รัชทายาทไม่เข้าใจสตรีเอาเสียเลย นางเพียงแค่เสแสร้งแกล้งทำเท่านั้น อีกไม่นานก็กลับมาเอง”“น้องสะใภ้คนนี้ ไม่เหมือนคนอื่น”องค์รัชทายาทถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาก็บอกไม่ถูกว่านางแตกต่างกับคนอื่นอย่างไร แต่เซี่ยเชียนฮวันไม่เหมือนกับสตรีชั้นสูงที่เขาคุ้นเคยเหล่านั้น นางมีความคิดเป็นของตนเอง กล้ายืนหยัดในสิ่งที่ตนคิดทำองค์ชายทั้งหลายนั
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 332
ตอนที่เซี่ยเชียนฮวันเดินทางมาถึงหมู่บ้านฉางหยวน ก็เป็นเวลามืดแล้วในหมู่บ้านยังคงมีสภาพน่าสลดดังเดิม แม้ศพจะถูกจัดการจนเรียบร้อยแล้ว แต่เสื้อผ้าและคราบเลือดที่ล้างไม่ออก ยังคงบ่งบอกว่าที่นี่เคยเกิดเรื่องใดขึ้นเซี่ยเชียนฮวันพยายามเดินเลี่ยงขั้นบันไดที่แตกหัก แล้วปีนขึ้นไปยังที่สูง มองออกไปยังทิวทัศน์ที่เงียบสงบแห่งนี้“เซียวเย่หลัน!” นางลองเอ่ยเรียกเซียวเย่หลันดู “หากเจ้าได้ยินข้า จงตอบรับข้า หรือเคาะของที่อยู่ข้างกายให้ข้ารู้ว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่!”สิ่งที่ตอบนางกลับมามีเพียงสายลมอันเยือกเย็นเซี่ยเชียนฮวันยังไม่ยอมแพ้ นางปีนไปอีกยอดเขาหนึ่ง ตะโกนว่า “เซียวเย่หลัน หากเจ้ายังไม่ออกมา ข้าจะเอาสมบัติของเจ้าทั้งหลายมาเป็นของตน แล้วคลอดเด็กในท้องออกมา ให้เขาสืบทอดตำแหน่งจ้านอ๋องของเจ้า กลายเป็นทายาทคนเดียวของเจ้า และใช้ชีวิตอย่างมั่งคั่งในสมบัติที่เจ้าทิ้งไว้!”“เจ้าขี้ขลาด โง่เง่า เซียวเย่หลัน เจ้ายอมได้งั้นหรือ? เจ้าเป็นลูกผู้ชายหรือไม่?!”น้ำเสียงของนางแหบแห้ง อดไม่ได้ที่จะไอออกมาแต่รอบกายนอกจากเสียงลมแล้ว กลับไร้ซึ่งเสียงตอบรับใดเซี่ยเชียนฮวันได้แต่คิดในใจว่า ด้วยนิสัยของเซีย
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 333
“แค่กๆๆ ...”เซี่ยเชียนฮวันผลักประตูเข้าไป กลิ่นฝุ่นผงและเชื้อราทำให้นางสำลักแทบอาเจียน จึงรีบยกมือขึ้นโบกดูเหมือนจะเป็นเพียงห้องธรรมดาทั่วไป มีแค่เตียง จอบและอุปกรณ์กลั่นสุรา“มีคนอยู่ไหม?” เซี่ยเชียนฮวันเอ่ยถามไม่มีเสียงตอบรับใดในห้องนี้เล็กมาก ไม่มีโต๊ะหรือตู้เตียงให้ได้หลบซ่อน หากในนี้มีคนอยู่ นางน่าจะเห็นได้ในทันทีเซี่ยเชียนฮวันตกอยู่ในความผิดหวังอีกครั้งแต่คิดดูแล้วก็ถูก อีกาสองตัวนั้นจะรู้ได้อย่างไรว่าเซียวเย่หลันอยู่ที่ไหน? พวกมันก็แค่บินวนไปตามประสา นางกลับเหมือนคนบ้าที่ติดตามพวกมันมาอย่างมีความหวังนางหันหลังเตรียมตัวจากไปทันใดนั้นเอง ตอนข้ามผ่านธรณีประตู เซี่ยเชียนฮวันก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ จึงถอยหลังกลับไปภายในห้องมีอุปกรณ์กลั่นสุราอยู่ นั่นหมายความว่าน่าจะมีโรงเก็บสุราน่ะสินางเม้มริมฝีปากแล้วย่อตัวลง พยายามอดทนต่อฝุ่นผงที่พื้นแล้วพิจารณาอย่างละเอียดจริงดังนั้น บริเวณเตียงเซี่ยเชียนฮวันพบกับทางเข้าโรงเก็บสุราเนื่องจากมีฝุ่นผงมากมาย ทางเข้าจึงไม่ต่างไปจากไม้แผ่นอื่นๆ หากไม่ได้จงใจหา คงไม่ง่ายที่จะพบมันในใจของเซี่ยเชียนฮวันเกิดความหวังขึ้นมาอีกค
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 334
“เซียวเย่หลัน ข้าเอง เจ้าจำข้าไม่ได้หรือ? เจ้าไม่ได้ยินเสียงของข้า หรือไม่อาจพูดได้?"เซี่ยเชียนฮวันมองแล้วตบไปทางเขาด้วยท่าทีอันร้อนรนใจ จนกระทั่งตบไปถูกบาดแผลของเขา เซียวเย่หลันจึงส่งเสียงออกมาเบาๆ นางจึงได้หยุดลงห้องใต้ดินนี้มืดเหลือเกิน มองอะไรไม่ชัดเจน เซี่ยเชียนฮวันไม่อาจรู้ได้ว่าบาดแผลของชายหนุ่มเป็นเช่นไรตอนนี้นางทำได้เพียงดึงมือของเขา แล้วเดินไปยังทิศทางของเชือก "ข้าจะพาเจ้าขึ้นไป!"คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะรั้งนางเอาไว้ ไม่ให้เดินไปข้างหน้า"เจ้าเป็นอะไรไป? เหตุใดไม่สามารถออกจากที่นี่ได้?"เซี่ยเชียนฮวันหันกลับมา น้ำเสียงของนางดูเหมือนจะร้องไห้นางกลัวมาก ราวกับว่าทุกอย่างในที่มืดมิดนี้เป็นเพียงจินตนาการที่ไม่อาจพบกับแสงสว่างได้เกรงว่าเมื่อเจอแสงสว่างแล้วเขาจะหายไปแม้นางจะรู้ว่าความคิดเช่นนี้เกินจริง แต่ก็อดจะรู้สึกหวาดกลัวไม่ได้ชายหนุ่มยังคงไม่พูดคำใดออกมา ได้แต่กุมมือของเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้ จากนั้นใช้นิ้วที่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดจึงสั่นคลอนเขียนคำว่าอันตรายลงไปบนฝ่ามือของนางเซี่ยเชียนฮวันจึงได้เข้าใจ "เจ้าหมายความว่าข้างนอกอันตรายงั้นหรือ!"หมายความว่า ผู้นำสาย
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 335
โชคดีที่เซี่ยเชียนฮวันตามหาเขาเจอทันเวลาไม่อย่างนั้น หากปล่อยไปอีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงยาม พิษจะกระจายไปทั่ว เซียวเย่หลันจะสูญเสียประสาทสัมผัสทุกอย่างไป และกลายเป็นเพียงแค่คนไร้ประโยชน์ที่ยิ่งกว่าตายทั้งเป็น!ด้วยความเย่อหยิ่งของเซียวเย่หลัน ให้เขาใช้ชีวิตอยู่เหมือนซากศพเดินได้ เขาคงยินดีตายดีกว่า!บางทีอาจเพราะชีวิตเขายังไม่ถึงฆาต หรือสวรรค์ให้ความเมตตา ท่ามกลางเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้ จึงส่งนกกาสองตัวมานำทาง ทำให้เซี่ยเชียนฮวันได้พบกับเขาขึ้นอีกครั้งหากมีเซี่ยเชียนฮวันอยู่ด้วย ต่อให้พิษหยั่งลึกเพียงใด ก็ยังพอมีความหวังอยู่ริบหรี่!"มาเถอะ ข้าจะพยุงเจ้าไปพักผ่อน"เซี่ยเชียนฮวันหาบริเวณที่ค่อนข้างสะอาดภายในห้อง จากนั้นเก็บกวาดขยะออกไป ใช้ฟางปูเป็นที่รองนั่ง ก่อนจะพยุงมือเซียวเย่หลันพาเขาไปนั่งนางรู้ว่าตอนนี้เซียวเย่หลันไม่ได้ยินคำพูดใด แต่ก็ยังเคยชินที่จะเอ่ยปากพูดกับเขาหลังจากที่เซียวเย่หลันพิงไปที่กำแพงนั่งลงเรียบร้อยแล้ว นางก็ได้ทำการตรวจดวงตาที่เต็มไปด้วยพิษของเขาอย่างละเอียด ตอนนี้เกิดการอักเสบค่อนข้างมากและร่างกายก็อุณหภูมิสูงขึ้น ดูเหมือนจะเป็นไข้ สถานการณ์ไม่ดีนักห
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 336
ไข้สูงเช่นนี้ หากใช้วิธีในสมัยโบราณไม่อาจลดได้แน่นอนแต่ในมือของเซี่ยเชียนฮวันตอนนี้ไม่มียาใดๆ แม้นางจะรู้ว่ากลั่นออกมาอย่างไรแต่ก็ทำไม่ทันวิธีเดียวที่ทำได้ก็คือ ใช้เข็มหยกดำแต่นางเพิ่งจะได้มันมา ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช้อย่างไร หากผิดพลาดขึ้นมาอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตของเซียวเย่หลัน!ในตำราทั้งเจ็ดเล่มหมอผีเขียนเอาไว้ว่า ยิ่งเป็นเข็มที่เก่งกาจเพียงใด แต่ละครั้งที่ใช้ ผู้เป็นหมอจะสูญเสียพลังมากเซี่ยเชียนฮวันไม่แน่ใจว่าความสามารถของตนจะสามารถต่อสู้กับแรงสะท้อนกลับของเข็มหยกดำได้หรือไม่นางจึงไม่ได้ตัดสินใจโดยพลการเมื่อครู่นางไปขุดสมุนไพรมาจากป่าได้จำนวนไม่น้อย ลองไปต้มให้เซียวเย่หลันกินดูก่อน หากสามารถอาศัยพลังจากร่างกายของเขา โดยมียาสมุนไพรเหล่านี้มาช่วยแล้วทำให้อาการดีขึ้นได้เช่นนั้นก็คงจะดีผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงเซี่ยเชียนฮวันเดินถือถ้วยยาตรงเข้ามาทางเซียวเย่หลัน พยุงเขาให้ลุกขึ้นแล้วพูดเบาๆ ว่า "เจ้ารีบดื่มนี่เขาไปเถิด ดื่มเข้าไปก็ไม่เป็นไรแล้ว"แต่เนื่องจากสติของเซียวเย่หลันหลุดลอยไปแล้ว ต่อให้เซี่ยเชียนฮวันพยายามพยุงใบหน้าของเขาเอาไว้แล้วฝืนป้อนยาลงไป วินาทีต่อมายานั้น
Latest chapter
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 514
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 513
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 512
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 511
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 510
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 509
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 508
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 507
หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี บทที่ 506
