“แล้วคุณจะตามหาเขาไปทำไม?” ฟู่จิ้นหานถามเธอด้วยความโกรธความหนาวเย็นที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้ในใจของซูหรานรู้สึกสั่นไหวแต่เธอก็ไม่ได้มีเวลาที่จะไปสืบหาสาเหตุที่ทำให้เขาไม่พอใจ “แน่นอนว่าฉันจะไปเอาแหวนคืนยังไงล่ะ! ได้ยินว่าแหวนถูกเขาประมูลไป แหวนคู่นี้ฉันต้องการเก็บเอาไว้เอง เพราะงั้นฉันจึงต้องไปหยุดไม่ให้พวกเขาเซ็นสัญญา! ”“......” เอาแหวนคืนมางั้นเหรอ?ฟู่จิ้นหานเยาะเย้ยอย่างเหยียดหยาม "มันก็แค่แหวนคู่หนึ่ง! เก็บมันไว้จะมีประโยชน์อะไร? ”“ทำไมจะไม่มีล่ะ! ”เดิมทีที่เธออยากจะเก็บแหวนคู่นั้นเอาไว้ ไม่ใช่เพราะเธอเป็นคนออกแบบ แต่เป็นเพราะทุกครั้งที่เธอเห็นผลงานชิ้นนี้ ในใจเธอก็จะรู้สึกแปลก ๆ ทุกทีพิธีกรเคยบอกว่า มีคนนำภาพร่างออกแบบของเธอไปทำให้เป็นผลิตภัณฑ์โมเดลจริงขึ้นมาแม้ว่าซูหรานจะยังไม่มีหลักฐาน แต่ในใจเธอกลับมั่นใจแล้ว ว่าคนคนนั้นก็คือสามีของเธอ!ซูหรานเหลือบมองไปยังฟู่จิ้นหานเห็นได้ชัดว่าการแต่งงานของพวกเขาเป็นเพียงแค่การแลกเปลี่ยนทางธุรกิจเท่านั้น แต่เธอกลับยังคิดที่จะอยากเก็บของอะไรแบบนั้นเอาไว้เมื่อคิดว่าระยะเวลาหนึ่งเดือนกำลังจะมาถึง ซูหรานก็รู้สึกหงุดหง
ซุนฉินตกใจมากจนเผลอกดวางสายทันที“เป็นยังไงบ้าง? ” สีหน้าของซูจี้ไห่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงที่มีต่อซูอินซุนฉินรู้ดีว่าเสียงหอบหายใจเมื่อกี้หมายถึงอะไรเธอไม่สามารถปล่อยให้ซูจี้ไห่รู้ว่าอินอินกำลังทำอะไรลับหลังเขาได้ จึงได้แต่ต้องพูดโกหกออกไป “ก็ยังโทรไม่ติดเหมือนเดิม จะทำอย่างไรดี? ถ้าเกิดว่าอินอินคิดไม่ตก แล้วทำเรื่องอะไรไปโดยไม่ยั้งคิด นั่นก็เป็นเพราะความผิดของซูหราน! ”เมื่อนึกถึงว่าซูหรานได้ทำลายชื่อเสียงของอินอิน ซุนฉินก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง จากนั้นก็รู้สึกเศร้าและร้องไห้โฮออกมาสีหน้าของซูจี้ไห่ดูมืดมนเขาเป็นคนที่สั่งให้คนจัดฉากทำให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ และจ้างพวกแอคหลุมต่าง ๆ มาปั่นกระแสแบนซูหราน ก็เพื่อที่จะทำลายเธอ ทำให้เธอไม่สามารถสืบทอดซิงหลานจิวเวลรี่ต่อได้แต่ตอนนี้ซูหรานกลับคว้าแชมป์ได้สำเร็จ และชื่อเสียงของเธอก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ!ดวงตาของซูจี้ไห่มีแต่ความโหดร้าย “คุณวางใจเถอะ หากเกิดอะไรขึ้นกับอินอิน ผมจะทำให้ซูหรานต้องเจอกับความเลวร้ายเสียยิ่งกว่าตายทั้งเป็นอีก! ”ซุนฉินกัดริมฝีปากของเธอ นึกถึงเสียงหอบที่เธอได้ยินทางโทรศัพท์เมื่อกี้นี้อินอินเป็นอย่า
โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของไห่เฉิงในช่วงเช้า มีดอกไม้สดช่อหนึ่งถูกส่งไปยังห้องพักผู้ป่วยซูหรานเห็นชื่อที่อยู่บนการ์ด “ฉู่อี้งั้นเหรอ? ”ฟู่จิ้นหานเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย และได้ยินคำว่า ‘ฉู่อี้’ จากปากของซูหรานสีหน้าของเขาก็มืดลงทันทีเขาก้าวเท้ายาว ๆ ไปข้างหน้า หยิบการ์ดจากมือของเธอขึ้นมา แล้วโยนมันลงในถังขยะพร้อมกับดอกไม้“......”ซูหรานรู้สึกสับสนทันใดนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่าใบหน้าของฉู่อี้ดูคล้ายกันกับสามีของเธอมาก ๆ ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากถามออกไป โทรศัพท์ของฟู่จิ้นหานก็ดังขึ้นพอฟู่จิ้นหานเห็นชื่อ ‘ฉู่อี้’ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขาก็กดวางสายทันทีโดยที่ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยนาทีต่อมา ก็มีข้อความจาก ‘ฉู่อี้’ ถูกส่งเข้ามา[ผมอยู่ใต้ตึกของโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของไห่เฉิงพอดี ผมต้องการขึ้นไปพบคุณ สะดวกให้ผมเยี่ยมหรานหรานด้วยได้ไหม?]หรานหรานงั้นเหรอ?เขาเรียกว่าหรานหรานอย่างนั้นเหรอ?ดวงตาของฟู่จิ้นหานกะพริบรัว จากนั้นเขาก็ก้าวเท้าเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วย แล้วโทรกลับไปทันทีไม่นานสายก็มีการตอบรับอย่างรวดเร็ว“พี่...... ”บริเวณชั้นล่าง บนรถเฟอร์รารี่สีแดง ฉู่อี้ยิ้มด้วยสีหน
ขณะที่ซูอินกำลังจะจับมือของซูหราน แต่ซูหรานก็หลีกเลี่ยงด้วยความรังเกียจใบหน้าของซูอินเผยให้เห็นถึงความคับข้องใจขึ้นมาทันทีแต่ไม่ช้าก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจอย่างรวดเร็ว และพูดกับหลินเยว่เยว่ที่เพิ่งชนซูหรานไปว่า “เยว่เยว่ เธอรีบขอโทษพี่หรานหรานซะสิ! ”หลินเยว่เยว่จ้องมองซูหรานด้วยความรังเกียจ “พี่หรานหรานงั้นเหรอ? อ๋อ ไม่ใช่สิ มิสเอฟ ต่างหาก ขอโทษด้วยละกันนะ เมื่อกี้ตอนที่ฉันเพิ่งเดินผ่านไป ไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าเธอกำลังลงจากรถ ก็เลยไม่ทันระวังชนกับเธอเข้า เธอคงไม่โกรธฉันหรอกใช่ไหม? ”ในความเป็นจริง เธอเพิ่งจะเดิมพันกับพวกวังม่านหลินที่อยู่ข้าง ๆ เอาไว้หากเธอสามารถทำให้ซูหรานล้มลงบนพื้น และทำให้ซูหรานได้รับความอัปยศได้ วันนี้พวกเธอก็จะช่วยให้เธอสมหวังกับหนุ่มหล่อที่เธอชอบ!เฉิงอิงเจี๋ยได้ทิ้งเธอไปแล้ว เรื่องทั้งหมด ต่างก็เป็นความผิดของซูหราน!สายตาของหลินเยว่เยว่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เธอก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง เพื่อต้องการสั่งสอนซูหรานซูหรานประสบอุบัติเหตุ ได้ยินมาว่าเพิ่งออกจากโรงพยาบาล เธอไม่เชื่อ ตัวเองไม่สามารถให้บทเรียนอะไรเธอได้!แต่แค่มองแวบเดียว ซูหรานก็เดาความคิดของเธ
ซูหรานจ้องมองคนที่นั่งตรงข้ามด้วยแววตาที่รังเกียจขณะที่กำลังจะลุกขึ้นและจากไป จู่ ๆ ลู่ซิวหนิงก็คว้ามือของซูหรานเอาไว้ซูหรานสะบัดมือออกตามสัญชาตญาณทันที หยิบน้ำบนโต๊ะขึ้นมาแล้วสาดใส่หน้าของลู่ซิวหนิงอย่างรวดเร็วและแม่นยำ“ซูหราน คุณ...... ” ลู่ซิวหนิงกัดฟันด้วยความโกรธ “ซูหราน ผมว่า คุณคงอิจฉาแล้วสินะ! คุณอิจฉาที่อินอินสามารถแต่งงานกับผมได้ แต่คุณกลับไม่กล้าระบายความโกรธใส่อินอิน เพราะกลัวว่าคนอื่นจะเห็นธาตุแท้ของคุณ! ”“......” อิจฉางั้นเหรอ?เท้าของซูหรานที่เพิ่งจะก้าวไปก็หยุดกะทันหันเธอค่อย ๆ หันกลับมา และจ้องมองไปยังลู่ซิวหนิง ราวกับกำลังมองคนโง่ “ก็แค่ผู้ชายเจ้าชู้คนหนึ่ง การที่แต่งกับคุณมันมีอะไรให้ต้องอิจฉากัน? ”ลู่ซิวหนิงไม่โกรธที่ถูกเธอเรียกว่า “คนเจ้าชู้”ซูหรานจงใจแต่งงานกับคนอื่นเพื่อแก้แค้นเขา ทำให้เขาไม่สามารถครอบครองซิงหลานจิวเวลรี่ในช่วงเวลานี้ เขากำลังพยายามดิ้นรนกับช่องโหว่ด้านเงินทุนในโครงการเหล่านั้นของเขา ทั้งหมดก็เป็นเพราะซูหราน!ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่ต้องการแต่งงานกับอินอินเท่านั้น แต่อินอินยังบอกอีกว่าจะนำสินเดิมก้อนโตมาด้วย เขากำลังจะกลับมาเฉิดฉายอ
ซูอินนำรูปถ่ายที่ถ่ายได้จากนอกร้านอาหารตะวันตกในวันนั้นออกมาในภาพถ่าย เย่ถิงเซินจ้องมองซูหรานอย่างลึกซึ้งเป็นภาพในมุมที่จงใจถ่ายออกมาให้เป็นแบบนั้น ซูหรานก้มศีรษะลงเล็กน้อย ให้ความรู้สึกว่ามีความเย้ายวนใจในความเขินอายนั้นลู่ซิวหนิงขมวดคิ้วขึ้นทันทีผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่?การแต่งตัวและท่าทางแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนธรรมดา!“พี่ซิวหนิง วันนั้นฉันเห็นพี่สาวกับผู้ชายคนนี้อยู่ด้วยกันโดยบังเอิญ ดูท่าทางสนิทสนมกันมาก ที่ฉันถ่ายเอาไว้ ก็เพื่อที่จะได้เตือนสติเธอ ยังไงซะ เธอก็แต่งงานแล้ว แต่กลับยังไปพัวพันกับผู้ชายคนอื่นอยู่อีก มันไม่เหมาะสมเลยจริง ๆ แต่ว่า...... ”“แต่ว่า......ตอนหลังฉันก็เพิ่งรู้ ว่าผู้ชายคนนี้ที่แท้ก็เป็นคุณชายใหญ่ตระกูลเย่แห่งจิงเฉิง...... ”“วันนั้นตอนที่พี่ยังอยู่ในการแข่งขันเครื่องประดับ คุณชายใหญ่เย่ก็ออกหน้าแทน เธอทำร้ายฉัน ทำไมพี่สาวที่โตมาด้วยกันถึงมักจะได้รับความสนใจมากกว่าฉันอยู่เสมอเลย...... ”ทันทีที่ลู่ซิวหนิงได้ยินคำว่า ‘คุณชายใหญ่ตระกูลเย่’ เห็นได้ชัดว่าเขาตกใจเป็นอย่างมากแต่พอเห็นภาพที่คุณชายใหญ่เย่จ้องมองซูหราน ความโกรธก็ปะทุขึ้นในดวงตาของ
“เพราะงั้น สินเดิมสองพันห้าร้อยล้าน แกต้องเป็นคนออก! ”น้ำเสียงของซูจี้ไห่ฟังดูมั่นคง แทบไม่มีที่ว่างสำหรับข้อผิดพลาดเลยแม่แต่น้อยราวกับว่าซูหรานเพิ่งจะได้ยินมหากาพย์เรื่องตลกยังไงอย่างงั้น“ซูอินกำลังช่วยหนูแก้ไขเรื่องการหมั้นหมายงั้นเหรอ? ”เรื่องกลับดำเป็นขาวเนี่ย ถ้าซูหรานไม่ได้ยินกับหูเอง หัวเด็ดตีนขาดเธอก็คงไม่มีทางเชื่อแต่เห็นได้ชัดว่าคำพูดเหล่านี้มาจากปากของซูจี้ไห่จริง ๆ ทุกประการ......เห็นได้ชัดว่าเขาถูกลู่ซิวหนิงและซูอินหลอกแล้วแท้ ๆ!ทันใดนั้น ความโกรธก็พุ่งเข้ามาในหัวของเธอ ซูหรานกัดฟันและพูดอย่างเย็นชา “ถ้าอย่างนั้นคุณก็ลองถามเธอกับลู่ซิวหนิงก่อนสิ ว่าไม่กี่ปีมานี้พวกเขาแอบขึ้นเตียงลับหลังหนูมาแล้วกี่ครั้ง? ”“ผั๊วะ...... ”ทันทีที่ซูหรานพูดจบ แรงตบจากฝ่ามือก็กระแทกเข้ามาที่หน้าของเธอความเจ็บปวดแสบปวดร้อนแพร่กระจายไปทั่วซูจี้ไห่จ้องมองซูหรานด้วยสีหน้าที่ดุดัน “คนที่น่าไม่อายวิ่งไปหลอกผู้ชายนั่นมันแกต่างหาก แกยังกล้ามาสาดน้ำเสียงใส่น้องสาวอยู่อีก! ”หัวใจของซูหรานเต็มไปด้วยบาดแผลนับร้อย ยังคงเจ็บปวดอยู่ไม่หายปีนั้น ตอนที่แม่เธอจากไป ยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำ ซู
ภายในลิฟต์ ซูอินจ้องมองตามแผ่นหลังของซูหรานด้วยความโกรธจนตัวสั่นซูหรานเดินออกจากโรงแรมด้วยฝีเท้าที่ดูสง่างาม ขณะที่กำลังจะขึ้นรถกลับเจินหลินย่วน จู่ ๆ เธอก็ได้รับสายจากเสิ่นเหยี่ยน“ซูหราน คืนนี้การแข่งขันเครื่องประดับมีงานเลี้ยงอาหารค่ำ คุณชายใหญ่เย่อยากเชิญคุณมาร่วมงานด้วย”ตั้งแต่การแข่งขันเครื่องประดับสิ้นสุดลงก็ผ่านมาหลายวันแล้วเดิมทีงานเลี้ยงอาหารค่ำกำหนดไว้เร็วกว่านี้ แต่ซูหรานต้องมาเข้าโรงพยาบาลซะก่อน เป็นเย่ถิงเซินที่ตั้งใจเลื่อนเวลาออกไปเพื่อซูหราน“คุณชายใหญ่เย่...... ”ในวันแข่งขัน ทั้งเสิ่นหยี่ยนและเย่ถิงเซินต่างก็ช่วยเหลือเธอเอาไว้มาก เธอเองก็ควรมาขอบคุณต่อหน้าซูหรานเต็มใจตอบตกลงทันที “ค่ะ ประมาณกี่โมง แล้วก็สถานที่อยู่ที่ไหนคะ? ฉันจะไปที่นั่นให้ตรงเวลานะคะ! ”“คุณบอกผมว่าคุณอยู่ที่ไหน ผมจะให้คนขับรถไปรับคุณเอง” อีกด้านหนึ่งของสาย เสิ่นเหยี่ยนก็นึกถึง “สามีตามข้อตกลง” ของซูหราน และถามออกไปโดยไม่รู้ตัวว่า “แค่คุณคนเดียวใช่ไหม? ”“......” ซูหรานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรเธอเหลือบมองข้าง ๆ ตัวเองแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า “ใช่ค่ะ คนเดียวค่ะ ทำไ