Share

บทที่ 70 ให้เธอเป็นคนออกค่าสินเดิมสองพันห้าร้อยล้าน

“เพราะงั้น สินเดิมสองพันห้าร้อยล้าน แกต้องเป็นคนออก! ”

น้ำเสียงของซูจี้ไห่ฟังดูมั่นคง แทบไม่มีที่ว่างสำหรับข้อผิดพลาดเลยแม่แต่น้อย

ราวกับว่าซูหรานเพิ่งจะได้ยินมหากาพย์เรื่องตลกยังไงอย่างงั้น

“ซูอินกำลังช่วยหนูแก้ไขเรื่องการหมั้นหมายงั้นเหรอ? ”

เรื่องกลับดำเป็นขาวเนี่ย ถ้าซูหรานไม่ได้ยินกับหูเอง หัวเด็ดตีนขาดเธอก็คงไม่มีทางเชื่อ

แต่เห็นได้ชัดว่าคำพูดเหล่านี้มาจากปากของซูจี้ไห่จริง ๆ ทุกประการ......

เห็นได้ชัดว่าเขาถูกลู่ซิวหนิงและซูอินหลอกแล้วแท้ ๆ!

ทันใดนั้น ความโกรธก็พุ่งเข้ามาในหัวของเธอ ซูหรานกัดฟันและพูดอย่างเย็นชา “ถ้าอย่างนั้นคุณก็ลองถามเธอกับลู่ซิวหนิงก่อนสิ ว่าไม่กี่ปีมานี้พวกเขาแอบขึ้นเตียงลับหลังหนูมาแล้วกี่ครั้ง? ”

“ผั๊วะ...... ”

ทันทีที่ซูหรานพูดจบ แรงตบจากฝ่ามือก็กระแทกเข้ามาที่หน้าของเธอ

ความเจ็บปวดแสบปวดร้อนแพร่กระจายไปทั่ว

ซูจี้ไห่จ้องมองซูหรานด้วยสีหน้าที่ดุดัน “คนที่น่าไม่อายวิ่งไปหลอกผู้ชายนั่นมันแกต่างหาก แกยังกล้ามาสาดน้ำเสียงใส่น้องสาวอยู่อีก! ”

หัวใจของซูหรานเต็มไปด้วยบาดแผลนับร้อย ยังคงเจ็บปวดอยู่ไม่หาย

ปีนั้น ตอนที่แม่เธอจากไป ยังไม่ถึงปีด้วยซ้ำ ซู
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status