บทที่ 66 งานหมั้น

โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของไห่เฉิง

ในช่วงเช้า มีดอกไม้สดช่อหนึ่งถูกส่งไปยังห้องพักผู้ป่วย

ซูหรานเห็นชื่อที่อยู่บนการ์ด “ฉู่อี้งั้นเหรอ? ”

ฟู่จิ้นหานเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วย และได้ยินคำว่า ‘ฉู่อี้’ จากปากของซูหราน

สีหน้าของเขาก็มืดลงทันที

เขาก้าวเท้ายาว ๆ ไปข้างหน้า หยิบการ์ดจากมือของเธอขึ้นมา แล้วโยนมันลงในถังขยะพร้อมกับดอกไม้

“......”

ซูหรานรู้สึกสับสน

ทันใดนั้น เธอก็นึกขึ้นได้ว่าใบหน้าของฉู่อี้ดูคล้ายกันกับสามีของเธอมาก ๆ ขณะที่กำลังจะเอ่ยปากถามออกไป โทรศัพท์ของฟู่จิ้นหานก็ดังขึ้น

พอฟู่จิ้นหานเห็นชื่อ ‘ฉู่อี้’ ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขาก็กดวางสายทันทีโดยที่ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

นาทีต่อมา ก็มีข้อความจาก ‘ฉู่อี้’ ถูกส่งเข้ามา

[ผมอยู่ใต้ตึกของโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของไห่เฉิงพอดี ผมต้องการขึ้นไปพบคุณ สะดวกให้ผมเยี่ยมหรานหรานด้วยได้ไหม?]

หรานหรานงั้นเหรอ?

เขาเรียกว่าหรานหรานอย่างนั้นเหรอ?

ดวงตาของฟู่จิ้นหานกะพริบรัว จากนั้นเขาก็ก้าวเท้าเดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วย แล้วโทรกลับไปทันที

ไม่นานสายก็มีการตอบรับอย่างรวดเร็ว

“พี่...... ”

บริเวณชั้นล่าง บนรถเฟอร์รารี่สีแดง ฉู่อี้ยิ้มด้วยสีหน