แชร์

บทที่ 341 แอบได้ยินในสิ่งที่ไม่ควรได้ยิน

ซูหรานในวันนี้ ท่าทีดูมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด

นานมากแล้วที่เย่ถิงเซินไม่ได้เห็นเธอหัวเราะแบบนี้ เขาสัมผัสได้ถึงความสบายใจของเธอ และเขาเองก็อยากจะเป็นคนที่ทำให้เธอสบายใจด้วยเช่นกัน

บนเนินลาดชัน ดอกไม้ป่าสีแดงดอกเล็กดอกหนึ่ง พยายามดิ้นรนโผล่พ้นออกมาจากพุ่มหนาม และกำลังเบ่งบานอย่างสวยงาม

ซูหรานเก็บดอกไม้นั้นมาได้อย่างง่ายดาย ขณะที่กำลังจะนำกลับไปมอบให้คุณท่านเย่อยู่นั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังเข้ามาในหูของเธอ

“จิ้นหาน......”

ซูหรานรู้ได้ในทันทีว่านั่นคือเสียงของเย่ซือเหยียน

เย่ซือเหยียนกำลังเรียกชื่อของฟู่จิ้นหาน

ซูหรานไม่อยากที่จะสนใจ แต่เท้าของเธอกลับเหมือนถูกทากาวเอาไว้

เธอเงยหน้าขึ้น และเห็นว่าเย่ซือเหยียนกำลังหันหลังให้เธออยู่ เย่ซือเหยียนโน้มศีรษะลงเล็กน้อย ท่าทีที่กำลังเล่นกับเส้นผมของตัวเองนั้น เหมือนกับหญิงสาวที่กำลังมีความรัก และกำลังพูดคำหวานอยู่

“เมื่อคืนคุณดื่มมากเกินไปเลยเผลอปิดเครื่อง พักอีกหน่อยเถอะ อืม ฉันเองก็คิดถึงคุณ ไว้ฉันกลับไปแล้ว ฉันจะไปหาคุณนะ อืม ที่เดิมของเรา”

ซูหรานได้ยินเพียงเสียงของเย่ซือเหยียนเท่านั้น

แต่เพียงเท่านั้น ก็ดูเหมือนว่าจะสามารถจินต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status