บทที่ 186 ไฟกำลังเปิดอยู่ ซูหรานอยู่ที่บ้าน!

ซูหรานกลับไปที่วิลล่าตระกูลเย่

พวกเขาออกมาจากงานเต้นรำก่อนเวลา ในตอนที่กลับมาถึงวิลล่าตระกูลเย่ คุณท่านเย่เองก็ยังไม่ถึงเวลาพักผ่อน

เมื่อเห็นว่าซูหรานที่ถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวกำลังเดินเข้ามา พร้อมกับเสื้อสูทของเย่ถิงเซินที่พาดอยู่บนตัว แถมผมก็เต็มไปด้วยน้ำอีก คุณท่านเย่จึงทักเธอขึ้นมาในทันที

“หรานหราน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?”

ทันทีที่คุณท่านเย่พูดจบ ซูหรานก็จามออกมาทันที

ใบหน้าของคุณท่านเย่ดูน่าเกลียดขึ้นกว่าเดิม เขารีบสั่งพ่อบ้านทันที “รีบไปบอกให้ป้าจางเตรียมน้ำอุ่นเร็วเข้า จะได้ให้หรานหรานลงไปแช่ กำจัดพิษไข้”

ซูหรานต้องการอาบน้ำอุ่นจริง ๆ นั่นแหละ

เธอมองไปทางคุณท่านเย่ด้วยความสบายใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเธอก็เดินขึ้นชั้นบนกลับห้องไป

แต่ใบหน้าของคุณท่านเย่นั้นกลับดูน่าเกลียดมากยิ่งขึ้น

สายตาจ้องมองไปทางเย่ถิงเซิน เสียงของคุณท่านเย่ก็ถามขึ้นมาอย่างเย็นชา:

“ถ้าฉันจำไม่ผิด วันนี้เป็นงานเลี้ยงเต้นรำฉลองวันเกิดของพี่น้องฝาแฝดตระกูลซ่งสินะ เธอพาหรานหรานไปด้วย แต่พาเธอกลับมาในสภาพนี้เนี่ยนะ? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ดวงตาของเย่ถิงเซินเต็มไปด้วยการตำหนิตนเอง “เป็นผมเ