ณ สุสานซูหรานยืนอยู่หน้าหลุมศพฟ้าที่เพิ่งจะมืด ก็เริ่มมีฝนโปรยลงมาฟู่จิ้นหานที่เดิมทีแอบรออยู่ด้านนอกของสุสาน เขาไม่สนสิ่งใดอีกแล้ว เขาเดินถือร่มเข้าไปในสุสานฝนตกกระทบลงมาบนตัวของซูหราน แต่ก่อนที่ผมของเธอจะทันได้เปียก ก็มีร่มมาคลุมเธอไว้ซูหรานหันกลับไป และเห็นว่าเป็นสามีตัวพ่อของเธอ เธอก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ เม็ดฝนตกกระทบร่มจนเกิดเสียงซ่า มีเพียงเสียงฝนเท่านั้นที่ล่องลอยอยู่ในอากาศจนกระทั่งถึงกลางดึก ฝนก็หยุดตก ซูหรานถึงได้ยอมตัดสินใจเดินจากไปทั้งสองยังไม่กลับเข้าเมืองในทันที แต่จองสองห้องในโรงแรมที่ใกล้ที่สุดแทนซูหรานเดินเข้ามาในห้องโดยไม่พูดอะไรสักคำ ประตูปิดลง ตั้งแต่ต้นจนจบฟู่จิ้นหานก็เดินตามเธอราวกับลูกสะใภ้ตัวน้อยจนกระทั่งเขาแยกจากซูหราน ฟู่จิ้นหานจึงกดหมายเลขโทรศัพท์หาฉินฟั่ง“ให้บริษัทชิงอวิ๋นตรวจสอบการตายของเย่ซิงหลาน......” ฟู่จิ้นหานเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้วแต่ปฏิกิริยาของซูหรานในวันนี้ กลับทำให้เขาอยากช่วยเธอค้นหาให้ชัดเจนหลังจากอธิบายเสร็จ ฟู่จิ้นหานก็กลับไม่ได้พักผ่อน แต่ไปซื้อเบียร์มาหนึ่งลังแทน
ผู้คนนับไม่ถ้วนรอบตัวมองดูเธอแต่ในเวลานี้ ซูหรานเพิกเฉยต่อความสนใจของทุกคนโดยสิ้นเชิง เธอนับเลขศูนย์อีกครั้งอย่างระมัดระวัง และปิดปากของเธอด้วยความตกใจห้าพันล้าน.....ห้าพันล้านจริง ๆ!แต่เงินมากมายขนาดนี้มาจากไหนกัน?ไม่นาน ความตกใจในดวงตาของซูหรานก็กลายเป็นความหวาดกลัว“เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว” ซูหรานวางโทรศัพท์ของเธอลง แล้วพูดกับสามีตัวพ่อของเธอที่นั่งอยู่โต๊ะตรงข้าม “เกิดเรื่องแล้ว ฉันต้องไปก่อนนะ”เธอต้องรีบไปที่ธนาคารให้เร็วที่สุด เพื่อตรวจสอบให้ชัดเจนว่าเงินก้อนนี้มายังไงกันแน่แต่ในขณะที่เธอกำลังจะไป ฟู่จิ้นหานก็คว้าเธอเอาไว้ปฏิกิริยาในแต่ละการเคลื่อนไหวของเธอเมื่อกี้ ล้วนอยู่ในสายตาของฟู่จิ้นหาน ในเวลานี้รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นมาในดวงตาของเขาลากซูหรานกลับมานั่งใหม่อีกครั้ง ฟู่จิ้นหานค่อยเปิดปากพูดออกมา “เรื่องอะไรถึงได้รีบร้อนขนาดนั้น? วันนี้ไม่ใช่วันครบรอบการเสียชีวิตของแม่พวกเราหรอกเหรอ? กินข้าวเช้าก่อน แล้วเดี๋ยวเราค่อยไปหาซื้อดอกไม้สวย ๆ ไปไหว้แม่กัน”ซูหราน “......”แม่ของเราเหรอ?แม่ของเธอเกี่ยวอะไรกับเขากัน? ทำไมถึงกลายเป็นแม่ของเราไปได้?แต่ในเวลานี้
“ก็คุณเป็นคนพูด แล้วให้ผมเป็นคนเขียนเองนี่ ส่วนลายนิ้วมือคุณก็เป็นคนประทับเอง นี่คุณสงสัยว่าผมเป็นคนปลอมสัญญาขึ้นมาเองอยู่งั้นเหรอ?”ขณะที่ฟู่จิ้นหานพูด ดวงตาของเขาก็ดูเศร้าสร้อย “ผมเคยบอกแล้ว ว่ารอให้คุณสร่างเมาก่อน แล้วค่อยคุยเรื่องสัญญากัน แต่คิดไม่ถึงว่าคุณยังจะมาสงสัยในตัวผมอีก ช่างเถอะ ในเมื่อคุณไม่ยอมรับ เช่นนั้นสัญญานี้คุณฉีกทิ้งไปเลยก็ได้ ถึงไม่มีสัญญานี้ ผมก็จะช่วยคุณอยู่ดี......”ฟู่จิ้นหานดึงสัญญากลับมาจากมือของซูหรานใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจราวกับว่าซูหรานทำผิดต่อเขาจริง ๆขณะที่ซูหรานเฝ้าดูอยู่นั้น ในใจก็เกิดความรู้สึกตำหนิตัวเองขึ้นมา ไม่นานเธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเพิ่งจะทำบาปที่ใหญ่มาก ๆ ลงไปเขาแค่อยากจะช่วยเธอ แต่ตัวเธอเองกลับมาสงสัยในตัวเขา......นอกจากนี้ เงินสองพันห้าร้อยล้านที่ต้องเตรียมตามคำขอของซูอิน เธอก็ยังขาดแคลนอยู่จริง ๆ บางทีเรื่องนี้อาจเป็นไปตามที่เขาพูดจริง ๆ ก็ได้ แล้วตัวเองก็คงเป็นคนยืนกรานที่จะทำสัญญานี้ขึ้นมาจริง ๆ พอเห็นว่าฟู่จิ้นหานกำลังจะฉีกสัญญา ซูหรานก็รีบหยุดเขาทันที “เดี๋ยวก่อน......”แววตาของฟู่จิ้นหานส่องประ
ทันทีที่ฟู่จิ้นหานสั่งการเสร็จ และในตอนที่เดินกลับไปหาซูหราน เขาก็เรียกรอยยิ้มกลับมาอยู่บนหน้าตามเดิม“ไปเถอะ ไปซื้อดอกไม้ให้แม่ของเรากัน” ฟู่จิ้นหานจับมือซูหรานซูหรานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแม่ของเราเหรอ?“นั่นแม่ของฉันต่างหาก!” ซูหรานพูดแก้คำพูดของเขาอย่างเอาจริงเอาจังฟู่จิ้นหานกลับเผยรอยยิ้มที่ดูไม่ได้สนใจออกมา “ใช่ เธอคือแม่ของคุณ......”แม่ของเธอก็ถือว่าเป็นแม่เขาด้วยไม่ใช่รึไง?เพราะงั้น การที่เขาเรียกว่าแม่ของเรา เขาก็ไม่ได้พูดผิดสักหน่อย!ทั้งสองมาถึงที่สุสาน ฟู่จิ้นหานนำดอกไม้ที่อยู่ในมือวางลงบนหลุมศพ ภาพที่อยู่บนหลุมศพ คือผู้หญิงที่สวยมาก ๆ คนหนึ่งดวงตาของซูหรานดูคล้ายกับเธอมากพูดให้ถูกก็คือ นอกจากซูหรานแล้ว เขาเองก็เคยเห็นผู้หญิงสองสามคนที่มีดวงตาคล้ายกันกับคนในภาพด้วยเช่นกันแต่ฟู่จิ้นหานก็ไม่ได้คิดอะไรมากทั้งสองยืนอยู่บริเวณหลุมศพนานสองนาน พักอยู่ที่สุสานเป็นเวลานานจนกระทั่งมีคนช่วยเหลือจึงกลับเข้าเมืองฟู่จิ้นฟานส่งซูหรานกลับไปที่เจินหลินย่วน จากนั้นก็รับสายของฉินฟั่ง“คุณชายครับ เชิญคนมาแล้วครับ”“อืม” ฟู่จิ้นหานตอบรับ แล้ววางสายโทรศัพท์ไปจากนั้นก็หาข้
คุณท่านเย่บ่นพึมพำ “เย่ เธอสกุลเย่......”แสงแห่งความคาดหวังในดวงตาของคุณท่านเย่ก็เริ่มหรี่ลงทีละนิดไม่ใช่เธอเธอเคยสาบานเอาไว้ ว่าชาตินี้เธอจะเป็นแค่ฉินเหยียนเท่านั้น ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลาย เธอก็จะไม่มีวันใช้นามสกุลเดียวกันกับเขาดังนั้น เธอจึงไม่สามารถเป็นเธอไปได้คุณท่านเย่สูดหายใจเข้าลึก โบกมือไล่ความผิดหวังในใจ แล้วมองดูซูหราน “แม่ของหนูอยู่ที่ไหนเหรอ?”ริมฝีปากของซูหรานกระตุก “เธอเสียแล้วค่ะ”คุณท่านเย่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับว่าเขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้เขาเหลือบมองซูหรานด้วยความไม่สบายใจ จากนั้นก็คว้าข้อมือของเธอ แล้วพูดว่า “มา นั่งลงสิ”“ลูกสาวฉันกับแม่ของเธอเกิดวันเดียวกันนี่ นี่ถือว่าเรามีวาสนาต่อกัน ในเมื่อโชคชะตากำหนดให้มาเจอกันแบบนี้ งั้นเราก็ฉลองวันเกิดให้พวกเธอด้วยกันดีไหม? เค้กก็มีแล้วด้วย” คุณท่านเย่เสนอ“ดีค่ะ” ซูหรานเองก็ไม่ปฏิเสธเธอยังอยากจะฉลองวันเกิดให้แม่ของเธออยู่ การที่ได้พบชายชราคนนี้ ก็ถือว่ามีวาสนาต่อกันซูหรานและคุณท่านเย่ช่วยกันแบ่งเค้ก จากนั้นก็จุดเทียนแสงเทียนสะท้อนใบหน้าของคนทั้งสอง ชายชราและหญิงสาวต่างก็จ้องมองไปยังเปลวเทียน ร
เสียงต่อยและเสียงเตะมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องของซูจี้ไห่ ใช้เวลานานมากกว่าจะหยุดลงหากไม่ใช่เพราะฟู่จิ้นหานเห็นแก่หน้าซูหราน เขาก็ไม่รังเกียจที่จะจัดการไปอีกสักพักฟู่จิ้นหานโบกมือของเขา“พอแล้ว” ฉินฟั่งสั่งให้บอดี้การ์ดพวกนั้นหยุดจากนั้นเขาก็เดินตามฟู่จิ้นหานออกจากห้องไป“คุณชาย จะจัดการกับเขายังไงครับ?” ฉินฟั่งถามออกไปอย่างระมัดระวังฟู่จิ้นหานยืดแขนเสื้อของเขาออก แล้วยิ้มเบา ๆ “โยนมันทิ้งที่ไหนสักที่ เดี๋ยวก็กลับบ้านได้เองนั้นแหละ แล้วก็......”ฟู่จิ้นหานก็นึกเรื่องเงินสองพันห้าร้อยล้านที่ซูหรานโอนให้ซูจี้ไห่ขึ้นมาได้ บริษัทชิงอวิ๋นมีหลายวิธีที่จะทำให้ซูจี้ไห่คายเงินสองพันห้าร้อยล้านนั่นออกมาได้ แต่ก็ไม่ควรทำให้ซูจี้ไห่รู้ว่าคนที่ทุบตีเขาวันนี้เกี่ยวข้องกับซูหรานฟู่จิ้นหานขมวดคิ้ว และในไม่ช้าเขาก็คิดวิธีออก“ล่อมันโดยใช้ชื่อของคุณชายสามฟู่ ทำให้ซูจี้ไห่เข้าตลาดหุ้นซะ”เงินสองพันห้าร้อยล้านที่เขาแย่งมาจากซูหราน ฟู่จิ้นหานจะทำให้เขาคายออกมาไม่ให้ขาดเลยสักบาทเดียว!ไม่นาน ซูจี้ไห่ก็ถูกยัดใส่กระสอบอีกครั้ง สิบนาทีต่อมา เขาก็ถูกยัดเข้าไปในรถ อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็หยุดอยู่
“ได้”หลังจากนั้นไม่นาน ซูหรานดูเหมือนว่าจะยอมให้สัญญา จึงได้ตอบรับฟู่จิ้นหานไฟห้องฉุกเฉินยังคงเปิดอยู่หลังจากที่ฟู่จิ้นหานรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว เขาก็โทรหาแพทย์ชื่อดังจากโรงพยาบาลซินเหอหลังจากได้รับการช่วยเหลือ ชายชราก็รู้สึกตัวชายชราถูกย้ายไปยังห้องไอซียู ซูหรานเพิ่งจะจัดการขั้นตอนรับผู้ป่วยของโรงพยาบาลเสร็จ เย่ถิงเซินเองก็ตามตัวเขาจนเจอภายในวอร์ด ฟู่จิ้นหานมองไปยังคุณท่านเย่ที่นอนอยู่บนเตียง มองแค่แววเดียวก็รู้ตัวตนของเขาได้ในทันทีเขาคิดไม่ถึงว่าคุณท่านเย่จะมาที่ไห่เฉิงยิ่งไปกว่านั้น คิดไม่ถึงว่าคนที่ซูหรานพูดถึง คนที่แบ่งเค้กก้อนเดียวกันกับเธอเพื่อฉลองวันเกิดให้ลูกสาวจะเป็นคุณท่านเย่“คุณปู่ครับ......”เย่ถิงเซินรีบพุ่งเข้าประตูไปทันที และเห็นคนที่อยู่บนเตียงตาปิดสนิท เขาก็ร้องเรียกสองสามคำด้วยเสียงต่ำ แต่กลับไม่มีการตอบสนองใด ๆจนกระทั่งเขาแน่ใจว่าเครื่องตรวจวัดชีพจรเป็นปกติดี เขาถึงได้โล่งใจขึ้นมาบ้างจากนั้นเขาก็เห็นว่าฟู่จิ้นหานอยู่ในห้องพักผู้ป่วยด้วย ความประหลาดใจก็ปรากฏในดวงตาของเขา“นายเองเหรอ? นายมาอยู่นี่ได้ไง?”เย่ถิงเซินแทบจะเปิดโหมดป้องกันในทันทีที
เย่ถิงเซินและเย่ซือเหยียนต่างก็พากันตกตะลึงทั้งสองคนมองหน้ากัน เย่ซือเหยียนยังไม่เข้าใจสถานการณ์ที่ชัดเจนด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เมื่อกี้เธอกำลังจะบอกกับคุณท่านเย่ ว่าเธอก็คือหลานสาวของเขาเองทันใดนั้นคุณท่านเย่ก็รู้สึกกังวลนิดหน่อย “ทำไมล่ะ? ยังไม่เต็มใจเหรอ? การเป็นหลานสาวของฉัน มันจะเป็นประโยชน์ต่อเธอหลายด้านเลยนะ”คุณท่านเย่ลองโยนข้อเสนอออกไป“ได้ค่ะ หนูจะเป็นหลานสาวของคุณปู่!” เย่ซือเหยียนคิดว่าคุณปู่น่าจะแค่อาการกำเริบ และยังไม่ได้สติกลับมาดีเท่าไหร่จึงทำได้แค่ดำเนินการตามความปรารถนาที่คุณท่านเย่ขอมาก็เท่านั้นเองผู้อาวุโสเย่ดีใจเป็นอย่างมาก เขารีบสั่งการกับเย่ถิงเซินในทันที“ดี ดี อาเซิน เธอไปเตรียมการได้เลย ฉันจะจัดงานเลี้ยงให้ยิ่งใหญ่ ให้ทุกคนได้รับรู้ ว่าฉันหาเธอพบแล้ว”“เธอ” ในที่นี้ทั้งเย่ถิงเซินและเย่ซือเหยียนก็รู้ดีว่าหมายถึงใครฉินเหยียน!ไม่ว่าจะเป็นอาเหยียนในอดีต หรือว่าเย่ซือเหยียนในตอนนี้ พวกเธอต่างก็มีโอกาสเข้ามาในตระกูลเย่ ทั้งหมดนั้นเพียงเพราะพวกเธอต่างก็มีดวงตาที่คล้ายกับฉินเหยียนมากก็เท่านั้นแววตาของคุณท่านเย่ที่มีต่อฉินเหยียน ได้สารภาพทุก
คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห
ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ
น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ
หน้าตาที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอของซูอินแข็งทื่อทันทีชั่วขณะหนึ่ง เหมือนว่าหน้ากากนั้นของเธอจะถูกเจาะจนทะลุ สีหน้าเธอดูไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ “พี่ซู พี่หมายความว่ายังไง?”“ฮึ หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ? น้องอินอิน เธอคงไม่คิดว่าทุกคนจะโง่กันหมดหรอกใช่ไหม? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอ ฉันก็เดาได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนยังไง ต่อหน้าก็แสร้งทำตัวไร้เดียงสาและอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง ใจกลับดำมืดเต็มไปด้วยแผนการ คุณสนุกกับการใช้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคน ฉันก็เลยเล่นตามน้ำกับเธอไป แกล้งทำเป็นเชื่อในความดีและความไร้เดียงสาของเธอ”เสียงของหยางซูดังกึกก้องทั่วทั้งศาลาไว้ทุกข์ซูอินฟังแล้วก็รู้สึกบาดหูเป็นพิเศษในตอนนี้ ใบหน้าที่เคยแสดงความไร้เดียงสาของเธอก็เริ่มมีความโกรธปรากฏขึ้นมานิดหน่อยที่อยางซูจะบอกก็คือ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อเธอ มันเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างนั้นน่ะเหรอ?แล้วที่เมื่อวานเขารับปากเธอว่าจะใช้เส้นสายเรียกทนายอู๋มาล่ะ มันเพื่ออะไรกัน?มีคนอื่นอยู่ด้วย ซูอินจึงไม่สะดวกที่จะถามออกมาแต่เมื่อเธอจ้องไปที่ตาของหยางซู กลับทำให้หยางซูเข้าใจในทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร และคิดจะ
ฟู่จิ้นหานก้มหน้าสบตากับซูหรานแววตาของเธอดูมั่นคง มือที่กำเสื้อตรงหน้าอกของเขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฟู่จิ้นหานรู้สึกกังวลในใจไม่หาย แต่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดขืนซูหรานได้ฟู่จิ้นหานวางเธอลง แต่แขนของเขายังคงโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ท่าทางที่เขาปกป้องเธอนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความคิดที่แตกต่างกันออกไปคนที่ตกใจและประหลาดใจที่สุด ก็คือเย่ซินฟู่จิ้นหาน......ผู้นำคนใหม่ของฟู่ซือกรุ๊ปคนนี้ เย่ซินเคยเห็นมาก่อนเขาจัดการกับฟู่ซือกรุ๊ปด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันในจิงเฉิง แค่เธอได้ยินก็รู้สึกขนลุกทุกคนต่างก็พูดกันว่าฟู่จิ้นหานเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แววตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ บ้างก็เหลือบมองไปยังอีกด้าน แต่แววตากลับเปลี่ยนเป็นเฉียบขาดในทันทีท่าทีที่ฟู่จิ้นหานปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้พิเศษมากจริง ๆเย่ซินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่จิ้นหาน และนึกถึงชื่อที่พวกเขาเพิ่งจะเรียกเธอขึ้นมาเมื่อกี้หรานหราน......ซูหราน......เธอคือหลานสาวที่คุณท่านรับอุปการะมา
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเสียงของผู้หญิงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ ได้รับการปรับแต่งมาอย่างละเอียดถึงจะฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร แต่ก็กลับฟังออกว่าบรรยากาศค่อนข้างจะเข้มข้นภายใต้เสียงร้องของหญิงสาว กระทั่งการพูดด้วยคำพูดที่ดูเปิดเผยต่าง ๆ ทำให้คนที่อยู่ ณ ตรงนั้นแค่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้วซูอินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย และแอบบ่นลินเยว่เยว่ที่ทำการแปลงเสียง แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ต่อให้จะฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของซูหราน แต่ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นซูหราน ยังไงก็มีผลลัพธ์เดียวกัน!ซูอินเหลือบมองไปที่เย่ถิงเซินเธออยากเห็นมากที่สุด ก็คือปฏิกิริยาของเย่ถิงเซินหลังจากที่เขาเห็นว่าคนในคลิปคือซูหราน แต่เย่ถิงเซินเพียงแค่ขมวดคิ้ว และมีสีหน้าที่ดูไม่พอใจเท่านั้น เขากลับไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาสักทีดูเหมือนว่าเย่ซินจะตกใจกับภาพที่เธอเห็นมาก เธอจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างงงงวยภายในห้องไว้ทุกข์ เสียงของหญิงสาวยังคงดังกึกก้องอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาด ก็มีคนที่สองที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อสักครู่นี้อ่า......เสียงที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ดัง
“พวกเขาจะทำอะไร?”ในหัวเย่ซือเหยียนยังคงคิดไม่ตก ไม่สามารถคาดเดาภาพรวมของเรื่องราวได้เลยแต่เธอก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง: หากคุณท่านยังไม่ตายจริง ๆ เช่นนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้มันก็คือกับดักและกับดักนี้ ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อใครอย่างนั้นเหรอ?เย่ซิน? ตัวเธอ? หรือว่า......ซูอิน?เย่ซือเหยียนรู้สึกโชคดีที่เธอค้นพบเรื่องนี้ได้ก่อน ไม่เช่นนั้น เธอก็อาจจะตกหลุมพรางไปด้วยส่วนซูอิน......ความเกลียดชังสะสมอยู่ในดวงตาของเย่ซือเหยียนไม่ว่ากับดักนี้จะถูกจัดเตรียมเอาไว้สำหรับใครก็ตาม วันนี้ก็ยังถือว่าเป็นโอกาสที่ดีในตอนนั้นแทบจะในทันที เย่ซือเหยียนโทรหาสายสายหนึ่ง และสั่งการกับคนที่อยู่ปลายสายหนึ่งประโยค หลังจากวางสาย ในใจเย่ซือเหยียนก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป......ในขณะเดียวกัน ณ ศาลาไว้ทุกข์ ซูอินยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวังกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นอาการเป็นลมของเย่ซือเหยียนทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมากรอจนกระทั่งพ่อบ้านจัดแจงให้คนพาเย่ซือเหยียนออกไป ซูอินก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ทนายอู๋ แต่สุดท้ายเธอก็รู้สึกกลัวว่าจะมีคนเห็นความลนลานของเธอ เธอจึงไม่กล้าพู
ดูเหมือนว่า ผู้ที่อยู่ในที่นั้นนอกจากท่านท่านเย่แล้ว ก็มีเพียงเย่ถิงเซินเท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้การกระทำนี้ ทำให้ซูอินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยต้องทำความเข้าใจก่อนว่า เธอคือผู้สืบทอดที่ถูกต้องตามกฎหมายของตระกูลเย่ และนอกจากนี้ ทนายความอู๋คนนี้เองก็เป็นพยานในการทำพินัยกรรมของคุณท่านเย่อีกด้วย เขาก็ควรจะรู้ว่าผู้ที่ได้รับผลประโยชน์จากพินัยกรรมของคุณท่านคือใครเขาควรถามเธอ และให้เธอเป็นผู้ตัดสินใจสิถึงจะถูกเขากลับถือหางให้เย่ถิงเซินเป็นตัวหลักแต่ไม่นาน ซูอินก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ที่ทนายอู๋คนนี้เป็นคนที่มีตาแต่ไร้แวว รอให้ประกาศพินัยกรรมออกมาก่อน ว่าเธอคือผู้สืบทอดทรัพย์สินของตระกูลเย่ จะทำให้คนเหล่านี้ต้องตื่นตระหนกอีกครั้งแน่นอน“เชิญทนายประกาศได้เลยครับ”คำพูดของเย่ถิงเซินแต่ละคำ ทั้งหนักแน่นและชัดเจนทนายความอู๋เปิดถุงเอกสารที่ปิดผนึกเอาไว้ท่ามกลางสายตาของทุกคน และนำพินัยกรรมที่อยู่ข้างในออกมา“ฉัน เย่ชิงเหอ ทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของฉัน จะถูกสืบทอดโดย......”ทนายความอู๋กำลังอ่านเนื้อหาของพินัยกรรม ทุกคนในศาลาไว้ทุกข์ต่างก็ตั้งใจฟัง และเมื่อถึงจุดนี้ สีหน้าของทุกค
“มันแน่นอนอยู่แล้ว”หยางซูจ้องมองไปที่ซูอิน เขาจะไม่บอกกับเธอ ว่าทนายคนนั้นได้อยู่ที่ไห่เฉิงเรียบร้อยแล้วทันทีที่คุณท่านกลับมาที่ไห่เฉิง ก็ได้ให้ทนายรีบมาที่นี่อย่างลับ ๆและการกระทำของซูอินในคืนนี้ ดูท่าแล้ว คุณท่านเองก็น่าจะมองสถานการณ์ออกตั้งแต่แรกแล้วเมื่อได้รับคำตอบที่แน่นอนจากหยางซู ซูอินก็ยิ่งมีความสุขมากกว่าเดิมเธอไม่กล้าที่จะลำพองตัวมากเกินไป เหมือนว่าเธอจะรู้สึกพอใจมาก จึงถอนหายใจออกมา “การที่สามารถทำตามความปรารถนาของคุณปู่ได้ ก็ถือเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณปู่ได้แล้วล่ะค่ะ”ซูอินลดสายตาลง ให้ดูเหมือนว่าเธอไม่มีความต้องการอะไรเลยจริง ๆแต่หยางซูกลับรู้จักธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้แล้วในที่สุดหยางซูก็ไม่สามารถอดทนต่อความเกลียดชังในใจได้ เขาจึงอ้างว่าตนรู้สึกเหนื่อย และต้องการพักผ่อน จึงขอให้ซูอินออกไปก่อนเมื่อกลับมาถึงห้อง ซูอินก็รีบวางแผนทุกอย่างที่เหลือทันทีเช้าวันถัดมา ทั้งวิลล่าก็เริ่มวุ่นวายตั้งแต่เช้าแล้วเมื่อวานได้มีการกำหนดให้เผาศพวันนี้ก่อนเริ่มการเผาศพ ก็ควรไปสักการะร่างของผู้เสียชีวิตเสียก่อนภายในโลงแก้วคุณท่านนอนอยู่ข้างใน ใบหน้าดูมีชีว