บทที่ 699

จากคำพูดที่อ่อนโยนของจ้านหยิน ทำให้ไห่ถงรู้สึกสบายใจ จึงยิ้มและพูด: "ถ้าอย่างนั้นฉันจะออกไปเปิดประตูให้แม่คุณเอง ถ้าแม่ของคุณตำหนิว่าฉันไม่ทำงานบ้าน อย่าตำหนิฉันเมื่อฉันทะเลาะกับแม่คุณ"

เธอไม่คิดว่าผู้หญิงควรทำงานบ้านทั้งหมดหลังแต่งงาน

หากแม่สามีเธอตำหนิเหมือนแม่โจวตำหนิพี่สาวเธอล่ะก็ เธอจะต้องเถียงกับแม่สามีอย่างแน่นอน

จ้านหยินยิ้มและพูดว่า "โอเค ฉันไม่ตำหนิคุณ ฉันยังเชื่อว่าแม่จะไม่พูดแบบนั้นกับคุณแน่"

แม้ว่าแม่ของเขาจะไม่ค่อยชอบไห่ถง แต่เธอก็จะพูดต่อหน้าเขาเท่านั้น เว้นแต่ไห่ถงจะทำอะไรเกินเลย ซึ่งในกรณีนี้แม่อาจจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอตรงๆ

ไห่ถงออกไปเปิดประตูให้แม่สามี

ถังจวินเย่เริ่มหงุดหงิดฃ แต่เธอไม่แสดงออกมา

ขณะเปิดประตู ไห่ถงขอโทษ “แม่คะ ขอโทษที่ให้รอค่ะ”

ถังจวินเย่ถามว่า "เธอกับจ้านหยินยังไม่ได้กินข้าวกันเหรอ?"

“ฉันยังไม่ได้กินข้าวเลยค่ะ ตอนนี้จ้านหยินกำลังผัดผักอยู่ในครัว”

ไห่ถงเปิดประตูบ้านและเห็นถังจวินเย่เดินเข้าไปข้างใน เธอถามตามสัญชาตญาณ: “แม่คะ คุณไม่ขับรถเข้าไปเหรอ?”

ถังจวินเย่ชะงัก คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด: "ฉันจะมาหาพวกเธอเท่านั้นแหละ อีกสักพักฉันก็กลับแล้ว