ไห่ถงชี้ไปที่ประตู แล้วพูดเสียงเย็น "ปู่ ประตูร้านอยู่ตรงนั้น กรุณาลุกขึ้น หันกลับแล้วเดินออกไป!""เรื่องของพี่ฉัน ไม่ต้องให้พวกปู่มายุ่ง!""อีกอย่างพวกเขามาหาฉันตั้งไม่รู้กี่ครั้งแล้ว ฉันพูดอะไรไป พวกเขาก็เข้าใจดี ไม่อยากขอโทษด้วยใจจริง แล้วยังเล่นตุกติกด้วยการให้ฉันคืนดีกับพวกปู่ สรุปแล้วใครกันแน่ที่ผิด?"ชายชราไห่เห็นว่าไห่ถงไม่ฟังคำโน้มน้าว ก็พูดกับจ้านหยินอย่างโมโห "ไอ้หนุ่ม เห็นแล้วใช่ไหม มันไม่ให้ครอบครัวช่วยหนุนหลัง ถ้านายอยากจะรังแกเธอยังไงก็ตาม ไม่ต้องห่วงว่าพวกเราจะมาคิดบัญชีกับนาย"จ้านหยินอยากจะจับตาแก่คนนี้โยนออกไปซะจริงไม่เคยเห็นคนเป็นปู่แบบนี้เลยต่อให้จะไม่ชอบหลานสาวตัวเอง ก็ไม่น่าจะพูดจาแบบนี้เขาพูดเสียงเย็น "ผมขอเธอเป็นเมียเพราะอยากจะพาไปเลี้ยงดูที่บ้านอย่างดี ไม่ใช่ขอแต่งเข้าบ้านไปรังแก ผู้ชายที่ข่มเหงเมียตัวเองจะเรียกว่าเป็นผู้ชายอยู่หรือไง?""พวกปู่จะกลับไปเองหรือให้ฉันใช้ไม้กวาดไล่ออกไป?"ไห่ถงเองก็โมโหปู่จนเดือดปุดๆแล้วคนพวกนี้มักจะพูดเพียงลมปากว่าอยากคืนดีกับเธอ แต่สิ่งที่ทำ กับคำพูดที่พูดออกมา กลับไม่มีความสำนึกผิดเลยแม้แต่น้อย ก็ยังคิดว่าเธอเป็นฝ
"ทำไมพวกเขาถึงมาพูดแทนพวกสารเลวโจวได้?" เซินเสี่ยวจวินพูดด้วยความสงสัย "ครอบครัวโจวให้ผลประโยชน์กับพวกเขาหรอ?"ไห่ถงแค่นหัวเราะ "พี่ฉันกับโจวหงหลินเซ็นสัญญาหย่ากันใหม่แล้ว อ้างอิงจากข้อตกลงการหย่า โจวหงหลินต้องให้พี่สาวฉันห้าล้านกว่าบาท คิดๆดูแม่โจวคงจะหวงเงินมากล่ะสิ ถึงได้คิดแผนการที่จะให้ปู่ฉันมาช่วยพูดให้"ถึงยังไงถ้าว่ากันในนาม ครอบครัวนั้นก็เป็นญาติแท้ๆของพวกเธอสองพี่น้อง"ไม่รู้ว่าแม่โจวให้เงินปู่ฉันเท่าไหร่? แต่เงินก้อนนั้นก็เหมือนเอาไปทิ้งฟรีๆ ทีปกติเวลารังแกพี่สาวฉันล่ะ ฉลาดเป็นกรด แต่กลับทำเรื่องโง่เง่าแบบนี้ออกมาได้ คงจะร้อนรนจนเสียสติไปแล้วล่ะมั้ง"ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ตอนนั้นจะทำแบบนั้นทำไม?"จ้านหยิน ไม่มีอะไรแล้วล่ะ คุณรีบไปทำงานเถอะ"เมื่อพวกปู่กลับ ไห่ถงก็เร่งให้สามีของเธอไปทำงานทันทีจ้านหยินมาที่นี่เป็นเพื่อน ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะไห่ถงของเขามีทักษะการต่อสู้เป็นเลิศ โดยปกติแล้วเขาไม่เคยต้องเสียแรงนายน้อยท่าหนึ่ง หลังจากถูกเมียไล่ จึงออกไปด้วยท่าทางฟึดฟัดจ้านหยินที่กลับมาที่บริษัท ก็โทรหาอาชีเมื่ออาชีดรับสาย เขาก็ออกคำสั่งเสียงต่ำ "อาชี ตอนบ่ายนายเรียกใ
ไห่ถงอุ้มหลานชายที่กำลังหลับสนิท ถามพี่สาวว่า "พี่ กินข้าวมาหรือยัง?""ยัง พอป้อนหยางหยางสร็จ พี่ก็มาเลย ของของพี่ก็เก็บมาเกือบหมดแล้ว หนังสือหย่าได้มาเมื่อไหร่ ถงถง พี่รบกวนเธอขับรถไปช่วยพี่ย้ายของทีนะ""ช่วงเช้าพี่ไปหาบ้านเช่ามาแล้ว อยู่ไม่ไกลจากบ้านเธอ เดินทางก็สะดวก แค่ยังไม่ได้เก็บกวาดความสะอาด รอพี่ดำเนินเรื่องเสร็จ ค่อยมาทำก็แล้วกัน"ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือทำเอาหนังสือหย่ามาให้ได้ก่อนเดี๋ยวจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นซะก่อน"พี่อยู่กินข้าวที่ร้านฉันก่อน พักสักหน่อย แล้วฉันจะไปส่งพี่ที่ธนาคารรอโจวหงหลิน ฉันไปเป็นเพื่อน รอจนกว่าเขาจะโอนเงินเป็นชื่อพี่ก่อน แล้วฉันค่อยกลับ"ไห่หลิงยังอยากปฏิเสธ แต่คุณยายจ้านพูดว่า "ไห่หลิง ให้ถงถงไปเป็นเพื่อนหนูเถอะ หนูไปคนเดียว พวกเราก็ไม่สบายใจ ครอบครัวนั้นหน้าด้านยิ่งกว่าอะไร ใครจะรู้ว่าจะเล่นตุกติกอะไรอีก"คุณยายจ้านพูดกับไห่ถงอีกว่า "ถงถง รอให้พี่สาวของหนูได้รับส่วนแบ่งทรัพย์สินแล้ว หนูก็ขับรถไปส่งพี่ที่สำนักทะเบียน ป้องกันไอ้แซ่โจวนั่น คนบางคนน่ะมันจิตใจโหดเหี้ยม ขนาดจะหย่าแล้ว ก็ยังทำเรื่องรุนแรงได้อยู่""หนูเป็นมวย ตามไปด้วย หนูสบายใ
คุณยายจ้านเกือบจะสำลักข้าวในปากตายยัยเสี่ยวจวินคนนี้จะให้แม่พริกขี้หนูตระกูลชางออกโรงทำไม?ถ้าซางเสี่ยวเฟยมา แม้แต่หญิงชราอย่างเธอก็ไปร่วมวงด้วยไม่ได้แล้วอีกทั้ง คนที่จ้านหยินส่งมาจะต้องเป็นทีมบอดี้การ์ดของเขาแน่ ซางเสี่ยวเฟยที่เป็นติ่งอันดับหนึ่งของจ้านหยิน ไม่ได้เหมือนไห่ถงที่จะจำหน้าบอดี้การ์ดไม่ได้ ซางเสี่ยวเฟยจำได้แน่ถึงตอนนั้นสถานการณ์คงจบไม่สวยแต่โชคดีที่ คำพูดของไห่ถงทำให้คุณยายจ้านสบายใจได้ไห่ถงว่า "เรื่องหยาบคายแบบนี้ ไม่เรียกเสี่ยวเฟยจะดีกว่า เธอเป็นคุณหนูมีชาติตระกูล คงจะไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ กลัวว่าจะทำเธอตกใจเอา"ซางเสี่ยวเฟย "...คนอย่าซางเสี่ยวเฟยยังมีเหตุการณ์อะไรที่ไม่เคยเจอ? ฉันใจกล้าบ้าบิ่นมากนะ!"น่าเสียดายที่ลูกพี่ลูกน้องสาวปัดเธอออกไป ไม่ให้เธอเข้าร่วมวงด้วย"ฉันว่าให้มีกันแค่นี้ก็พอแล้วล่ะ"ไห่ถงพูดแบบนี้ก็เพราะไม่อยากรบกวนพวกพี่น้องของเพื่อนสนิท"ต้องทำเร็วๆ ถ้าช้าเกินไปล่ะก็ คืนนี้คงไม่สามารถรื้อของทุกอย่างไปได้ ถงถง เราสองคนเป็นอะไรกัน เธอไม่ต้องมาเกรงใจฉันหรอก ฉันจะโทรหาญาติพี่ชายฉันเดี๋ยวนี้ พี่ชายฉันรับเหมาก่อสร้าง คนงานพวกนั้นของเขานั่น
ไห่หลิงรู้ว่าน้องสาวหัวเราะอะไร เธอว่า "ไม่ต้องสนใจหรอกว่าพวกนั้นจะเข้ากันได้หรือเปล่า หย่ากันแล้ว พี่กับโจวหงหลินก็ไม่เกี่ยวข้องกันอีก"เงียบไปชั่วอึดใจ เธอก็พูด "พี่เดาว่าคงอยู่กันไม่สงบสุข""แบบนั้นสิดี สมน้ำหน้า!"ไห่ถงยอมรับว่าตัวเองในตอนนี้ใจร้ายนิดหน่อย ตั้งตารอหลังจากที่โจวหงหลินหย่าแล้ว ครอบครัวพวกเขาก็อยู่กันอย่างไม่เป็นสุขหวังว่าเย่เจียนีจะแผลงฤทธิ์ให้เต็มที่หน่อย สร้างความวุ่นวายให้ครอบครัวโจว จัดการกับโจวหงอิงให้ตายไปข้างไห่หลิงไม่ได้รับสายจองโจวหงอิง โจวหงอิงจึงเปลี่ยนมาส่งsmsหาไห่หลิง เพราะในไลน์นั้น ไห่หลิงบล็อคพวกเขาไปหมดแล้ว เหลือไว้แค่โจวหงหลินสำหรับคุยเรื่องหย่าเท่านั้นขอแค่ได้หนังสือหย่ามาเมื่อไหร่ ไลน์ของโจวหงหลินก็จะถูกไห่หลิงบล็อคเข้าบัญชีดำไปร้อยปีไห่หลิงได้รับsmsที่โจวหงอิงส่งมา แล้วก็ลบทิ้งไปทั้งที่ยังไม่ได้อ่านจากนั้นจึงบล็อคเบอร์โทรศัพท์ของโจวหงอิง ไม่อยากได้รับสายโทรเข้าหรือข้อความจากพี่สามีคนนี้อีกอีกไม่นาน โจวหงอิงก็จะไม่ใช่พี่สามีของเธออีกแล้วโทรศัพท์ของไห่ถงก็ดังขึ้นเช่นกัน เธอนึกว่าครอบครัวโจวสารเลวนั่นเห็นว่าพี่สาวไม่รับสาย ก็เลยหันม
แม้นายน้อยท่านหนึ่งจะเคยพูดว่าได้รับการสั่งสอนเรื่องงานบ้านงานเรือนเพื่อการดำรงชีวิต แต่ก็ไม่เคยรับบทเป็นพนักงานทำความสะอาดมาก่อนเมื่อถูกคนเป็นเมียสั่งงาน นอกจากเขาจะไม่โกรธแล้ว ยังเต็มใจอีกด้วย"ได้ ผมเลิกงานแล้วจะไป ถึงตอนนั้นคุณส่งโลเคชั่นบ้านพี่สาวให้ผม อย่าลืมทำอาหารเผื่อผมด้วยล่ะ""อืม""จ้านหยิน ขอบคุณนะคะ"ไห่หลิงขอบคุณต่อน้องเขยถ้าไม่ใช่เพราะมีน้องสาวกับน้องเขยคอยซัพพอร์ตเธออยู่เบื้องหลัง เธอก็คงไม่อาจบรรลุฉันทามติกับโจวหงหลินได้ในระยะเวลาสั้นๆ และหย่าอย่างสันติ"พี่ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจครับ"ถึงอย่างนั้นไห่หลิงก็ตื้นตันมากอยู่ดีพอวางสายไปแล้ว เธอก็พูดตามแพทเทิร์นประจำ "ถงถง จ้านหยินเป็นผู้ชายที่ดีมาก เธอต้องทำดีกับเขานะ""พี่ หูฉันชาจนเหน็บกินแล้ว เลิกพูดซะทีเถอะ"ได้ยินแต่ประโยคนี้ทุกรอบไห่หลิงก็หัวเราะเธอก็แค่พูดไปตามความเคยชินสิบนาทีต่อมา ก็ถึงหน้าธนาคารที่โจวหงหลินบอกโจวหงหลินกับพ่อแม่ของเขาก็อยู่ด้วยคงเพราะโจวหงอิงลางานไม่ได้มั้ง ก็เลยไม่ได้มาเมื่อเห็นไห่หลิงมาถึง แม่โจวก็ยิ้มแย้มต้อนรับราวกับกำลังต้อนรับลูกสะใภ้คนใหม่ก็ไม่ปาน ท
ไม่รู้ว่าเพื่อรักษาเงินห้าล้านกว่าบาทที่ต้องแบ่งให้เธอ แม่โจวควักเงินกี่หมื่นให้ปู่เป็นค่ามาช่วยพูด?ต่ำกว่าแสนห้า เดาว่าปู่ของเธอคงไม่รับปากหรอกมั้งคนพวกนี้ สมควรแล้วไห่ถงยังตั้งตารออย่างชั่วร้ายว่าแม่โจวจะไปเอาเงินคืนจากปู่ จากนั้นทั้งสองครอบครัวบัดซบก็ทำการแหกกันเองอืม เธอร้ายขึ้นเรื่อยๆ คุณจ้านจะรังเกียจเธอไหมนะ?จ้านหยิน "ผมไม่รังเกียจเลย ผมชอบที่คุณเป็นแบบนี้นี่แหละ!""แม่"โจวหงหลินสาวเท้าเข้ามารวดเร็ว ดึงผู้เป็นแม่ออกมา แล้วหันหน้าไปพูดกับพ่อว่า "พ่อ ดูแม่ดีๆหน่อย"แม่โจวสะบัดมือของเขาออก วินาทีต่อมากลับหยิกแขนของเขา ทั้งหยิกทั้งด่า "เพราะแกนั่นแหละไอ้ลูกบ้า ทำลายครอบครัวดีๆจนบ้านแตกสาแหรกขาดหมด"จากนั้น เธอก็หย่อนก้นนั่งลงบนพื้น ทั้งทุบทั้งตีกระเบื้อง และแหกปากร้องไห้ตำหนิลูกชายจนโจวหงหลินยังรู้สึกเอือมระอาที่แม่ของเขาน่าขายหน้าแบบนี้สีหน้าของเขาตอนนี้ดูไม่ได้ทั้งเขียวทั้งแดงพ่อโจวเดินมาประคองภรรยาขึ้น สีหน้าก็ดูไม่ได้เช่นกัน แล้วกล่อมภรรยาว่า "คุณ เลิกโวยวายเถอะ เรื่องนี้มันไม่มีทางย้อนกลับไปได้แล้ว"แล้วเขาก็หันมาพูดกับไห่หลิงซึ่งมองภาพตรงหน้าด้วยความเรี
"ต่อไปถ้าพวกคุณอยากเจอหยางหยาง ก็โทรหาฉัน ฉันจะพาหยางหยางไปส่งที่บ้านพ่อแม่คุณ แต่พวกคุณต้องพาหยางหยางลับมาส่งให้ตรงเวลา"นี่เป็นสิ่งที่ไห่หลิงรับปากกับเย่เจียนีไว้ ว่าจะไม่ใช้เด็กมาเป็นเครื่องมือทำลายความสัมพันธ์ของเย่เจียนีับโจวหงหลินและจะพยายามไม่มาเจอโจวหงหลินหลังจากที่หย่ากันแล้ว"ได้"โจวหงหลินไม่มีข้อโต้แย้ง"ตอนนี้พวกเราไปจัดการเรื่องที่สำนักทะเบียน ฉันลางานมา หลังจากดำเนินงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต้องกลับบริษัทไปทำงานต่อ"ตอนนี้ในใจของโจวหงหลินก็สงบเช่นกันไห่หลิงกลับมาที่รถของน้องสาว จากนั้นมุ่งหน้าไปที่สำนักทะเบียนพร้อมน้องส่วนโจวหงหลินได้พาพ่อกับแม่มาด้วย โดยขับรถตามหลังรถของไห่ถงตอนอยู่ในรถแม่โจวยังร้องไห้อยู่สักพักซึ่งโดนสามีตำหนิชุดใหญ่ จึงตระหนักได้ว่าไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว แม่โจวก็เช็ดน้ำตา แล้วพูดกับลูกชายว่า "อีกเดี๋ยวพอจัดการเรื่องหย่าเสร็จ แกก็ให้ไห่หลิงกลับไปเก็บข้าวของ แล้วย้ายออกไปซะ อย่าให้อยู่ต่ออีกแม้ต่คืนเดียว""ฉันกับพ่อแกจะกลับบ้านนอกเมืองก่อน เพราะต้องกลับไปเก็บของเหมือนกัน แล้วจะย้ายเข้ามาอยู่กับแก ปีนี้พวกเราอยู่ฉลองตรุษจีนในเม