คุณยายจ้านเกือบจะสำลักข้าวในปากตายยัยเสี่ยวจวินคนนี้จะให้แม่พริกขี้หนูตระกูลชางออกโรงทำไม?ถ้าซางเสี่ยวเฟยมา แม้แต่หญิงชราอย่างเธอก็ไปร่วมวงด้วยไม่ได้แล้วอีกทั้ง คนที่จ้านหยินส่งมาจะต้องเป็นทีมบอดี้การ์ดของเขาแน่ ซางเสี่ยวเฟยที่เป็นติ่งอันดับหนึ่งของจ้านหยิน ไม่ได้เหมือนไห่ถงที่จะจำหน้าบอดี้การ์ดไม่ได้ ซางเสี่ยวเฟยจำได้แน่ถึงตอนนั้นสถานการณ์คงจบไม่สวยแต่โชคดีที่ คำพูดของไห่ถงทำให้คุณยายจ้านสบายใจได้ไห่ถงว่า "เรื่องหยาบคายแบบนี้ ไม่เรียกเสี่ยวเฟยจะดีกว่า เธอเป็นคุณหนูมีชาติตระกูล คงจะไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้ กลัวว่าจะทำเธอตกใจเอา"ซางเสี่ยวเฟย "...คนอย่าซางเสี่ยวเฟยยังมีเหตุการณ์อะไรที่ไม่เคยเจอ? ฉันใจกล้าบ้าบิ่นมากนะ!"น่าเสียดายที่ลูกพี่ลูกน้องสาวปัดเธอออกไป ไม่ให้เธอเข้าร่วมวงด้วย"ฉันว่าให้มีกันแค่นี้ก็พอแล้วล่ะ"ไห่ถงพูดแบบนี้ก็เพราะไม่อยากรบกวนพวกพี่น้องของเพื่อนสนิท"ต้องทำเร็วๆ ถ้าช้าเกินไปล่ะก็ คืนนี้คงไม่สามารถรื้อของทุกอย่างไปได้ ถงถง เราสองคนเป็นอะไรกัน เธอไม่ต้องมาเกรงใจฉันหรอก ฉันจะโทรหาญาติพี่ชายฉันเดี๋ยวนี้ พี่ชายฉันรับเหมาก่อสร้าง คนงานพวกนั้นของเขานั่น
ไห่หลิงรู้ว่าน้องสาวหัวเราะอะไร เธอว่า "ไม่ต้องสนใจหรอกว่าพวกนั้นจะเข้ากันได้หรือเปล่า หย่ากันแล้ว พี่กับโจวหงหลินก็ไม่เกี่ยวข้องกันอีก"เงียบไปชั่วอึดใจ เธอก็พูด "พี่เดาว่าคงอยู่กันไม่สงบสุข""แบบนั้นสิดี สมน้ำหน้า!"ไห่ถงยอมรับว่าตัวเองในตอนนี้ใจร้ายนิดหน่อย ตั้งตารอหลังจากที่โจวหงหลินหย่าแล้ว ครอบครัวพวกเขาก็อยู่กันอย่างไม่เป็นสุขหวังว่าเย่เจียนีจะแผลงฤทธิ์ให้เต็มที่หน่อย สร้างความวุ่นวายให้ครอบครัวโจว จัดการกับโจวหงอิงให้ตายไปข้างไห่หลิงไม่ได้รับสายจองโจวหงอิง โจวหงอิงจึงเปลี่ยนมาส่งsmsหาไห่หลิง เพราะในไลน์นั้น ไห่หลิงบล็อคพวกเขาไปหมดแล้ว เหลือไว้แค่โจวหงหลินสำหรับคุยเรื่องหย่าเท่านั้นขอแค่ได้หนังสือหย่ามาเมื่อไหร่ ไลน์ของโจวหงหลินก็จะถูกไห่หลิงบล็อคเข้าบัญชีดำไปร้อยปีไห่หลิงได้รับsmsที่โจวหงอิงส่งมา แล้วก็ลบทิ้งไปทั้งที่ยังไม่ได้อ่านจากนั้นจึงบล็อคเบอร์โทรศัพท์ของโจวหงอิง ไม่อยากได้รับสายโทรเข้าหรือข้อความจากพี่สามีคนนี้อีกอีกไม่นาน โจวหงอิงก็จะไม่ใช่พี่สามีของเธออีกแล้วโทรศัพท์ของไห่ถงก็ดังขึ้นเช่นกัน เธอนึกว่าครอบครัวโจวสารเลวนั่นเห็นว่าพี่สาวไม่รับสาย ก็เลยหันม
แม้นายน้อยท่านหนึ่งจะเคยพูดว่าได้รับการสั่งสอนเรื่องงานบ้านงานเรือนเพื่อการดำรงชีวิต แต่ก็ไม่เคยรับบทเป็นพนักงานทำความสะอาดมาก่อนเมื่อถูกคนเป็นเมียสั่งงาน นอกจากเขาจะไม่โกรธแล้ว ยังเต็มใจอีกด้วย"ได้ ผมเลิกงานแล้วจะไป ถึงตอนนั้นคุณส่งโลเคชั่นบ้านพี่สาวให้ผม อย่าลืมทำอาหารเผื่อผมด้วยล่ะ""อืม""จ้านหยิน ขอบคุณนะคะ"ไห่หลิงขอบคุณต่อน้องเขยถ้าไม่ใช่เพราะมีน้องสาวกับน้องเขยคอยซัพพอร์ตเธออยู่เบื้องหลัง เธอก็คงไม่อาจบรรลุฉันทามติกับโจวหงหลินได้ในระยะเวลาสั้นๆ และหย่าอย่างสันติ"พี่ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจครับ"ถึงอย่างนั้นไห่หลิงก็ตื้นตันมากอยู่ดีพอวางสายไปแล้ว เธอก็พูดตามแพทเทิร์นประจำ "ถงถง จ้านหยินเป็นผู้ชายที่ดีมาก เธอต้องทำดีกับเขานะ""พี่ หูฉันชาจนเหน็บกินแล้ว เลิกพูดซะทีเถอะ"ได้ยินแต่ประโยคนี้ทุกรอบไห่หลิงก็หัวเราะเธอก็แค่พูดไปตามความเคยชินสิบนาทีต่อมา ก็ถึงหน้าธนาคารที่โจวหงหลินบอกโจวหงหลินกับพ่อแม่ของเขาก็อยู่ด้วยคงเพราะโจวหงอิงลางานไม่ได้มั้ง ก็เลยไม่ได้มาเมื่อเห็นไห่หลิงมาถึง แม่โจวก็ยิ้มแย้มต้อนรับราวกับกำลังต้อนรับลูกสะใภ้คนใหม่ก็ไม่ปาน ท
ไม่รู้ว่าเพื่อรักษาเงินห้าล้านกว่าบาทที่ต้องแบ่งให้เธอ แม่โจวควักเงินกี่หมื่นให้ปู่เป็นค่ามาช่วยพูด?ต่ำกว่าแสนห้า เดาว่าปู่ของเธอคงไม่รับปากหรอกมั้งคนพวกนี้ สมควรแล้วไห่ถงยังตั้งตารออย่างชั่วร้ายว่าแม่โจวจะไปเอาเงินคืนจากปู่ จากนั้นทั้งสองครอบครัวบัดซบก็ทำการแหกกันเองอืม เธอร้ายขึ้นเรื่อยๆ คุณจ้านจะรังเกียจเธอไหมนะ?จ้านหยิน "ผมไม่รังเกียจเลย ผมชอบที่คุณเป็นแบบนี้นี่แหละ!""แม่"โจวหงหลินสาวเท้าเข้ามารวดเร็ว ดึงผู้เป็นแม่ออกมา แล้วหันหน้าไปพูดกับพ่อว่า "พ่อ ดูแม่ดีๆหน่อย"แม่โจวสะบัดมือของเขาออก วินาทีต่อมากลับหยิกแขนของเขา ทั้งหยิกทั้งด่า "เพราะแกนั่นแหละไอ้ลูกบ้า ทำลายครอบครัวดีๆจนบ้านแตกสาแหรกขาดหมด"จากนั้น เธอก็หย่อนก้นนั่งลงบนพื้น ทั้งทุบทั้งตีกระเบื้อง และแหกปากร้องไห้ตำหนิลูกชายจนโจวหงหลินยังรู้สึกเอือมระอาที่แม่ของเขาน่าขายหน้าแบบนี้สีหน้าของเขาตอนนี้ดูไม่ได้ทั้งเขียวทั้งแดงพ่อโจวเดินมาประคองภรรยาขึ้น สีหน้าก็ดูไม่ได้เช่นกัน แล้วกล่อมภรรยาว่า "คุณ เลิกโวยวายเถอะ เรื่องนี้มันไม่มีทางย้อนกลับไปได้แล้ว"แล้วเขาก็หันมาพูดกับไห่หลิงซึ่งมองภาพตรงหน้าด้วยความเรี
"ต่อไปถ้าพวกคุณอยากเจอหยางหยาง ก็โทรหาฉัน ฉันจะพาหยางหยางไปส่งที่บ้านพ่อแม่คุณ แต่พวกคุณต้องพาหยางหยางลับมาส่งให้ตรงเวลา"นี่เป็นสิ่งที่ไห่หลิงรับปากกับเย่เจียนีไว้ ว่าจะไม่ใช้เด็กมาเป็นเครื่องมือทำลายความสัมพันธ์ของเย่เจียนีับโจวหงหลินและจะพยายามไม่มาเจอโจวหงหลินหลังจากที่หย่ากันแล้ว"ได้"โจวหงหลินไม่มีข้อโต้แย้ง"ตอนนี้พวกเราไปจัดการเรื่องที่สำนักทะเบียน ฉันลางานมา หลังจากดำเนินงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต้องกลับบริษัทไปทำงานต่อ"ตอนนี้ในใจของโจวหงหลินก็สงบเช่นกันไห่หลิงกลับมาที่รถของน้องสาว จากนั้นมุ่งหน้าไปที่สำนักทะเบียนพร้อมน้องส่วนโจวหงหลินได้พาพ่อกับแม่มาด้วย โดยขับรถตามหลังรถของไห่ถงตอนอยู่ในรถแม่โจวยังร้องไห้อยู่สักพักซึ่งโดนสามีตำหนิชุดใหญ่ จึงตระหนักได้ว่าไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แล้ว แม่โจวก็เช็ดน้ำตา แล้วพูดกับลูกชายว่า "อีกเดี๋ยวพอจัดการเรื่องหย่าเสร็จ แกก็ให้ไห่หลิงกลับไปเก็บข้าวของ แล้วย้ายออกไปซะ อย่าให้อยู่ต่ออีกแม้ต่คืนเดียว""ฉันกับพ่อแกจะกลับบ้านนอกเมืองก่อน เพราะต้องกลับไปเก็บของเหมือนกัน แล้วจะย้ายเข้ามาอยู่กับแก ปีนี้พวกเราอยู่ฉลองตรุษจีนในเม
แม่โจวพูดอย่างเจ็บปวดว่า "แกทั้งหย่าทั้งให้เงินมากมายแก่ไห่หลิงอีก ถือว่าอย่างน้อยไห่หลิงก็ให้กำเนิดลูกชายให้แก แบ่งก็แบ่ง แม่รู้สึกเจ็บปวดแต่ต้องทำใจยอมรับ แล้วยังจะมาจัดงานแต่งงานอีก ยังมีเรื่องค่าสินสอด ซึ่งต้องใช้เงินเยอะ แกคิดว่าบ้านเปิดธนาคารเหรอ?”“แม่ไม่ต้องห่วง ฉันจะหาเงินค่าแต่งงานกับเจียนีเอง พ่อกับแม่ไม่ต้องออก”แม้ว่าจะไม่ต้องออกเงิน แต่แม่โจวก็ยังเจ็บปวดอยู่ดีเมื่อคิดถึงตอนที่ตัวเองวิ่งไปหาตระกูลไห่อย่างโง่เขลา เพื่อใช้ช่วยพูดโน้มน้าวให้ไห่หลิงไม่หย่า ซึ่งนั่นทำให้เธอต้องเสียเงินหลายแสนบาท แม่โจวยากเอามือตบหัวตัวเองที่ทำอะไรโง่เง่าแบบนั้นลงไป?รอจนกว่าลูกชายดำเนินการหย่าเสร็จสิ้น เธอก็จะไปหาผู้เฒ่าไห่เพื่อเอาเงินหลายแสนนั้นคืนมางูเฒ่าไห่ไถ่เงินหลายแสนจากเธอ จากนั้นสัญญาว่าจะโน้มน้าวไห่ถงให้ออกหน้าพูดให้ไห่หลิงไม่ให้หย่า แต่พวกเขาล้มเหลว ดังนั้นต้องคืนเงินให้เธอผ่านไปสิบนาที ก็มาถึงสำนักทะเบียนสองพี่น้องไห่มาถึงก่อน และกำลังรอโจวหงหลินและครอบครัวที่หน้าประตูสำนักทะเบียนหลังจากที่โจวหงหลินมาถึง ทั้งคู่ก็ไม่ลังเลและเดินเข้าไปในสำนักทะเบียนเมื่อสามปีที่แล้ว พวก
"เครื่องใช้ไฟฟ้าเธอไม่ได้ซื้อมาทั้งหมด ดังนั้นอย่าเอาไปแบบมั่วๆ"แม่โจวก็กลัวว่าไห่หลิงจะเอาเครื่องใช้ไฟฟ้าที่พวกเขาซื้อมาไป“ป้าไม่ต้องห่วง อะไรที่ฉันไม่ได้ซื้อมา ฉันจะไม่แตะมันแน่นอน ถ้าเจอว่าของขาดไปก็มาหาฉันได้นะ”แม่โจวส่งเสียงหึออกมาอย่างเย็นชา"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."โทรศัพท์ของโจวหงหลินดังขึ้นเป็นเสียงเรียกเข้าจากเจ้านาย และโจวหงหลินก็รับสายทันทีที่เห็นไม่รู้ว่าเจ้านายโทรมามีเรื่องอะไร เห็นแค่สีหน้าของโจวหงหลินก็เข้มขึ้นและก็พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ว่า "หัวหน้าครับ ฉันจัดการธุระเสร็จแล้ว ตอนนี้กำลังกลับไปที่บริษัทเพื่อจัดการต่อ ทำไมคำสั่งซื้อทั้งหมดถูกยกเลิก? ไม่ต้องกังวลครับ ฉันจะจัดการและเรียกคืนคำสั่งซื้อเหล่านั้นมาอย่างแน่นอนครับ”หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว โจวหงลินก็พูดกับพ่อแม่ว่า "พ่อแม่ มีเรื่องด่วนที่บริษัท ต้องกลับไปที่ออฟฟิศก่อน พวกพ่อแม่เรียกแท็กซี่กลับกันเองนะ"เขาพูดกับไห่หลิงว่า "ไห่หลิง คุณย้ายออกก่อน 22.00 น.นะ เพราะผมจะกลับบ้านเวลานั้น"จากนั้นโจวหงหลินก็รีบจากไปไม่มีแม้แต่จะพูดกับไห่หลิงสักคำพ่อโจวมองดูลูกชายจากไปอย่างรีบร้อนและมองสองพี่น้องไห่ แต่ไม่ได้พ
ไห่ถงจอดรถ"ถงถง ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?"เซินเสี่ยวจวินถามอย่างห่วงใยไห่ถงยิ้ม "เรียบร้อย"ไห่หลิงลงจากรถและนำบัตรเข้าออกของหมู่บ้านออกมา ขณะแตะบัตร เธอบอกกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า "ฉันมาขนของย้ายออก และคนเหล่านี้คือคนที่ฉันเรียกให้มาช่วยขนของค่ะ"เจ้าหน้ารักษาความปลอดภัยมองกลุ่มคนที่อยู่หน้าทางเข้าหมู่บ้านแล้วถามว่า “ขนของหรือรื้อถอน? พวกเขามีเครื่องมือรื้อถอนอยู่เต็มมือ ย้ายออกเพื่อรีโนเวท?”"ค่ะ จะรีโนเวทน่ะ"ยังไงมันก็เป็นเงินที่เธอจ่ายไปเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไม่ได้ถามต่อแค่ไม่ได้ยกพวกมาทะเลาะกันก็พอนำโดยไห่หลิง กลุ่มคนก็สามารถเดินเข้ามาหมู่บ้านกวางหมิงได้อย่างอึกทึกครึกโครมระหว่างทาง ผู้คนจำนวนมากถูกดึงดูดโดยคนกลุ่มใหญ่นี้และหยุดลงเพื่อมองดู“ไห่หลิง เธอพาคนจำนวนมามากมายขนาดนี้เพื่ออะไร?”คนที่รู้จักถามขณะทักทายไห่หลิงไห่หลิงยิ้มและพูดว่า "ฉันจะย้ายบ้านค่ะ แล้วก็ทุบบ้านหน่อย เพราะต้องการรีโนเวทค่ะ"“เยี่ยมไปเลย จะรีโนเวทยังไงเหรอ?”“ฉันไม่ชอบการตกแต่งแบบตอนนี้ค่ะ เลยจะทุบมันออกและรีโนเวทใหม่”คนคนนั้นอุทานออกมา แล้วพูดชมเชยว่า "เป็นเพราะสามีของ