บทที่ 488

ฉันไม่อยากอาหารน่ะ"

“ตลอดทั้งวันไม่ได้กินหรือดื่มน้ำสักนิดเลย คุณไม่รู้เหรอว่าฉันห่วงคุณมากแค่ไหน ลูกๆ ต่างก็เป็นห่วง เจ้าสองรู้ว่าคุณรู้สึกแย่ จึงรีบวิ่งแจ้นกลับบ้านมานิ ”

พวกเขามีลูกสามคน คนโตนั้นเป็นผู้ใหญ่และอารมณ์มั่นคง คนที่สองเป็นไม่ค่อยชอบอยู่บ้าน และคนท้องเป็นลูกหัวแก้วหัวแหวน ก่อนหน้านี้โลกของเจ้าสามหมุนรอบจ้านหยิน แต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ได้สติกลับคืนมาแล้ว

"ถือว่าลดความอ้วนแล้วกัน"

คุณนายซางนอนอยู่บนเตียงแล้วพูดว่า "ฉันจะนอนแล้ว"

คุณท่านซางปล่อยให้เธออยู่คนเดียว

เธอไม่อยากกิน แม้เขาจะป้อนเธอก็ไม่อยากกิน

นิสัยของเธอหัวรั้นมาก

ลูกสาวก็นิสัยเหมือนเธอ

แอบชอบจ้านหยินมาหลายปีแล้ว แม้หลายคนจะแนะนำให้ยอมแพ้ แต่เสี่ยวเฟยก็ไม่ตัดใจ ต้องทำให้ถึงที่สุดจนหมดหนทางก่อน

เป็นอีกคืนที่ไม่ได้คุยกัน

วันรุ่งขึ้น เทวดาเสกให้มีฝนตกปรอยๆ ลงมา ทำให้ตอนเช้าเดิมทีที่อากาศเย็นอยู่แล้วกลายเป็นหนาวลงมากกว่าเดิม

จ้านหยินตื่นก่อน

ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขารู้สึกหนาวตอนดึกมากๆ เธอก็เลยคลานเข้าไปในอ้อมแขนของเขาโดยไม่รู้ตัวและทำเหมือนเขาเป็นฮีทเตอร์ให้ความอบอุ่น

เมื่อก้มหน้ามองลงมาข้างๆ กายเข