บทที่ 377

หยางหยางที่อยู่ในอ้อมกอดของแม่ไม่นานก็หลับปุ๋ย

ไห่หลิงอาศัยจังหวะที่ลูกชายหลับ ส่งต่อเขาให้กับน้องสาว เมื่อรู้ว่าน้องสาวกับน้องเขยชวนป้าเหลียงมาเป็นพี่เลี้ยงเพื่อช่วยเธอดูแลหยางหยาง ไห่หลิงก็ตื้นตันจนพูดไม่ถูก

จนถึงตอนนี้เธอยังไม่ได้ตั้งหลักใหม่ จึงจดจำบุญคุณของน้องสาวและน้องเขยเอาไว้ก่อน รอเธอตั้งตัวได้เมื่อไหร่ จะตอบแทนทั้งสองคนอย่างดี

แล้วไห่หลิงก็ไปทำงาน

ไห่ถงกดรับสายเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอที่โทรเข้ามา ไม่รู้ว่าเพื่อนจะนัดเธอไปทำอะไร หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จ ก็บอกลาไห่ถงับเซินเสี่ยวจวิน จากนั้นก็รีบร้อนจากไป

"เสี่ยวจวิน เธอดูร้านกับหยางหยางไปก่อนนะ ฉันจะพาป้าเหลียงไปซื้อพวกชุดเครื่องนอน"

ไห่ถงยังจำเรื่องที่ต้องซื้อเตียง ตู้เสื้อผ้าและชุดเครื่องนอนให้ป้าเหลียงด้อยู่

"โอเค"

เซินเสี่ยวจวินตอบรับอย่างร่าเริง ตอนนี้จนถึงก่อนบรรดานักเรียนจะเลิกเรียนในช่วงเย็น เธอว่างสุดๆ

ปกติเธอมักจะอ่านนิยายเพื่อฆ่าเวลา

ป้าเหลียงพูดว่า "คุณหนูไห่ไปคนเดียวก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหยางหยางตื่นขึ้นมา ต้องมีคนคอยดูแลนะคะ"

พอรู้ว่าหยางหยางมีคุณย่าแบบนั้น ป้าเหลียงก็สงสารหยางหยางจับใจ

อย่างที่ซางเสี่