แชร์

บทที่ 335

เนื่องจากสามีภรรยาทั้งสองไม่ได้กลับไปที่ร้าน อีกคนกลับไปที่บริษัท ทั้งสองคนไม่ได้ไปเส้นทางเดียวกันจึงขับรถมาคนละคัน

ทั้งคู่ไปที่หมู่บ้านกวงหมิงก่อน เพื่อรับไห่หลิง

ทันทีที่ามาถึงประตูหมู่บ้าน เขาเห็นไห่หลิงเข็นลูกชายออกมา

"พี่"

หลังจากไห่ถงจอดรถไว้ข้างถนนแล้ว เธอก็รีบลงจากรถแล้วเดินไปหาพี่เธอ

"น้า"

หยางหยางยื่นมือออกเพื่อให้ไห่ถงอุ้มเขา

ไห่ถงก้มลงและอุ้มเขาขึ้นมา จุ๊บหวานๆ ให้สองครั้ง ซึ่งทำให้เด็กน้อยหัวเราะคิกคัก

เมื่อจ้านหยินมองภาพนี้ ก็หวังว่าเขาจะย่อตัวเป็นเด็กอายุสองขวบ แล้วขอให้ไห่ถงจูบเขา

“วันนี้หยางหยางตื่นเช้ามาก”

“ฉันปลุกเขาตื่นเอง ป้อนนมเสร็จแล้วจึงออกมาข้างนอก”

ไห่หลิงพยักหน้ามองไปทางน้องเขยเธอ แล้วเรียกว่า "จ้านหยิน"

"พี่ขึ้นรถเถอะ"

จ้านหยินพูดขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า และเข็นรถเข็นเด็กไปที่รถของไห่ถง

“พี่นั่งรถเมล์ไปทำงานเหรอ?”

ไห่ถงถามพี่เธอขณะขับรถไปด้วยว่า "ทำไมไม่ขี่จักรยานไฟฟ้าล่ะ พี่เอาจักรยานไฟฟ้าใส่ท้ายรถของจ้านหยินได้"

รถของเขาใหญ่พอ และจะไม่มีปัญหาในการเอาจักรยานไฟฟ้าขนาดเล็กของพี่เธอใส่ไป

“ตอนนี้สายแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปทำงานด้วยจักรยานไฟฟ้า”

วัน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status