บทที่ 900

เมื่อมองไปที่หงชิงเสียที่อยู่ตรงข้ามโต๊ะกลม ลู่เฉินก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง

บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ

เขาไม่อยากเชื่อจริง ๆ ว่าคนที่วางยาจะเป็นหงชิงเสีย

"เป็นคุณเหรอ?จะเป็นคุณได้ยังไง?"

เหล่าจางเบิกตากว้าง มีความตกใจ ตกตะลึง ไม่เข้าใจ แต่เป็นความโกรธมากกว่า

ทำไมเขาไม่ได้คาดคิดว่าหงชิงเสียซึ่งได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากลู่เฉิน จะเป็นคนทรยศ

"ขอโทษที...ฉันขอโทษ..."

เมื่อเผชิญกับคําถาม สายตาของหงชิงเสียหลบหลีก และใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

แม้แต่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้น

"ทำไมล่ะ?"

ลู่เฉินรู้สึกยากที่จะเชื่อ พูดออกมาสามคําอย่างลําบาก

ด้วยเหตุของหงหนิว เขาถือหงชิงเสียเป็นน้องสาว ทำอะไรก็จะพิจารณาแทนเธอ

เพื่อให้เธอหลุดพ้นจากความทุกข์ ถึงขนาดยอมอ่อนข้อให้วังยี่วหนวี่ทุกวิถีทาง

แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า ความพยายามของเขา สิ่งที่แลกมาคือการทรยศ

"วังยี่วหนวี่เป็นบ้านของฉัน พวกเธอเป็นญาติของฉัน ฉันไม่มีทางเลือก ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ฉันขอโทษ..."

หงชิงเสียส่ายหัวไม่หยุด และขอโทษซ้ำๆ

สำหรับลู่เฉิน เธอรู้สึกผิดจริง ๆ

แต่เธอไม่สามารถต่อต้านอาจารย์ของเธอได้ และยิ่งไม่สามารถต่อต้านวังยี่วหนวี่ได้