Share
บทที่ 467
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 468
“ใช้ไม้แข็งหรอ?”ฉาวก้วนและอีกหลายคนตกตะลึงและมองหน้ากันราวกับว่าพวกเขาเป็นบ้าใช้ไม้แข็งกับตระกูลซ่างกวน? นี่ไม่ใช่การหาทางตายเองหรือ"ลู่เฉิน คุณต้องหาความตาย นั้นเป็นเรื่องของคุณ อย่าลากเราเข้าไปด้วยเด็ดขาด" เฉินซวงขมวดคิ้วในความเห็นของเธอ ลูกสาวดื้อรั้นเช่นนี้และแม้กระทั่งถอนหมั้นอย่างโจ่งแจ้ง ล้วนเป็นเพราะลู่เฉินดังนั้นในใจจึงค่อนข้างคับแค้นใจ"ซ่างกวนหงไม่ใช่ลูกของตระกูลขุนนางธรรมดา เขามีทั้งวรรณศิลป์และศิลปะการต่อสู้ มีความกล้าหาญและวางแผน และยังดํารงตําแหน่งนายพล จะบังคับให้เขาถอยกลับ ยากที่จะขึ้นสวรรค์อย่างไม่ต้องสงสัย" ฉาวก้วนส่ายหัว"ตราบใดที่เป็นมนุษย์ ก็จะมีจุดอ่อน จับจุดอ่อนของมันไว้ ก็สามารถพลิกความพ่ายแพ้เป็นชัยชนะได้ ยังมีเวลาอีกสิบวัน ผมสามารถแก้ไขเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน" ลู่เฉินสาบานอย่างเคร่งขรึม"เจ้าหนุ่ม ทำทุกอย่างตามความสามารถของเจ้า และอย่าอวดความแข็งแกร่งของเจ้า ไม่เช่นนั้นเจ้าจะถูกฆ่า" ฉาวก้วนมีสีหน้าเคร่งขรึมสําหรับลู่เฉิน เขารู้สึกซาบซึ้งใจจึงไม่อยากให้อีกฝ่ายเสียชีวิตโดยเปล่าประโยชน์"ลุงฉาวสบายใจได้ ผมเองก็มีวิจารณญาณของตัวเอง" ลู่เฉินพยักหน้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 469
ซ่างกวนหงเอนหลังพิงที่นั่งและหลับตาสงบ ทั้งตัวของเขาแผ่ความร้ายกาจที่น่ากลัวออกมา"พี่ นางโสเภณีฉาวซวนเฟยนี้มากเกินไปจริง ๆ ต้องต้องเพิ่มสีสันให้เธอหน่อย"ซ่างกวนหลิงไฉ่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ยังคงไม่พอใจเล็กน้อยพี่ชายของตนเป็นบุตรแห่งสวรรค์ที่น่าภาคภูมิใจ และการได้แต่งงานกับตระกูลฉาวถือเป็นพรที่ฉาวซวนเฟยปลูกฝังมาในแปดชาติของเธอปรากฎว่าอีกฝ่ายเก่งมากจนกล้าถอนหมั้นในที่สาธารณะจริง ๆ เหรอ?มันน่าอับอายขายหน้า!"พี่ ช่วยพูดอะไรหน่อยสิ! แล้วผู้หญิงที่ทรยศพี่หละ พี่ไม่โกรธเหรอ"เมื่อเห็นซ่างกวนหงไม่ส่งเสียงสักคํา ซ่างกวนหลิงไฉ่ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นคู่หมั้นตัวเอง ถูกคนฝีเท้าเร็วไปถึงก่อน ผู้ชายคนไหนจะทนเรื่องแบบนี้ได้?"โกรธเรื่องแบบนี้ สําหรับผม ไม่มีความหมายอะไรเลย"ซ่างกวนหงกล่าวด้วยสีหน้าเฉยเมยว่า "การแต่งงานกับฉาวซวนเฟย ไม่ใช่เพราะชอบเธอ แต่เพราะถูกใจศักยภาพของเธอ ดังนั้น เธอจะตั้งครรภ์หรือไม่ ไม่สําคัญ""พี่ คุณไม่ใช่ใช่ไหม ถูกสวมเขาแล้ว ยังไม่สําคัญอีกเหรอ" ซ่างกวนหลิงไฉ่สงสัยว่าตัวเองฟังผิดไปแล้ว"ผมทํางาน ไม่เคยดูกระบวนการ แสวงหาผลลัพธ์เท่านั้น ฉาวซวนเฟยคือคนที่ผมหมั้นหมายแล้ว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 470
เมื่อช่วงเที่ยง ภายในร้านอาหารไดเนอร์ส"ชิงเหยา คุณดูสิ เมืองหลวงของจังหวัดก็แตกต่างกัน ร้านอาหารใด ๆ ล้วนมีบรรยากาศระดับไฮเอนด์และเกรดสูงขนาดนี้""ผมตัดสินใจแล้ว ต่อไปจะตั้งรกรากอยู่ในเมืองหลวงของจังหวัด ที่นี่ทั้งใหญ่และเจริญรุ่งเรือง ไม่ว่าจะทําอะไรก็สะดวก ดีกว่าสถานที่เล็ก ๆ ที่เจียงหลิงมาก"จางชุ่ยฮัวนั่งอยู่บนที่นั่งหรู จ้องมองไปรอบ ๆ และถอนหายใจเป็นครั้งคราวสําหรับเรื่องนี้ หลี่ชิงเหยาก็ดูหมดหนทางเช่นกันเดิมทีเธอตั้งใจจะมารับตําแหน่งที่เมืองหลวงของจังหวัดคนเดียว แต่แม่และน้องชายต้องตามมาบอกว่าญาติอยู่ข้าง ๆ สามารถดูแลกันได้ไม่ถึงกับเวลาป่วยไม่มีคนดูแล"แม่ นาอยู่แถวนี้รึเปล่า" หลี่ห้าวที่อยู่ข้าง ๆ ก็ถามอย่างกะทันหัน"ใช่ ฉันนัดกินข้าวกับป้าน้อยของพวกคุณแล้ว คํานวณเวลาดู น่าจะใกล้ถึงแล้ว" จางชุ่ยฮัวพยักหน้าขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่หน้าร้านอาหาร จู่ๆ มีชาย 3 คนเดินเข้ามาคนที่เดินนําหน้าเป็นหญิงวัยกลางคนแต่งตัวสดใสสร้อยคอทองคำ ต่างหูทอง แหวนทอง ทั้งตัวบนล่าง เรียกได้ว่าเป็นสีทองระยิบระยับ ดูเหมือนจู่ๆ เธอก็รวยขึ้นมาผู้หญิงคนนี้คือน้องสาวของจางชุ่ยฮัว จาง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 471
"ทุกท่าน ในนครเอกของมณฑล ผมนี่ก็ถือว่ามีเส้นสายอยู่บ้างนะครับ ต่อไปถ้าพวกคุณเจอปัญหาอะไร มาหาผมได้เสมอครับ" ซือถูหลางยืนนามบัตรใบหนึ่งให้ทันทีระหว่างพูด ยังแม่งมองไปทางหลี่ชิงเหยาเป็นพิเศษ ดวงตาของเขาเปล่งประกายไปด้วยความปรารถนาในตัวเธอผู้หญิงคนนี้ ช่างสวยมากจริง ๆไม่เพียงรูปร่างและใบหน้าเท่านั้น ส่วนอื่น ๆ ของเธอก็แทบจะหาที่ติไม่ได้แม้แต่น้อย ช่างเป็นของดีในบรรดาของดีจริง ๆเหนือกว่าถานหงผู้ที่อยู่แนวหน้า ซึ่งเหนือกว่าเกินหนึ่งดาวครึ่ง"คุณชายซือถูช่างกล้าได้กล้าเสียจริง ๆ มา ๆ ทุกท่านรีบนั่ง"จางชุ่ยฮัวยิ้มทักทายไปพลางตะโกนไปว่า "พนักงานเสิร์ฟ เสิร์ฟอาหาร!""เดี๋ยวก่อน"ในเวลานี้ หลี่ชิงเหยาก็เอ่ยปากขึ้นว่า "ยังมีอีกคนยังมาไม่ถึง""ห้ะ? มีใครอีกล่ะ"จางชุ่ยฮัวมองซ้ายมองขวา ท่าทีแปลก ๆหลี่ชิงเหยากำลังจะเอ่ยปาก ประตูร้านอาหารก็เปิดอีกครั้งลู่เฉินเดินดุ่ม ๆ เข้ามา"อยู่นี่"หลี่ชิงเหยาลุกขึ้นแล้วโบกมือคนหลายคนหันมองกลับไปแล้วขมวดคิ้วทันที"ชายคนนี้มันมาได้ยังไงกัน?"จางชุ่ยฮัวรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเนื่องจากความทรงจำแต่เดิม จนถึงตอนนี้เธอก็ยังคงดูถูกลู่เฉินอยู่เล็
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 472
"เพื่อน เงินเดือนเท่านี้น่ะ มันไม่ต่ำแล้วนะ ถ้าคุณทําตัวดี อาจจะได้ทิปนิดหน่อยด้วยก็เป็นได้" ซือถูหลางพูดติดตลก"ลู่เฉิน การได้เป็นคนขับรถให้แฟนฉันน่ะมันเป็นบุญของคุณมากแล้ว พลาดโอกาสนี้ไป คุณเสียใจภายหลังก็ไม่ทันแล้วนะ" ถานหงมีสีหน้าหยิ่งผยอง"ถูกต้อง! ซือถูหลางเป็นผู้จัดการของฟู่กุ้ยกรุ๊ป อนาคตไกล คุณตามเขาเนี่ย ได้ดิบได้ดีแน่ ทําไมไม่ทําล่ะ" จางหงเหมยก็แสดงความเห็นด้วย"ฟู่กุ้ยกรุ๊ปเก่งมากเลยงั้นเหรอ?" ลู่เฉินไม่หวั่นไหวแม่แต่น้อย"ฟู่กุ้ยกรุ๊ปคุณยังไม่รู้อีกเหรอ? นั่นเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ระดับหลายแสนล้านเชียวนะ! ถอนขนมาสักเส้นก็เพียงพอสําหรับให้คุณกินดื่มไปตลอดชีวิตแล้ว!" จางหงเหมยแสดงสีหน้าดูถูกคนบ้านนอกยังไงก็เป็นคนบ้านนอกวันยันค้ำ ไม่เข้าใจอะไรซะเลย"ขอโทษที ไม่เคยได้ยินมาก่อน" ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งสำหรับเรื่องธุรกิจในนครเอกของมณฑล เขาไม่เข้าใจอะไรเลย"ฟู่กุ้ยกรุ๊ปไม่เคยได้ยิน เทพเจ้าโชคลาภซุนที่มีชื่อเสียงแห่งเมืองเจียงหนานคนนั้น คุณน่าจะรู้ใช่ไหม?" ซือถูหลางยิ้มมุมปาก"เทพเจ้าโชคลาภซุน?" ลู่เฉินเลิกคิ้ว "แน่นอนว่าต้องรู้สิ""รู้ก็ดี บอกความจริงกับคุณให้นะ ฟู่กุ้ยก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 473
"จําผมไว้แล้วยังไง? คุณจะทําอะไรผมได้?"ซือถูหลางยิ้มติดตลก เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าภัยพิบัติครั้งใหญ่กําลังจะมาถึง"ผมคือซุนฟู่กุ้ย คุณทํางานภายใต้กรุ๊ปของผม คุณว่าผมจะทําอะไรคุณได้ล่ะ?" ซุนฟู่กุ้ยพูดอย่างเย็นชา"แสดง แสดงให้ผมดูต่อไปเถอะ คุณคิดว่าผมจะเชื่อคําพูดซี้ซั้วเหล่านี้ของคุณเหรอ?" ซือถูหลางหัวเราะเยาะ"ซือถูหลาง ตอนนี้ผมจะแจ้งให้คุณทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณถูกไล่ออกจากฟู่กุ้ยกรุ๊ปแล้ว พรุ่งนี้ไม่ต้องมาบริษัทอีกแล้ว" ซุนฟู่กุ้ยขี้เกียจพูดต่อกลอนกับเรื่องไร้สาระ"ฮ่า ๆ ๆ... ไล่กูออกงั้นเหรอ? คุณนี่มันช่างกล้าดีจริง ๆ นะ"ซือถูหลางหัวเราะอย่างกําเริบเสิบสาน "บอกความจริงกับมึงให้นะ ผมมีคนเป็นแบ็คในฟู่กุ้ยกรุ๊ป แม้แต่ทพเจ้าโชคลาภซุนเองก็ไม่มีสิทธิ์ไล่กูออก นับประสาอะไรกับของปลอมอย่างมึง?""อย่างนั้นเหรอ? งั้นผมต้องถามกลับว่า แบ็คของคุณที่ว่าเนี่ย คือใคร?" ซุนฟู่กุ้ยกล่าวอย่างเย็นชาคนประเภทนี้ยังสามารถเป็นผู้จัดการได้ ดูเหมือนว่าฟู่กุ้ยกรุ๊ปต้องทำการปรับปรุงให้ดี ๆ แล้ว"แบ็คของผมคือใคร มึงมันยังไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้ พูดง่าย ๆ ก็คือ สถานภาพของผม เป็นอะไรที่มึงไม่สามารถรุกร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 474
"แปลกจัง พวกเขามาทางนี้ได้ยังไง? ดูท่าทางที่ดุร้ายนั่นสิ อย่างบอกนะว่ามาหาเรื่องเรา ไม่ใช่หรอกมั้ง?"จางชุ่ยฮัวกลัวจนคอหดไป ท่าทีเครียด เกร็งเล็กน้อย"พวกเขามาตามจัดการผมเอง"ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชาออกมาประโยคหนึ่ง"จัดการคุณ? คุณไปรุกรานคนอื่นอีกแล้วเหรอคะ?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วทันใดนั้นเธอก็พบว่าช่วงนี้อีกฝ่ายนั้นดูเหมือนจะมีปัญหาต่าง ๆ มากมาย"ไม่นับว่าเป็นการรุกรานนะครับ ผมก็แค่ชกต่อยเขาไปทีนึง ถือโอกาสสอนการปฏิบัติตัวเป็นคนดีให้เขาบ้าง" ลู่เฉินพูดนิ่ง ๆ"ที่นี่ไม่น้อยหน้าไปกว่าเมืองเจียงหลิง มีคนที่หลบซ่อนความสามารถของตนอยู่ทุกหนทุกแห่ง บางคน กระทั่งว่าเป็นกลุ่มคนที่พวกเราไปรุกรานไม่ได้เลย!" หลี่ชิงเหยาพูดเสียงต่ำแม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นประธานของไป่ยี่กรุ๊ป แต่ก็ยังส่งมอบไม่เสร็จสิ้น หนึ่งคือไม่มีเงินทุน สองคือคอนเนคชั่น และสามคือไม่มีพื้นฐานช่วงเวลานี้ แน่นอนว่าคือช่วงการหาเพื่อนเป็นหลักตามปกติต้องทำตัวเงียบ ๆ หลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา นี่สิ ถึงเป็นวิธีการเอาตัวรอด"คุณชิงเหยาครับ คุณไม่ต้องกังวลไป มีผมอยู่ทั้งคน วันนี้ไม่มีใครกล้ามาทำเก่ง ลองดีในนี้แน่นอนครับ"ซือถูหล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 475
"เพี้ยะ!"ต่งซือจี๋ตบเข้าที่ใบหน้าของซือถูหลางพลังมหาศาลที่พุ่งตรงไป ทำเอาอีกฝ่ายเซไปข้างหลังจนเกือบล้มเลยทีเดียวรอยนิ้วมือทั้งห้านิ้วบนใบหน้าก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน"ห้ะ?"เมื่อเห็นซือถูหลางถูกตี ถานหงและคนอื่น ๆ ต่างก็งงงวยพวกเธอไม่คาดคิดว่านักเลงหลายคนนั้นจะกล้าได้ขนาดนี้ แม้แต่ผู้จัดการของฟู่กุ้ยกรุ๊ปยังกล้าลงมือหรือนี่ พวกมันอยากขึ้นสวรรค์กันแล้วงั้นเหรอ!"คุณ... คุณกล้าดียังไงมาตีกู?"ซือถูหลางปิดหน้า เขาไม่อยากจะเชื่อเลย “คุณรู้ไหมว่ากูเป็นใคร ผมเป็นผู้บริหารระดับสูงของฟู่กุ้ยกรุ๊ปเชียวนะ!""ฟู่กุ้ยกรุ๊ปแล้วยังไง?"ต่งซือจี๋ไม่พูดอะไรสักคําแล้วตบหน้าซือถูหลางไปอีกแรง และด่าขึ้นว่า “ถ้าซุนฟู่กุ้ยมา ผมก็พอจะไว้หน้าให้บ้าง แต่ไอ้แค่ผู้จัดการกระจอก ๆ คนนึง คุณคิดว่ามึงเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนวะ?!”"ไอ้พวกสวะ! คุณตายแน่! กล้าตีผมงั้นเหรอ? ผมจะให้มึงได้ชดใช้แน่!"ซือถูหลางที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมโทรเรียกคน"เย็ดแม่คุณสิ!"ต่งซือจี๋ถีบซือถูหลางล้มลงกับพื้นและด่าว่า “ความตายใกล้มาเยือนแล้วยังกล้าเหิมเกริมขนาดนี้อีก จัดการมัน! ตีให้ตาย!"ตามด้วย
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
