บทที่ 471

"ทุกท่าน ในนครเอกของมณฑล ผมนี่ก็ถือว่ามีเส้นสายอยู่บ้างนะครับ ต่อไปถ้าพวกคุณเจอปัญหาอะไร มาหาผมได้เสมอครับ" ซือถูหลางยืนนามบัตรใบหนึ่งให้ทันที

ระหว่างพูด ยังแม่งมองไปทางหลี่ชิงเหยาเป็นพิเศษ ดวงตาของเขาเปล่งประกายไปด้วยความปรารถนาในตัวเธอ

ผู้หญิงคนนี้ ช่างสวยมากจริง ๆ

ไม่เพียงรูปร่างและใบหน้าเท่านั้น ส่วนอื่น ๆ ของเธอก็แทบจะหาที่ติไม่ได้แม้แต่น้อย ช่างเป็นของดีในบรรดาของดีจริง ๆ

เหนือกว่าถานหงผู้ที่อยู่แนวหน้า ซึ่งเหนือกว่าเกินหนึ่งดาวครึ่ง

"คุณชายซือถูช่างกล้าได้กล้าเสียจริง ๆ มา ๆ ทุกท่านรีบนั่ง"

จางชุ่ยฮัวยิ้มทักทายไปพลางตะโกนไปว่า "พนักงานเสิร์ฟ เสิร์ฟอาหาร!"

"เดี๋ยวก่อน"

ในเวลานี้ หลี่ชิงเหยาก็เอ่ยปากขึ้นว่า "ยังมีอีกคนยังมาไม่ถึง"

"ห้ะ? มีใครอีกล่ะ"

จางชุ่ยฮัวมองซ้ายมองขวา ท่าทีแปลก ๆ

หลี่ชิงเหยากำลังจะเอ่ยปาก ประตูร้านอาหารก็เปิดอีกครั้ง

ลู่เฉินเดินดุ่ม ๆ เข้ามา

"อยู่นี่"

หลี่ชิงเหยาลุกขึ้นแล้วโบกมือ

คนหลายคนหันมองกลับไปแล้วขมวดคิ้วทันที

"ชายคนนี้มันมาได้ยังไงกัน?"

จางชุ่ยฮัวรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

เนื่องจากความทรงจำแต่เดิม จนถึงตอนนี้เธอก็ยังคงดูถูกลู่เฉินอยู่เล็