Share
บทที่ 472
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 473
"จําผมไว้แล้วยังไง? คุณจะทําอะไรผมได้?"ซือถูหลางยิ้มติดตลก เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าภัยพิบัติครั้งใหญ่กําลังจะมาถึง"ผมคือซุนฟู่กุ้ย คุณทํางานภายใต้กรุ๊ปของผม คุณว่าผมจะทําอะไรคุณได้ล่ะ?" ซุนฟู่กุ้ยพูดอย่างเย็นชา"แสดง แสดงให้ผมดูต่อไปเถอะ คุณคิดว่าผมจะเชื่อคําพูดซี้ซั้วเหล่านี้ของคุณเหรอ?" ซือถูหลางหัวเราะเยาะ"ซือถูหลาง ตอนนี้ผมจะแจ้งให้คุณทราบอย่างเป็นทางการว่าคุณถูกไล่ออกจากฟู่กุ้ยกรุ๊ปแล้ว พรุ่งนี้ไม่ต้องมาบริษัทอีกแล้ว" ซุนฟู่กุ้ยขี้เกียจพูดต่อกลอนกับเรื่องไร้สาระ"ฮ่า ๆ ๆ... ไล่กูออกงั้นเหรอ? คุณนี่มันช่างกล้าดีจริง ๆ นะ"ซือถูหลางหัวเราะอย่างกําเริบเสิบสาน "บอกความจริงกับมึงให้นะ ผมมีคนเป็นแบ็คในฟู่กุ้ยกรุ๊ป แม้แต่ทพเจ้าโชคลาภซุนเองก็ไม่มีสิทธิ์ไล่กูออก นับประสาอะไรกับของปลอมอย่างมึง?""อย่างนั้นเหรอ? งั้นผมต้องถามกลับว่า แบ็คของคุณที่ว่าเนี่ย คือใคร?" ซุนฟู่กุ้ยกล่าวอย่างเย็นชาคนประเภทนี้ยังสามารถเป็นผู้จัดการได้ ดูเหมือนว่าฟู่กุ้ยกรุ๊ปต้องทำการปรับปรุงให้ดี ๆ แล้ว"แบ็คของผมคือใคร มึงมันยังไม่มีคุณสมบัติที่จะรู้ พูดง่าย ๆ ก็คือ สถานภาพของผม เป็นอะไรที่มึงไม่สามารถรุกร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 474
"แปลกจัง พวกเขามาทางนี้ได้ยังไง? ดูท่าทางที่ดุร้ายนั่นสิ อย่างบอกนะว่ามาหาเรื่องเรา ไม่ใช่หรอกมั้ง?"จางชุ่ยฮัวกลัวจนคอหดไป ท่าทีเครียด เกร็งเล็กน้อย"พวกเขามาตามจัดการผมเอง"ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชาออกมาประโยคหนึ่ง"จัดการคุณ? คุณไปรุกรานคนอื่นอีกแล้วเหรอคะ?"หลี่ชิงเหยาขมวดคิ้วทันใดนั้นเธอก็พบว่าช่วงนี้อีกฝ่ายนั้นดูเหมือนจะมีปัญหาต่าง ๆ มากมาย"ไม่นับว่าเป็นการรุกรานนะครับ ผมก็แค่ชกต่อยเขาไปทีนึง ถือโอกาสสอนการปฏิบัติตัวเป็นคนดีให้เขาบ้าง" ลู่เฉินพูดนิ่ง ๆ"ที่นี่ไม่น้อยหน้าไปกว่าเมืองเจียงหลิง มีคนที่หลบซ่อนความสามารถของตนอยู่ทุกหนทุกแห่ง บางคน กระทั่งว่าเป็นกลุ่มคนที่พวกเราไปรุกรานไม่ได้เลย!" หลี่ชิงเหยาพูดเสียงต่ำแม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นประธานของไป่ยี่กรุ๊ป แต่ก็ยังส่งมอบไม่เสร็จสิ้น หนึ่งคือไม่มีเงินทุน สองคือคอนเนคชั่น และสามคือไม่มีพื้นฐานช่วงเวลานี้ แน่นอนว่าคือช่วงการหาเพื่อนเป็นหลักตามปกติต้องทำตัวเงียบ ๆ หลีกเลี่ยงปัญหาที่จะตามมา นี่สิ ถึงเป็นวิธีการเอาตัวรอด"คุณชิงเหยาครับ คุณไม่ต้องกังวลไป มีผมอยู่ทั้งคน วันนี้ไม่มีใครกล้ามาทำเก่ง ลองดีในนี้แน่นอนครับ"ซือถูหล
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 475
"เพี้ยะ!"ต่งซือจี๋ตบเข้าที่ใบหน้าของซือถูหลางพลังมหาศาลที่พุ่งตรงไป ทำเอาอีกฝ่ายเซไปข้างหลังจนเกือบล้มเลยทีเดียวรอยนิ้วมือทั้งห้านิ้วบนใบหน้าก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน"ห้ะ?"เมื่อเห็นซือถูหลางถูกตี ถานหงและคนอื่น ๆ ต่างก็งงงวยพวกเธอไม่คาดคิดว่านักเลงหลายคนนั้นจะกล้าได้ขนาดนี้ แม้แต่ผู้จัดการของฟู่กุ้ยกรุ๊ปยังกล้าลงมือหรือนี่ พวกมันอยากขึ้นสวรรค์กันแล้วงั้นเหรอ!"คุณ... คุณกล้าดียังไงมาตีกู?"ซือถูหลางปิดหน้า เขาไม่อยากจะเชื่อเลย “คุณรู้ไหมว่ากูเป็นใคร ผมเป็นผู้บริหารระดับสูงของฟู่กุ้ยกรุ๊ปเชียวนะ!""ฟู่กุ้ยกรุ๊ปแล้วยังไง?"ต่งซือจี๋ไม่พูดอะไรสักคําแล้วตบหน้าซือถูหลางไปอีกแรง และด่าขึ้นว่า “ถ้าซุนฟู่กุ้ยมา ผมก็พอจะไว้หน้าให้บ้าง แต่ไอ้แค่ผู้จัดการกระจอก ๆ คนนึง คุณคิดว่ามึงเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนวะ?!”"ไอ้พวกสวะ! คุณตายแน่! กล้าตีผมงั้นเหรอ? ผมจะให้มึงได้ชดใช้แน่!"ซือถูหลางที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมโทรเรียกคน"เย็ดแม่คุณสิ!"ต่งซือจี๋ถีบซือถูหลางล้มลงกับพื้นและด่าว่า “ความตายใกล้มาเยือนแล้วยังกล้าเหิมเกริมขนาดนี้อีก จัดการมัน! ตีให้ตาย!"ตามด้วย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 476
"ห้ะ...!"ตามด้วยเสียงกรีดร้อง อันธพาลต่างตั้งตัวไม่ทัน พวกมันล้มลงกับพื้นและกลิ้งด้วยความเจ็บปวดไปมาในพริบตา บนพื้นก็กองเต็มไปด้วยพวกอันธพาลที่ขาของทุกคนก็ถูกตะเกียบเสียบอยู่ โดยที่จะดึงก็ดึงออกไม่ได้"ห้ะ?"เมื่อเห็นฉากนี้ ต่งซือจี๋ถึงกับอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงต้องรู้ว่า อันธพาลเหล่านี้ เป็นคนที่เขาเลือกมาอย่างพิถีพิถันเองเชียวนะทุกคนได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพและมีฝีมือที่ดีมากตามปกติแล้ว สิบรุมหนึ่ง มันน่าจะเป็นการบดขยี้อย่างไม่ต้องสงสัยนี่แต่แล้ว เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าแค่จ้องหน้ากัน คนของเขาก็ล้มลงไปทั้งหมดแล้วแค่ตะเกียบไม่กี่อันเท่านั้น มันมีพลังทําลายล้างมากขนาดนี้เชียวเหรอ?"ไม่ใช่แล้วมั้ง? ผู้ชายคนนี้เก่งขนาดนี้เลยเหรอ?"เมื่อมองไปที่ลู่เฉินที่เฉย ๆ เหมือนกำลังยืนกืนลมชมวิวนั้น จางหงเหมยก็อดตกใจไม่ได้ในความทรงจำของเธอ อีกฝ่ายเป็นแค่ไอ้คนกระจอก ๆ ที่ไม่มีคนรู้จักทําไมถึงมีฝีมือได้ขนาดนี้?"แม่งเอ้ย! ที่แท้ก็เคยฝึกมา? ทําไมไม่ลงมือให้เร็วกว่านี้ล่ะ!"ซือถูหลางกัดฟัน เขารู้สึกเพียงปวดเมื่อยตามตัวเท่านั้นถ้าอีกฝ่ายช่วยเร็วกว่านี้ เขาก็จะโดนตีฟรี ๆ แบบนี้ได้ย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 477
"ชายคนนี้ เขามาจากไหนกันแน่? คาดไม่ถึงเลยว่าจะเชิญพ่อลูกตระกูลกวนมาได้?!"เมื่อมองดูกวนเถี่ยกวนถงที่เดินเข้ามา ซือถูหลางก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนังศีรษะชาสองคนนี้ต่างเป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงในสังคมเลยแค่ใครคนนึงในสองคนก็สามารถส็ศัตรูเป็นร้อยได้ปกติไม่เคยออกเคลื่อนไหวง่าย ๆ การจะเชิญสองคนนี้ออกหน้าเลยไม่ใช่เรื่องง่าย"พี่หลาง พ่อลูกตระกูลกวนเป็นใคร มาจากไหน? พวกเขาเก่งมากเหรอ?" ถานหงถามอยู่ข้าง ๆ"ไม่ใช่แค่เก่งเท่านั้น ชายสองคนนี้ สําหรับคนธรรมดาแล้ว นั่นถือว่าเป็นคือภัยน้ำท่วมหรือสัตว์ประหลาดเลยก็ว่าได้!""โดยเฉพาะคนที่ชื่อกวนเถี่ย เขายิ่งน่ากลัวแบบผิดปกติ เพราะเขานั้นฆ่าคนอย่างกับค้นข้าวของ""คนที่ตายด้วยมือของเขามีไม่ถึงร้อย ก็มีถึงแปดเก้าสิบเลย"ซือถูหลางมีสีหน้าเคร่งขรึมในฐานะที่เป็นกำลังสำคัญของฟู่กุ้ยกรุ๊ป สําหรับเรื่องในสังคมนี้นั้น เขาย่อมรู้มาบ้าง"ห้ะ? น่ากลัวขนาดนี้เลยเหรอ?!"ถานหงหดคอลงและไปซ่อนตัวอยู่ข้างหลังซือถูหลางทันทีแม้ว่าจางชุ่ยหัวและคนของเธอจะไม่พูดอะไรสักคํา แต่พวกเขาก็ไปยืนอยู่ไกล ๆ กลัวว่าจะพลอยโดนไปด้วยสังคงสังคมอะไร พวกเธอน่าจะมองภาพไม่ออก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 478
ถ้าเปรียบเทียบแล้ว กําปั้นของเขาเล็กกว่ากวนถงมาก"หาความตาย!"กวนถงส่งเสียงครวญครางอย่างเย็นชา แขนออกแรงอีกครั้ง แรงภายในก็โหมกระหน่ําออกมา"ปั้ง!"หลังจากเสียงระเบิดดังขึ้นหมัดของทั้งคู่ก็ปะทะเข้ากันอย่างดุเดือดลู่เฉินยืนอยู่นิ่ง ๆ มีเพียงพื้นใต้เท้าเขาที่แตกเป็นก้อน ๆทางกลับกันตรงกวนถง ในชั่วขณะการกระแทกนั้น หลังเสียงอึมครึม เขาก็กระเด็นลอยออกจากจุดเกิดเหตุแล้วไปกระแทกกับผนังอย่างแรงจนผยังเป็นรอยบุบแขนหมัดที่ใช้ต่อสู้กันนั้นเต็มไปด้วยเลือด กระดูกแตกและไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป"ฟู่!"หลังจากกวนถงอดทนได้สองวินาที ในที่สุดก็พ่นเลือดออกมาเขาเละเหมือนโคลน ค่อย ๆ ไหลตามกําแพงก่อนจะหมดแรงแล้วหย่อนตัวลง"เป็นไปได้อย่างไร?"เมื่อเห็นภาพนี้ ต่งซือจี๋นิ่งเอ๋อไปเลยแม้ว่ากวนถงจะไม่เก่งเท่ากวนเถี่ย แต่อย่างน้อยก็เป็นนักยอดฝีมือของโผอันดับที่ 13สถานภาพดังกล่าว กลับถูกลู่เฉินชกจนปลิวว่อนไปไอ้เด็กนี่มันเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?"ห้ะ?"เมื่อมองไปที่กวนถงที่ล้มกองอยู่บนพื้นอย่างสาหัส กวนเถี่ยก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วตอนแรกนึกว่าแค่เดินโชว์ตัว ไม่คิดว่าจะเจอยอดฝีมือเข้าแล้วสามารถเอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 479
"ครูฝึกมวยกวนเถี่ย! ขอคารวะท่านเค่อชิงครับ!"ภายใต้สายตาของทุกคน กวนเถี่ยคุกเข่าลงข้างหนึ่ทันที สองมือเขากุมหมัด ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคารพเขาเป็นครูฝึกมวยของตระกูลหวงฝู่ พูดง่าย ๆ ก็คือเขาคือผู้พิทักษ์ระดับสูงอย่างไรก็ตาม เค่อชิงนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง นั่นเป็นการดํารงอยู่ของพันธมิตรเก่าเท่านั้นเชียว!ไม่ว่าใครที่พบเห็นต่างก็ต้องให้เกียรติและเรียก ท่านหรืออาจารย์คําสั่งเค่อชิงของตระกูลหวงฝู่ จํานวนที่ให้ออกไปนั้นมีน้อยมาก มีเพียงสามหรือห้าคนเท่านั้นและทุกคนต่างก็เป็นผู้มีอํานาจทั้งนั้นลู่เฉินสามารถได้รับคําสั่งเค่อชิงได้ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความแข็งแกร่งและคุณค่าในตัวเขาแล้ว!"เอ่อ..."มองกวนเถี่ยที่คุกเข่าลงอย่างกะทันหัน ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปตาม ๆ กันตกตะลึงอ้าปากค้างไปทีละคน ใบหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อนั่นมันอาจารย์กวนที่โด่งดังเชียวนะ!นักยอดฝีมืออันดับ 2 ของโผจัดอันดับเลย!ปกติไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เขาก็ได้รับความเคารพนับถือจากคนนับหมื่นคนตลอดแต่แล้ว คนใหญ่คนโตแบบนี้กลับมาคุกเข่าให้ลู่เฉินงั้นหรือ?แม่งเกิดอะไรขึ้นกันแน่วะ?!ซือถูหลางเองก็งง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 480
ตะเกียบดีดตัวออกไปเหมือนลูกธนูที่ออกจากสาย ทะลุตรงเข้าแขนของต่งซือจี๋โดยตรง"อ๊าก!"หลังเสียงกรีดร้องและเหงื่อออกเต็มตัว"จําไว้นะ ถ้ายังมีครั้งต่อไปอีก มันจะไม่ใช่แค่มือเดียวแล้ว"ลู่เฉินกล่าวเตือน"คุณ...คุณมันช่างกล้านัก!"ต่งซือจี๋จับแขนที่เลือดไหลไม่หยุดและหนีไปอย่างรวดเร็วก่อนหน้านี้น่าเกรงขามแค่ไหน ตอนนี้ก็น่าอัปยศแค่นั้น"ลู่เฉิน สิ่งที่คุณหยิบออกมาเมื่อกี้นั้นมันคืออะไร? ทําไมทันทีที่ชายคนนั้นเห็นก็ตกใจจนคุกเข่าลง"หลังจากต่งซือจี๋จากไป ในที่สุดหลี่ชิงเหยาก็กลั้นความสงสัยไว้ไม่หยุด เธอจึงเอ่ยปากถามขึ้นแม้ว่าคนอื่น ๆ จะไม่พูดอะไรสักคํา แต่ต่างก็ทําสีหน้าหวาดระแวง"อ๋อ ผมช่วยผู้ป่วยคนหนึ่งไว้เมื่อสองวันก่อน แล้เขาก็ส่งป้ายคาดเอวนั้นมาให้ผม เขาบอกว่าถ้ามีเรื่องเดือดร้อน มันสามารถรักษาชีวิตผมได้ ไม่คิดว่าจะได้ผลจริง ๆ " ลู่เฉินยิ้ม"อ๊ะ? คาดไม่ถึงว่าจะมีเรื่องดี ๆ แบบนี้อีก?"หลี่ชิงเหยารู้สึกค่อนข้างประหลาดใจเมื่อกี้นี้เธอคิดว่าหายนะครั้งใหญ่กําลังจะมาเยื่อนอีกฝ่าย"ฮึ! นึกว่าจะเก่งสักแค่ไหน เสียเวลาไปตั้งนมนาน ที่แท้ก็แค่ได้บารมีมาจากคนอื่นเท่านั้นเอง!" ซือถูห
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
