บทที่ 475

"เพี้ยะ!"

ต่งซือจี๋ตบเข้าที่ใบหน้าของซือถูหลาง

พลังมหาศาลที่พุ่งตรงไป ทำเอาอีกฝ่ายเซไปข้างหลังจนเกือบล้มเลยทีเดียว

รอยนิ้วมือทั้งห้านิ้วบนใบหน้าก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

"ห้ะ?"

เมื่อเห็นซือถูหลางถูกตี ถานหงและคนอื่น ๆ ต่างก็งงงวย

พวกเธอไม่คาดคิดว่านักเลงหลายคนนั้นจะกล้าได้ขนาดนี้ แม้แต่ผู้จัดการของฟู่กุ้ยกรุ๊ปยังกล้าลงมือ

หรือนี่ พวกมันอยากขึ้นสวรรค์กันแล้วงั้นเหรอ!

"คุณ... คุณกล้าดียังไงมาตีกู?"

ซือถูหลางปิดหน้า เขาไม่อยากจะเชื่อเลย “คุณรู้ไหมว่ากูเป็นใคร ผมเป็นผู้บริหารระดับสูงของฟู่กุ้ยกรุ๊ปเชียวนะ!"

"ฟู่กุ้ยกรุ๊ปแล้วยังไง?"

ต่งซือจี๋ไม่พูดอะไรสักคําแล้วตบหน้าซือถูหลางไปอีกแรง และด่าขึ้นว่า “ถ้าซุนฟู่กุ้ยมา ผมก็พอจะไว้หน้าให้บ้าง แต่ไอ้แค่ผู้จัดการกระจอก ๆ คนนึง คุณคิดว่ามึงเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนวะ?!”

"ไอ้พวกสวะ! คุณตายแน่! กล้าตีผมงั้นเหรอ? ผมจะให้มึงได้ชดใช้แน่!"

ซือถูหลางที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมโทรเรียกคน

"เย็ดแม่คุณสิ!"

ต่งซือจี๋ถีบซือถูหลางล้มลงกับพื้นและด่าว่า “ความตายใกล้มาเยือนแล้วยังกล้าเหิมเกริมขนาดนี้อีก จัดการมัน! ตีให้ตาย!"

ตามด้วย