Share

บทที่ 217

"พ่อ เป็นยังไงบ้าง? มีใครยอมช่วยเราฝ่าความยากลำบากนี้ไปบ้างไหม? "หลวี่ยวี่ถางถามอย่างลองเชิง

"แม่งเอ๊ย! ไอ้พวกเวรนี่ ปกติพอมีเรื่องที่ได้ผลประโยชน์หน่อย ก็ประจบเร็วกว่าอะไรเลย เรียกพี่น้องกัน ถามไถ่เป็นว่าเล่น

ตอนนี้รู้ว่าตระกูลหลวี่กำลังตกที่นั่งลำบากและประสบปัญหา ต่างก็พากันหลบหนีไปไกลเลย ไอ้พวกนี่มันไอ้เนรคุณจริง ๆ "

สีหน้าของหลวี่ตงหนานดูแย่เอามาก ๆ

เขาไม่คิดเลยว่าตัวเอง ที่เป็นผู้ที่เป็นเจ้าแห่งวงษ์ตระกูลหลวี่จะตกต่ำได้ขนาดนี้

"พ่อครับ ว่ากันว่าเพื่อนในยามยากคือเพื่อนแท้ ต่อไปไอ้กลุ่มเพื่อนจอมปลอมพวกนี้อย่าคบค้าสมาคมอีกแล้วนะ รอพวกเราผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปได้ ผมจะให้พวกมันนั่งเสียใจภายหลัง!" หลวี่ยวี่ถางพูดเสียงเข้ม

"ยวี่ถาง เส้นสายพ่อไม่ได้ผลแล้ว ตอนนี้ก็ต้องพึ่งพาลูกเท่านั้นแล้วแหละ"

หลวี่ตงหนานจู่ ๆ ก็เปลี่ยนเรื่อง "โอ้ใช่ คุณไม่ใช่ว่าได้ติดต่อกับลูกสาวของหม่าเทียนหาวหรอกเหรอ? คุณโทรหาเธอดูสิ ดูว่าสามารถยืมเงินให้เราได้หรือไม่? "

"ใช่ ๆ ๆ ...ถ้าพ่อไม่พูด ผมก็เกือบจะลืมไปแล้ว ลูกสาวของหม่าเทียนหาวผู้ที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ในเมืองเจียงหลิง เอาเงิน15พันล้านออกมา สำหรับเธอคงไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status