เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 222
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 223
รุ่งเช้า ภายในวิลล่าตระกูลหลวี่หลวี่ตงหนานไม่ได้นอนทั้งคืน เดินไปมาในห้องนั่งเล่น ดูกังวลเป็นพิเศษตั้งแต่เที่ยงคืน หลังจากที่หลวี่ยวี่ถางออกไป ก็ไม่มีข่าวใดๆเลยโทรไปก็ไม่ติด ไม่สามารถติดต่อเขานั้นได้ และดูเหมือนว่าเขาจะหายตัวไปกลุ่มบอดี้การ์ดถูกส่งออกไป แต่จนถึงขณะนี้ ยังไม่ไม่ได้รับข่าวใดๆกลับนี่มันไม่ปกติแน่นอน!"ตีตี!"ในเวลานี้ จู่ๆก็มีเสียงแตรดังขึ้นที่ประตูหลวี่ตงหนานเดินออกไปดู และเห็นเพียงข้างนอกมีรถธุรกิจสีดำจอดจอดอยู่เมื่อประตูรถเปิดออก มีถุงหนังงูที่บรรจุคน ก็ถูกโยนลงมาอย่างรุนแรงจากนั้น รถก็เร่งความเร็วออกไป"เอ๋?"หลวี่ตงหนานดูประหลาดใจ และพยักหน้าให้บอดี้การ์ดสองคนที่ประตูบอดี้การ์ดทั้งสองไม่ที่จะลังเล และรีบเปิดถุงหนังงูเพื่อดูเห็นเพียงแค่จมูกช้ำและใบหน้าบวม เปลือยกายเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา"พ่อ..."ชายคนนั้นลืมตาขึ้นด้วยความสับสน และตะโกนจนเสียงแหบ" ยวี่ถาง? "หลวี่ตงหนานมองใกล้ ๆ และตกใจอย่างมาก "คุณ... คุณได้รับบาดเจ็บแบบนี้ได้ยังไง?"“ใช่...คือลู่เฉิน...คือมัน มัน...”ขณะที่เขาพูด หลวี่ยวี่ถางก็ร้องไห้โฮออกมา เเสีย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 224
ในขณะนี้ หลวี่ตงหนานตื่นตระหนกจริงๆ กลัวมากใครจะคิดว่า ชายชราที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ตรงหน้าเขานี้ คาดไม่ถึงว่าคือบุคลคลในตำนานที่ว่าฆ่าคนไปมากมาย!เกิดอะไรขึ้นกันแน่?ถึงขนาดสามารถให้คนเข้ามาฆ่าได้?“คุณกล้าดียังไงมาตีผม”ในเวลานี้ หลวี่ยวี่ถางก็ลุกขึ้นมาด้วยอาการวิงเวียนศีรษะและคำราม "แกตายแน่ พวกแกทุกคนต้องตาย! มาเลย ฆ่าพวกมันให้หมดให้ผม!""หยุดนะ!"หลวี่ตงหนานตะโกนให้หยุด จากนั้น "ตู้ม" เขาคุกเข่าลงอย่างหนักต่อหน้าชายชราในชุดเสื้อคลุมจีนและพูดด้วยความตื่นตระหนก "อาจารย์หง! พวกเราไม่รู้ว่าไปล่วงเกินคุณอย่างไร ได้โปรดผู้ใหญ่ไม่ถือสาผู้น้อย ปล่อยพวกเราไปเถิด" “พ่อ! คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมคุณถึงคุกเข่าให้กับเขา?” หลวี่ยวี่ถางไม่อยากจะเชื่อเลยเห็นได้ชัดว่าพวกเขามีโอกาสที่จะชนะในมือแล้วแท้ๆ แล้วทำไมพวกเขาถึงกลับต้องไปขอโทษคนอื่น?“คุณไม่รู้อะไร! คนพวกนี้คือคนที่พวกเราไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้ รีบคุกเข่าลง!” หลวี่ตงหนานขยิบตาอย่างบ้าคลั่ง“ผมจะไม่คุกเข่า!”หลวี่ยวี่ถางดูเป็นบ้า "มีอะไรที่ต้องไปกลัว พวกเรามีมากมาย พวกนั้นมีเพียงแค่สามคน แม้ว่าฉี่คนละนิดคนละหน่อย ก็สามารถทำให้พวก
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 225
"อ๋า?"หลวี่ตงหนานตัวแข็งและพูดด้วยใบหน้าโศกเศร้า "อาจารย์หง! ท่านอาจารย์หง! พวกเรา ไม่ได้เป็นศัตรูคู่แค้นกัน แล้วทำไมถึงทำเช่นนี้ได้"“พวกคุณไม่ได้มีความแค้นต่อผมก็จริง แต่ว่า พวกคุณได้ล่วงเกินนายน้อยของตระกูลผม ดังนั้น มันร้ายแรงมากจนไม่สามารถให้อภัยได้” ชายชราในชุดเสื้อคลุมจีนมองอย่างถ่อมตัว“ไม่...เป็นไปไม่ได้! พวกเราจะกล้าทำให้นายน้อยของตระกูลลู่ขุ่นเคืองได้ยังไงกัน?”ขณะที่หลวี่ตงหนานกำลังพูด เขาก็ตกตะลึง "ตระกูลลู่? นามสกุลลู่? เป็นไปได้หรือว่า...ลู่เฉินเป็นคนในตระกูลลู่ของพวกคุณ?"“ขอแสดงความยินดีด้วย คุณตอบถูก นั่นคือนายน้อยคนโตของผม ลู่ฉางเกอ” ชายชราในชุดเสื้อคลุมจีนยิ้มเล็กน้อย“ลู่...ลู่ฉางเกอ?”“บุตรกิเลนในตำนานคนนั้นน่ะเหรอ?!”“ปะ..เป็น...เป็นไปได้ยังไง!”ใบหน้าของหลวี่ตงหนานเต็มไปด้วยความตกใจ และหัวใจของเขาแทบจะหยุดเต้นเขาเคยตรวจสอบและพบว่าลู่เฉินเป็นเพียงเด็กหนุ่มคนนึง โดยอาศัยการสนับสนุนจากตระกูลฉาว เพื่อให้เขาดูน่าเกรงขามในปัจจุบันนี้จะเป็นบุตรกิเลนของตระกูลลู่ได้อย่างไร?ต้องรู้ไว้ นั่นคือคนที่เกือบจะก่อให้เกิดสงครามปราบปรามระดับชาติ!เมื่อสิบปีที่แล้ว
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 226
ตอนเช้าที่สนามบินหม่าเทียนหาวและหม่าตินหลานทั้งสองคน กำลังยืนอยู่ที่หน้ารถโรลส์รอยซ์คันหนึ่ง รออยู่อย่างเงียบๆ“พ่อคะ เรารอมาตั้งสองชั่วโมงแล้ว ทำไมพี่ชายถึงยังมาไม่ถึงอีก?"หม่าตินหลานมองซ้ายทีมองขวาที ดูเหมือนเธอจะใจร้อนเล็กน้อย“เครื่องบินล่าช้าไปหน่อยเป็นเรื่องปกติ เรารออีกหน่อยนะ"หม่าเทียนหาวแสดงท่าทีที่สงบมากเมื่อคืน จู่ ๆ เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากลูกชาย บอกว่าเขาได้ออกจากการฝึกฝนอย่างราบรื่นแล้วและนี่ จะเป็นไพ่ไม้ตายที่เด็ดที่สุดของตระกูลหม่าในขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ จู่ ๆ หนุ่มสาวคู่หนึ่งก็เดินออกมาจากตรงประตูผู้ชายนั้นหล่อเหลาดูสง่างาม บุคลิกองอาจห้าวหาญ เขายืนอยู่ตรงนั้น ก็ราวกับดาบที่ออกจากฝักแสดงออร่าออกมาให้เห็นทั้งหมด!ทําให้คนไม่กล้าที่จะมองตรง ๆส่วนผู้หญิงในชุดสีแดงที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก็ดูไม่ธรรมดาเช่นกันเธอไม่เพียงแต่มีใบหน้าที่สวยงาม บุคลิกที่ดูสูงส่ง และตัวของเธอยังเปล่งออร่าที่ทรงพลังออกมา"พ่อคะ! พี่ชายออกมาแล้ว!"ดวงตาของหม่าตินหลานเป็นประกาย เธอตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันทีเฝ้าหวังกัมาตั้งนาน ในที่สุดก็เฝ้าหวังให้พี่ชายเธอหม่าหยางกลับมา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 227
งั้นนักสู้ขั้นเซียนเทียน ก็สามารถปลดปล่อยลมปราณภายในออกมาได้ ฆ่าคนได้อย่างล่องหน!ทั้งสองคนถือว่าคนหนึ่งเป็นฟ้า คนหนึ่งเป็นพื้นดิน ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลยโดยสิ้นเชิงแม้ว่าจะอยู่ในนครเอกของมณฑลที่ซ่อนผู้มีความสามารถเอาไว้ ก็ถือว่าเป็นมือดีที่มีชื่อเสียงพอสมควร!ไม่น่าแปลกใจเลย ที่ตระกูลซ่างกวนจะต้องตาต้องใจลูกชายของเขาเขามีศักยภาพแบบนี้ พรสวรรค์แบบนี้ ตระกูลใหญ่ตระกูลไหนจะไม่อิจฉา?“พ่อคะ นักสู้ขั้นเซียนเทียนเก่งมากไหม? ถ้าไปจัดการกับไอ้คนที่แซ่ลู่นั้นจะเป็นอย่างไรคะ?” หม่าตินหลานถามอย่างลองใจ"จัดการได้อย่างง่ายดาย!" หม่าเทียนหาวภาคภูมิใจมาก"ดีมากเลย! พี่คะ คราวนี้คุณต้องช่วยฉันสั่งสอนไอ้หมอนั่นให้ดีเลยนะ!" หม่าตินหลานดีใจมาก“เรื่องจัดการกับลู่เฉินยังไม่ต้องรีบมาก ก็แค่มดตัวหนึ่งแค่นั้นเอง สามารถฆ่าทิ้งได้ตลอดเวลา ในตอนนี้สิ่งที่สําคัญที่สุดคือให้การต้อนรับขับสู่พี่ชายของคุณและคู่หมั้นเขาทั้งสองคน!""ไป พวกเรากลับบ้านกันก่อนเถอะ . . . . . . ". . . .ในขณะนี้ ภายในโรงพยาบาลผิงอันจู่ ๆ ลู่เฉินก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง เป็นฉาวอานอานที่โทรเข้ามา“ฮัลโหลพี่เขย บริษัทเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 228
"ทำไม พวกคุณยังคิดที่จะลงมือหรอ?"มองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่วิ่งเข้ามาในประตู ลู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชาเขาชอบให้ใช้ไม้อ่อนเสมอถ้าคุยกันดีๆ เขาอาจจะเห็นด้วยแล้ว ถ้าใช้ไม้แข็ง เขาไม่รังเกียจที่จะให้บทเรียนหน่อย" ลงมือแล้วยังไง? ไอ้แกอย่าให้เกียรติแต่ไม่รับนะ! " ฉาวชิงซูดุร้ายมากเขาไม่ชอบลู่เฉินมาตลอด ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน เขาก็ถูกบังคับให้กินอึและคุกเข่าถ้าไม่ได้เป็นฉาวซวนเฟยที่สนับสนุนอยู่ เขาได้ลงมือแก้แค้นไปนานแล้วตอนนี้ฉาวซวนเฟยไม่อยู่ พอดีเป็นโอกาสที่ดีของเขาที่จะแก้แค้น!"เฮ้! ฉาวชิงซู ! คุณอย่ามากเกินไปนะ ! "ในเวลานี้ ฉาวอานอานที่อยู่ข้างๆทนดูไม่ไหวแล้ว "ที่หุ้นนั้นขายหรือไม่ มันเป็นเรื่องของลู่เฉินเขาเอง ถ้าคุณกล้าลงมือ อย่าโทษฉันแตกคอกับคุณ!""อานอาน! ที่นี่ไม่มีเรื่องของคุณ คุณไปยืนนิ่งอยู่ข้างๆเลย " ฉาวชิงซูไม่ได้ไว้หน้าเลย"คุณ..."ฉาวอานอานเพิ่งจะระเบิด แต่ก็ถูกแม่เธอหยุดไว้"ลู่เฉิน ผู้เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด หุ้นจํานวนมากขนาดนี้ คุณรับไหวไม่ได้เลยส่งมอบออกมาดีกว่า"เฉินซวงเอ่ยปากอีกครั้ง "ดังที่เล่ากันว่าตกเป็นเหยื่อเนื่องจากมีความสา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 229
ไม่มีใครคาดคิดได้ว่าลู่เฉินจะลงมือตีคนและคนที่เขาตียังตงเป็นคนของสำนักสวนอู่ผู้ชายคนนี้ ใจกล้าบ้าบิ่นขนาดนี้หรือ? !"ลู่เฉิน! คุณบ้าไปแล้วเหรอ? คุณกล้าไปตีลูกชายของท่านผู้นำเฉิน? คุณไม่อยากมีชีวิตแล้วหรือ?! "เฉินซวงเบิกตากว้าง เธอรู้สึกทั้งตกใจและโกรธการตีเฉินเป่ย มันหมายถึงว่าจะแตกคอกับสำนักสวนอู่อย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องสงสัย!"ไอ้แก! แกแม่งอยากจะตาย ก็อย่ามาพัวพันพวกเราสิ! คุณชายเฉินเป็นใคร มันเป็นคนที่แกสามารถยั่วยุได้หรือ? " ฉาวชิงซูตะคอกด้วยความโกรธแม้ว่าเขาหวังว่าลู่เฉินจะได้โชคร้าย แต่ก็ไม่เต็มใจที่จะให้มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาเอง"ลู่เฉิน! ตอนนี้คุณได้เจอปัญหาแล้ว! " ใบหน้าของฉาวอานอานก็เต็มไปด้วยความวิตกกังวลคําว่าสำนักสวนอู่นี้ มีความสำคัญมากเกินไปแม้แต่ตระกูลฉาวก็ไม่ได้ปกป้องอย่างแน่นอน"ไอ้คนขยะเท่านั้น ที่ตีมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร" ลู่เฉินพูดอย่างสงบ"คุณ...คุณช่างดื้อรั้นจริงๆ!"เฉินซวงทำหน้าโกรธในเวลานี้ เฉินเป่ยที่เจาะเข้าไปในแจกันขนาดใหญ่ในที่สุดก็ดึงหัวของเขาออกเมื่อเทียบกับความสง่างามในก่อนหน้านี้ ใบหน้าของเขาแดงบวมไปหมด น่าอับอายมาก"ไอ้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 230
ใช้2.5ล้านบาทเพื่อซื้อหุ้น50เปอร์เซ็นต์ เห็นได้ชัดว่าเป็นการยึดด้วยความแข็งแกร่งแค่เมื่อเทียบกันแล้ว พวกเขาไม่อยากรุกรานสำนักสวนอู่ ดังนั้นจึงเลือกที่จะเสียสละลู่เฉินที่หนึ่ง พวกเขาไม่จําเป็นต้องชดใชอะไร ที่สอง ยังสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อคบมิตรกับสำนักสวนอู่แต่พวกเขาไม่ได้คิดว่าลู่เฉินจะกล้าหาญขนาดนี้ไม่เพียงแต่ไม่มอบหุ้นส่วน แต่ยังลงมือตีคนแต่ดันหลังจากที่ฉาวซวนเฟยกลับมา ยังได้สนับสนุนเขาอย่างมากด้วยมาถึงตอนนี้ กลับยากที่จะยุติด้วยดี"ฉาวซวนเฟย! กูสั่งแกนะ! หักมือและเท้าของไอ้คนนี้! มิฉะนั้น อย่าโทษสำนักสวนอู่ที่ไม่ไว้หน้าตระกูลฉาว"เฉินเป่ยลุกขึ้นอย่างโซเซ ใบหน้าของเขามืดจนน่ากลัว"คุณชายเฉินคะ ขอโทษที่ฉันไม่สามารถช่วยได้เลย"ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างใจเย็นว่า"สำนักสวนอู่มีอำนาจมาก แต่ตระกูลฉาวก็ไม่ใช่ตระกูลที่อ่อนแอที่ให้คุณรังแกได้อย่างตามใจชอบ""ทำไม? คุณจะตั้งตัวเป็นศัตรูสำนักสวนอู่เพื่อไอ้เด็กคนนี้เหรอ? " เฉินเป่ยกัดฟัน"ลู่เฉินเป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลฉาว เรามีหน้าที่รับผิดชอบในการป้องกันเขา ถ้าสำนักสวนอู่จะต้องมาอย่างแข็งกาจ งั้นก็ต้องต่อสู้กับฉันก่อน!" ฉาวซวนเฟยแ
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
