3.คาบแรก (NC)

“รู้จักสิครับ นี่ที่รักไงล่ะ”

ริมฝีปากหนาประกบลงจูบปากนุ่ม คนตัวเล็กถอยหนีแต่ก็ชนเข้ากับประตู กลายเป็นช่วยอำนวยความสะดวกให้เขาเฉยเลย

ว่าแต่ทำไมถึงนุ่มนวลจัง

ร่างสูงยกสองมือกักขังไม่ให้ร่างบางหนีไปไหน ปลายลิ้นร้อนก็ลิ้มเลียหยอกเย้า เชื้อเชิญให้เธอยอมเปิดทาง

พริมาร้อนผ่าวไปทั่วทั้งตัว ชักไม่แน่ใจแล้วว่าเมาเหล้าหรือเมาจูบกันแน่ ใจนึกอยากจะถอดชุดเดรสสั้นนี่ทิ้ง ๆ ไปให้พ้นทางเหลือเกิน

ที่แน่ ๆ คือเขาต้องเป็นครูที่เก่งกว่าอัคคีแน่นอน เพราะแค่จูบยังปลุกเร้าได้ขนาดนี้

เขาไม่ได้แค่ตักตวงสิ่งที่ต้องการไปจากเธอ แต่ปรนเปรอในสิ่งที่แม้แต่ตัวเธอยังไม่เคยรู้ว่าต้องการให้กลับคืนมาด้วย

เช่นยามที่มือสากลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง ก่อนเลื่อนขึ้นเกี่ยวสายเดี่ยวทั้งสองข้างลงจากไหล่มน ปล่อยให้เดรสตัวน้อยที่มีบราในตัวร่วงลงไปกองกับพื้น เผยให้เห็นอกอิ่มเตะตาสะดุดใจ

ทุกการเคลื่อนไหวของมือคู่นั้นช่างราบรื่นต่อเนื่อง ผสานกับปากร้ายที่ขบตรงนั้นจูบตรงนี้อยู่ตลอด ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ถอนตัวจากความลุ่มหลงเลย

ชายหนุ่มใช้เข่าแทรกเข้าดันขาเรียวให้กางออก เปิดทางให้มือเลื่อนลงสัมผัสกลางกายสาวผ่านแพนตี้ลูกไม้สีดำสุดเซ็กซี่ ปลายนิ้วยาวกรีดผ่านรอยแยกไปมาช้า ๆ

“สวยจัง ถูกใจพี่มากเลย”

“หน่ะ...นี่ ไม่ใช่ของพราว”

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมยายอิงถึงมีชุดชั้นในแบบนี้ติดกระเป๋ามาด้วย เธอก็ไม่น่าบ้าจี้ยอมใส่ตามที่เพื่อนยุเลย

“พี่ไม่ได้หมายถึงกางเกงใน หมายถึงตรงนี้”

พูดไม่ทันขาดคำเขาก็สอดเข้าไปจับโหนกเนื้อตรง ๆ เต็มอุ้งมือ ลูบ ๆ บด ๆ อย่างเพลิดเพลินมาก ไม่สงสารร่างบางที่พยายามแอ่นหนีอย่างสุดความสามารถเลย

“คุณ...ที่รัก อย่าค่ะ” มือเล็กดันแขนแกร่งให้ออกห่าง แต่ดันถูกเส้นเลือดบนท่อนแขนดึงความสนใจไปเสียนี่ “เท่จัง”

“หึ ชอบก็ลูบไปครับ หรืออยากจะลูบอันนี้แทนก็ได้นะ”

พริมาเผลอก้มมองตาม พอเห็นเข้าตรง ๆ ก็เบิกตากว้าง คอแห้งผากจนต้องกลืนน้ำลายไม่รู้กี่อึก

“อื้อหือ”

“ตกใจอะไรขนาดนั้น”

คนตัวโตยกยิ้มมุมปาก นึกชอบใจสีหน้าไร้เดียงสานั้นมาก จึงตอบแทนด้วยการเร่งมือขยี้แคนดี้สีหวานให้เต่งตึงหนักข้อขึ้น

แคนดี้สีหวานเป็นคำที่พวกเขามักใช้เรียกจุดกระสันของสาวน้อยให้มันฟังดูน่ารักขึ้น เวลาที่พูดเรื่องทะลึ่งตึงตังกันจะได้ไม่โดนคนนอกมองว่าเป็นคนโรคจิต

แต่สำหรับตัวเขาเองแล้ว มีแค่ของคนตรงหน้าเท่านั้นที่นับว่าน่ารักได้

“คุณ” คนตัวเล็กกัดฟันข่มเสียงครางไว้ “อย่าบี้แบบนั้นสิ”

“ที่รักนั่นแหละอย่าฝืน ขอพี่ฟังเสียงหวาน ๆ หน่อย”

ชายหนุ่มสอดนิ้วยาวเข้าไปกระตุ้นในโพรงฉ่ำอีกแรง เร่งเร้าจนสะโพกผายขยับหนีไม่หยุด เขาเลยต้องกดตัวเธอติดกับประตูให้อยู่เฉย ๆ

“พราวครับ ปล่อยมันออกมา”

ร่างสูงพรมจูบไล่ไปตามลำคอระหง ใกล้จะถึงเนินอกอยู่รอมร่อ แต่กลับถูกอีกคนเอามือดันหน้าผากไว้

“เราไม่ควรทำอย่างนี้นะคะ”

“ควรสิ ควรมาก ๆ เลยด้วย”

ขาดคำยอดเนินก็หายเข้าไปในปากร้อน ความอ่อนโยนหอมหวานค่อย ๆ ร้อนแรงมากขึ้นทุกที มือที่เคยดันออกก็เปลี่ยนเป็นกดศีรษะชายหนุ่มฝังเข้ากับความนุ่มนิ่มแทน

“อื้อ ซี้ด อือ อา”

เสียงหวานครางกระเส่า ความเสียดเสียวพุ่งทะยานสูงสุด ก่อนความผ่อนคลายจะแผ่ซ่านไปทั่วร่าง

พริมารู้สึกสมองโล่งไปหมด ได้แต่แอบนึกชมว่าเขาใช้นิ้วเก่งเหลือเกิน

หรือเธออ่อนประสบการณ์เองก็ไม่รู้ เพราะพี่เปลวไม่ค่อยได้กระตุ้นเธอเท่าไหร่ มักให้เธอเป็นฝ่ายทำให้เขามากกว่า

คนตัวโตเหลือบมองใบหน้าหวานพลางดูดเม้มฝากรอยรักไว้บนอกสวย แอบพอใจที่ทำให้เธอเสร็จคานิ้วได้ ต่อไปก็ต้องคาอย่างอื่นบ้างแล้ว

“อ้ะ คุณ พอก่อนค่ะ”

เล่นบอกกันด้วยเสียงระทวยขนาดนี้จะไปห้ามเขาได้อย่างไร ร่างบางจึงถูกจับพลิกหันเข้าหาประตู ให้ใช้สองมือค้ำยันเอาไว้

ส่วนเขาค่อย ๆ รูดแพนตี้ตัวน้อยลงไปกองไว้ที่ข้อเท้าเล็กข้างหนึ่ง แล้วจับสะโพกผายแอ่นมาด้านหลัง ก่อนฝังหน้าเข้ากับกลางกายสาวฉ่ำเยิ้ม

ทันทีที่ถูกปลายลิ้นสัมผัส พริมาก็แหงนหน้าครางจนลืมอาย ตัวสั่นสะท้านจนแทบยืนไม่อยู่

โอ้ยพ่อคุณ ไม่รู้จะใช้ลิ้นเก่งไปไหน คนจะไม่ไหวแล้วนะ

ทีแรกเธอคิดว่าเขาจะค่อย ๆ ทำเหมือนตอนแรก แต่ที่ไหนได้ มีทั้งตวัดเลีย เกร็งลิ้นแหย่เข้าออกระรัว ประกบปากดูดสูดซดกันขนาดนี้ ดูราวกับเป็นคนละคนไปเลย

พริมาถูกรสรักที่แตกต่างเล่นงาน ล่อลวงให้ตกหลุมพรางจนถอนตัวไม่ขึ้น หลงลืมคำปฏิเสธไปสิ้น ต้องการเพียงให้เขาพาเธอทะยานสู่ห้วนปรารถนาสักที

“คุณ คุณขา พราวจะไม่ไหวแล้ว”

“ตอนอยู่ข้างล่างพราวเรียกพี่ว่าอะไรนะครับ”

เขาผละออกมาเอ่ยถาม แต่ยังใช้นิ้วขยี้จุดอ่อนไหวในร่องนุ่มอย่างช่ำชอง กระตุ้นให้อีกคนต้องการหนักขึ้น

“ไหนใครอยากเสร็จบ้าง เรียกให้ถูกเดี๋ยวมีรางวัลให้”

“อย่าทำเป็นเล่นได้ไหม คนเสียวจนจะขาดใจแล้ว อุ้ย โอ้ย”

พอไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ คนตัวโตก็เร่งขยับมือเร็วขึ้นอีก ก่อนจะผ่อนลงกะทันหัน

“ที่รักไงครับ พี่ช่วยเฉลยแล้วนะ ตาพราวพูดอ้อนพี่บ้าง”

พริมาเม้มริมฝีปากแน่น แต่พอเอี้ยวตัวมาเห็นอีกคนกำลังสาวรูดแก่นกายแข็งแกร่งก็เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปาก

ร่างสูงยกยิ้มมุมปากพลางชักมือเร็วขึ้น นิ้วที่ค้างอยู่ในร่องชื้นก็คว้านเร้าไม่อยู่นิ่ง

“ซี้ด เร็วเข้าที่รัก เดี๋ยวถ้าเจ้านี่มันพ่นน้ำแล้วคุณจะอดนะ”

“อย่ามาขู่กันนะ”

“ซี้ดอ่า เสียวหัวชะมัดเลย” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเสียดเสียว กล้ามท้องเกร็งเครียดจนเห็นเป็นลอน ๆ น่าลูบไล้เหลือเกิน

“คุณ...” เสียงเล็กเริ่มอ่อนแรงลง สองมือกำแน่นข้างตัว ฝืนไม่ให้กระโจนเข้าไปบีบอกแน่น ๆ นั่น

ฝ่ายคนตัวโตเลิกคิ้วมองจ้องกลับมา ท่าทางไม่ยอมง่าย ๆ แน่

เอาวะ มาถึงขั้นนี้ก็ไม่มีอะไรต้องอายแล้ว เธอดันไปพูดชวนเขาก่อนเองนี่

“ทะ...ที่รัก”

ให้ตายเถอะ กับพี่เปลวยังไม่เคยอ้อนขนาดนี้เลยนะ

เอ้ะ หรือว่าเป็นเพราะเหตุนี้ ไหนขอลองเทสดูหน่อย

“ที่รักคะ พราวต้องการคุณจะแย่แล้ว ขอให้พราวนะคะ”

พริมาพูดอ้อนเสียงหวาน สองแขนโอบรอบคอหนา บดเบียดกายเข้าหาอย่างยั่วยวน

แต่คนใจร้ายยังเรียกร้องเพิ่มอีก ได้คืบจะเอาศอก

“ขอฟังชัด ๆ ดี ๆ อีกที เดี๋ยวพี่จัดให้เลย”

“ใส่ ๆ มาสักทีเถอะ มันตอดใหญ่แล้วไม่รู้สึกเหรอ ตกลงจะเอาหรือไม่เอา โอ้ย ยัดมาทีเดียวหมดได้ยังไง มันเจ็บนะ”

พูดไม่ทันจบพริมาก็ถูกจับหันหน้ากลับไปทางเดิม ก่อนที่ท่อนลำอวบยาวจะยัดเข้ามาจากทางด้านหลังจนสุดโคน

ถึงจะเจ็บ ๆ จุก ๆ บ้างแต่ก็สะใจดีชะมัด

นี่เธอเมาแล้วซาดิสม์หรือเนี่ย เพิ่งรู้ตัว

“ไม่น่าติดเล่นเลยกู มาเป็นหางว่าว” ร่างสูงโน้มตัวไปขบเม้มติ่งหูบาง สองมือเคล้นคลึงอกนุ่มไม่หยุด “พอใจหรือยังครับ”

“อืม เร็วอีกค่ะ ดีจัง”

เขาดันให้เธอเอียงหน้าขึ้นมารับจูบ อีกมือก็ขยี้ยอดเนินจนแข็งชัน เอวสอบอัดกระแทกถี่ยิบให้สมกับที่อดใจรอมานาน

“ที่รักครับ ชอบไหม”

มือหนาย้ายลงไปบดขยี้แคนดี้สีหวาน เอวเปลี่ยนจากกระแทกกระทั้นเป็นหมุนควงควานหาจุดกระสันด้านใน พอร่างบางสะดุ้งเมื่อไหร่ก็รีบย้ำให้รัว ๆ

“ว่าไงครับ พี่เก่งพอไหม”

“เก่ง เก่งค่ะ”

“ใครเก่ง”

โอ้ย ก็ใครกันล่ะที่อัดเธอจนตัวโยกขนาดนี้ ยังจะถามอยู่นั่น

แต่จะบ่นก็ไม่ได้ เดี๋ยวน้อยใจแล้วหยุดทำขึ้นมาจะยิ่งอารมณ์เสียกันไปใหญ่

“ที่รักค่ะ ที่รักเก่งมาก ๆ”

จะว่าไปเขาก็เก่งจริง ๆ นั่นแหละ เล่นจับความต้องการของเธอได้อยู่หมัดตั้งแต่เริ่มต้นเลย

ไหนจะความเอาใจใส่นั่นอีก ไม่มีสักชั่วขณะที่ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงที่รองรับความใคร่ แต่มีความสุขกับการได้ทำกิจกรรมร่วมกัน

“โอ้ย อือ เร็วไปแล้ว”

“ก็ที่รักยั่วกันเกินไป”

“เค้าเมื่อยอ่ะ”

“ได้สิ ไปที่เตียงกันนะครับ”

คนตัวโตรีบจัดท่าอุ้มให้ สองมือช้อนสะโพกอวบเด้งรับตามจังหวะไม่ให้ขาดตอน

พริมากอดคอหนาไว้แน่น หลับตาพริ้มอดทนกับความเสียวซ่านที่ใกล้ถึงจุดหมายเต็มที หูได้ยินเสียงทุ้มคำรามต่ำในลำคออย่างชัดเจน ช่วยกระตุ้นให้ไฟราคะในกายลุกไหม้ท่วมท้น

“ที่รัก ที่รัก”

เสียงหวานกรีดร้องออกมาครั้งหนึ่ง ก่อนจะฝังคมเขี้ยวลงบนไหล่หนา คราวนี้ถูกซัดขึ้นเกยฝั่งฝันรุนแรงกว่าครั้งแรกเสียอีก

พอแท่งร้อนถูกบีบรัดรุนแรงก็ทนอดกลั้นต่อไปไม่ไหว เอวสอบกระแทกเน้นอยู่สามสี่ทีก็ปล่อยตามไป

น้ำอุ่นพุ่งเข้าใส่เต็มท้องน้อยจนพริมาสะดุ้ง เผลอขมิบรัดรีดน้ำอีกระลอก ทำเอาอีกคนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง

“เบาหน่อยครับ รู้แล้วว่ายังแน่น”

“อื้อ อย่าแซวนะ”

มือเล็กยกขึ้นดันใบหน้าคมที่พรมจูบไม่เลิกให้ถอยออกไป แต่ร่างสูงไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ รอจนปรับลมหายใจได้แล้วก็พาร่างบางไปที่ห้องน้ำ

พริมาผละออกมาสบตากับคนตัวโต ก่อนจะเริ่มจูบเองอย่างหน้าไม่อาย

ใช่ เธอไม่สนใจอะไรแล้ว

คืนนี้ขอตักตวงความสุขให้ล้นทะลักไปเลย จะได้เก็บไว้เป็นความทรงจำดี ๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะจบลงในเช้าวันพรุ่งนี้

“ที่รักขา”

“ว่าไงครับ”

“ขออีก”

“หึ ได้สิ”

คนอย่างเขามีหรือจะจบแค่รอบเดียว แต่แค่ไม่อยากพูดให้น้องน้อยตกใจกลัวก็เท่านั้น

“คราวนี้เราลองในห้องน้ำแล้วกันเนอะ บรรยากาศกำลังดี เหมาะกับการซ้อมฮันนีมูนมากเลย”

“พูดอะไรเนี่ย อื้อ”

สุดท้ายพริมาก็ลืมทุกอย่างไปจนสิ้น จำได้เพียงบทสวาทที่อีกคนตั้งอกตั้งใจสอนเหลือเกิน