Share

บทที่ 51

"เซียงเซียง นอนต่ออีกหน่อยสิ"

เสียงที่เป็นธรรมชาติและแสนจะสนิทสนมดังขึ้นจากด้านหลัง คางของชายหนุ่มยังคงถูอยู่บนกลางกระหม่อมเธอ

หลินเซียงตัวแข็งทื่อ

ภาพแฟลชแบล็กสมัยพวกเขายังอยู่ร่วมกันก่อนหน้านี้ลอยขึ้นมา

เมื่อก่อนเวลาเธอต้องตื่นเช้า อาเยี่ยนจะเป็นแบบนี้เสมอ ออดอ้อนออเซาะไม่ยอมห่าง แถมยังพูดประโยคเดียวกันนี้

หลินเซียงนอนอยู่บนเตียงด้วยความมึนงง ชั่วครู่หนึ่งเกือบแยกไม่ออกแล้วว่านี่คืออดีตหรือปัจจุบัน

แต่จะให้เธอแยกแยะได้ยังไงล่ะ?

เพราะไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบัน คนที่พูดคำนี้ก็คืออาเยี่ยนคนเดิม

หัวใจของเธอปวดหนึบและเต็มไปด้วยความอัดอึดคับข้อง ถึงอย่างนั้นกลับกัดนิ้วตัวเองไว้ ไม่ได้ลุกหนี

เป็นไปได้เธอก็อยากจะกอดเก็บสิ่งนี้ไว้ให้นาน ๆ

ซึมซับความอบอุ่น กลิ่นหอม และทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเขา

หวังให้เวลาหยุดเดินอยู่ที่ช่วงเวลานี้ ไม่มีการหย่าร้าง ไม่มีเซี่ยหว่าน ไม่มีลูกชายคนที่สามของตระกูลลู่...

พวกเขายังคงเป็นสามีภรรยากันเหมือนเดิม

...

เมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลินเซียงลืมตาตื่นขึ้นมาก็ประสานเข้ากับสายตาสงสัยครึ่ง ๆ กลาง ๆ ของลู่สือเยี่ยน

เธอเปลี่ยนสีหน้า "ทำไมมองฉันแบบนั้น?
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status