LOGINShare
57
Last Updated:
2024-12-01 17:47:22คั่วน้องชายไม่สำเร็จก็หันมาคั่วกับพี่ชายอีก เธอคงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อขจัดผู้หญิงคนนั้นให้พ้นจากทางชีวิตไม่ใช่ปล่อยให้มาเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ทำให้เธอไม่สบายใจอยู่แบบนี้
นิโคลัสพาโซอี้กลับมายังคฤหาสน์ซาเวียร์ในสภาพที่เด็กหญิงตัวน้อยหลับติดอกของเขาและมีภิณไลย์ญาติดตามเขากลับมาหลังจากอยู่ที่งานมอเตอร์โชว์จนกระทั่งดึก เขาอุ้มโซอี้ขึ้นไปที่ห้องนอนของเธอบนชั้น 2 ของคฤหาสน์อันโอ่อ่า
ภิณไลย์ญาตามไปช่วยดูแลจัดที่นอนและห่มผ้าให้เด็กหญิงตัวเล็กที่นอนหลับไหลเพราะตลอดทั้งวันโซอี้มีความสุขและสนุกสนานกับการชมยานยนต์รุ่นใหม่ เด็กหญิงวิ่งขึ้นไปนั่งบนรถหรูและซุปเปอร์คาร์คันโนูนทีคันนี้ทีด้วยความตื่นตาตื่นใจและมีความสุขอย่างที่สุด
ภิณไลย์ญาคอยติดตามเฝ้าดูโดยตลอด เห็นได้ชัดว่าวันนี้เด็กน้อยมีความสุขและรื่นเริงมากกว่าเวลาอยู่บ้าน หนูน้อยคงจะตื่นเต้นกับการได้เห็นอะไรแปลกตาใหม่ ๆ แม้ว่าหลายครั้งที่โซอี้ยังไม่ค่อยยอมพูดจากับคนแปลกหน้าที่นิโคลัสแนะนำตัวว่าเด็กหญิงเป็นลูกสาวของเขาให้คนเหล่านั้นได้รู้จัก แต่แม่หนูก็ดูจะเริ่มคุ้นชินกับการอยู่ท่ามกลางผู้คนมาก ๆ และรู้จักปรับตัวแม้ยังพูดไม่ค่อยเก่งก็ตาม
หลังจากเห็นว่าโซอี้หลับแล้วทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยด้วยซ้ำ แต่คืนนี้นิโคลัสก็อะลุ่มอล่วยให้กับหนูน้อยในเมื่อเขาเห็นว่าโซอี้สนุกสนานตลอดทั้งวัน พอขึ้นนั่งบนรถทางกลับบ้านก็หลับติดอกของภิณไลย์ญาเลยทีเดียว เขาเข้าใจว่าโซอี้คงมีความสุขมากและนั่นเป็นสิ่งที่เขาคาดหวังและพึ่งพอใจ หลังจากส่งเด็กหญิงเข้านอนแล้วภิณไลย์ญาก็กลับไปที่ห้องของเธอแต่ขณะที่กำลังจะเปิดประตูก็ต้องชะงักเมื่อมือหนาใหญ่รั้งเอวบอบบางของเธอทำให้ภิณไลย์ญาหันกลับไปพบว่าเป็นนิโคลัสเขายืนอยู่ในท่าประชิดตัวเธอหญิงสาวแสดงอาการตกใจ
บทที่ 24
“นิค...มีอะไรเหรอคะ ฉันกำลังจะเข้านอนแล้วล่ะค่ะ”
“ผมแค่อยากคุยกับคุณ”
ภิณไลย์ญาเหลือบและซ้ายขวาก่อนตอบว่า
“คุยเรื่องอะไรคะ นี่มันดึกแล้ว โซอี้ก็หลับแล้วด้วย ค่อยคุยกันพรุ่งนี้เถอะค่ะ”
เขาจับไหล่บอบบางทั้งสองด้วยฝ่ามือหนาแกร่งแต่เธอก็ไม่รู้สึกถึงแรงบีบมือทั้งสองของเขาที่วางบนบ่าของเธอนั้นมันส่งผ่านความรู้สึกบางอย่างซ่านลึกเข้าไปถึงใต้บึ้งหัวใจของเธอ ภิณไลย์ญาแทบไม่กล้าสบนัยน์ตาคมเข้มที่จ้องมองเธอด้วยประกายหม่นแสงลง
“ขอบคุณนะที่ช่วยดูแลโซอี้วันนี้ ท่าทางแกมีความสุขมาก ผมไม่เคยเห็นลูกสาวของผมมีความสุขมากขนาดนี้มาก่อน”
“โซอี้ได้เจออะไรใหม่ ๆ ค่ะมันทำให้เธอตื่นเต้นและมันก็เป็นปกติของเด็กที่พอเห็นอะไรที่แปลกตาก็จะทำให้สนุกและมีความสุขมาก คุณมีเรื่องที่จะพูดกับฉันแค่นี้ใช่ไหมคะ”
“มากกว่านี้...”
เขาพูดแค่นั้นแล้วก้มหน้าลงไปหาภิณไลย์ญาอย่างรวดเร็วโดยที่เธอเองไม่ทันได้ตั้งรับเมื่อปากของเขาประกบปิดปากของเธอแนบสนิท เธอยืนนิ่งเพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงมือเท้าของเธอเย็น แต่เหมือนความร้อนถ่ายเทจากปากของเขาเข้าไปในลำคอของเธอ ปลายลิ้นของนิโคลัสจุ่มจ้วงลึกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ดูดซับความหอมหวานและลิ้มเลียความนุ่มละมุนภายในนั้น
มันทำให้ภิณไลย์ญาเริ่มเคลิบเคลิ้มต่อสัมผัสอันหวามไหวและซาบซ่านของนิโคลัส เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจเกิดขึ้นนับตั้งแต่ที่เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่จูบเธอก็เป็นได้ เขาถอนริมฝีปากออกแต่ใบหน้าก็ยังอยู่ชิดใกล้ใบหน้าของเธอ ลมหายใจของเขาร้อนระอุราดลดลงบนกลีบปากนุ่มละมุน
“นิค...พอเถอะค่ะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดีนะคะ”
“ใครจะมาเห็น ป้าเจนนี่ก็กลับไปแล้ว ตอนนี้ก็เหลือแค่คุณกับผม”
“แต่คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ”
“ทำไมจะทำไม่ได้ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ในสัญญา”
“คุณบอกเองนะคะว่าคุณฉีกสัญญานั้นทิ้งไปแล้ว”
“ผมบอกว่าผมฉีกสัญญาเก่าทิ้งแต่ผมก็ทำสัญญาขึ้นมาใหม่และนี่ก็อยู่ในสัญญาใหม่ระหว่างเรา”
“คุณเอาเปรียบฉันอยู่เรื่อยเลยนะคะนิค เมื่อไหร่ฉันจะมีสิทธิ์ตัดสินใจเลือกในสิ่งที่ฉันต้องการทำได้ซะที”
“คุณเลือกได้เนเน่”
“ฉันมีทางเลือกด้วยเหรอคะ?...เปล่าเลย...ฉันไม่ได้มีทางเลือกอะไรเลย คุณชี้นำฉันทุกอย่างและฉันก็ต้องทำตามคำสั่งของคุณด้วย”
“เลือกได้สิ...เลือกที่จะยินยอมผมแบบนี้ไง”
Related chapters
หนี้สวาทอสูร 58
เขาก้มหน้าลงไปหา จ้วงลิ้นเข้าไปในปากของเธออีกครั้งคราวนี้นิโคลัสดั้นแผ่นหลังของเธอให้อกนุ่มบดเบียดกับอกกว้างเครียดแน่นของเขาอย่างแนบแน่น มันยิ่งทำให้ภิณไลย์ญาปั่นป่วน ความรัญจวนเร่งเร้าอารมณ์หวามของเธอราวกับว่าเขากำลังปลดโซ่พันธนาการความต้องการในส่วนลึกที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าเธอกำลังตอบสนองต่ออารมณ์และทุกสัมผัสจากมหาเศรษฐีหนุ่มผู้เยือกเย็นซึ่งเธอเคยตั้งปณิธานว่าจะไม่ยินยอมเขาอย่างเด็ดขาดหากทว่าตอนนี้ร่างกายของเธอกลับทรยศและเป็นปฏิปักษ์ต่อความคิดที่จะผลักไสเขาออกไป จูบของเขาเนิ่นนานและมันทำให้ความซาบซ่านเล่นจากปากของเธอลามไหลไปทั่วทั้งร่าง ภิณไลย์ญาเผลอโอบแขนเรียวรัดลำคอของเขาเอาไว้ มือของเธอกดต้นคอด้านหลังของเขาเพื่อให้นิโคลัสกดริมฝีปากบนปากของเธอแน่นมากยิ่งขึ้นนี่เธอทำอะไรลงไป...เธอกำลังเสนอให้เขาสนองเธออย่างนั้นหรือ ภิณไลย์ญาไม่อาจหักห้ามตัวเองได้เลยและมันสายเกินไปเสียแล้วที่เธอจะหยุดยั้งตัวเองขณะที่นิโคลัสด้านร่างนั้นเข้าไปในห้องและปิดประตูลง ประตูห้องของพี่ภิณไลย์ญาปิดลงแล้วหากแต่เบื้องนอกที่มุมหนึ่งของอีกฝั่งบันได ลาริสาขยับออกมา ในมือของเธอมีโทรศัพท์มือถือที่กดบันทึกภาพที่
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 59
แทนคำตอบลาริสาก็ยกมือถือของเธอขึ้นมาเปิดโหมดคลิปวีดีโอแล้วเปิดคลิป ๆ หนึ่งยื่นให้กับคริส เขารับมือถือของเธอและก้มลงดูชั่วครู่ นัยน์ตาคู่นั้นก็เบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ท่าทีตกใจของเขาอยู่ในสายตาของลาริสา เธอสังเกตเห็นว่าท่าทางของคริสจะตกใจกับภาพที่เห็นในมือถือไม่น้อยเลยทีเดียวคริสวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะหลังจากที่เขาดูคลิปจบแล้วลาริสายกยิ้มมุมปากอย่างจะเหยียดหยัน“คุณคงเห็นแล้วสินะคะว่าเกิดอะไรขึ้น คงจะเห็นแล้วว่าภาพในคลิปนั้นน่ะมันชัดเจนมากขนาดไหน”“ใช่ผมเห็นแล้ว” เขาตอบสั้น ๆ แต่สีหน้าท่าทางของคริสดูไม่ดีเลย ลาริสาพูดต่อไปอีกว่า“ถ้าคุณเห็นและก็รู้แล้วว่ามีอะไรเกิดขึ้นในบ้านคุณจะปล่อยให้เรื่องมันเป็นอย่างนี้น่ะเหรอคะ”“เรื่องอะไรเหรอ?”“ก็เรื่องที่แม่อดีตพริตตี้สาวแต่อยู่ในคราบของพี่เลี้ยงเด็กมาแอบมีอะไรกับพี่ชายของคุณในบ้าน รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั่น”“ผมเข้าใจ มันอาจเป็นความสัมพันธ์ลับ ๆ แต่ว่านิคก็ยังไม่มีเมีย เขามีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้น...ผมหมายถึงการที่เขาจะชอบหรือมีอะไรกับผู้หญิงสักคนนี่ไม่ใช่เหรอ”“แต่ฉันมองว่ามันไม่เหมาะสม อย่าลืมสิคะว่าเนเน่มาจากการเป็นนางแบบให้ค่ายรถยนต์ ฉันได้ยินมาว่
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 60
ตอนแรกเขาคิดว่าจะพยายามทำตัวให้เป็นปกติและรักษาระยะห่างระหว่างตัวเขากับแฟนเก่า คริสพยายามเตือนตัวเองว่าเขาแต่งงานแล้วมีภรรยาที่คนในสังคมต่างรู้และยอมรับ แต่เมื่อได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้คริสเริ่มไม่สบายใจ เขาคิดถึงคำพูดที่ภิณไลย์ญาเคยบอกไว้ว่าเธอกู้เงินจากพี่ชายของเขาถึง 3 ล้านดอลลาร์เพื่อรักษาน้องชายทั้งก่อนหน้านี้นิโคลัสเคยแสดงท่าทีไม่ชอบภิณไลย์ญามาก่อน เขาพยายามกีดกันเธอออกจากชีวิตของน้องชายด้วยซ้ำ หรือว่านิโคลัสจะบีบบังคับจิตใจให้ภิณไลย์ญาเอาตัวเข้าแลกกับเงินจำนวนนั้น ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งสงสัยเขารู้ดีว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ภิณไลย์ญาไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย ขนาดคบกับเขามานานแม้เขาแสดงความรักกับเธอมากเท่าไหร่แต่เธอก็จะไม่ยอมเผลอไผลปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาอย่างเด็ดขาด เรื่องนี้เขาควรจะต้องพูดกับพี่ชายให้รู้เรื่องเพราะไม่อย่างนั้นแล้วมันก็จะเป็นเรื่องรบกวนจิตใจของเขาตลอดเวลาคริสเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานอันโอ่โถงของพี่ชายซึ่งเป็นห้องทำงานที่ใหญ่กว่าของเขาหลายเท่าอยู่อีกฝั่งหนึ่งของคฤหาสน์ซาเวียร์และเป็นพื้นที่ที่ไม่ค่อยมีใครผ่านเข้ามา นั่นเป็นเพราะนิโคลัสไม่ชอบให้ใครเข้ามารบกวนเขา
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 61
คริสพูด ประกายตาของนิโคลัสแสดงความไม่เข้าใจแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ก้มลงดูโทรศัพท์และเมื่อเขาเปิดหน้าจอในตาคมก็เบิกกว้างด้วยความตกใจเพราะสิ่งที่ปรากฏอยู่ในมือถือขณะนี้เป็นคลิปแอบถ่ายเขากับภิณไลย์ญา มันเป็นคลิปสั้น ๆ เขาดูจบแล้วจึงกดปิดแต่มือแกร่งก็ยังคุมโทรศัพท์เอาไว้มั่น คริสเดินมาหยุดที่หน้าโต๊ะทำงานของพี่ชายทั้งสีหน้าและแววตาของเขาแสดงออกทั้งความไม่แน่ใจผิดหวังและสิ้นหวังในเวลาเดียวกัน“ผมว่าคงไม่มีหลักฐานอะไรที่มันจะช่วยยืนยันการกระทำของคนคนหนึ่งได้ชัดเจนมากเท่ากับหลักฐานที่เป็นคลิปวีดีโอหรอกนะครับ พี่คิดว่าอย่างนั้นไหม”“แกไปเอาคลิปนี้มาจากไหน”“ผมได้มาจากไหนมันไม่สำคัญหรอกครับ และพี่ก็ไม่จำเป็นต้องไปหาต้นตอแต่สิ่งที่สำคัญตอนนี้ก็คือช่วยบอกผมทีว่าเรื่องนี้น่ะมันเกิดขึ้นนานหรือยัง”ในคำถามนั้นฟังดูคาดคั้น สีหน้าของนิโคลัสแปรเปลี่ยนเป็นเข้มเครียด นัยน์ตาของเขาเริ่มขุ่นและในเวลาเดียวกันสีหน้าของคริสก็ไม่ต่างจากพี่ชาย เขาคบกรามแน่นและค้ำยันแขนลงบนโต๊ะจ้องหน้านิโคลัสด้วยแววตาเอาจริงเอาจัง“คงจะนานแล้วสินะครับ แต่ผมไม่นึกเลยว่าจะต้องมารับรู้เรื่องอะไรแบบนี้ เรื่องที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองโ
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 62
นัยน์ตาเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาของนิโคลัสเบิกกว้างเมื่อเห็นเช็คเงินสดที่คริสวางมันลงตรงหน้าเขา“เนเน่บอกว่าที่เธอต้องมาเป็นพี่เลี้ยงโซอี้ก็เพราะว่าต้องทำงานใช้หนี้ให้กับพี่เธอบอกผมว่าเธอกู้เงินจากพี่มา 3 ล้านดอลลาร์เพื่อเอาไปรักษาเป็นค่าผ่าตัดน้องชายของเธอที่เกิดอุบัติเหตุ ผมรู้ว่าเงิน 3 ล้านดอลลาร์สำหรับพี่มันเป็นแค่เศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่สำหรับเนเน่แล้วมันเป็นเงินมหาศาลที่เธอหาทั้งชีวิตก็คงจะใช้หนี้พี่ไม่หมด เพราะฉะนั้นผมก็จะขอใช้หนี้แทนเธอ พี่จะรับหรือไม่รับไว้ก็แล้วแต่ แต่ผมอยากให้พี่รู้ไว้ว่านี่คือสิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะทำเพื่อผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดในชีวิตซึ่งสำหรับพี่แล้วคงจะไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนหรอกใช่ไหมครับ ในเมื่อพี่ไม่เคยรู้จักมันด้วยซ้ำ...ความรักยังไงล่ะครับ!”พูดจบเขาก็เดินออกไปอย่างเงียบ ๆ ปล่อยให้นิโคลัสยืนนิ่งอึ้งกับเหตุการณ์ที่เขาไม่นึกว่ามันจะบานปลายจนเป็นปัญหาใหญ่เสียแล้ว ตอนนี้เขาไม่ได้อยากรู้ว่าคลิปนั่นมาจากไหนเพราะในสมองของเขามีแต่ความสับสนวุ่นวาย เสียงอื้ออึงดังขึ้นในหัวใจ ที่สุดแล้วเขาต่างหากตกหลุมพรางที่ตัวเขาวางกับดักไว้ทำร้ายคนอื่น เขาจะรับเช
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 63
คำพูดทิ้งท้ายของมารดาทำให้ภิณไลย์ญาถึงกับน้ำตาซึมเธอวางสายแต่ยังกุมโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ รู้สึกร้อนผะผ่าวรอบดวงตา แล้วน้ำหยดเล็ก ๆ ก็ค่อย ๆ ถั่งออกมาจากตาคู่สวย เธอเองก็คิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ที่ตอนนี้ต้องอยู่คนเดียวเพียงลำพัง เธอรู้ดีว่าแม่เป็นห่วงและมีความกังวลเรื่องของลูกชายคนเล็กมากแค่ไหน ถ้าเลือกได้เธอก็อยากมีเงินมากเพียงพอที่จะนำพาครอบครัวให้พ้นจากวิกฤตที่เกิดขึ้น แต่สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้ก็คือต้องก้มหน้ายอมรับโชคชะตาและคิดว่าเธอได้ทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้วเพื่อครอบครัว แต่แล้วความคิดอันวุ่นวายกลับถูกรบกวนด้วยบางสิ่งบางอย่างเมื่อเธอเริ่มรู้สึกวิงเวียนศีรษะขึ้นมาอีก หลังจากมื้อเย็นที่ภิณไลย์ญาไม่ได้อยากกินเหมือนดังเช่นปกติและหลายวันมานี้เธอมีอาการแปลก ๆ นั่นคือผะอีดผะอมเมื่อถึงเวลาอาหาร บ่อยครั้งเธอมึนหัวจนต้องนั่งพักและอยากนอน หากไม่ติดว่าต้องคอยดูแลโซอี้เธอก็อยากหลับยาว ๆ ทั้งวัน ไม่เคยขี้เกียจมากขนาดนี้มาก่อน แถมยังเหม็นเบื่ออาหารที่ชอบ หรือว่าเธอคิดมากเรื่องน้องชายจนทำให้พักผ่อนน้อย มันอาจเป็นอาการที่มีผลพวงจากความกังวลกระมัง ขณะที่กำลังนั่งคิดเรื่องอาการแปลก ๆ ของตัวเองอยู่นั้นภิ
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 64
“ฉันไม่รู้”“ผมจะเชื่อว่าคุณไม่รู้ทั้ง ๆ ที่บางทีคุณอาจจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ก็ได้ว่าเจ้าของเช็คเงิน 3 ล้านดอลลาร์ก็คือคริสน้องชายของผมที่มันใจป้ำอยากจะช่วยเหลือให้คุณพ้นจากสภาพการเป็นลูกหนี้ของผมด้วยการช่วยปลดหนี้ผู้หญิงที่มันเคยรักมากที่สุดยังไงล่ะ!”คำตอบของนิโคลัสทำให้นัยน์ตางามเบิกกว้าง มันเป็นสิ่งที่ทำให้พิไลยาทั้งตกใจ ประหลาดใจและแปลกใจจนพูดแทบไม่ออก“ว่ายังไงนะคะ...คริสเป็นเจ้าของเช็คเงินสด 3 ล้านดอลลาร์ คริสให้มันกับคุณอย่างนั้นเหรอคะ”“ใช่...ก็ผมบอกแล้วไงว่ามันอยากจะใช้หนี้แทนคุณ ก็คุณบอกมันเองไม่ใช่เหรอว่าเป็นหนี้ผม ต้องกู้เงินจากผมและพอใช้หนี้ไม่ได้ก็เลยต้องมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับโซอี้ คริสมันคงสงสารหรือไม่มันอาจจะเผลอตกหลุมพรางที่คุณเอาเสน่ห์ไปหว่านให้มันตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่อีกครั้ง คุณนีมันเสน่ห์แรงจริง ๆ นะเนเน่ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับมันเพราะว่าคริสแต่งงานมีครอบครัวแล้ว คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่ามีศีลธรรมมากพอที่จะไม่ทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยก แต่สำหรับผมแล้วคำพูดของคุณมันหลอกลวงทั้งเพ!”“คุณอยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะค่ะ แต่สิ่งที่ฉันรู้อยู่แก่ใจก็คือฉันไม่รู้เรื่องที่คริสเอ
Last Updated : 2024-12-01หนี้สวาทอสูร 65
“แต่อิสรภาพของฉันมีเงินเป็นเดิมพัน คุณต้องการเงินไม่ใช่เหรอนิค คุณเคยพูดว่าคุณไม่เคยรักใคร คุณใช้แต่เงินซื้อทุกอย่างแล้วอะไรที่คุณคิดว่าใช้เงินซื้อไม่ได้ล่ะ”“ความพอใจของผมไง!” เขาคำรามและทำให้ภิณไลย์ญาถึงกับสะอึก เธอคับแค้นจนจิกปลายเล็บลงบนต้นแขนของเขาแต่นิโคลัสกลับไม่สะท้าน เขาหยัดยิ้มหยัน“ผมซื้อทุกอย่างได้แต่ใครหน้าไหนจะมาซื้อความพอใจของผมไม่ได้ น้องชายของผมมันโง่ มันคิดว่าถ้าเอาเงินมาให้แล้วคุณก็จะได้หมดหนี้เสียที แต่...เสียใจนะ...ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณไป บอกแล้วยังไงว่าสัญญาระหว่างผมกับคุณมีผมเท่านั้นที่มีสิทธิ์ตัดสินใจว่าจะให้คุณเป็นอิสระหรือจะให้คุณเป็นทาสผมตลอดชีวิต”“นิค...อย่า!” ภิณไลย์ญาตะเบ็งเสียงแต่ไม่มีอะไรหยุดยั้งความหยาบร้ายของนิโคลัสได้ เขาโหมตัวเข้าหา ใช้กำลังแข็งแกร่งกว่ากดเธอไว้ใต้ร่าง เสียงร้องไห้ราวกับระเหิดหายไปในอากาศ เขายัดเยียดความเจ็บปวดให้เธอราวกับตอกหมุดทรมานลงบนร่างกายและวิญญาณของหญิงสาว ภิณไลย์ญาอ่อนแรงกำลังลงในที่สุด ปล่อยให้เขาครอบครองและรองรับอารมณ์ร้อนราวคลื่นคลั่งของเขาด้วยความจำนน เธอไม่อยากรับรู้อะไรอีกต่อไป ไม่ว่าเขาจะทรมานเธอด้วยวิธีการไหนมันก็เก
Last Updated : 2024-12-01
Latest chapter
หนี้สวาทอสูร 91
นิโคลัสหยิบอะไรบางอย่างจากกระเป๋าเสื้อของเขาด้วยมือข้างหนึ่ง มันเป็นกล่องกำมะหยี่สีชมพูเล็ก ๆ และเมื่อเขาเปิดมันออกก็ทำให้เป็นภิณไลย์ญาดวงตาเบิกกว้างเพราะภายในนั้นเป็นแหวนแพลตตินัมประดับเพชรแม้เม็ดไม่ใหญ่แต่ประกายของมันก็ล้อเล่นกับแสงแดดอุ่นที่สาดส่องลงมาอาบไล้ เขาบรรจงหยิบมันและสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของภิณไลย์ญาก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปประทับริมฝีปากของเขาบนเรือนแหวนที่อยู่บนนิ้วของเธอหญิงสาวมองดูราวกับไม่อยากเชื่อสายตา นิโคลัสเงยหน้าขึ้นและเอ่ยว่า“คริสเคยบอกผมเหมือนกันว่าคนอย่างผมคิดถึงแต่ตัวเองและเห็นค่าของเงินเป็นใหญ่ ผมไม่เคยคิดถึงใคร แต่ตอนนี้ผมอยากพิสูจน์ให้น้องชายของผมได้เห็นว่าผมได้เปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่เขาเคยว่าเอาไว้ ผมอาจจะเลวร้ายกับคุณมาก่อนแต่คนเราก็สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้นี่ไม่ใช่เหรอ คุณอาจไม่ต้องอภัยให้ผมวันนี้ มันอาจต้องใช้เวลาเป็นเดือนหรือเป็นปี ว่าแต่คุณจะยินยอมให้โอกาสนั้นกับผมไหม”“บอกแล้วไงคะว่าฉันต่ำต้อยมากเกินไป คนที่ต้องขอร้องโอกาสคุณเป็นฉันมากกว่าที่จะร้องขอจากคุณ”“ผมจะไม่ให้คุณร้องขออะไร แต่เป็นผมที่จะต้องขอร้องคุณ”นิโคลัสทรุดตัวลงนั่
หนี้สวาทอสูร 90
“แต่ฉันยังเป็นหนี้คุณนะคะนิค ฉันเป็นหนี้คุณตั้ง 3 ล้านดอลลาร์ ฉันจะพยายามหามันมาใช้คุณ”“ลืมเรื่องนั้นไปเถอะนะ รู้หรือเปล่าว่าจริง ๆ ผมลืมมันไปตั้งนานแล้ว”“ฉันรู้ค่ะนิคว่าเงินสำคัญสำหรับคุณเสมอและไม่ใช่สิ่งที่คุณจะลืมมันได้ง่าย ๆ”“อยากรู้ไหมว่าผมลืมมันไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมลืมมันไปตั้งแต่ที่คุณเป็นของผมครั้งแรก”เธอเม้มปากแน่นน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว“คุณคงอยากให้ฉันดีใจ คุณคงแค่อยากจะปลอบใจฉัน”“เปล่าเลย...นี่เป็นคำสารภาพแบบโง่ ๆ ของคนที่ไม่เคยมีและไม่เคยเห็นค่าในความรักอย่างผม แม้แต่จะพูดคำนี้ก็ยังไม่เคย ผมได้แต่ภาวนาขอให้คุณเข้าใจ”“ฉันเข้าใจว่าคุณไม่เคยรักใครไม่เคยจริงจัง”“ผมอาจจะไม่เคยรักใครอย่างที่คุณว่าแต่ผมไม่เคยหลอกผู้หญิงเล่น ๆ และคุณก็เป็นคนแรกที่ทำให้ผมได้เห็นคุณค่าของความรักจากที่ผมรู้จักแต่งการใช้เงิน รู้ไหมว่าตอนที่คริสต์อยากจะใช้หนี้แทนคุณมันทำให้ผมโกรธมาก ผมรู้ว่าผมกำลังหึงคุณและคิดบ้าๆ ว่าคริสมันคงอยากได้คุณกลับคืนไป ผมลืมไปว่าสัมพันธภาพอันยิ่งใหญ่ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงมันไม่ได้มีแค่เรื่องนั้น แต่มันหมายถึงความรักและความหวังดี คริสหวังดีกับคุณมากกว่าที่จะรู้สึกรั
หนี้สวาทอสูร 89
“ผมยอมรับนะว่าตอนแรกตกใจมากที่รู้เรื่องระหว่างคุณกับนิคแต่มันก็ทำให้ผมมาคิดได้ในหลาย ๆ เรื่องว่าที่ผ่านมาหลาย ๆ เหตุการณ์และเรื่องแย่ ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผมมันก็ล้วนเกิดขึ้นมาจากตัวผมเองและคนที่เข้ามาคอยจัดการให้ผมทุกสิ่งทุกอย่างก็คือพี่ชายของผม บางทีถ้าเราสองคนยังรักกันมันก็อาจจะทำให้ผมไม่ได้คิดถึงสิ่งสวยงามที่สุดที่ผมทอดทิ้งไปนานนั่นก็คือโซอี้ ถึงแม้ว่าผมจะต้องเลิกกับลาลิสาแต่มันก็ทำให้ผมคิดได้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดก็คือความรับผิดชอบและมันทำให้ได้มองเห็นตัวเอง มองเห็นความจริงว่าถ้าหากผมยังไม่กล้าคิดและตัดสินใจคงจะไม่มีวันค้นพบว่าต้องจัดการชีวิตตัวเองยังไงบ้างการไปอยู่ฝรั่งเศสมันเกิดจากการเลือกของผมเองและนิคก็ไม่ปฏิเสธที่จะให้โซอี้ไปอยู่กับผมเพราะอย่างน้อยที่สุดเขาก็ยังมีคุณกับชีวิตเล็ก ๆ”“ฉันกับเขาไม่คู่ควรกัน เหมือนที่เขามองฉันกับคุณว่าไม่คู่ควร ฉันต่ำต้อยเหลือเกินค่ะคริส ฉันคิดว่า...”“ว่าไงล่ะคริส...จะไปกันแล้วเหรอ?”เสียงทุ้มห้าวที่ดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของคริสและภิณไลย์ญาแต่โซอี้กลับกระโดดลงจากโซฟาแล้ววิ่งเข้าไปหาเจ้าของเสียงทรงอำนาจนั้น นิโคลัสช้อนร่างเด็กน้อยขึ้นอุ้มและจูบแ
หนี้สวาทอสูร 88
“คุณอาคริสจะพาหนูไปฝรั่งเศสค่ะ”โซอี้เป็นฝ่ายตอบขณะที่นั่งอยู่บนตักของคริส เขาโอบกอดหนูน้อยเอาไว้และจูบแก้มยุ้ยเบาๆแสดงความรักความห่วงใยพร้อมกันนั้นก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าหล่อเหลา“ผมจะมารับโซอี้ไปฝรั่งเศสวันนี้ นี่ก็ให้คนของผมจัดกระเป๋ากับของใช้เรียบร้อยแล้ว พวกเขารอผมอยู่ที่สนามบิน”กล่าวจบเขาก็จับเด็กหญิงให้เลื่อนลงจากตักและนั่งบนโซฟา เขาลุกขึ้นและก้าวเข้าไปหาภิณไลย์ญาซึ่งตอนนี้เธออยู่ในชุดนอนสวมทับด้วยเสื้อคลุมผ้าไหมสีละมุนตา คริสหยุดยืนตรงหน้าเธอ รอยยิ้มจางผุดขึ้นบนมุมปากได้รูป“เป็นยังไงบ้าง คุณสบายดีแล้วใช่ไหม?”“ฉันสบายดีค่ะ ว่าแต่คุณเถอะค่ะ คุณจะไปฝรั่งเศสแล้วจะพาโซอี้ไปด้วยเหรอคะ”“ใช่...ผมจะไปอยู่ที่ฝรั่งเศสและรับตำแหน่ง CEO ของบริษัทในเครือของซาเวียร์กรุ๊ปที่นั่น”“คุณลาริสาไปด้วยใช่ไหมคะ พวกคุณเข้าใจกันแล้วใช่ไหมคะ”เขาส่ายหน้าและตอบว่า “ผมหย่ากับลาลิสาแล้ว เราเพิ่งหย่ากันเมื่อสัปดาห์ที่แล้วนี่เอง”“ว่ายังไงนะคะ! คุณหย่ากับลาริสา...คุณพระ...เธอคงโกรธเรื่องของฉันอย่างนั้นสินะคะ ฉันต้องขอโทษด้วยค่ะคริส ฉันไม่ตั้งใจที่จะทำให้ครอบครัวของคุณต้องแตกหักกันอย่างนี้เลย”เขาส่ายหน้าอีก
หนี้สวาทอสูร 87
“คุณน้าเนเน่นอนพักผ่อนก่อนนะคะ เดี๋ยวหนูจะเช็ดตัวให้คุณน้านะคะ”โซอี้กระวีกระวาดทำเหมือนผู้ใหญ่ไม่มีผิด เด็กหญิงวิ่งออกไปจากห้องนั้นนิโคลัสจึงหันมาทางภิณไลย์ญาที่นอนบนเตียงโดยมีเขานั่งอยู่ข้าง ๆ“ผมรู้ว่าคุณไม่สบายและต้องการพักผ่อน”“ใช่...ฉันต้องการพักผ่อนแต่เป็นบ้านของฉันไม่ใช่ที่นี่ ฉันอยากกลับบ้าน ถ้าคุณไม่ว่างไปส่งฉันก็เรียกคนขับรถของคุณให้พาฉันไปส่งก็ได้ค่ะนิค”“วันนี้คนของผมไม่มีใครว่างหรอกนะ”“ฉันไม่เชื่อ คุณโกหก คุณอยากจะกักตัวฉันไว้ที่นี่ หรือว่าถ้าคุณอยากจะให้ฉันอยู่ที่นี่ก็ให้ฉันกลับไปที่บ้านก่อนแล้วฉันจะบอกแม่ฉันว่าฉันต้องออกมาทำงานท่านจะได้เข้าใจจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”“ท่านไม่เป็นห่วงคุณหรอกนะ ท่านรู้ว่าคุณอยู่กับโซอี้และผมก็อยากจะขอร้องให้คุณอยู่กับแกที่นี่คืนนี้”“ด้วยเหตุผลอะไรกันคะ ได้โปรดเถอะค่ะ คุณไม่ควรจะใช้คำว่าขอร้องกับฉันเพราะนี่เป็นการบังคับ”“OK… ถ้าคุณอยากจะกลับก็ได้แต่โซอี้จะรู้สึกยังไงในเมื่อแกคิดว่าคุณไม่สบายและแกก็ตั้งใจที่จะดูแลคุณ ถ้าคุณกลับไปมันก็เหมือนเป็นการทำร้ายจิตใจแก”“คุณกำลังสร้างเงื่อนไขและกำลังกดดันฉันอยู่นะคะ”“ผมพูดความจริงต่างหากและมันก
หนี้สวาทอสูร 86
“ คุณคิดแบบนั้นเหรอเนเน่”“ ใช่ค่ะ...และฉันก็คิดถูกใช่ไหมคะ ฉันพูดถูกทุกอย่าง ไม่ต้องห่วงหรอกนะคะ คุณจะไม่สูญเสียผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งสิ้นเพราะฉันจะไม่ผิดสัญญาเรื่องที่จะหาเงินมาชดใช้ให้คุณ”“ผมรู้ว่าคุณจะไม่ผิดสัญญาแต่คุณก็ผิดคำพูดกับผม ““แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไง จะให้ฉันทำยังไงคะนิค ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อไปแล้ว”ภิณไลย์ญาเผลอร้องไห้ออกมาและทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องน้ำ เธอกอดเข่าแล้วร้องไห้อย่างคนสิ้นหวัง ตอนนี้หัวใจของเธอแหลกสลายทั้งจากความผิดหวังและร่างกายที่ยิ่งนับวันยิ่งอ่อนแอ เธอดูเหมือนคนสิ้นไร้ไม้ตอกและถึงทางตันของชีวิต นิโคลัสทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าเธอ จ้องมองร่างเล็กที่ก้มหน้าร้องไห้เหมือนแทบขาดใจแต่ภิณไลย์ญาก็ไม่ส่งเสียงออกมาดัง ๆ เธอกดเก็บตัวเองไว้เพราะกลัวโซอี้จะได้ยินแต่ในเวลานี้เธอช่างดูอ่อนแอและเป็นภาพที่ฉุดรั้งความรู้สึกของนิโคลัสให้ยิ่งดำดิ่ง เขารู้ตัวดีว่าทำให้เธอเจ็บช้ำอย่างสาหัสหากทว่าคนที่เจ็บปวดยิ่งกว่ากลับเป็นเขาเสียเอง ขณะที่เขากำลังจะเอื้อมมือเพื่อลูบเรือนผมของภิณไลย์ญาที่นั่งก้มหน้ากอดเข่าร้องไห้นั้นก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นข้างหลั
หนี้สวาทอสูร 85
“เข้าไปในบ้านกันเถอะเนเน่ โซอี้หิวขนมแล้ว”“ค่ะ” เธอรับปากสั้น ๆ และเดินตามเขากับเด็กหญิงตัวเล็กเข้าไปโดยที่นิโคลัสก็ยังจูงมือไม่ยอมปล่อยมือของเธอจากมือของเขา มันไม่ได้ทำให้ภิณไลย์ญาอบอุ่นแม้แต่น้อยยิ่งใกล้ชิดเขามากเท่าไหร่มันก็ยิ่งหนาวยะเยือกในหัวใจมากขึ้นเท่านั้น นิโคลัสเหมือนซาตานเขาอาจกลายร่างเป็นเทพบุตรก่อนที่จะกลายเป็นปีศาจร้ายภายในเสี้ยววินาที เธอรู้ดีและไม่เคยลืมสิ่งที่เขากระทำกับเธอเมื่อประตูบ้านเปิดออกทั้งสามก็ก้าวเข้าไปในห้องรับแขกภายในได้รับการตกแต่งอย่างเรียบหรู มันดูกว้างขวาง หลังคาทรงสูงทำให้บ้านดูโอ่อ่าหากทว่าสำหรับภิณไลย์ญาแล้วเธอยิ่งรู้สึกอึดอัด ไม่ได้คิดว่าบรรยากาศโล่งหรือโปร่งสบายเลย เมื่อเข้าไปในห้องรับแขกนิโคลัสก็วางถุงใส่ขนมลงบนโต๊ะ โซอี้เปิดถุงขนมดูและล้วงหยิบเค้กกับคุกกี้ออกมาก่อนหันมาทางภิณไลย์ญาและพูดด้วยประกายตาใสแจ๋วว่า“คุณน้าเนเน่ขา คุณน้าเนเน่ชอบขนมนี้หรือเปล่าคะ”“ว่าแล้วเด็กหญิงก็หยิบคุกกี้ในห่อสีสวยอยู่ในภิณไลย์ญาที่รับไปเธอยิ้มตอบและบอกว่า”“ชอบค่ะ...เอ้อ...”“ชอบก็กินเลยสิคะ แดดี๊ขา มากินขนมด้วยกันเถอะค่ะหนูหิวแล้ว”“ได้สิจ๊ะทูนหัวของ daddy มาเราม
หนี้สวาทอสูร 84
“แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อน ฉันไม่ได้อยู่กับคุณแล้ว “คุณจะมาทำอะไรแบบนี้ไม่ได้นะคะนิค”“ลืมไปแล้วหรอเนเน่ว่าคุณยังติดค้างอะไรผมอยู่ คุณเป็นคนผิดกฎและทำผิดสัญญากับผมหรือว่าคุณไม่ยอมรับว่าการที่คุณหนีมานี่มันเป็นการไม่รักษาสัญญาที่คุณเคยให้ไว้”“แล้วคุณต้องการอะไรกันล่ะคะ ถ้าคุณต้องการเงินฉันจะพยายามหามาคืนคุณ คุณจะไม่สูญเสียผลประโยชน์ของคุณแม้แต่เซ็นเดียว”“เรื่องนี้คนที่ได้รับผลประโยชน์ไปเต็ม ๆ ก็คือคุณนะเนเน่ผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้น้องชายของคุณและพอเขาหายดีคุณก็คิดจะหนีผมไปดื้อ ๆ แบบนี้น่ะหรือ มันไม่ยุติธรรมสำหรับผมรู้ไหม”เขาพูดจบก็บัยดตัวเข้าหาเธอโดยไม่สนใจใครในที่นั้น แต่แล้วนิโคลัสต้องชะงักเมื่อภิณไลย์ญาเงยหน้ามองเขาดวงตาของเธอแดงก่ำ ปากของเธอระริกสั่นและร่างนั้นสั่นสะท้านอยู่ในอ้อมแขนทรงพลัง“ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะค่ะนิค คุณจะให้ฉันทำยังไงก็ได้ ฉันขอร้องเถอะนะคะ”“ผมปล่อยคุณไปไม่ได้หรอกและจะไม่มีวันยอมปล่อยคุณไปไหนด้วย”เขากดน้ำเสียงต่ำแต่คำพูดนั้นหนักแน่นและมีพลังสั่นไหวความรู้สึกของภิณไลย์ญา เธอแทบทรงตัวไว้ไม่อยู่แต่แล้วเสียงของโซอี้ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง“แดดี๊ขา...หนูเลือกข
หนี้สวาทอสูร 83
“ไม่เป็นไรหรอกนะ ตอนนี้พิชญ์ดีขึ้นมากแล้ว แม่ก็แค่คอยดูแลให้เขากินอาหาร กินยาให้ตรงเวลาก็เท่านั้นเอง นอกเหนือจากนี้ก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าเป็นกังวลเลย ลูกไปกับหนูโซอี้เถอะนะ เขาอุตส่าห์มาหาถึงที่นี่แสดงว่าคิดถึงลูกจริง ๆ”“นั่นน่ะสิครับ...เหมือนอย่างที่คุณแม่ว่า เนเน่อย่าขัดใจโซอี้เลยนะ แกคิดถึง อยากอยู่กับคุณน่ะ”นิโคลัสกล่าวเสริมแต่ภิณไลย์ญารู้สึกราวกับว่าเขากำลังบีบบังคับเธอทางอ้อมอีกแล้ว มันทำให้เธออึดอัดและเครียดขึ้นมาแต่แล้วหัวใจดวงนั้นก็อ่อนยวบลงเมื่อโซอี้เข้ามาสวมกอดและพูดว่า“ไปกินขนมกับหนูเถอะนะคะ คุณน้าเนเน่ขา หนูอยากชวนคุณน้าเนเน่ไปซื้อพาเล็ทสวย ๆ ด้วยค่ะ คุณน้าเนเน่แต่งหน้าให้หนูสวยที่สุดเลย หนูอยากให้คุณน้าเนเน่แต่งหน้าให้หนูอีกค่ะ แดดี๊ก็ไม่ว่าอะไรแล้วนะคะ”“ค่ะ...ก็ได้ค่ะ”ภิญญารับปากทั้งที่ใจจริงเธออยากปฏิเสธและขณะที่พูดกับโซอี้เธอก็พยายามไม่สบนัยน์ตาเข้มของนิโคลัสที่จ้องมองหญิงสาวตลอดเวลา เธอไม่รู้ว่าเขากำลังคิดหรือวางแผนอะไรอยู่การที่เขามาที่นี่คงไม่ได้อยากรู้จักครอบครัวของเธอซึ่งอยู่ในย่านของคนที่มีฐานะการเงินต่ำกว่าเขามากนัก เขาอาจรังเกียจด้วยซ้ำ คนอย่างนิโคลัสซาเวีย
