47

“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ดิฉันจะนำมันไปปรับปรุงและใช้กับวิธีการเลี้ยงโซอี้ค่ะ”

พูดจบภิณไลย์ญาก็เดินออกไป ขณะที่คริสกำลังจะหันหลังให้ลาริสาก็เข้าไปดึงแขนของเขา

“เดี๋ยวก่อนค่ะ จะรีบไปไหนล่ะคะคริส”

“ผมจะไปห้องทำงาน มีงานที่บริษัทผมต้องจัดการให้นิคให้เรียบร้อยในวันนี้”

“งานคุณนี่มันสำคัญมากเหลือเกินนะคะมันจะสำคัญมากกว่าเรื่องของเราเกินไปแล้วนะ”

“ลาริสา...คุณต้องเข้าใจสิว่าตอนนี้ผมอยู่ในฐานะลูกจ้างของพี่ชาย ถึงแม้ว่าผมจะมีตำแหน่งเป็นรองประธานบริหารแต่ผมก็ยังต้องกินเงินเดือนที่นิคเป็นคนจัดการให้ผมทุกเดือน”

“ก็ไม่ได้ว่าคุณเรื่องนั้นหรอกค่ะเพียงแต่ฉันแค่อยากรู้ว่าเมื่อเช้าคุณไปไหนมา”

“ผมออกไปธุระข้างนอก”

“แล้วคุณก็กลับมาพร้อมกับเนเน่”

 “บังเอิญผมไปเจอเธอที่โรงพยาบาล”

“คุณไปทำธุระที่โรงพยาบาลอย่างนั้นเหรอคะ”

“ใช่...เพื่อนผมไม่สบายผมก็เลยไปเยี่ยมเพื่อนของผมที่โรงพยาบาลแล้วพอดีได้พบกับเธอ ตอนนี้น้องชายของเนเน่พักรักษาตัวเพราะเขาเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงต้องเข้ารับการผ่าตัด ผมเจอกับเธอก็เลยกลับมาพร้อมกันนี่ไง”

“แล้วนี่คุณซื้ออะไรมาเยอะแยะคะ”

ลาริสาพูดขณะก้มลงมองถุงหิ้วกระดาษในมือของคริสซึ่งเขาเองก้มลงมองก่อนหันมาพูดกับเธอว่า

“มันเป็นของเด็ก ๆ น่ะ ผมตั้งใจซื้อมาฝากโซอี้”

“คุณคงจะแวะไปซื้อของฝากโซอี้กับเนเน่อย่างนั้นสินะคะ”

“ใช่...ผมเองเป็นคนขอคำแนะนำจากเธอว่าจะซื้อของฝากอะไรให้กับโซอี้เพราะผมไม่รู้ว่าแกชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไร”

“ดูท่าทางคุณจะรักเด็กคนนั้นมากนะคะ แต่ฉันเข้าใจว่าโซอี้เป็นลูกของนิคซึ่งเขาก็เป็นพี่ชายของคุณ”

“โซอี้ไม่มีแม่และนิคก็ไม่ได้เลี้ยงดูใกล้ชิดลูกสาวของเขามากสักเท่าไหร่ ผมก็เลยรู้สึกว่าอยากจะทำอะไรที่ทำให้โซอี้อบอุ่นและมีความสุขมากที่สุด ผมขอร้องนะลาริสา ทีหลังคุณอย่าพูดอะไรที่มันกระทบกระเทือนใจของเด็ก โซอี้ยังเล็กมาก ก็อย่างที่เนเน่พูดนั่นแหละ เธอยังไม่เข้าใจความหมายของผู้ใหญ่เด็กไม่ได้มีความคิดซับซ้อนเหมือนคนที่โตแล้ว แกเข้าใจเพียงแค่คำพูดที่เราสื่อสารออกไป ผมเลยอยากจะพูดให้กำลังใจเพราะเด็กไม่รู้หรอกว่าเขาจะต้องปรับปรุงตัวเองยังไง ผมคิดว่าการชื่นชมและการให้กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด”

“นี่คุณกำลังจะว่าฉันน่ะทำไม่ถูกที่พูดกับโซอี้ตรง ๆ ว่าของที่เธอทำน่ะมันไม่น่ากิน”

“ผมว่าผู้ใหญ่มีความคิดที่ซับซ้อนมากกว่าเด็กเพราะฉะนั้นแล้วเราเองจะต้องมีวิธีการกลั่นกรองความคิดก่อนที่จะพูดอะไรออกไปผมไม่ได้ว่าคุณผิดหรอกแค่อยากจะบอกคุณเท่านั้นว่าตอนนี้โซอี้มาอยู่กับเราเธอต้องการกำลังใจต้องการความอบอุ่นและอ้อมกอดไม่ใช่คำสั่งสอนซึ่งผมคิดว่าเธอจะเรียนรู้มันจากการเข้าโรงเรียนในเวลาอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ผมขอตัวก่อนผมต้องรีบไปทำงาน”

คริสกล่าวจบก็เดินจากไป เป็นการตัดบทที่นุ่มนวลหากแต่ลาริสาก็ยิ่งไม่พอใจกับลักษณะท่าทางของสามี เธอไม่พอใจเขานับตั้งแต่ก่อนงานแต่ง คริสมักแสดงท่าทีที่เหมือนไม่แยแสและไม่ยี่หระต่อการแต่งงานระหว่างเธอกับเขาที่เกิดขึ้นแม้ตัวเธอจะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ของเธอกับคริสไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบปกตินะ นั่นเพราะนิโคลัสพี่ชายของเขาเป็นคนเข้ามาพูดคุยกับพ่อแม่ของเธอเรื่องที่จะให้เธอคบหากับน้องชายซึ่งในเวลานั้นเธอเองก็รู้สึกดีใจเพราะคริสเป็นผู้ชายที่เธอใฝ่ฝันถึงเขาก่อนที่จะเริ่มคบหากันด้วยซ้ำ

เขาเป็นหนุ่มผู้หล่อเหลา เป็นน้องชายคนเดียวของนิโคลัสซาเวียร์และเป็นทายาทของมหาเศรษฐีตระกูลซาเวียร์ซึ่งถือได้ว่าคริสเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ เขาหล่อรวยและเป็นที่หมายปองของสาว ๆ ทั้งในแวดวงธุรกิจแวดวงนางแบบซึ่งก่อนหน้านี้เธอได้ยินข่าวว่าเขาคบหากับผู้หญิงซึ่งเป็นพวกพริตตี้แต่ลาริสาไม่รู้รายละเอียดมากนักและเธอไม่คิดจะใส่ใจเพราะเธอรู้ว่าเขาเลิกคบกับผู้หญิงคนนั้นแล้วและสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับคริสก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นและเป็นสิ่งพิเศษสำหรับเธอ

ไม่ใช่เขาแค่หล่อและรวยเท่านั้นแต่คริสยังเป็นผู้ชายที่มีท่าทางสุภาพอ่อนโยนและอบอุ่น หากทว่าเธอก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติท่าทางก็เฉื่อยชาลงก่อนงานแต่งเขาไม่ได้ใส่ใจเธอมากเท่าที่ควร มันทำให้เราริสารู้สึกราวกับว่าเขายังมีอะไรติดค้างในใจและเธอกำลังสงสัยว่าเขาอาจจะกำลังคิดถึงผู้หญิงที่เขาเคยคบมาก่อนหน้านี้ ลาริสาได้จะเก็บงำความเคลือบแคลงไว้ในใจแต่หากว่าคริสยังเป็นอยู่เช่นนี้เธอก็คงต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่

คฤหาสน์ซาเวียร์เวลา 21:00 น