Share
บทที่ 29
Related chapters
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 30
"ยังไงเธอก็ยังเป็นคุณผู้หญิงตระกูลกู้ เธออาจหน้าไม่อายแต่ฉันอาย!" เขาขมวดคิ้ว พูดประโยคนี้พร้อมกับขบฟันแน่นอีกอย่างถ้าเรื่องนี้ลอยไปถึงหูคุณย่าของเขา เรื่องที่พวกเขาหย่ากันจะปกปิดไว้ไม่มิดอีกต่อไปดังนั้นกู้ว่างเชินจึงไม่ยอมให้เรื่องขายหน้าแบบนี้เกิดขึ้นต่อหน้าเขาเด็ดขาด!ตราบใดที่พวกเขายังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากัน ฉู่เหมียนจะต้องอยู่ในกรอบที่เขาขีดไว้"ทีคุณกู้ยังพาว่าที่คู่หมั้นใหม่มาพลอดรักกันต่อหน้าคนอื่นอย่างไม่รู้จักละอาย แค่ฉันจูบคนอื่นถึงกับทำให้คุณอับอายขายหน้าขนาดนั้นเลยเหรอ" ฉู่เหมียนย้อนถามกู้ว่างเชินอย่างแข็งกร้าวกู้ว่างเชินคอแห้งผาก เขาจ้องเขม็งมองฉู่เหมียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม มือของเขากำแน่นขึ้นเรื่อย ๆแล้วใช้เสียงต่ำเตือนฉู่เหมียน "ฉู่เหมียน ฉันกำลังให้โอกาสเธออยู่ อย่าหัวรั้นให้มาก!"เธอคิดจะจูบผู้ชายคนนั้นจริง ๆ เหรอ?เมื่อเห็นกู้ว่างเชินโกรธเป็นฟืนไฟ ฉู่เหมียนก็ยิ้มเย้ายวน"นี่คือการให้โอกาส หรือคุณแค่กังวลเรื่องอื่น" มุมปากของฉู่เหมียนยกขึ้น ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของกู้ว่างเชินอย่างพิจารณากู้ว่างเชินขมวดคิ้ว รู้สึกหงุดหงิดที่เธอเดาใจเขาออกเขากลื
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 31
ขณะนั้นดูเหมือนเขาอยากจะอธิบายอะไรสักอย่างหานซือหลี่ที่อยู่ด้านนอกถามว่า “เหมียนเหมียน หาโทรศัพท์เจอแล้วหรือยัง?”กู้ว่างเชินชักมือกลับ เขาหลุบตาลงและเห็นลู่เจียวที่กำลังมองเขาด้วยความงุนงงเขากำลังทำอะไร?พอเห็นฉู่เหมียนเข้ามาเขาก็รีบปล่อยเธองั้นเหรอ?“เจอแล้ว ไปกันเถอะ” ฉู่เหมียนคลี่ยิ้มและตามหานซือหลี่ไปลู่เจียวเห็นว่ากู้ว่างเชินเหม่อลอยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเธอก็คร้านจะตีกอล์ฟต่อ“ไปกันเถอะ” ลู่เจียวลุกเดินออกไปพร้อมสีหน้าไม่สบอารมณ์กู้ว่างเชินที่สังเกตเห็นอารมณ์ของลู่เจียวจึงเดินตามเธอไป “เจียวเจียว”ลู่เจียวผลักเขาออกอย่างฉุนเฉียวด้วยสายตาขุ่นเคืองอยู่ดี ๆ บรรยากาศดี ๆ ระหว่างคู่รักก็เริ่มแย่ลงนับตั้งแต่ที่ได้พบกับฉู่เหมียน สายตาของกู้ว่างเชินก็เอาแต่จับจ้องอยู่ที่ผู้หญิงคนนั้น แถมเมื่อเห็นฉู่เหมียนเข้ามา เขาก็รีบปล่อยมือจากเธอทันทีบางครั้งการกระทำบางอย่างที่ทำโดยไม่รู้ตัวมักจะมาจากจิตใต้สำนึกแม้ลู่เจียวจะชอบกู้ว่างเชินและเต็มใจที่จะยอมรับเรื่องนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่โกรธ!เมื่อเห็นว่าลู่เจียวไม่อยากคุยกับเขา กู้ว่างเชินจึง
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 32
เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่รู้ ต้วนจิ่นเหนียนก็หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาทันทีเขาเห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้จึงบันทึกรูปหน้าจอเอาไว้เขาเปิดรูปหน้าจอนั้นแล้วอ่านให้กู้ว่างเชินฟัง “หานซือหลี่พาบิดาไปเยี่ยมตระกูลฉู่ ลือกระหึ่มสงสัยว่ากู้ว่างเชินและฉู่เหมียนอาจหย่ากันนานแล้ว!”กู้ว่างเชินขมวดคิ้วพลางจ้องมองไปที่ใบหน้าของต้วนจิ่นเหนียนต้วนจิ่นเหนียนกระแอมไอและอ่านหัวข้อข่าวต่อ “หานซือหลี่กับหานเฉิงไปเยี่ยมตระกูลฉู่ งานแต่งงานของหานซือหลี่และฉู่เหมียนกำลังจะมาถึง!”เมื่ออ่านหัวข้อข่าวนี้ ต้วนจิ่นเหนียนก็รู้สึกผิดเล็กน้อยสื่อสำนักนี้ก็ช่างกล้าเขียน เปิดรูปมาแค่รูปเดียวแล้วก็เขียนอะไรเป็นตุเป็นตะอย่างนี้เลยเหรอ งานแต่งงานกำลังจะมาถึงเนี่ยนะ? เป็นไปได้เหรอ?เขามองไปที่กู้ว่างเชินอย่างเงียบ ๆ ไฟสลัวตรงห้องส่วนตัวนี้รวมกับบุคลิกที่แสนเย็นชา ยิ่งทำให้คนไม่กล้าแม้แต่จะมองมาหลังจากฟังข่าวทั้งสองเรื่องแล้ว บรรยากาศที่อึดอัดอยู่แล้วก็ดูเหมือนจะแย่ยิ่งกว่าเดิม“หัวข้อข่าวอันที่สาม อะแฮ่ม…” ต้วนจิ่นเหนียนแตะปลายจมูกของตัวเองพลางมองกู้ว่างเชินด้วยสายตาที่เหมือนต้องการถามว่า ‘จะให้พูดต่อไหม?’กู้
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 33
แต่เมื่อเจอกันอีกครั้งเธอก็ยังคงทำตัวเหมือนปกติ และเรียกเขาอย่างยิ้มแย้มว่า “อาเชิน”เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของเขาก็สั่นไหวขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ได้ ราวกับมีมดจำนวนนับไม่ถ้วนเดินไต่ไปมาทำให้เขากระวนกระวายใจ“ไม่รู้ว่าฉันจะได้รับเชิญไปงานหมั้นของคุณฉู่กับหานซือหลี่รึเปล่า” ต้วนจิ่นเหนียนลูบคางด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้“ตอนงานแต่งของนายกับฉู่เหมียน ฉันไม่ได้ไปร่วมงานด้วยซ้ำ! ฉู่เหมียนเธอน่าสงสารมาก เธอแต่งงานกับนายแต่นายไม่ยอมรับเธอรับ เรื่องนั้นก็หนักหนาพอแล้ว นี่แม้แต่งานแต่งก็ไม่ได้จัด!”หัวใจของกู้ว่างเชินที่เดิมก็ว้าวุ่นอยู่แล้ว เมื่อต้วนจิ่นเหนียนมาพูดเทศนาอยู่ข้าง ๆ เหมือนพระเฒ่า ก็ทำให้เขารู้สึกรำคาญมากยิ่งขึ้นกู้ว่างเชินหยิบเสื้อสูทของตัวเองแล้วลุกเดินออกไปต้วนจิ่นเหนียนหันมาตะโกนอย่างรีบร้อน “เหล่ากู้ จะไปไหน?”กู้ว่างเชินไม่ตอบคำถามของอีกฝ่ายขณะที่กู้ว่างเชินเดินออกมาจากผับ อี้เซินก็กำลังจัดการกับข่าวของฉู่เหมียนบนโซเชียล“ประธานกู้ เราควรจัดการกับข่าวของคุณฉู่และคุณหานยังไงดีครับ?” อี้เซินหันมาถามกู้ว่างเชินกู้ว่างเชินที่กำลังดึงเน็คไทออกเงยหน้าขึ้นมาหลังจากได้ยินค
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 34
“ขอบคุณคุณหานมากสำหรับวันนี้นะคะ อาจจะมีข้อผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัยด้วย!”ที่หน้าประตูบ้านของตระกูลฉู่ ฉู่เหมียนกำลังกล่าวขอโทษจากใจจริงหานซือหลี่ยืนพิงรถ พลางยักคิ้วด้วยสีหน้าสบาย ๆ “แค่มีความสุขก็พอแล้วครับ เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญเลย”ฉู่เหมียนยิ้มแย้ม “ขอบคุณค่ะ”“ไม่เป็นไรครับ อย่าปล่อยให้คนนอกมามีผลต่ออารมณ์นะครับ!” หานซือหลี่กล่าวฉู่เหมียนพยักหน้า “อืม ไว้เจอกันใหม่ค่ะ”หานซือหลี่ฮัมเพลง พลางขึ้นรถแล้วขับออกไปฉู่เหมียนยืนอยู่ที่ประตูจนกระทั่งรถของหานซือหลี่หายไป จากนั้นเธอก็ปล่อยตัวตามสบายและคิดจะกลับเข้าบ้านผู้ชายที่มีความเป็นสุภาพบุรุษแบบนี้หายากน่าเสียดายที่เธอเป็นคนที่แย่เกินไปจึงไม่คู่ควรกับเขาขณะที่ฉู่เหมียนกำลังจะกลับเข้าบ้าน จู่ ๆ ก็มีเสียงอันคุ้นเคยดังมาจากข้างหลัง “ฉู่เหมียน”เสียงเรียกนั้นแหบแห้งเล็กน้อย แต่คล้ายจะเจือไปด้วยความอบอุ่นจนเผาใจของฉู่เหมียนไหม้เป็นรูฉู่เหมียนรีบหันกลับไปและเห็นรถมายบัคสีดำจอดอยู่ไม่ไกล กู้ว่างเชินกำลังยืนพิงหน้ารถ พลางมองเธอด้วยสายตาลึกซึ้งเมื่อครู่ที่ฉู่เหมียนบอกลาหานซือหลี่ เธอไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครอยู่ตรงนี้อีกเขามา
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 35
นี่เขาเมาแล้วรุดมาที่นี่เพื่อทำตัวบ้าบอใส่เธอเหรอ?ฉู่เหมียนเม้มริมฝีปากเบา ๆ แล้วช้อนดวงตากลมโตดุจลูกกวางที่สะท้อนเงาสลัวขึ้นมาแล้วพูดว่า “นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน ฉันก็คงมีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบใช่ไหม?”ฉู่เหมียนกำลังจะผลักเขาออกไป แต่เขาดันแขนของเธอแนบกับกำแพงเพื่อไม่ให้เธอหลุดไปได้“กู้ว่างเชิน ถ้าคุณทำแบบนี้อีกฉันจะแจ้งตำรวจแล้วนะ!” ฉู่เหมียนขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว“อืม แจ้งสิ” เขามองเธอราวกับมีบางอย่างกำลังค่อย ๆ ลุกไหม้ในดวงตาของเขาอย่าว่าแต่พวกเขายังแต่งงานกันอยู่เลย นี่เขาไม่ได้ทำอะไรฉู่เหมียนด้วยซ้ำ เขาอยากรู้นักว่าตำรวจจะคิดยังไง!ฉู่เหมียนที่มองหน้าเขาก็รู้สึกเสียใจมากเธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้รักเธอที่เขาบังคับให้เธอตอบคำถามครั้งแล้วครั้งเล่า อาจเพราะรับไม่ได้ที่เขากับเธอยังไม่ได้หย่าขาดกันแต่เธอกลับไปมีสัมพันธ์กับชายอื่นก็เท่านั้นสำหรับกู้ว่างเชิน นี่คงเป็นการหยามเกียรติของผู้ชายคนหนึ่งฉู่เหมียนสูดจมูก มองกู้ว่างเชินด้วยสายตายิ้มแย้ม พลางแสร้งทำเป็นไม่แยแสและพูดว่า “ใช่ ฉันชอบหานซือหลี่”ร่างกายของกู้ว่างเชินแข็งทื่อไปชั่วขณะ“ถ้าไม่มีเรื่องอะไรหลัง
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 36
ตอนที่ฉู่เหมียนหันไป กู้ว่างเชินก็ล้มลงกับพื้นแล้วเขาเอามือกุมท้อง ใบหน้าซีดเซียวและดูอาการไม่ดีเลยหัวใจของฉู่เหมียนสั่นไหวอย่างรุนแรง เธอรีบเดินเข้าไปนั่งยอง ๆ ดูเขา สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล “กู้ว่างเชิน!”แต่เมื่อคิดว่าตอนนี้เธอไม่มีความเกี่ยวข้องกับกู้ว่างเชินแล้ว เธอก็ชักมือที่กำลังยื่นออกไปกลับมามีอี้เซินอยู่นี่ อี้เซินคงไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับกู้ว่างเชินหรอกฉู่เหมียนหลุบตาลง ละทิ้งความกังวลแล้วยืนขึ้นจะเดินจากไป แต่อี้เซินก็รีบร้องเรียก “คุณนายน้อย!”ฉู่เหมียนพูดเนิบ ๆ “อี้เซิน เขาคงจะปวดท้องเพราะดื่มมากเกินไป พาเขาไปส่งโรงพยาบาลแล้วแจ้งให้ลู่เจียวทราบด้วยนะคะ”อี้เซินมองฉู่เหมียน พลางแปลกใจเล็กน้อยที่คำพูดเหล่านี้ออกมาจากปากของเธอเมื่อก่อนเวลาที่มีเรื่องเกิดขึ้นกับกู้ว่างเชิน ฉู่เหมียนจะเป็นคนแรกที่อยู่เคียงข้างเขาฉู่เหมียนกำลังจะจากไป แต่จู่ ๆ นิ้วของเธอก็ถูกปลายนิ้วเย็นเยือกของชายหนุ่มเกี่ยวไว้ “เหมียนเหมียน…”ฉู่เหมียนมองไปที่กู้ว่างเชินทันที เขากำลังขมวดคิ้วพร้อมสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดในขณะนั้น หัวใจของฉู่เหมียนก็เต้นแรงฉู่เหมียนอ้าปากอยาก
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 37
รถแล่นมาจอดหน้าแผนกฉุกเฉินหลังจากที่ฉู่เหมียนพยุงกู้ว่างเชินไปที่เตียงผู้ป่วยแล้วกำลังจะกลับ แต่ชายหนุ่มกลับเกี่ยวนิ้วของเธอไว้ไม่ยอมปล่อยฉู่เหมียนขมวดคิ้วและพยายามงัดนิ้วออก แต่ก็พบว่าเขาเกี่ยวนิ้วเธอไว้แน่นฉู่เหมียนไม่มีทางเลือกนอกจากถอนหายใจและไปกับเขา“คุณหมอคะ เขาเป็นยังไงบ้าง?” ฉู่เหมียนถามคุณหมอเวร“ไม่เป็นอะไรครับ ให้น้ำเกลือเดี๋ยวอาการก็ดีขึ้น แค่ช่วงนี้ระวังอย่าให้ท้องระคายเคืองไปมากกว่านี้ก็พอครับ” คุณหมออธิบายอย่างง่าย ๆส่วนอี้เซินนั้นไปรับใบสั่งยาฉู่เหมียนมองชายหนุ่มที่อยู่บนเตียง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความชิงชังเธอยกมือตบแขนของกู้ว่างเชินเบา ๆ พลางพึมพำบ่นว่า “ตอนอยู่มอปลายไม่รู้จักดูแลตัวเองให้ดี จนอายุสามสิบกว่าแล้วก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงนัก!”แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวของกู้ว่างเชิน ฉู่เหมียนก็ถอนหายใจ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวลฉู่เหมียนยืนกอดอกพิงข้างเตียงผู้ป่วย พลางมองตรงไปที่ใบหน้าของกู้ว่างเชินเธอคงไม่มีโอกาสได้อยู่กับกู้ว่างเชินแบบนี้แล้วเมื่อคิดได้ดังนั้น ฉู่เหมียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขัน “กู้ว่างเชิน ฉันนี่ช่างเป็น
Latest chapter
