บทที่ 32

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังไม่รู้ ต้วนจิ่นเหนียนก็หยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาทันที

เขาเห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้จึงบันทึกรูปหน้าจอเอาไว้

เขาเปิดรูปหน้าจอนั้นแล้วอ่านให้กู้ว่างเชินฟัง “หานซือหลี่พาบิดาไปเยี่ยมตระกูลฉู่ ลือกระหึ่มสงสัยว่า

กู้ว่างเชินและฉู่เหมียนอาจหย่ากันนานแล้ว!”

กู้ว่างเชินขมวดคิ้วพลางจ้องมองไปที่ใบหน้าของต้วนจิ่นเหนียน

ต้วนจิ่นเหนียนกระแอมไอและอ่านหัวข้อข่าวต่อ “หานซือหลี่กับหานเฉิงไปเยี่ยมตระกูลฉู่ งานแต่งงานของหานซือหลี่และฉู่เหมียนกำลังจะมาถึง!”

เมื่ออ่านหัวข้อข่าวนี้ ต้วนจิ่นเหนียนก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

สื่อสำนักนี้ก็ช่างกล้าเขียน เปิดรูปมาแค่รูปเดียวแล้วก็เขียนอะไรเป็นตุเป็นตะอย่างนี้เลยเหรอ งานแต่งงานกำลังจะมาถึงเนี่ยนะ? เป็นไปได้เหรอ?

เขามองไปที่กู้ว่างเชินอย่างเงียบ ๆ ไฟสลัวตรงห้องส่วนตัวนี้รวมกับบุคลิกที่แสนเย็นชา ยิ่งทำให้คนไม่กล้าแม้แต่จะมองมา

หลังจากฟังข่าวทั้งสองเรื่องแล้ว บรรยากาศที่อึดอัดอยู่แล้วก็ดูเหมือนจะแย่ยิ่งกว่าเดิม

“หัวข้อข่าวอันที่สาม อะแฮ่ม…” ต้วนจิ่นเหนียนแตะปลายจมูกของตัวเองพลางมองกู้ว่างเชินด้วยสายตาที่เหมือนต้องการถามว่า ‘จะให้พูดต่อไหม?’

กู้